Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Eerste deel van de trainingen van vandaag 7.040 gelopen in 0:38:23, hsm 129. Het loopt nog altijd wat stroef, de conditie zal pas de hoogte ingaan als ik voldoende kan slapen. Deze nacht heb ik vier uur met de brace aan kunnen slapen, en dan nog 80 minuten met de kinetec aan. Overdag kan ik moeilijk bijslapen, omdat ik het programma met de kinetec moet afwerken. Deze namiddag ga ik nog vijf kilometer uitlopen, zo hoef ik niet te lang uit het bewegingsapparaat. Ik heb ook getest of ik lichte rekoefeningen met de elleboog kan uitvoeren tijdens het lopen. Dat lijkt redelijk te lukken, en het zal nodig zijn als ik het km-aantal fors wil opvoeren.
Deze namiddag 5 kilometer gelopen in 0:26:32, hsm 128. Het was warm en er stond veel wind, gans anders dan deze morgend, in de regen, Met mijn vrouw Carine als tempomaker, ondertussen heeft ze ook gezelschap tijdens het lopen. Ondertussen heb ik mijn rustpols eens genomen, 53 hsm tegenover 36 normaal. Ik hoop deze nacht eens zes uur aan een stuk te slapen, dat zal me al veel vooruit helpen.
Vandaag een trage duurloop van 5 kilometer in 0:25:29, hsm 133. Het tekort aan slaap van de twee laatste weken laat zich manifest voelen. Ik zal amper aan drie uur slaap gemiddeld zitten, de laatste dertien dagen. Dat is veel te weinig voor een sportman en dat weegt duidelijk zwaar door. Mijn fysieke paraatheid is ruim onvoldoende om er eens een stevige lap op te geven. Over die vijf kolmeter waar ik nog geen 12 km/uur haalde had ik een gemiddelde hsm van 133. Gelukkig speelde mijn vrouw voor tempomaker, en kon ik tot het einde volgen. Ik mag niet langer als 45 minuten uit het kinetec-apparaat, want dan loopt mijn elleboog vast. Dat vergt dan veel training en pijn om de elleboog weer soepel te krijgen. Het zou dus wel eens kunnen dat ik s'morgens en s'avonds een trainings sessie plan.
Vandaag een trage duurloop van zeven kilometer gelopen in 0:38:15, hsm 124. Het is toch een zware operatie, en nog een zwaardere revalidatie voor het lichaam. Na tien dagen hou ik niet veel meer over van mijn cconditie en uithouding. Vandaag dus een trage duurloop, onder begeleiding van mijn vrouw Carine. Het ging weer vrij moeilijk, geen kracht en adem genoeg, dat tegen amper 11 km/uur. De opbouw naar een trefelijke marathon word lang en moeilijk, maar ik moet geduldig zijn. In elk geval reageert mijn lichaam positief op de lichte trainingsarbeid. Zo heb ik eindelijk een vlotte stoelgang, en is mijn slaappatroon al lichte verbetering merkbaar. Ik reken toch nog op twee weken om lichamelijk in orde te zijn, en conditioneel snel te verbeteren.
Een trage korte duurloop van 4.910 meter gelopen in 0:29:12, hsm 114. Een paar dagen vroeger dan verwacht gaan lopen, en het ging moeilijk. De elleboog tegen het lichaam geplakt, dat ging dan nog vrij goed. Met de benen ging het minder goed, de kuiten waren zelf pijnlijk. Nu de kop er af is en het te doen is, kan ik beginnen nadenken over de opbouw. Het grootste probleem dat zich stelt, is dat ik binnen het uur in de kinetec moet liggen.
Deze morgend een goed rapport gekregen bij de dokter. Zowel bij het strekken als plooien, een 12 graden winst geboekt. Ook het draaien van de handpalmen is met 20 % verbeterd; De kinetec word nog vier weken in gebruik genomen met eventueel twee weken extra. Het verwijdern van de draden verliep goed, alleen de laatste die een 10 cm ingegroeid was. De stagiaire :moest de hulp van de dokter inroepen om het te verwijderen. Deze draaide de rest van de nijlon draad rond de schaar en trok zo hard hij kon. Het duurde dan nog 15 seconden voor de draad er uitgesleurd was. De pijn die ik voelde was deze van een verhitte naald, die dwars door mijn vel geschoven werd. Daarna nog richting Wijnegem, om de brace wat laten aan te passen, ik heb hem vandaag toch drie uur kunnen dragen. Morgen loop ik voor het eerst ee vijf kilometer jogging, op het duizende gemak.
Het is halfzes en ik ben al viermaal wakker geworden. Veel slapen heb ik nog niet gedaan sinds de operatie aan de elleboog. Dit is de elfde nacht die ik doorbreng in het kinetec-apparaat. Lang doorslapen is er dan niet bij, met de arm die continu gestrekt en geplooid word. Normaal gezien had ik vanaf woensdag zes uur met een brace mogen slapen. De arm is echter te fel gezwollen zodat de brace teveel klemt, en de pijn ondraaglijk word. Straks bij de dokter hoop ik dat er een oplossing uit de bus komt. Het word nog een lange revalidatie, maar hopelijk kan ik snel weer beginnen lopen. Al was het maar een half uurtje, het zou me goed doen, zowel fysiek als mentaal.
Het is de achste dag platte rust, amper twee uur per dag op de benen. Dat is dan voor de noodzakelijke dingen, eten wassen en plassen. Gisteren mijn brace ontvangen, die heb ik tweemaal een half uur aan gehad. De arm is te fel gezwollen en blauw, van oksel tot pols en de pijn is niet te, harden met de brace aan. De brace dient om de arm recht te trekken er zit een veer in en de kracht kan je instellen. Na een uur training van de elleboog mag ik de kinetec al een kwartier verlaten. Dit vanaf vandaag en het laat me toe om eens wat rond te stappen, de benen te strekken. Morgen moet ik op controle bij de dokter, hopelijk mogen de draadjes eruit. Zo kan ik me uiteindelijk eens fatsoenlijk wassen, lekker onder de douche.
We zijn nu een week na de operatie, tijd voor een eerste balans. De elleboog is nog fel gezwollen, en de wonde van de drainage is ontstoken. Het werken met Kinetec-bewegingsapparaat is mentaal heel zwaar. Al zeven dagen 24 uur op 24 uur in het apparaat vastgekluisterd. Een uuroverzicht van het schema, tien minuten de flexie trainen, tien minuten de extensie trainen, weer tien minuten de flexie trainen en tien minuten de extensie trainen, dan tien minuten de kinetec laten doorlopen met zowel flexie als extensie, dan tien minuten rust, even uit de kinetec en de benen strekken.
Dat regime 24 uur per dag volhouden, tot mijn aangepaste brace is gemaakt, waarschijnlijk woensdag. Als de brace gereed is mag ik zes uur uit de kinetec, om met de brace aan te slapen. Voorlopig stel ik de kinetec in op 125° flexie en 25° extensie en laat de kinetec op automatisch lopen. Het is geen sinecure dan te slapen met een vast apparaat naast je bed die je arm strekt en plooit, en daarbij nog redelijk veel herrie produceerd. De conditie gaat zo ook met rasse schreden achteruit, meestal liggend in bed.
Mijn moedige vader, waar ik van hou ik zou zo zeggen: genees maar gauw!!! Hopelijk hou je het vol en word je niet te bol Heb veel moed dan gaat alles goed op ons kan je rekenen dus begin maar te beteren
Hier het laatste nieuws over joggerke, uit de ziekenboeg. Gisteren ben ik ontslagen uit het ziekenhuis van lier, na een zware vier-daagse. De meer dan vier uur durende zware operatie van de linkerelleboog, is geslaagd. Een uur na de operatie werd de linkerarm in een kinetec-bewegingsapparaat gezet. Dit apparaat die de beweeglijkheid van het ellebooggewricht moet verzekeren, moest 72-uur on-afgebroken aanstaan. Dat betekende 72-uur zonder slaap,een uitputtingsslag. Dankzij een pijnpomp,dat een pijnstiller continue naar de elleboog stuurde was dat vol te houden. Aan de pijnpomp was een afstandsbediening bevestigd, waarmee je extra shots pijnstiller kon toevoegen. De wonde werd vier dagen gedraineerd, ongeveer anderhalve liter wondvocht en bloed werd daarmee opgevangen. Het trainingsregime met het kinetec-apparaat wordt afgebouwd naar 18-uur. de overige 6-uur mag ik slapen met een aangepaste brace, die het ellebooggewricht rechttrekt.
Vandaag een trage duurloop van 9530 meter gelopen in 0:42:34, hsm 114. Ik had nog een uurtje over voor ik binnen moet, voor de operatie aan de elleboog. Er van geprofiteerd om nog eens te trainen, ik had zware benen vandaag. Binnen een 20-tal minuten vertrek ik richting het ziekenhuis, voor drie dagen. Ik laat zo snel mogelijk iets weten over mijn toestand, en wanneer ik de training hervat.
Vandaag een trage duurloop van 13.260 meter gelopen in 1:04:40, hsm 120. De benen waren nog niet hersteld van de lange duurloop van gisteren. Om niet te spreken van de overgevoelige voetpezen en de pijnlijke adductoren. Toch heb ik drie kilometer langer gelopen als wat er op het triningsschema stond. Morgen moet ik immers onder het mes, en voor de rest van de week zal er van lopen geen sprake zijn. Zo kunnen de voetpezen en de rechter-aductoor herstellen.
Vandaag een lange duurloop van 31.200 meter gelopen in 2:17:23, hsm 137. Geweldig goed gevoel gehad vandaag, tot kilometer 21 tenminste. Voor de huidige conditie was ik content geweest met een snelheid van 13 km/uur. Het is dus 13.6 km/uur geworden, na 21 kilometer was het gevoel wel wat minder. Toch nog goed mijn tempo kunnen aanhouden, wel ten koste van een hoge hartslag. De laatste zeven kilometer ging het richting de overslagpols, de laatste 300 meter erover. Met de inhoud zit het dus nog goed, dankzij de brede basis van voor het verlof. Dinsdag word ik chirurgisch onder handen genomen, de linkerelleboog word gekuist en rechtgetrokken. Dus morgen meer dan waarschijnlijk mijn laatste loopdag voor een tijdje. Tenminste vier dagen in het ziekenhuis, met een pijnpomp in de schouders, dat beloofd. Maar vanaf het kan en mag ga ik aan mijn marathontraining beginnen, waarschijnlijk de marathon van Echternach.
Vandaag een trage duurloop van 11.660 meter gelopen in 0:56:02, hsm 115. Het gevoel in de benen was al iets beter dan gisteren, maar nog altijd vermoeid. De bovenbenen, met name de quadriceps, voelen pijnlijk aan als ik meer dan 12 km/uur loop. Een ochtendloop na een fiks onweer, de eerst km's voelden fris aan, maar snel werd het warmer. De hartslag is nog wat te hoog, maar dat is ook zo met de ochtendpols, de conditie is er nog niet. Morgen volgt een zware training in afstand, 30 km, het tempo zal niet te hoog liggen.
Vandaag een recuperatieloop van 13.300 meter gelopen in 1:09:55, hsm 108. Met zware benen op pad gegaan, en daarmee gekozen voor een recuperatie training. Het ging niet echt vlot, buiten de bovenbenen heb ik ook last van de linker-voetpees. Al lekker warm buiten 20° in de schaduw, en de plassen en modder verdwijnen stil aan. Zo kon ik weer op onverhard parkoer trainen en de pezen en spieren wat ontlasten. Morgen staat er een rustige training van 11 kilometer op het programma.
De tweede loopdag, de benen doen al goed zeer voor ik ga lopen. De wandeling en het lopen van gisteren zitten nog duidelijk in de benen. Gisteren tijdens de wandeling naar het ski-oord, een klim van vijf kilometer op het asfalt ontdekt. Dat word het loopmenu van vandaag, de klim van vijf kilometer, boven twee kilometer op de grote parking, om wat te herstellen van de klim en dan de afdaling, goed voor 12 kilometer en 521 hoogtemeter verschil. Al snel zit ik tegen mijn limiet, de hartslag klimt naar 150 hsm, de verzuring, toch bijt ik door. De eerste 3 kilometer van de klim haal ik de 10 km/uur niet, het stijgings pecentage is 10 % gemiddeld. Na drie kilometer, en de buitenbochten opzoeken gaat het iets beter, in dit prachtige decor. Eens boven loop ik zeven rondjes op de parking, de hartslag zakt rap onder de 120 hsm. Nu nog de afdaling, nog vijf kilometer tot het hotel, dit word het pijnlijkste gedeelte. De bovenbenen voelen al goed stijf en pijnlijk aan, de voetpezen zijn er slecht aan toe. Wat ik ook probeer traag of snel, kleine of grote passen, het is en blijft een pijnlijke zaak dat afdalen. Ik ben opgelucht als ik het hotel bereik, dat worden minimaal drie rustdagen om te herstellen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.160 meter gelopen in 1:42:28,hsm 120. Het duurde een eind voor de benen een goed gevoel gaven, een goede 12 kilometer. Nochtans was het niet overdreven warm of winderig, maar de opbouw is te fel. Een fikse wandeling in de bergen, is nog niet van dezelfde intensiteit als een trage duurloop. Boven de 2000 meter was het toch goed voelbaar de ijlere lucht, rapper buiten adem. De volgende twee dagen schroeven we het trainingsregime wat terug, om te herstellen. Zondag volgt er een lange duurloop van dertig kilometer, dat word zwaar.
