Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Het is halfzes en ik ben al viermaal wakker geworden. Veel slapen heb ik nog niet gedaan sinds de operatie aan de elleboog. Dit is de elfde nacht die ik doorbreng in het kinetec-apparaat. Lang doorslapen is er dan niet bij, met de arm die continu gestrekt en geplooid word. Normaal gezien had ik vanaf woensdag zes uur met een brace mogen slapen. De arm is echter te fel gezwollen zodat de brace teveel klemt, en de pijn ondraaglijk word. Straks bij de dokter hoop ik dat er een oplossing uit de bus komt. Het word nog een lange revalidatie, maar hopelijk kan ik snel weer beginnen lopen. Al was het maar een half uurtje, het zou me goed doen, zowel fysiek als mentaal.
Het is de achste dag platte rust, amper twee uur per dag op de benen. Dat is dan voor de noodzakelijke dingen, eten wassen en plassen. Gisteren mijn brace ontvangen, die heb ik tweemaal een half uur aan gehad. De arm is te fel gezwollen en blauw, van oksel tot pols en de pijn is niet te, harden met de brace aan. De brace dient om de arm recht te trekken er zit een veer in en de kracht kan je instellen. Na een uur training van de elleboog mag ik de kinetec al een kwartier verlaten. Dit vanaf vandaag en het laat me toe om eens wat rond te stappen, de benen te strekken. Morgen moet ik op controle bij de dokter, hopelijk mogen de draadjes eruit. Zo kan ik me uiteindelijk eens fatsoenlijk wassen, lekker onder de douche.
We zijn nu een week na de operatie, tijd voor een eerste balans. De elleboog is nog fel gezwollen, en de wonde van de drainage is ontstoken. Het werken met Kinetec-bewegingsapparaat is mentaal heel zwaar. Al zeven dagen 24 uur op 24 uur in het apparaat vastgekluisterd. Een uuroverzicht van het schema, tien minuten de flexie trainen, tien minuten de extensie trainen, weer tien minuten de flexie trainen en tien minuten de extensie trainen, dan tien minuten de kinetec laten doorlopen met zowel flexie als extensie, dan tien minuten rust, even uit de kinetec en de benen strekken.
Dat regime 24 uur per dag volhouden, tot mijn aangepaste brace is gemaakt, waarschijnlijk woensdag. Als de brace gereed is mag ik zes uur uit de kinetec, om met de brace aan te slapen. Voorlopig stel ik de kinetec in op 125° flexie en 25° extensie en laat de kinetec op automatisch lopen. Het is geen sinecure dan te slapen met een vast apparaat naast je bed die je arm strekt en plooit, en daarbij nog redelijk veel herrie produceerd. De conditie gaat zo ook met rasse schreden achteruit, meestal liggend in bed.
Mijn moedige vader, waar ik van hou ik zou zo zeggen: genees maar gauw!!! Hopelijk hou je het vol en word je niet te bol Heb veel moed dan gaat alles goed op ons kan je rekenen dus begin maar te beteren
Hier het laatste nieuws over joggerke, uit de ziekenboeg. Gisteren ben ik ontslagen uit het ziekenhuis van lier, na een zware vier-daagse. De meer dan vier uur durende zware operatie van de linkerelleboog, is geslaagd. Een uur na de operatie werd de linkerarm in een kinetec-bewegingsapparaat gezet. Dit apparaat die de beweeglijkheid van het ellebooggewricht moet verzekeren, moest 72-uur on-afgebroken aanstaan. Dat betekende 72-uur zonder slaap,een uitputtingsslag. Dankzij een pijnpomp,dat een pijnstiller continue naar de elleboog stuurde was dat vol te houden. Aan de pijnpomp was een afstandsbediening bevestigd, waarmee je extra shots pijnstiller kon toevoegen. De wonde werd vier dagen gedraineerd, ongeveer anderhalve liter wondvocht en bloed werd daarmee opgevangen. Het trainingsregime met het kinetec-apparaat wordt afgebouwd naar 18-uur. de overige 6-uur mag ik slapen met een aangepaste brace, die het ellebooggewricht rechttrekt.
Vandaag een trage duurloop van 9530 meter gelopen in 0:42:34, hsm 114. Ik had nog een uurtje over voor ik binnen moet, voor de operatie aan de elleboog. Er van geprofiteerd om nog eens te trainen, ik had zware benen vandaag. Binnen een 20-tal minuten vertrek ik richting het ziekenhuis, voor drie dagen. Ik laat zo snel mogelijk iets weten over mijn toestand, en wanneer ik de training hervat.
Vandaag een trage duurloop van 13.260 meter gelopen in 1:04:40, hsm 120. De benen waren nog niet hersteld van de lange duurloop van gisteren. Om niet te spreken van de overgevoelige voetpezen en de pijnlijke adductoren. Toch heb ik drie kilometer langer gelopen als wat er op het triningsschema stond. Morgen moet ik immers onder het mes, en voor de rest van de week zal er van lopen geen sprake zijn. Zo kunnen de voetpezen en de rechter-aductoor herstellen.
Vandaag een lange duurloop van 31.200 meter gelopen in 2:17:23, hsm 137. Geweldig goed gevoel gehad vandaag, tot kilometer 21 tenminste. Voor de huidige conditie was ik content geweest met een snelheid van 13 km/uur. Het is dus 13.6 km/uur geworden, na 21 kilometer was het gevoel wel wat minder. Toch nog goed mijn tempo kunnen aanhouden, wel ten koste van een hoge hartslag. De laatste zeven kilometer ging het richting de overslagpols, de laatste 300 meter erover. Met de inhoud zit het dus nog goed, dankzij de brede basis van voor het verlof. Dinsdag word ik chirurgisch onder handen genomen, de linkerelleboog word gekuist en rechtgetrokken. Dus morgen meer dan waarschijnlijk mijn laatste loopdag voor een tijdje. Tenminste vier dagen in het ziekenhuis, met een pijnpomp in de schouders, dat beloofd. Maar vanaf het kan en mag ga ik aan mijn marathontraining beginnen, waarschijnlijk de marathon van Echternach.
Vandaag een trage duurloop van 11.660 meter gelopen in 0:56:02, hsm 115. Het gevoel in de benen was al iets beter dan gisteren, maar nog altijd vermoeid. De bovenbenen, met name de quadriceps, voelen pijnlijk aan als ik meer dan 12 km/uur loop. Een ochtendloop na een fiks onweer, de eerst km's voelden fris aan, maar snel werd het warmer. De hartslag is nog wat te hoog, maar dat is ook zo met de ochtendpols, de conditie is er nog niet. Morgen volgt een zware training in afstand, 30 km, het tempo zal niet te hoog liggen.
Vandaag een recuperatieloop van 13.300 meter gelopen in 1:09:55, hsm 108. Met zware benen op pad gegaan, en daarmee gekozen voor een recuperatie training. Het ging niet echt vlot, buiten de bovenbenen heb ik ook last van de linker-voetpees. Al lekker warm buiten 20° in de schaduw, en de plassen en modder verdwijnen stil aan. Zo kon ik weer op onverhard parkoer trainen en de pezen en spieren wat ontlasten. Morgen staat er een rustige training van 11 kilometer op het programma.
De tweede loopdag, de benen doen al goed zeer voor ik ga lopen. De wandeling en het lopen van gisteren zitten nog duidelijk in de benen. Gisteren tijdens de wandeling naar het ski-oord, een klim van vijf kilometer op het asfalt ontdekt. Dat word het loopmenu van vandaag, de klim van vijf kilometer, boven twee kilometer op de grote parking, om wat te herstellen van de klim en dan de afdaling, goed voor 12 kilometer en 521 hoogtemeter verschil. Al snel zit ik tegen mijn limiet, de hartslag klimt naar 150 hsm, de verzuring, toch bijt ik door. De eerste 3 kilometer van de klim haal ik de 10 km/uur niet, het stijgings pecentage is 10 % gemiddeld. Na drie kilometer, en de buitenbochten opzoeken gaat het iets beter, in dit prachtige decor. Eens boven loop ik zeven rondjes op de parking, de hartslag zakt rap onder de 120 hsm. Nu nog de afdaling, nog vijf kilometer tot het hotel, dit word het pijnlijkste gedeelte. De bovenbenen voelen al goed stijf en pijnlijk aan, de voetpezen zijn er slecht aan toe. Wat ik ook probeer traag of snel, kleine of grote passen, het is en blijft een pijnlijke zaak dat afdalen. Ik ben opgelucht als ik het hotel bereik, dat worden minimaal drie rustdagen om te herstellen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.160 meter gelopen in 1:42:28,hsm 120. Het duurde een eind voor de benen een goed gevoel gaven, een goede 12 kilometer. Nochtans was het niet overdreven warm of winderig, maar de opbouw is te fel. Een fikse wandeling in de bergen, is nog niet van dezelfde intensiteit als een trage duurloop. Boven de 2000 meter was het toch goed voelbaar de ijlere lucht, rapper buiten adem. De volgende twee dagen schroeven we het trainingsregime wat terug, om te herstellen. Zondag volgt er een lange duurloop van dertig kilometer, dat word zwaar.
Vandaag een tempoloop van 15.450 meter gelopen in 1:02:39, hsm 141. Het was zware kost die eerste tempoloop, de omstandigheden waren nochtans ideaal. De twee kilogram overgewicht laten zich al gevoelen, een te weinig aan kilometers ook. De tweede ronde van drie kilometer was onder de beste omstandigheden, weinig bochten en wind in de rug. Bij ronde nummer vier was het dan altijd met tegenwind, de hartslag ging gematigd omhoog. Al bij al tevreden over de eerste tempoloop, aangezien het de laatste 17 dagen amper boven de, 12 km/uur gemiddeld geloen heb.
Vandaag trage duurloop van 12.350 meter gelopen in 0:58:13, hsm 121. Twee trainingsdagen omgewisseld, dinsdag en donderdag, 20 km tegen 12 km. De voetpezen deden nog net iets teveel pijn om die 20 kilometer op het verhard af te haspelen. Het duurloopje ging verassend vlot en na drie kilometer ging echt goed. Morgen staat er een snellere duurloop op het programma van 15 kilometer. Zodat ik kan bepalen hoe het staat met mijn huidige conditie.
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:16:02, hsm 118. Voorzichtig begonnen, want ik had toch wel zware benen na de training van gisteren. De voetpezen en de hamstrings deden ook licht pijn, nog niets om zorgen over te maken. Ik had gekozen voor een zachte ondergrond, om de pezen en spieren wat te ontlasten. Het Belgisch zomerweer, met de verplichte nationale regenplensbui, maakte het tot een modderpartij. Zodat ik de laatste 10 kilometer op de piste heb gelopen, halverwege het tempo opgetrokken. Het ging al bij al nog redelijk goed, alleen de nek was stijf en pijnlijk, die heeft een goede massage nodig. De benen kwamen na een paar kilometer los, en het werd aangenaam lopen met zoveel zuurstof in de lucht. Morgen loop ik nog een twintiger, en woensdag de eerste keer tempo preberen maken.
Op mijn verjaardag kon ik het niet laten eens pittig te trainen. Het ging weer van Arinsal tot Sispony, met een hoogteverschil van 299 meter. Ik wou vandaag een iets snellere training uitvoeren, ondanks het zware parkoers. De eerste drie kilometer steil bergaf, hou ik me nog wat in, voor wat nog komen moet. Van km 3 tot km 6 is het wat vlakker, door Massana, daar versnel ik goed. Tussen kilometer 6 en km 9 probeer ik de 12 km/uur vast te houden, de benen voelen zwaar aan. De laatste twee kilometer in Arinsal zijn loodzwaar ik moet op de tanden bijten om vol te houden. Ik loop tot aan het hotel, mijn hartslag over het omslagpunt, toch vier minuten sneller als de vorige training.
Vandaag een trage lange duurloop van goed 24 kilometer gelopen in 1:56:24, hsm 120. Het was moeilijk om direct het juiste ritme te vinden, de linkervoetpees deed licht pijn. Het was toch al twee weken geleden dat ik nog een langere afstand gelopen had. De kilometers gingen maar traag voorbij, een teken dat het niet echt vlot ging. Toch maar proberen wat te versnellen langs het kanaal, met lichte rugwind. Een goede drie kilometer een iet hoger tempo kunnen aanhouden, daarna was het op. De voetpees werd alsmaar pijnlijker, het was moeilijk om het tempo erin te houden. Toch redelijk tevreden met de kilometers, zo heb ik deze week toch wat meer kilometers afgemaald.
