Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
09-05-2014
Pinokkio & Co
Het is al weer vrijdag. De dagen vliegen hier voorbij. Het weer is goed. Voor ons is het goed. Niet te koud , niet te warm.Nu zou je denken dat het hier toch niet de zwoele temperaturen zijn... Wel, Gisteren was hier een mevrouw die pas uit België kwam. Rond 3 uur in de namiddag , kwam ze ons goeie dag zeggen. En het eerste wat ze zei was..."héhé ...amaai het is warm ... 2 Jaar geleden rond deze tijd, en je kan dat eventueel terug vinden op een foto, van 8 mei 2012, stond de temperatuurmeter in de wagen op 39 graden. Vorig jaar, en ook dat zie je terug op een foto, was het 31 graden Gisteren rond de 27 - 28 , dus voor ons aangenaam.
Het is weekend of het begint toch, en dat wil zeggen dat de kinderen vrij zijn. Maar zo vrij zijn ze nu ook niet echt. Maandag 12 mei, moeten ze een toneelvoorstelling doen in Mazarron. Pinokkio.
Vandaag kregen ze de kleding mee, zodat ze konden wennen , en voor de rest moeten ze dit weekend zorgen dat ze hun rol piekfijn van buiten kennen. Yanneke speelt de hoofdrol en is dus Pinokkio en Yetteke is één of andere schurk.
Yanneke poseert voor de fotograaf en ik profiteer er vlug van om de croque madammen en de spare ribs met pasta te laten zien...Eigenlijk mocht ik de foto niet plaatsen, maar reklam is reklam. En wie krijgt hier nu de lange neus
Wel....af en toe, heel af en toe, zou Yanneke ook een lange neus moeten hebben. Om best wil van haar eigen, kan ze soms eens een leugentje plaatsen. Zal normaal zijn zeker...
Gelukkig moet Yetteke geen boom spelen want daar hadden ze geen kostuumpje voor. Eén of andere jongensschurk...en als je goed kijkt, dan is de rol op haar lijf geschreven. Maar alle gekheid op een stokje....Toneel spelen in het Spaans...Je moet het maar doen
Toneel in het Spaans....We zullen er winig van verstaan ...
Mazarrón heeft enkele fantastische gebouwen, zoals de kerk van San Andrés met
zijn plafond in Mudejarstijl en de ruïnes van het kasteel Velez. Mooier nog is
de natuur met zijn betoverende Ciudad Encantada aan de kust, waar water en wind
uit het witte zandsteen vormen hebben gebeeldhouwd.
Iets ten noorden van
de stad is een thermische bron met water van 50°C en die te allen tijde bezocht
kan worden. El Saladillo , het is daar waar we wonen. Dit thermisch water wordt ook gebruikt in het nieuwe Sensol-hotel
(Camposol Golf Resort) dat uitgerust is met een indrukwekkende spa en
wellnesscentrum. Helaas op dit moment gesloten...
Beneden ligt de nieuwe jachthaven met een groot aantal
zeewaardige jachten, ondergrondse parkeergarage en winkelcentra. Langs het water
bevinden zich veel restaurants en cafés.
Mazarrón wordt al duizenden jaren in één adem genoemd met de winstgevende mijnen
in de bergen, die rijk zijn aan lood, zink, zilver, ijzer, aluin en rode oker.
Er zijn sporen van Fenicische, Carthageense en Romeinse mijnen en de rijkdom aan
mineralen in de streek trok ook de Moren aan. De Romeinen bouwden hier ook
fabrieken voor de productie van garum, een zoute vissaus die zeer geprezen werd
in de hoofdstad van het Keizerrijk.
Na de Christelijke Herovering werd de
nederzetting Casas de los Alumbres de Almazarrón verder ontwikkeld terwijl de
mijnexploitatie doorging. De strategische ligging bleek een verdedigingsbolwerk
te zijn tegen de buurlanden Lorca en Cartagena - De vele verdedigingstorens die
als gevolg daarvan werden gebouwd tegen de dreiging van de hernieuwde invasie
vanuit Afrika staan er nog steeds.
Mazarróns mineralen bleven de streek
rijkdom brengen tot het begin van de 20e eeuw en toen de mijnen minder gingen
opleveren, namen het toerisme en de landbouw het over: in dit gebied worden zeer
veel tomaten, meloenen en komkommers gekweekt. Dankzij de vernieuwde economische
ontwikkeling konden enkele van de modernistische gebouwen die symbool staan voor
de stad worden gebouwd, zoals het gemeentehuis en het oude culturele
hoofdgebouw.
Toen we in mei 2012 hier bi de finca aankwamen, zagen al de bomen er mooi groen uit en droegen heel wat vruchten.Naar het schijnt was er het jaar ervoor een serieuze regenweek geweest. Wij kregen in september 2012 een zondvloed van water over ons. Genoeg om te zorgen dat het najaar van 2012 en het voorjaar van 2013 er heel groen uitzag. Vandaag is het wat anders. Sinds begin 2013 heeft het ...bina ...niet meer geregend. Alles is dor Ík had vorig jaar een heel pak vijgen. Dit jaar niets. De amandelnoten hangen aan de bomen, maar we zien wel dat de plaatselijke boeren de bomen water geven. Normaal kan deze notenboom heel goed tegen de droogte en heeft hij amper water nodig. En als de plaatselijke boeren die mannen water geven...dan wil dat al iets zeggen. Zo is het ook met onze olijfbomen. 180 hebben we er. Ze geven jaarlijks zo wat 200 liter olie. Net genoeg om een jaar mee toe te komen. Maar er zijn 2 bomen die al bruine blaadjes vertonen... dus Water.
Clauke maakt eerst rond de boom een kuiltje , zodat het water niet wegstroomt.
En terwijl het water stroomt,wordt er ook wat...gefletst...met de honden.
We kregen ook het advies dat overtollige takken moesten gesnoeid worden, zodat de bomen geen nutteloos watertransport naar overtollige takken sluist.
We hebben een jonge mimosaboom staan. Ook die wordt gesnoeid zodat de bloem in het voorjaar naar hartelust kan bloeien.
Een tijdje geleden hebben we een paradijsvogelplant ...of zo iets , bij de inrit gezet. Lees enkele blog berichten geleden. Enkele dagen geleden, moesten we vaststellen dat die boom , geknakt was door de wind. Nochthans hadden we de stam behoorlijk vast gemaakt.
Ok...dan maar repareren hé. Met groene plakband en wat saté stokjes,heb ik de stam gespalkt. We zijn ondertussen een goeie week verder en... de plant krijgt een nieuw blad en het blad dat gepalkt werd, is nog steeds groen en niet dood. Dus....operatie gelukt.
Voor mensen die kleurenblind zijn wat betreft groen en blauw. Het is wel degelijk groenen twal. Als je goed kijkt zie je ook de saté stokjes. Ge kunt er wel mee lachen, maar de plant is gered.
De plaats waar de paradijsplant stond , was dus terug vrij voor wat anders. Een mooie palmboom misschien? of toch iets anders. Vandaag waren we bij Juani en Pedro.. onze vrienden en tevens een tuincentrum. Veel te veel keuze... Tot we opeens een mooi boompje zagen met prachtige bloemen in het rood. Little John...of Callistemon.
Callistemon
is de botanische naam
van een geslacht
van struiken.
De naam komt van de Griekse
woorden kallos
(schoonheid) en stemon
(meeldraad). De Nederlandse naam lampenpoetser
verwijst naar de lange bloeiaren,
die doen denken aan de kwastjes waarmee vroeger petroleumlampen
werden schoongemaakt.
In Australië worden deze groenblijvende struiken of
kleine bomen 1 tot 3 m hoog. Als pot- of kuipplant bereiken ze
ongeveer een derde van deze hoogte. Het blad is stijf en leerachtig,
vaak met een stekende top en opvallende nervatuur, groen en
lancetvormig. In de zomer bloeien ze met prachtige, 5-10 cm lange
bloeiaren. Wat we zien zijn de scharlaken, soms gele helmdraden die
in cilindervormige bloeiwijzen aan het eind van de takken staan.
Deze spiralen van bloemen verliezen hun kelk- en kroonbladen zodra
de knoppen open gaan. Na twee maanden laten deze vlammende toortsen
ook hun meeldraden vallen. Uit de vruchtbeginsels ontwikkelen zich
harde, verhoute, grijze, drie- tot vierhoekige vruchtjes die vlak
tegen de tak aan zitten gedrukt. Voorbij de bloeiwijze groeit de tak
door en vormt weer blaadjes.
Callistemon-soorten
worden in Australië gebruikt als voedselplanten door de rupsen
van sommige motten
van het geslacht Aenetus
Little
John
Het verschot is nog maar just uit mijne rug en juuu dsen deze mag weer schuppen. Ge kunt da nie geloven als ge een madam hebt met groene vingers...wat ne mens dan allemaal direct moet doen. Want als ze het in haar kopke heeft...moet het ook direct gebeuren.
Deze bloemen staan er nu ook al op, maar hopelijk volgend jaar wat meer.
En dan onzen John nog behoorlijk veel water geven en maar hopen dat hij aanpakt. De boom.. is het een zij of een hij.. HET.. boompje....maar ik weet toch zeker dat Little John nen ...HIJ..is
Spaanse moederdag. En waarom zouden wij nog een Belgische moederdag vieren?? We wonen in Spanje en onze kinderen hebben hun maama hier... dus Spaanse moederdag.
In het weekend maken we er een gewoonte van om 's morgens een koffie te drinken op ons terras. Lekker in de zon, de hondjes rond ons , de vogels , ...de vliegen ook... kortom, de ochtendstond...
Deze morgen niets anders dan andere zondagen. Hondjes die lui lekker op een geitenhoef knabbelen. Clauke en ikke een heerlijke warme koffie... En dan de kids die voor de mama een mooi versje of gedichtje hebben geschreven..
Spaanse moederdag
De kinderen hadden een mooie kaart gemaakt met een heel ontroerend gedicht over de mama.. Ons Clauke, de beste mama , was op het vroege uur...9 uur... ontzettend ontroerd. Ze liet de traantjes de vrije loop 'Gisteren zei ze nog tegen de kids , op de markt..."Het mooiste cadeau is dat wat recht uit het hart komt,,, Önze meiden hadden dus gisteren nog een mooie kaart in elkaar gestoken, met een mooie tekst......In het Nederlands... Tja , je zal je afvragen waarom ik dit nu schrijf, maar ...voor de kids is Nederlands schrijven niet meer alledaags.
En dan een lekker ontbijt. En wie steekt zijne kopmn door de deur?? De Sam.. Binnen komen is voor de boys verboden, En ze weten het hoor!! Maar zijne kop door de deur steken, dat laten we nog net toe.
We hebben een heel stuk van de voormiddag wat gehangen, en dan ....toch maar iets doen. Naar de rommelmarkt. Tegen de goesting van ons Yetteke , die wou gaan shoppen in Cartagena Maar toch... We waren eigenlijk op zoek naar een....riek... Op heel de markt....veel rommel, maar geen ...riek.. Dus Jean...als je dit leest....9 juli....een riek aub...
In Belgié, op de markt....hamburgerkramen en frituren... Hier..... Churros.....en blikjes frisdrank...
En voor de restLiefste Meterke in het verre Indonesia.... Ne gelukkige verjaardag... We Love You
Ik moet het toch effe kwijt... De pijnbank...weet je nog ? Deze morgen rond 5 uur werd ik wakker van een vreselijke pijnscheut in mijne rug. Ik lag op mijne buik en wilde me draaien...Verkeerde beweging. Tranen in mijn ogen van de pijn. Het ging van geen kanten.. We hadden afgesproken om rond 9 uur te ontbijten...zo gezegd , zo gedaan. Clauke wou naar de markt...maar helees, ik kon echt niet mee. Ik ben terug op mijn bed gaan liggen ...pijnstiller genomen...en... Clauke vertrok met de kids naar de markt. Er moesten trouwens nog inkopen gedaan worden voor de avondshift. Rond half 11 ben ik opgestaan...douchke genomen....en... De rugpijn..het verschot...was helemaal weg. Heeft die verkeerde bewing van 5 uur deze morgen, de boel weer op zijn plaats gezet??? Het moet wel. Ik voel praktisch niets meer...
Iedereen, die de blog leest, weet alvast dat ikke de kok van dienst ben hier in de finca. Maar buiten de dagelijkse menu in het restaurant, hebben we ook een kleine kaart. Pannekoeken, verschillende croques, maar vooral spaghetti. En bij spaghetti hoort natuurlijk ook saus. Wel, vroeger maakte ik thuis in huis altijd zelf de saus. Tot op een dag dat ik het wegens een omstandigheid , niet kon. Dan heeft Clauke de saus gemaakt. Mannen...die was zo goed, dat zij de saus altijd is blijven maken. Bijna ieder week wordt er een grote ketel saus gemaakt. Verse groenten van de markt..Rode en groene paprika, ajuin, cougette, tomaten , verschillende kruiden, en natuurlijk gemengd gehakt. Het gehakt mag ik kruiden en ...rul...bakken En dan worden de groenten gestoof , en het duurt een gansed dag , eer de saus klaar is. We laten die dan nog een nacht in de ketel afkoelen en de dag nadien wordt de saus in bakjes verdeeld.
Lekker... Kostprijs voor 180 gr pasta ongekookt= 400gr gekookt, met saus. brood en kaas+ sambal en/of tabasco 7
En nu heeft het pijnbankje zelfs kussens ...Nu is het niet meer een pijnbankje
1 mei gisteren, feest van de arbeid. Voor ons staat er ...werken ...op de agenda. De dagdagelijkse dingen...tuin onderhouden, water geven, eten koken..Helaas moet ik het iets rustiger aandoen. Het is niet van moeten, het is van...het gaat niet anders. Ik zit nog steeds goed vast met mijne rug.
Ik mag dan ook met trots schrijven, dat de kinderen en Claudia, mij, ontzettend goed hebben geholpen , om de avondshift in orde te krijgen.
Claudia is vandaag begonnen met het bankje te sappen. Ondertussen noemen we het ...pijnbankje. Ik heb van dit banje het verschot in mijne rug gekregen, en Clauke had er een gigantische plinter van in hare vinger. ....pijnbankje ....dus.
Het is weer een warme dag en de kinderen zin vrij van de school. Dus wordt er gespeeld en gezwommen natuurlijk. Spelen met waterballonnetjes...
En die mannekes hebben het ook warm.
Zo , het pijnbankje is klaar. Het krijgt een plaats op de binnenkoer van de B&B Nu nog wat kussens erin....als het bankje droog is tenminste.
Na de avondshift, als het niet te laat is geworden, gaan we nog even ,buiten op het terras, relaxen. We laten de honden los, drinken een glas, gaan nog even wandelen en dan zit de dag erop.
Het is niet altijd evident om een avontuur neer te schrijven. Reden: Er is niet altijd een avontuur te beleven.De blog staat onder categorie...dagboek.. Daarom een verslag van een woensdag... Gisteren dus.
De kinderen naar school en dan naar de winkel om verse producten. Op woensdag blijven de kids tot 5 uur op school. Al een heel schooljaar zijn ze aan het repeteren voor een toneelopvoering die plaats heeft op 12 mei...Maar daar zullen we later meer over vertellen.
In het volgende fotoverslagje zal ik proberen de dagelijkse bezigheden te laten zien...De dagelijkse kost.
Tijdens het winkelen vroegen we ons af wat we zouden eten.. Daar ik voor het restaurant piepkuiken gevuld ga klaarmaken, stelde ik voor on van het gehakt een hamburger te maken en die lekker tussen een broodje te leggen. Claudia was direct akkoord. Bij thuiskomst, loopkleren aan en een loopje van 8 km gedaan.. Helaas is het me niet bevallen..Ik vond geen ritme in mijn ademhaling, pijn in mijn voeten en mijn knieën...kortom...niet mijnen dag. Maar opgeven...!!! Na de 8 km nog zwemmen en dan beginnen.
Tegen 1 uur had ik de hamburger klaargemaakt. Fotoke van trekken voor op de blog en dan smullen.
we zijn nog niet aan het eten of daar gaat weer de telefoon voor reserveringen in het restaurant. De reserveringen komen niet alleen per telefoon binnen. Via persoonlijk bezoek van klanten en via mails We spreken hier per dag zowat 5 verschillende talen, en dan kan het al eens gebeuren dat je tegen een Engelsman opeens in het Frans of Duits begint. Het is regelmatig lachen met onze eigen stommiteiten.
Claudia wil ook altijd alles op hare facebook zetten. Van de hamburger een foto nemen en dan doorverzenden op Fb.
J a, en dan is het smullen geblazen. Nog even napraten en terug beginnen. Clauke in de tuin,ik in de keuken.
Onverwachts kwamen rond half 2 vandaag enkele mensen een snack eten 'Spaghetti, verschillende soorten croques en pannekoeken.. Dat is dan effe vliegen in de keuken. Zonder reservatie, kan je bij ons die snacks eten. Wanneer ik dan ook nog juist aan de voorbereidingen bezig ben voor de avond, dan is de keuken een mesthoop..
Om half 4 is iedereen weg, de voorbereiding voor de avond is gedaan...dus nog wat tijd om wat te doen. Het bankje dat Claudia aan het opmaken is, mist 1 steunplankje. Dat doen we dan wel effe zelf... Jaja...en toen ging het grondig mis. Ik was gehurkt, om iets te doen...stond recht...en..verschot in mijne rug. Maar het moet door...Ik zei het al tegen Claudia, het is mijnen dag niet.. Het lopen , was afzien en nu dit..
Maar goed, we passen onze houding aan en doen het wat voorzichtiger...
Uiteindelijk is het bankje toch afgeraakt en kan het de volgende dagen geverfd worden...
Vandaag geen blog... het is veel te druk . Maar het ergste van alles is... Ik heb het verschot in mijne rug...Morgenvroeg begin ik er aan Dus vanaf 9 uur morgen ga je onze avonturen weer kunnen lezen.
Ik kreeg vandaag een compliment van een lezer dat er weer veel op de blog staat.
Bedankt alvast.
Toch!!
Je weet begot niet altijd wat te schrijven.
Het is een doodgewone doordeweekse werkdag.
Opstaan, ontbijt, kinderen naar school, winkel, bank......
En dan nog een controle van een andere woning ... Gelukkig alles in orde en vooral vredig..
Spijtig dat de eigenaars er niet zijn. De temperatuur van het zwembad is 23 graden... het is windstil , de vogeltjes fluiten..de planten en bloemes staan in bloei...!!
Ik zal maar stoppen met de eigenaars waterachtig te maken..
En dan begint de taak waar we centen mee verdienen.
Een menu klaarmaken voor de middagshift en straks ééntje voor de avond.
Het bankje van gisteren, dat we uit het eco-park mochten meenemen, krijgt vandaag een grondige schuurbeurt.
Als ze er aan begint, dan stopt ze pas als alles klaar is.
Morgen wordt het hier en daar nog wat hersteld en daar zal ons Clauke dan beroep moeten doen aan ikke.
En terwijl de schone aan het slapen is , doet ze verder aan de bank als een beest.
Of was dat een ander sprookje.
Kokeneten maken is dan weer mijn job
Het seizoen van de aardbeien is bijna gedaan , hier in Spanje, dus nog vlug confituur maken.
In juni is het in Belgié soms te warm als men moet studeren..
Hier heeft de zon helemaal geen compassie met de studenten.
Zondag , gisteren dus, hadden we na een lange tijd van werken , nog eens een dagje vrij.
Dat kan echt deugd doen en het is dan zo eens een dag waar we niets anders doen dan hangen, slenteren , goed eten en drinken en voor de rest niks.
Of eigenlijk is dat dan toch precies een drukke dag.!
Na het opstaan en het wakker worden, wat voor sommige huisgenoten hier zeer lang kan duren, hebben we eerst een lekker ontbijt genomen.
Tijden zo een ontbijt wordt er dan gepraat over wat we gaan doen.. En .., hoera.. ik mocht kiezen.
Naar de markt, in mijn stamkafee.( Peyma ) een pintje drinken en dan kuieren langs het strand en de haven.
Het strand van Mazarrón , rond de middag.
Er ligt al heel wat volk te zonnen en er wordt al ferm gezwommen in de zee.
We merken het ook al wat aan de drukte... De zomer is in aantocht.
Vele mensen kuieren langs de kustlijn en genieten van een terrasje of een bankje.
Ook mijn 3 vrouwen genieten van een dag aan zee.
Wel, voor ons is het eigenlijk geen dag aan zee, maar enkele uren.
Voordeel is, we wonen niet ver van de zee en eigenlijk zien we die al elke dag.
Vroeger in België moesten we 200 km rijden om ..la mer.. te zien , en ja...dan blijf je meestal..een dag aan zee.
Dit zijn de vissen in de haven..
Het zijn geen forellen, maar ze trekken er wel op.
We hebben ze al gegeten.. Te koop in de haven en diverse viswinkels.
Lekker
Helaas ben ik de naam kwijt, maar het gad iets van zeebrasem ,...dacht ik
En dan..!!!
Un Cerveza Aleman..
Nen echte Slappe Seppel...
hmmmm....
Maar van feesten, drinken en eten op zondag...moet je dat er weer aftrainen op maandag.
Clauke en ik zijn alweer een tijdje goed bezig om toch elke week 3 keer te gaan joggen.
Zwemmen en fietsen doen we ook nog ...dagelijks..
Deze morgen om half 9 stonden we al klaar om onze toer van een 7km te lopen.
Eerst de kids naar school en dan aan de Puerto joggen.
Nu is dat flesje water nog vol..
Nu niet meer.
Van onze joggingtocht is het dan richting Leiva,
Jean en Eva...je kent ze nog uit vorige verhalen en...avonturen... hebben daar hun huis.
Ze zijn naar België terug om hun huis daar te verkopen , en wij hebben ons aangeboden om hun huis te onderhouden, tuintje en zwembad . en wat toezicht te bieden.
De bloemen en plantentuin staan er , en dat tijdens de warme dagen, nog even mooi bij.
Helaas was er vandaag geen water.
Tja , dat kan je in de campo al eens meemaken.
Dus gaan we morgen wel even terug.
Maar toc enkele mooie foto's
En dan terug naar vrijdag..
Weet je nog dat we naar het eco-park gingen en dat Claudia een mooi bankje zag...?
Ze kreeg het bankje helaas niet mee.
Vandaag moesten we terug naar het eco-park.
De opzichter was er weer , maar ook de jongen die we al van vroeger kende.
Ik zei tegen Claudia...Jij praat wat tegen de opzichter en dan probeer ik aan de jonge man het bankje te vragen.
Zo gezegd...zo gedaan...
Wil je het bankje graag?.... Ik zei dat mijn vrouw al 3 nachten niet meer had geslapen..
En......!!!!
Hier mocht ik het bankje inzetten
En nu staat het bij...finca Buen Gusto..
Claudia zal het eerdaags opmaken en dan krijgt het een mooi plaatsje...
Je ziet het hé dames..
Een man kan ook wel eens zijn charmes gebruiken.....
De voorbije week stond in het teken van de verhalen van de gebroeders Grimm
Een thema in de school , waar de kinderen van ieder leerjaar iets moesten uitwerken in de vorm van een toneelstukje.
Gisteren , vrijdag, was het dan d-day en mochten ze de toneeltjes opvoeren.
Yanneke speelde een boerin uit één of ander verhaal en Yetteke was een heks.
Helaas van Yanneke geen foto , ze moest niet verkleed naar school komen. Yetteke wel, die heeft van half 8 tot half 9 voor de spiegel gestaan om te zorgen dat ze er volkomen goed uitzag als heks.
Bij de finca is er ook iedere vrijdag een thema.
Gisteren was het thema steak.
We hebben een stukje stak gekocht van 5 kg en het zelf versneden.
Dat is hier altijd een beetje het probleem, Ze hebben goed vlees, maar ze snijden het altijd fout.
Voor lekkere frieten ook hetzelfde.
De Spaanse aardappelen zijn te bloemig waardoor de frieten veel te snel , bruin worden.
Er is hier in Mazarron een groentehandelaar die Franse aardappelen , uit het noorden, invoerd , 99 cent per kilo, maar je kan er uitstekende lekkere gele frietjes mee klaarmaken.
Maar voor het ei wordt gelegd , moet er eerst nog iets gebeuren..
In ons taaltje zeggen we...KE BIE BASSEN...als je begrijpt wat ik bedoel.
En dees mannen...en vrouwen natuurlijk, want ander komt er niet veel van,...kennen er wat van.
Het wordt stilaan vol zomer hier in Mazarrón.
We hebben de tuin wat opgeruimd, bomen gesnoeid en wat oude rommel verzameld.
De bomen snoeien is al een tijdje geleden, maar we hebben de kans nog niet gehad om alle snoeisel naar het Eco-park te brengen.
Dus nu was het de moment.
Alles hadden we opgestapeld op de remorque.
Oude bankjes uit onze vroegere keuken mochten hun laatste rustplaats krijgen in Mazarrón. Trouwens , Sting, de dalmatiër had ze een tijdje geleden , kapot gebeten.
2 blauwe tuinstoelen mochten mee.. Zij waren gesneuveld tijdens onze uitspattingen op het strand ....daar kon je eerder in de blog over lezen.
En dan nog de buizen van onze vroegere party tent...Ooit opgezet om een kruidenserre van te maken, maar helaas stuk gewaaid..
Snoeisel in de container, en de bankjes bij andere lotgenoten..
En dan gaan wij banken weggooien....en wat ziet ons Clauke dan op het stort...!!!
Een bankje..
Oud, maar nog niet versleten.
Dit moet ik hebben ...mooi opmaken en we hebben weer een aanwinst....zei ze,
Naar de park opzichter... onderhandelen, vragen en smeken..
Effe bellen zei de brave man..
Helaas, het bankje is van iemand anders..
Clauke is er de kop van in..maar maandag gaan we terug om nog wat puin weg te doen..
Ze heeft de hele dag nog het volgende gezegd....maandag is dat bankje van mij...Ik voel het..
De meubels kwamen hier toe in Spanje op 22 juni 2012,
Juist op de laatste schooldag.
Heel wat gerief was er helaas niet bij...grote discussie met de firma...Kortom....miserie ten top.
Maar dat gene wat we hier echt niet nodig hebben was er wel bij.
...Ons grasmachien.
Hebben we niet altijd geleerd om nooit te snel te oordelen...??
Gisteren had ik dat .grasmachien nodig.
Aanleg van de eerste hole op de golfcourt ...Finca Buen Gusto.
Aan onze septische put, is het vrij vochtig. Dat komt omdat de betonnen put gaten heeft en het overtollige ...water.. loopt via de gaten, de campo in.
En waar water is, is er ...gras en onkruid.
Vorig jaar hebben we dat veel te hoog laten worden en moesten we beiden een dag werken om het onkruid te verwijderen.
Nu niet...we gebruiken het grasmachien.
Onze bosmaaier die we in België hadden, was niet mee met de verhuis.
Verloren gegaan...zoals ze beweren,maar het grasmachine..wel.
De doos waar we het grasmachien hadden ingepakt ,is heel de tijd onaangeroerd gebleven.
Eigenlijk was ik benieuwd wat er nog allemaal zou inzitten.
Wie weet , dikke spinnen , duizendpoten en andere vieze dieren...
Ik heb ons Clauke ook maar aangeraden om een veilige plek te zoeken..
Zij kroop snel in den ...hoogste...boom
Het viel al bij al nog best mee. Zoals het machieneke erin werd gezet, zo kwam het er terug uit.
Heel speciaal moment.....Gras uit Heusden..
Vol weemoed keken we naar het groene gedroogde gras uit Berkenbos , dat nog aan de wielen hing...
Verbaasd dat het nog groen was,,, Dus goeie grond moet dat daar geweest zijn.
Voor onze golfbaan, hadden we dit machienneke ook kunnen pakken, maar ons Clauke kon niet direct de sleutel vinden, en ik had niet al de tijd om te wachten.. Moest nog alles voorbereiden voor de avondshift,
En daar was hij dan....Onze eerste hole...
Met bloemekes en alles..
Nu maar aan het werk en kort genoeg, zodat het golfballeke met plezier kan rollen.
Het was echt niet gelachen met zo een klein grasmachien.
Tegen de berg op beuken ...Door het hoge gras....
En na lang zwoegen en zweten lag het pleintje van 4 op 4 er netjes bij
En nu maar dromen van een echt golfterrein zeker....
's Morgen een loopje van 6 km gedaan...10 tallen lengtes gezwommen....
De blokskes komen terug..... de klein tonnekes zal Clauke denken...
Gisteren dinsdag.
De boekingen voor vandaag zijn binnen. Het word weer een gezellige avond.
De voorbereidingen worden gedaan, en dat neemt toch enkele uren in beslag.
Clauke poetst ondertussen de zaal en het huis.
Ik ga met Yanneke winkelen , en dan beginnen de voorbereidingen... of mise en place.
Tegen 1 uur moet ik dan de lunch voor ons klaarmaken en tegelijkertijd doorkoken voor de klanten 's avonds en voor ons.
Maar alles is getimed. Zo goed zelfs dat er nog genoeg tijd is om te zonnen en te zwemmen en om ons Clauke te helpen met het aanplanten van het ...infobord...
zoals gebruikelijk is ons Yetteke ook weer paraat om te helpen.
Bij de plaatselijke tuinman hebben we deze mooie ...wij noemen het paradijsvogel plant....op de kop kunnen tikken voor een prijsje.
Deze planten worden vrij groot. Je hebt al eerder in de blog kunnen lezen, toen we naar de zoo zijn geweest.
Even vastbinden, want het kan hier wel eens heftig waaien en het zou zonde zijn moest deze plant overwaaien.
En dan nog de nodige lavendelstruikjes en stinkerkes planten.
En deze man schuilt in de schaduw en kijkt of alles volgens de regels gaat. Onze Max is echt de roedelbaas.
Niet dat Sting altijd in dit hok zit...het heeft een reden..
En hier is ...de reden...Ons Yettek had zich verstopt in het hok ...
Eigenlijk zou ik weer een inhaal beweging moeten schrijven op de blog, maar helaas kom ik er niet.
Weet je wat...Ik zal de inhaalbeweging mee verwerken in de dagelijkse avonturen .
Gisteren was het goede vrijdag..
Vroeger werden we zo opgevoed, dat we geen vlees mochten eten.
Enkel vis.
Mijn Moeke zaliger zei ooit tegen mijn vokke..
Heri, tis goeie vrijdag... ge moogt vandaag geen vlees eten... dus haal in de frituur maar ne servela...das toch geen vlees.
Goede vrijdag is hier in Spanje een feestdag. Alles is gesloten . Ook wij...jaja wij zijn gesloten.
We hebben een sportieve dag achter de rug.
's morgens, nog voor het ontbijt ,zijn Clauke en ik weer gaan joggen. We zijn er al weer enkele dagen mee bezig en het doet ons deugd.
Na het joggen , zwemmen. Wat baantjes trekken.
En dan begint de dag
Ontbijten, hier en daar wat werkjes opknappen,...kortom, bezig zijn.
Enkele goede kennissen van ons hadden enkele dagen geleden gevraagd om hier te konen petanque spelen.
Wel, daar had ik nu ook nog eens goesting in sé.
Om 14 uur was het dan zover.
Freddy Michke , Roosje en Harry hadden alles mee om een potje te gooien..
We hebben gelachen... gezwanst en ook een lekker pintje gedronken.
En... mijne groep had alles ge....verloren.
Ondertussen was het al voorbij 6 uur.
Tijd dus om te eten rond 8 uur 's avonds nog wat baantjes getrokken...
Sportieve dag dus.
Ons Yetteke speelde het eerste partijtje mee in onze groep.
Waar heeft ze het weer geleerd? Ze deed het bijzonder goed.
Aangeboren talenten zeker!
Onze baan ligt niet helemaal vlak, maar dat is dan voor de semi beroepsspelers weer een kunst en een uitdaging ,om te laten zien wat hun ..gooi..talenten zijn.
En na het spel...een frisse pint.
Het was een dag met lachen, gieren en zwanzen....
Mooi.
Een deel weer van de inhaalbeweging.
Terug in de tijd... maar niet te ver.
Ondertussen is het 4 april...dus , we zijn er bijna.
Vorig jaar hadden we parapluus gekocht, maar met een beetje wind , was het te gevaarlijk om die open te zetten.
We hebben lang gedacht en gepeinsd wat we zouden kunnen maken.
Het zijn luifels geworden. 3 driehoekige luifels aan de muur en aan een paal met ketting en haken vast gemaakt.
Eenvoudiger kon het niet, en het is gezellig, geeft schaduw en wappert vrolijk in de wind.
Ideaal om een pizza of snack te eten buiten.
5 april
Dat Claudia een harde werker is in de tuin, dat wisten we al.
Dat ze een attente en gedreven gastvrouw is in het restaurant, dat moeten we niet meer zeggen...het wordt alsmaar beter.
Maar dat ze zich nu ook al waagt aan het maken van desserts...Dat wist ik alleen.
Bij een middagshift is het zo, dat wanneer het hoofdgerecht is opgediend, ik heel vlug de kinderen van school moet halen.
Meestal ben ik dan niet op tijd terug om het dessert te maken.
Soms hebben we desserts die op voorhand zijn gemaakt,en dan is er geen probleem. Meestal zijn het desserts die worden gemaakt, als de mensen aan het hoofdgerecht bezig zijn.
