Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
22-04-2014
De omgekeerde wereld
Het zal hier bij Finca Buen Gusto wel zo zijn zeker.
De omgekeerde wereld.
Trouwe lezers van de blog die verschieten er niet van.
Terwijl moeder de vrouw wast en plast en kookt en zoveel meer, doet vader de klussen en het zwaardere werk.
Hier niet.
Als Clauke niet in de tuin kan werken, of geen kasten kan opmaken of weet ik wat nog allemaal voor klus werk, dan heeft ze geen goede dag gehad.
En als ik niet kan experimenteren in de keuken, nieuwe gerechten zoeken, bakken of weet ik veel...Dan is dat voor mij een verloren dag.
De omgekeerde wereld
Enkele dagen geleden had ons Clauke een info bord zien staan in de campo.
Een infobord zonder info en op een plaats waar niets te zien valt.
Dat bord is voor ons...
Samen met Yetteke, ook al zo een klusser, is ze het bord gaan halen.
Het bord moest eerst een nieuw kleurtje krijgen.
Ons Yetteke mocht de palen wit schilderen .
Ter info...de verf hing , na het werk, tot onder haar voeten.
Ondertussen heb ik de mispel boom kaal geplukt.
De mispels waren dit jaar vroeg rijp, lekker van smaak, maar wel klein.
Vorig jaar hebben we ze wat te lang laten hangen, en zijn de vogels er mee gaan vliegen.
Deze keer zou het niet waar zijn.
En dan de keuken in.
Mispels wassen, ontvellen, pitten eruit en klaarzetten om confituur van te maken.
1 kg mispel, 1 kg suiker en sap van 1 citroen een uurtje laten trekken.
Dan 20 minuten koken en door mixen.
In potten doen, laten afkoelen..en smullen maar.
En ondertussen is het bord geverfd en kan het drogen.
Drogen duurt hier niet echt lang, want door de warmte moet je zelfs opletten, dat de verf niet aan de borstel droogt.
En voor wat gaan we het bord gebruiken?
Clauke zet er de naam van de finca op.
Het bord zal een plaats krijgen aan de inrit van de finca.
En dan verscheen in de verte een donkere wolk..
Oei...slecht weer op komst...?
Regen boven de Sierra Espuna
Tot ergens aan Camposol...wij niet.
Dus weer de bloemen water geven van de kraan.
De omgekeerde wereld !!
Niet altijd.
Eens het kookwerk gedaan, dan gaat vader de man een handje helpen.
En fier....
Voila sé
Een nieuwe bestemming voor een verloren gewaande info bord
Eigenlijk zou ik weer een inhaal beweging moeten schrijven op de blog, maar helaas kom ik er niet.
Weet je wat...Ik zal de inhaalbeweging mee verwerken in de dagelijkse avonturen .
Gisteren was het goede vrijdag..
Vroeger werden we zo opgevoed, dat we geen vlees mochten eten.
Enkel vis.
Mijn Moeke zaliger zei ooit tegen mijn vokke..
Heri, tis goeie vrijdag... ge moogt vandaag geen vlees eten... dus haal in de frituur maar ne servela...das toch geen vlees.
Goede vrijdag is hier in Spanje een feestdag. Alles is gesloten . Ook wij...jaja wij zijn gesloten.
We hebben een sportieve dag achter de rug.
's morgens, nog voor het ontbijt ,zijn Clauke en ik weer gaan joggen. We zijn er al weer enkele dagen mee bezig en het doet ons deugd.
Na het joggen , zwemmen. Wat baantjes trekken.
En dan begint de dag
Ontbijten, hier en daar wat werkjes opknappen,...kortom, bezig zijn.
Enkele goede kennissen van ons hadden enkele dagen geleden gevraagd om hier te konen petanque spelen.
Wel, daar had ik nu ook nog eens goesting in sé.
Om 14 uur was het dan zover.
Freddy Michke , Roosje en Harry hadden alles mee om een potje te gooien..
We hebben gelachen... gezwanst en ook een lekker pintje gedronken.
En... mijne groep had alles ge....verloren.
Ondertussen was het al voorbij 6 uur.
Tijd dus om te eten rond 8 uur 's avonds nog wat baantjes getrokken...
Sportieve dag dus.
Ons Yetteke speelde het eerste partijtje mee in onze groep.
Waar heeft ze het weer geleerd? Ze deed het bijzonder goed.
Aangeboren talenten zeker!
Onze baan ligt niet helemaal vlak, maar dat is dan voor de semi beroepsspelers weer een kunst en een uitdaging ,om te laten zien wat hun ..gooi..talenten zijn.
En na het spel...een frisse pint.
Het was een dag met lachen, gieren en zwanzen....
Mooi.
Een deel weer van de inhaalbeweging.
Terug in de tijd... maar niet te ver.
Ondertussen is het 4 april...dus , we zijn er bijna.
Vorig jaar hadden we parapluus gekocht, maar met een beetje wind , was het te gevaarlijk om die open te zetten.
We hebben lang gedacht en gepeinsd wat we zouden kunnen maken.
Het zijn luifels geworden. 3 driehoekige luifels aan de muur en aan een paal met ketting en haken vast gemaakt.
Eenvoudiger kon het niet, en het is gezellig, geeft schaduw en wappert vrolijk in de wind.
Ideaal om een pizza of snack te eten buiten.
5 april
Dat Claudia een harde werker is in de tuin, dat wisten we al.
Dat ze een attente en gedreven gastvrouw is in het restaurant, dat moeten we niet meer zeggen...het wordt alsmaar beter.
Maar dat ze zich nu ook al waagt aan het maken van desserts...Dat wist ik alleen.
Bij een middagshift is het zo, dat wanneer het hoofdgerecht is opgediend, ik heel vlug de kinderen van school moet halen.
Meestal ben ik dan niet op tijd terug om het dessert te maken.
Soms hebben we desserts die op voorhand zijn gemaakt,en dan is er geen probleem. Meestal zijn het desserts die worden gemaakt, als de mensen aan het hoofdgerecht bezig zijn.
Dit had ze al altijd graag gewild en zeker niet verwacht dat we haar met een bezoek aan de dierentuin zouden verassen.
Terra Natura laat zien dat er zelfs in Spanje , beren leven. Enkele jaren geleden, heb ik me laten vertellen, hebben ze de bruine beer uit gezet in de Franse zijde van de pyreneën. Natuurlijk gaan die mannekes ook eens neuzen aan de andere kant van de berg . En ja, dan zitten ze in Spanje hé.
Neen, we hebben onze Max en Sam niet meegenomen.
Op hetzelfde moment zullen ze ook wel aan de siësta bezig zijn.
Maar het is wel opvallend , hoe deze wolf ,op onze mannekes gelijkt.
Op een zeker moment loop je opeens door een gigantische serre met allemaal vogels.
Er huizen kraanvogels en ooievaars, gieren en ....duifkes
Maar wel mooi om te zien en een hele ervaring om er tussen te lopen.
Stokstaartjes..of hoe ze ook mogen noemen.
De lievelingsdiertjes van ons Yetteke
Er kwam er zelfs eentje op haar hoofd zitten...of is het een truc met de camera.
Dit is niet een alweer zoveelste foto van ons Clauke...neen, ook dit is een moment opname.
We stonden bij de struisvogels, en Clauke was een struisvogel aan het imiteren.
Zonde dat er geen geluid bij is...
Struis de vogel...keek er naar...draaide zijne kop weg... en vertrok stillekes....hm.hm.hm.
Na ons bezoek zijn we van Murcia naar Alhama de Murcia gereden.
Een mooi stadje aan de voet van de Sierra Espuna.
Kerkje bezoeken, centrum van het stadje bekijken..
Maar vooral...
Een mooie dag afsluiten met lekkere tapas.
En ook voor hem waren er tapa
of
reclame voor volgende vrijdag in ..Finca Buen Gusto....
weer een vervolg van de inhaalbeweging.....einde maart
Op 30 maart vieren de Engelsen , in Engeland , maar ook hier in Spanje, moederdag,
Je weet nog dat ik schreef over Jean en Eva.
In België hebben ze een dochter . Kim. Ook al hier geweest met Kerstmis.
Kim deed me een bericht dat we een tafel moesten reserveren voor Jean en Eva. Voor de moederdag van Eva. Nu, Eva is wel geen Engelse, maar wat geeft het. Een moeder en wat voor één. Altijd bereidwillig, optimistisch en ook grappig. Dus ook voor haar een dik verdiende moederdag.
Het zou ook hun laatste maal zijn hier in de finca, want Jean en Eva gaan terug naar België om hun huis te verkopen.
Kim vroeg of onze kinderen niet een mooie kaart voor Eva konden maken.
En zo gezegd, zo gedaan.
Je ziet, bij Finca Buen Gusto, kan je van ver reserveren en aanvragen doen..
Onze meiden hebben hun fantasie laten gaan en hadden dus een mooie kaart gemaakt.
31 maart
We hebben al het gebeuren al bijna ingehaald.
Je moet verstaan dat het niet altijd evident is om de blog te schrijven.
Wij wonen al 2 jaar in Spanje, hebben onze draai hier goed gevonden, en leven zoals een normaal koppel.
Het avontuur is er zowat af, we hebben onze dagelijkse bezigheden, en ja, dan is het soms moeilijk om iets zinnigs neer te pennen.
Maar gelukkig hebben we van die onnozele momenten.
Om een voorbeeld te geven.....
Onze 3 honden, zijn verzot op het drinken van de kletskes Duvel of Leffe.
Van Kriek moeten ze niet weten en Westmalle trappist krijgen ze ook niet naar binnen...
Ook tijdens een middagshift of een avondshift , gebeuren er heel wat normale , gezins normale, dingen.
We hebben heel veel de Spaanse tv op staan en daar zijn nogal wat programma's waar er in gedanst word.
Tussen enkele gangen in , is er tijd om te kijken hoe de meiden dansen...Vooral Yetteke.
En ons mama , die geniet er van en doet natuurlijk mee.
Grappig is wel , dat alles moet gebeuren met het minste geluid, want dat zou anders de gasten storen.
Geen grap, maar ergens einde maart , schreef een goede vriendin op facebook dat ze een lekker zakje paprikachips aan het eten was,
Ik reageerde daarop en vertelde haar dat onze kinderen er een wereld voor op zijn kop zouden zetten om paprika chips te eten.
Je kan het hier niet krijgen..althans , ik heb het in ieder geval nog niet tegen gekomen.
Peggy schreef me dat ze er wat zou opsturen
Op 2 april, mochten we 2 grote postpakketten ontvangen....
In de finca vierde een Duitse meneer met nog 17 andere personen zijn 80ste verjaardag.
Nu, 80 jaar!!!
We dachten eerst dat hij over zijn leeftijd aan het overdrijven was..Maar als je 80 bent doe je zo iets toch niet hé..
Die man zag er nog jong uit , zowel van uiterlijk als van geest... Daar teken zelfs ik nog voor.
Maar nu terug naar...we zijn gekomen aan 25 maart...Dus we zijn er bijna hé.
25 maart en al de fruitbomen staan hier mooi in de bloesem.
De perenboom die Claudia vorig jaar heeft gered en verzorgd, staat nu mooi te pronken aan de rand van het zwembad.
De bloemen trekken enorm veel bijtjes aan , dus ik denk dat we dit jaar toch enkele peertjes kunnen smullen.
Niet alleen bijtjes , maar er zit altijd een mooie vlinder op. Ik ken er niets van, maar zou dit een koninginnepage kunnen zijn?
Normaal kent februari veel wind en is het iets kouder.
We hebben echter een mooie februari gehad..Veel zon en betrekkelijk weinig wind.
Maar ook hier heeft maart zijn buien...Neen , geen regen buien, maar buien van zo niet weten wat hij wil.
Dan weer veel te warm, dan weer veel te veel wind.
En ja , zo kregen we opeens ons zoveelste zandstormke.
Daar het al meer dan een jaar echt droog is, vliegt het stof en de zand overal naar toe.
Ik had die dag ervoor , het zwembad gepoetst. Niet alleen het bad , maar ook het terras ernaast. Gevolg....opnieuw beginnen.
Zo snel de wind komt, zo snel is hij ook weer weg. In de verte zie je dan die storm weg razen en voor onze 2 stoere herders is dit natuurlijk ook een mooi schouwspel.
Na de storm, terug de zon ...het weer heeft echt zijn buien hier..
Dat noemen wij ...een fletskont
27 MAART
En ook dit is Finca Buen Gusto
En Belgisch biertje, wijntje of frisdrank....
en dan petanque.
En na de wedstrijd ...een croque of pannenkoeken of zelf een heerlijke pasta..
We hadden leuke babbels en soms wel eens grappige roddels, kortom het was ..top.
Er was natuurlijk voor iedereen eten genoeg en drank... drank in overvloed.
De cava borrelde , de rosé vloeide, de witte wijn stroomde ....en dan kwam de rode wijn...
De boosdoener van wat er toen volgde.
Gelukkig zijn de kinderen op dat moment niet aan den drank..Of was er dan niets anders meer dan... (zee)water
Het ging er bij momenten zo aan toe , dat zelfs de servieten , het omgevallen druivennat niet meer kon absorberen.
En ons Clauke... die was niet teot, want die dronk alleen maar....fluitjes...
Ze zeggen soms, dat als je binnen warm zit en drinkt, om daarna naar buiten te gaan in de kou, dat er een mannetje staat met een hamertje.
We zaten buiten in de warmte , en hoe later het werd , hoe frisser en hoe meer dat manneke met zijn hamerke begon te kloppen.
En die twee van ons hadden niet beter gevonden dan het leeggoed bijeen te rapen en er dan zogezegd mee te spelen...Doch de waarheid is...Ze wilden ons tonen wat we tot dan toe al verbruikt hadden.
En van drinken moet ge pissen....
En toen begon het.....
Eerst de slappe lach krijgen door de toeren die onze Jean uithaalde....
Gedichtjes voordragen en toneelke spelen en om te eindigen een diepe buiging om af te ronden..
Die twee, spijtig heb ik er geen foto van..lagen op een zeker moment op de grond te rollen van het lachen.
En als diene met zijn hamerke klopt, dan ga ik afkoelen....in zee met kleren en al.
Of hij het op dat moment geweten heeft, blijft een raadsel. Ik denk van niet.
Na al het plezier , gedrink en gelach, werd er stilletjes gedacht om op te ruimen en te vertrekken.
Je moet weten dat het hier heel plots donker word.
Dus alles moest terug de bus in.
Daar ik ook wat teut was, had ik een lumineus idee.
Ik haal de auto en zodoende hoeven we niet al te ver te gaan om de spullen in te laden.
Zo gezegd , zo gedaan
Toen ik met de wagen naar het strand reed, bekeek iedereen me een beetje raar....
Maar het was om goed te doen.
Vlug wist ik natuurlijk hoe laat het was en waarom ze me vragend aankeken.
Nog geen 10 meter op het strand en ik reed me vast.
Normaal natuurlijk....domme jongen toch.
Hoe meer gas ik gaf, hoe dieper het ging.
Met ons allen hebben we dan getracht om te duwen. Maar helaas , we waren te zat en moesten teveel lachen dat het echt niet lukte.
Dan maar depannage bellen. Ben er trouwens voor verzekerd.
Geen verbinding omdat we tussen de bergen geen bereik hadden.
Wat nu
2 jonge mensen kwamen helpen, 2 vissers kwamen langs...Niets hielp
En iedereen van onze groep maar tieren en bulderen van het lachen
Maar het werd wel al flink donker.
Dan is Alex iemand uit het dorp gaan halen met een 4x4. Na wat gesleur en getrek kwam ik uit het zand en konden we verder
We hebben iedereen bedankt..hier en daar is er wel iets kwijt geraak...dus ben ik op blote voeten naar huis gereden
En deze beste maat, wist van het laatste uur niets meer
Ik heb hen afgezet, en al de vrouwen hebben hem in zijn bedje gelegd....
Een dag zoals je er zelden ééntje meemaakt
Heerlijk gegeten en gedronken...wel iets te veel ..maar ja
Zeer fijn gezelschap, gelachen en nog eens gelachen
Maar de clou
We zaten effe in de pinarie met de auto ...en wildvreemde mensen hielpen ons, zelfs een oudere man die in een bar zijn zondag aan het vieren was, liet zijn pintje staan om enkele kilometers verder , zotte en zatte Belgen gaan te helpen
Een staaltje van ....we zijn mensen voor mekaar...
Je hebt Facebook en daar verschijnen heel wat ..vrienden... op.
Velen ken je persoonlijk, maar hier en daar zit er ook een totaal onbekende bij.
Hoe hij of zij tot je vriendenkring behoort is een raadsel.
Zo is er Jean...
Ik had me al dikwijls de vraag gesteld....Wie is die man en hoe ken ik hem ?
Voor Kerstmis kreeg ik een bericht via Fb dat Jean naar hier zou komen om iets te eten.
En Jean kwam.
Grote man met indiaan achtige uitstraling, zijn haar in een staartje en een lange sik.
Type ...Harley Davidson man.
Op een goeie avond kwam hij dan samen met zijn vrouw , binnen.
Het contact tussen mij en Jean, maar ook tussen Eva , zijn echtgenote , Claudia en de kinderen, was echt uitzonderlijk.
Het was alsof we deze mensen al heel lang kenden.
Knap , maar hoogst uitzonderlijk voor mij.
We hebben gebabbeld en gegeten en de klok vergeten.
Dan zijn Jean en Eva maar blijven slapen.
Om een verhaal kort te maken, ze vonden het hier zo leuk, de streek zo mooi, dat ze alles dadelijk in België wilden verkopen om hier in Mazarron een huis te kopen.
Begin februari zijn ze dan naar hier gekomen.
We hadden ondertussen voor hen een huis gevonden en...nu wonen ze hier.
We hebben Jean en Eva ook laten kennismaken met enkele vrienden van ons. En ook daar klikte het contact super.
Eva is zowat een moeder voor Clauke en oma,al hoort ze dit woord niet graag , voor de kids.
J
Jean is mijne grote Manitou. Hij staat ook altijd klaar en ik heb er regelmatig heerlijke gesprekken mee.
Voor deze mensen is ook niets teveel.
En dan terug naar 16 maart
Claudia had zin om aan het strand te gaan BARBECUE-en. Leuk idee.
Het restaurant dicht, geen reservaties aangenomen, Jean en Eva , Alex en Marleen uitgenodigd, en de rest zie je aan de foto's
Voordeel van een bus is dat je alle plaats hebt om uw gerief in kwijt te raken
Aangekomen aan zee, alles uitladen en ons installeren voor een heerlijke dag
BBQ uithalen en dan kunnen we beginnen.. De zelfde taferelen zoals vroeger bij het programma Echo op de BRT. De gemeente arbeiders van Aarschot. Ene werken en de rest kijken.
Natuurlijk voor onze mannen weer heerlijk zwemmen in zee en stoeien op het strand
En ons Eva deed ferm mee.
En nog steeds dezelfde die werkt
Barman van dienst...den Alex of voor de vrienden SexyLexy...Hij zou er die dag nog zijn werk mee hebben.
Vuurke maken en dan kunnen we bakken.
Als aperitief een koele cava met verse sardienen op een stukje brood
En daarna gemarineerde spieringkoteletjes. Claudia had thuis nog lekkere aardappelsalade gemaakt....
Tussen de gangen in werd er die dag gezwommen en gesurft.
En iedereen zag dat het goed was. De flessen raakten vlotjes leeg en er kwamen vlotjes flessen bij.
Niets tekort.
En dan 3 meter worst....Een hele opgave om die omgedraaid te krijgen.
En hier is onze Jean dan......nu nog kalm ...maar bij het vervolg morgen.....!!!
Sinds januari ben ik bezig om Belgische bieren in te voeren.
Ondertussen heb ik iemand gevonden met een depot , niet zo ver van hier, en daar kan ik wel meer dan 100 Belgische bieren aankopen.
Maar we gaan klein beginnen...Leffe , geuze, kriek en duvel en de nodige trappistenbieren.
We zullen wel zien hoe het loopt.
Ik heb je al een beetje verteld over de mensen die , zomaar uit het niets, in ons leven zijn gekomen.
Wel , tegen het weekend ga ik daar zeker over schrijven, maar toch moet ik nu al vertellen dat ik van deze personen de veer van de eer heb gekregen
Het is een hoge onderscheiding bij Indianen stammen.
Ik was er echt van gedaan dat ik zo een mooi geschenk kreeg.
We hebben deze mensen wat geholpen, en wegwis gemaakt in het reilen en zeilen in Spanje. We hebben ze aan een huis geholpen en we hebben ze in ons gezin als ...familie ....Tata en Tatoe... ontvangen.
Maar nogmaals...later meer.
Honour feather..
Een echte arendsveer op een lap leder versierd met symbolen...
Het heeft een mooie plaats in ons restaurantje gekregen.
En dan kwam de bestelling binnen...
Duvel, leffe , kriek en geuze, Omer , Westmalle ,Chimay en nog vanalles
Belgisch bier in het zuiden van Spanje....
Maart is gekend om de wind. Soms al in februari , maar maart kent toch wel wat winderige dagen.
Zo had ik op 2 maar , het zwembad mooi gepoetst, het terras van het zwembad en ons Clauke de ramen van het restaurant.
3 maart....een zandstormke...
Amaai nog niet.
Herbeginnen dus met de poetswerken.
Maar als de poetswerken achter de rug zijn, is er weer tijd voor andere dingen.
Claudia had nog ergens wat oude blaffeturen liggen. Gevonden in de campo....dus
Bloemenrekje ...
En die zotte mus kan het echt niet laten om met haar dogs te spelen
6 maart
16 jaar getrouwd.
Ieder jaar doet Claudia haar trouwkleed terug aan om een foto te trekken.
Toen ze zwanger was van de kids , paste het kleed, maar kon ik de knopen langs achter niet dicht krijgen. Door hare dikke buik hé.
Voor de rest is het kleed ...meestal iets te groot
Ofwel is mijne schat gekrompen, maar zeker niet in de lengte , ofwel eet ze niet genoeg.......(ahummmm)
Half maart hadden we bezoek uit Heusden.
Voor de 2de keer kwamen Raf en Greta ons bezoeken..
Heerlijke mensen...vredig , rustig en altijd fijne babbels.
De egels zijn op pad.
Toen we 's avonds de honden loslieten, kwam onze Max aangelopen met een egel in zijn bek
We hebben het diertje maar vlug gered en terug in de natuur gezet.
En dat zijn nog altijd de 2 ....(luierikken) van de finca
Voor ik terug naar februari 2014 ga , nog even dit.
Vandaag moesten, het is te zeggen, we moesten niet, naar de tandarts.
Limpia van de tanden of te wel tanden kuisen.
Ze doen dat goed hier en het kost...niks.
Voor Claudia , geen probleem, bij mij echter wel.. 2 tanden staan los van het bot,
Eerst antibiotica nemen en dan afwachten of ze moeten getrokken worden of niet.
Jaja, binnenkort kan ik mijn gebit op het nachtkastje leggen in bruisend water , als we gaan slapen
Ons Yanneke gaat volgend schooljaar naar het humaniora, en ze wil latijn -grieks volgen.
We hadden in Mazarrón al een school gevonden, die latijn en grieks geeft.
Filippe II.
Toevallig keek vandaag ons Clauke op de site van de school naar de data van inschrijven....
Wat blijkt, tot morgen kan je nog inschrijven...
Wij in alle haasten naar de school .
Natuurlijk zou het Spanje niet zijn als je niet de nodige papieren en documenten zou nodig hebben.
Heel de voormiddag hebben we van hut naar haar gecrost om alles in orde te hebben..
Morgen de laatste inschrijvings- dag, en , ze zullen ons gezien hebben.
En nu terug naar februari 2014 .
12 februari. Het is bijna Valentijn en de keuken krijgt nog een grondige beurt. Zo goed zelfs dat ik een ,,,,Selfie,,,, door het raampje van microgolf kan maken..
Het is hier regelmatig een zoete inval van vriendinnen van onze meiden. Knutselen staat meestal, in de winter toch, op het programma. Voor school moesten ze verrekijkers van wc rolletjes knutselen.
Fin om ze bezig te zien en dan ook nog het belangrijkste... Spaans tetteren...
Deze mevrouw kennen jullie nog niet, maar het is een speciaal koppel dat onverwacht in ons leven is binnen gestapt. Ik zal er later nog meer over vertellen. Als ik er aan denk . En anders moeten jullie maar reageren en het me doen herinneren dat ik er het nodige over schrijf... Het is echt speciaal
En die gekke mus blijft zot van de honden hé.
Valentijn... we hadden een bezige dag, net als vorig jaar. Het was leuk, romantisch en vooral lekker.
De afwezigen hadden ongelijk, maar dan nog...het zat vol.
Nog zo ne zotten haring
Wie gaat met wie wandelen ???
Onze 3 jongens zijn zo een heerlijke honden.. Al weer bijna een jaar oud..
De finca bij valavond. We zitten ondertussen half februari. We mogen nu al zeggen dat we een hele zachte winter hebben gehad. Mijn stookkosten waren vorig jaar om en bij de 180 en nu zit ik aan 120 en ik heb nog gemakkelijk energie over voor een maand.
We liegen er ook niet om... Geen regen...minder wind dan vorig jaar ...en in de zon...op het terras en uit de wind , op 19 februari...40 graden.
Wie ons Claudia kent en wie de blog regelmatig volgt, weet dat zij van een pallet....
Een mooi bloemenrekje maakt.
En nu ga ik wat werken aan de avondservice, nog effe zwemmen en ne goeie spaghetti eten
Het is van 14 januari geleden dat je nog iets op de blog hebt geschreven...
En ik maar iedere dag aanklikken en weeer niks...
En of ze gelijk heeft...
Ik wist geen enkele zinnige uitleg te geven.
Geen tijd, geen goesting , geen niks....
Tot ze zelf zei dat een blog schrijven , enige moeite kost.
Ons Gerda..
Ik was zo blij haar na zo een lange tijd nog eens terug te zien.
Spijtig van Henri...
Hem had ik graag nog eens gezien.
Maar Gerda.... we zijn er weer...hopelijk heb je tijd en de mogelijkheid om te lezen...Maar dat zal wel .
Bedankt alvast voor je bezoek.
Ik heb wel niet veel tijd met jullie kunnen doorbrengen, maar hier moet ook nog een beetje gewerkt worden hé.
Vanaf 14 januari...Het is een lange periode, dus , daar we maar een beperkt aantal foto's kunnen plaatsen, zullen we het bericht in verschillende keren doen.
Stront in het veld...Het is tot nu een verschrikkelijke droge winter geweest. Vorig jaar heb ik 180 uit gegeven aan stookkosten. Nu zit ik amper aan 120
Daar het zo droog is, heeft de varkensboer van boven ons, de mestkar genomen , om het veld te bemesten.
Vandaag 8 april, merken we dat ook dit niets heeft uitgehaald.
En onze Sam....Hij keek er naar en vond dat het ...stonk
17 januari ...met een fleeske aan maar toch vol in de zon. Genieten .
Ook onze Sting geniet van een heerlijke honden massage.
De schone en de beesten op 26 januari.
Onze kinderen zijn echt de beste vrienden van de dogs...Yetteke met hare Max
En Yanneke met hare Sam
De temperaturen stijgen hier elke dag. Het weer is zacht en heerlijk om het voorjaar te ervaren.
Op 27 januari hebben we een flinke wandeling gemaakt. Wij leven hier eigenlijk nabij 3 vulkanen. Die hebben we beklommem. Anderhalf uur klimmen. Zo stijl zelfs dat ons Yetteke het niet meer zag zitten. Maar het is een doorbijter en ze heeft vol gehouden.
Onder weg kwamen we een huisje tegen dat helemaal in de rotsen was gebouwd'' Dit huisje had zelfs zonnepanelen en kon genieten van een sateliet schotel
Temperaturen die echt ideaal waren om een wandeling te maken.
Wat een uitzicht en vooral wat een mooie omgeving
Op de top van de berg aangekomen.... een mooi uitzict op de zee van Bolnuevo
Hier en daar zie je onderweg overblijfselen van huizen of muren en zelfs kleine aquaducten van de Romeinse tijd
Het huisje werd volledig tegen de rotswand gebouwd.Wie er woonde en wat hij of zij daar deden, is een raadsel. Het was in het nergens.
Binnen in het huis en tevens in de rots, waren er precies eetbakken uitgehaald . Zou een deel van de grot een dieren stal geweest zijn?
In ieder geval kwam er water uit de bergen, via het aquaduct , naar het huisje.
Na deze fijne wandeling was het , een kleine pauze nemen. Een frisse pint, wat kaas,hesp en worst erbij...De dag kon niet meer stuk.
Mooie vergezichten.
En dan opeens...uit het niets...wilde gemzen. Prachtige dieren.
De Sierra Espunia heeft vele mooie vergezichten en prachtige gebieden. Hier stonden we aan de oever van een bijna uitgedroogd meer. Je kan er geraken, te voet of met een squad. Er worden toeren georganiseerd. Op de rest van het meer kan je , onder begeleiding, kayakken.
Dus voor onze B&B bezoekers is er heel wat te zien en te doen.
De feesten zijn voorbij en we maken ons alweer op naar valentijn.
Voor ons is het begin van de maand gestart als een diesel.. kalm, rustig en op het gemak.
Maar momenteel zitten we terug op ons gewende tempo.
Veel heeft te maken dat de overwinteraars toch nog even terug naar hun land zijn getrokken.
Naar familie om de Kerstdagen en Nieuwjaarsdagen , door te brengen.
Wat het weer betreft... daar kunnen we niet over klagen.
De dagen zijn lekker warm , soms al wat bewolkt, maar ...vooral...windstil.
Als het dan maar 21 graden is, en de zon schijnt en het is windstil, dan is het zalig .
Terrasjesweer.
Heel af en toe 0,1 mm regen, net niet genoeg om de planten te begieten.
In dit nieuwe jaar hebben ook alweer enkele fijne mensen beter leren kennen. We hebben een Vlaams koppel in de Campo leren kennen , waar we af en toe ook mee gaan buurten.
Onze goede vrienden uit Camposol zijn weer in het land, en daar hebben we op 3 koningendag- een fijne uitstap gemaakt.
We werken hier en we amuseren ons.
Lang leve de zon
Er staan aan het begin van dit jaar ook enkele veranderingen op touw .
We hebben grootse plannen in de finca, maar daar later wat meer over.
En onze menu is voor een stuk uitgebreid , en ook daar later iets meer over.
Maar eerst wat foto's
Vandaag een deel en morgen nog wat..
Een park van een klooster hoog in de bergen...6 januari , rond de middag...22 graden
De kloostertoren. Helaas was de kerk gesloten, maar het moet de moeite zijn naar het schijnt.
Onze 2 koningen...
We zijn een spelonk gaan bekijken . Iets van de spelonk, vonden we een aquadukt...prachtig
Het begin van de spelonk
En dan vertrekken. Gelukkig stond er geen water in, dus konden we een heel eind wandelen.
Van de ene kant naar de andere zagen we weer een stukje aquadukt
Je ziet dat dit ooit door mensen is gebouwd.
Aan de bergwand vonden we een vervallen huisje. De buitenzijde was gebouwd met stenen uit de rivier en daarna met kalk ingesmeerd, binnen was er een heuse grot. Aan de voet van het huisje kwam de aquadukt uit
De feestmaand december is voorbij en we starten weer een nieuw jaar .
2014
Veel goede voornemens, gezondheid en geluk...
Maar daar ga ik het niet over hebben.
Het is al weer een tijdje geleden dat er iets op de blog verscheen... reden...!!!
Lekker druk in december.
Pré kerstfeesten van groepen en verenigingen, Kerstmis en oudjaar.
Voor ons dus heerlijk bezig.
Maar we hebben ook nog wat anders gedaan in de maand december.
Op maandag 9 december was het een vrije dag voor de kids. Wij dus een uitstap gemaakt naar Elché.
Een grote stad met een mooie palmbomen park dat aangelegd werd door de Romeinen.
Wereld erfgoed door de Unesco.
Eerlijk gezegd, we hebben er niets van gezien. Het was in die stad zo druk, dat we er gewoon doorgereden zijn.
Naar Santa Pola..
Een dorpje aan de kust, waar je een boot kan nemen naar het eiland Tabarca.
We zagen van aan de kust het eiland liggen. Een eiland met enkele huizen.. naar het schijnt illegaal gebouwd, maar toch een toeristische plaats.
Graag hadden we de ferry willen nemen, maar helaas... Tijdens de winter vertrekt er een boot in de voormiddag, rond 11 uur . We waren dus wat te laat.
Maar niets aan de hand.
Er was nog veel meer te zien.
De vissershaven, het stadje en...veel , heel veel restaurantjes.
En als je dan echt honger hebt en je hebt de kinderen mee, waar ga je dan naar toe....?
Naar de ....Burgerking...
We zijn december en het weer zit nog helemaal mee.
Echt het weer wat we zouden verwachten, hier in het zuiden.
Heldere, licht bewolkte hemel, en veel zon.
Heerlijke temperaturen.
Niet gelogen, maar op het terras, dat op het zuiden gelegen is, kunnen de temperaturen, uit de wind, tot 40 graden gaan.
Echte fijne momenten.
We hebben dan ook in de maand december meer buiten gegeten dan in de zomer.
In de zomer zijn er wat vliegen, en is het , zelfs onder de paraplu, veel te warm.
Ook de honden worden groot. Sting is nu al 6 maanden, en de 2 Duitsers 5 maanden en enkele dagen.
We kregen ook bezoek van Jean en Eva.
2 mensen uit Belgie die we van haar noch pluim kenden.
Hij is vriend op Facebook...Hoe dat komt is een raadsel, maar hij en zijn vrouw stonden opeens voor de deur.
Ik moet zeggen...fantastische mensen..en precies of we die al jaren kennen
Wie doet wie na... de grote gevlekte op de schoot van de frele... of de kleine frele gevlekte op de grote goedlachse
Dit is een foto van december 2012 .. We hadden een vrij vochtig najaar en konden zo genieten van een zeer groene omgeving. Nadeel was wel dat we aan de inkom van de finca , veel onkruid mochten trekken.
We verlange toen naar de warmte en de droogte. Toen.
Een hele week waar we enkel van kunnen zeggen dat het die zondag heel winderig was en zelfs dat het toen zo een 5 minuten geregend heeft.
Voor de rest van de Sinterklaasweek was het ontzettend mooi weer.
s'Morgens is het wat aan de frisse kant . Voor ons althans.
Vanaf 11 uur , als de zon volop aan de kant van het terras schijnt, en we uit de wind zitten, gemakkelijk 30 graden en meer.
Korte broek en T-shirt moment.
Nu dat we in de herfst zitten en ook toch al bijna de winter , zijn de vliegen , vliegen.
Geen last meer van die schepsels .
Dus er kan s'middags weer naar hartenlust buiten gegeten worden.
We hebben het vanaf zondag tot vandaag al mooi druk gehad.
Tof.
Wat zo heerlijk aan alles is, is dat de klanten ,na het eten, wat blijven zitten en dat we lekker mee keuvelen. Er ontstaat een hechte band met verschillende mensen.
Op Facebook heb ik ooit iemand tot vriend aanvaard. Doch, ik kende die man van haar noch pluim.
Deze man en zijn vrouw waren van de week hier te gast in de B&B . Het was echt een heerlijke en fijne ontmoeting.
We hebben sinds we hier wonen een fantastisch sociaal leven.. En we zijn de mensen er dan ook zeer dankbaar voor.
Er wordt ook nog wat geknutseld.
Onze kruidenserre raakt stilaan af en de kerstversiering is opgehangen.
Clauke heeft weer een dorre tak gebruikt om mooie Kerstversiering in te hangen.
6 december , een vrije dag....feest van de grondwet.
Zaterdag en zondag ...weekend en maandag 9 december ook weer een school vrije dag
Waarom ?
Misschien omdat de Sint dan terug naar Spanje komt en we weer kunnen voetballen met de Pieten.....
Lekkere lasagne buiten op het terras
En genieten van de zon... de heerlijke temperaturen en de hondjes.
Normaal dat er zoveel mensen komen overwinteren.
25 graden gemiddeld in de zon en uit de wind. Je moet zelfs oppassen dat je niet verbrand...
Heerlijk , ook voor de kinderen.
Jullie lezers zullen wel denken dat we een onbezorgd leven hebben.
We hebben onze dagdagelijkse dingen zoals elk gezin. Maar.... de zon en het heerlijk weer , maken alles toch wat makkelijker.
Je wordt alleen maar goed gezind van het zonneke.
In een vorig leven was het een party tent
We hebben de palen van de tent in de beton gezet
Hopelijk wordt dit onze kruiden tent voor enkele jaren.
En de kerstversiering is momenteel opgehangen
Ons Clauke en de kinderen hebben echt hun best gedaan om alles weer heel gezellig te maken.
De dorre boom uit de campo is versierd met kerst mannekes
En dan... Kerstliedjes en heerlijke muziek door onze 2 kapoenen
