Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
01-05-2014
Dagelijkse kost
Het is niet altijd evident om een avontuur neer te schrijven. Reden: Er is niet altijd een avontuur te beleven.De blog staat onder categorie...dagboek.. Daarom een verslag van een woensdag... Gisteren dus.
De kinderen naar school en dan naar de winkel om verse producten. Op woensdag blijven de kids tot 5 uur op school. Al een heel schooljaar zijn ze aan het repeteren voor een toneelopvoering die plaats heeft op 12 mei...Maar daar zullen we later meer over vertellen.
In het volgende fotoverslagje zal ik proberen de dagelijkse bezigheden te laten zien...De dagelijkse kost.
Tijdens het winkelen vroegen we ons af wat we zouden eten.. Daar ik voor het restaurant piepkuiken gevuld ga klaarmaken, stelde ik voor on van het gehakt een hamburger te maken en die lekker tussen een broodje te leggen. Claudia was direct akkoord. Bij thuiskomst, loopkleren aan en een loopje van 8 km gedaan.. Helaas is het me niet bevallen..Ik vond geen ritme in mijn ademhaling, pijn in mijn voeten en mijn knieën...kortom...niet mijnen dag. Maar opgeven...!!! Na de 8 km nog zwemmen en dan beginnen.
Tegen 1 uur had ik de hamburger klaargemaakt. Fotoke van trekken voor op de blog en dan smullen.
we zijn nog niet aan het eten of daar gaat weer de telefoon voor reserveringen in het restaurant. De reserveringen komen niet alleen per telefoon binnen. Via persoonlijk bezoek van klanten en via mails We spreken hier per dag zowat 5 verschillende talen, en dan kan het al eens gebeuren dat je tegen een Engelsman opeens in het Frans of Duits begint. Het is regelmatig lachen met onze eigen stommiteiten.
Claudia wil ook altijd alles op hare facebook zetten. Van de hamburger een foto nemen en dan doorverzenden op Fb.
J a, en dan is het smullen geblazen. Nog even napraten en terug beginnen. Clauke in de tuin,ik in de keuken.
Onverwachts kwamen rond half 2 vandaag enkele mensen een snack eten 'Spaghetti, verschillende soorten croques en pannekoeken.. Dat is dan effe vliegen in de keuken. Zonder reservatie, kan je bij ons die snacks eten. Wanneer ik dan ook nog juist aan de voorbereidingen bezig ben voor de avond, dan is de keuken een mesthoop..
Om half 4 is iedereen weg, de voorbereiding voor de avond is gedaan...dus nog wat tijd om wat te doen. Het bankje dat Claudia aan het opmaken is, mist 1 steunplankje. Dat doen we dan wel effe zelf... Jaja...en toen ging het grondig mis. Ik was gehurkt, om iets te doen...stond recht...en..verschot in mijne rug. Maar het moet door...Ik zei het al tegen Claudia, het is mijnen dag niet.. Het lopen , was afzien en nu dit..
Maar goed, we passen onze houding aan en doen het wat voorzichtiger...
Uiteindelijk is het bankje toch afgeraakt en kan het de volgende dagen geverfd worden...
Vandaag geen blog... het is veel te druk . Maar het ergste van alles is... Ik heb het verschot in mijne rug...Morgenvroeg begin ik er aan Dus vanaf 9 uur morgen ga je onze avonturen weer kunnen lezen.
Ik kreeg vandaag een compliment van een lezer dat er weer veel op de blog staat.
Bedankt alvast.
Toch!!
Je weet begot niet altijd wat te schrijven.
Het is een doodgewone doordeweekse werkdag.
Opstaan, ontbijt, kinderen naar school, winkel, bank......
En dan nog een controle van een andere woning ... Gelukkig alles in orde en vooral vredig..
Spijtig dat de eigenaars er niet zijn. De temperatuur van het zwembad is 23 graden... het is windstil , de vogeltjes fluiten..de planten en bloemes staan in bloei...!!
Ik zal maar stoppen met de eigenaars waterachtig te maken..
En dan begint de taak waar we centen mee verdienen.
Een menu klaarmaken voor de middagshift en straks ééntje voor de avond.
Het bankje van gisteren, dat we uit het eco-park mochten meenemen, krijgt vandaag een grondige schuurbeurt.
Als ze er aan begint, dan stopt ze pas als alles klaar is.
Morgen wordt het hier en daar nog wat hersteld en daar zal ons Clauke dan beroep moeten doen aan ikke.
En terwijl de schone aan het slapen is , doet ze verder aan de bank als een beest.
Of was dat een ander sprookje.
Kokeneten maken is dan weer mijn job
Het seizoen van de aardbeien is bijna gedaan , hier in Spanje, dus nog vlug confituur maken.
In juni is het in Belgié soms te warm als men moet studeren..
Hier heeft de zon helemaal geen compassie met de studenten.
Zondag , gisteren dus, hadden we na een lange tijd van werken , nog eens een dagje vrij.
Dat kan echt deugd doen en het is dan zo eens een dag waar we niets anders doen dan hangen, slenteren , goed eten en drinken en voor de rest niks.
Of eigenlijk is dat dan toch precies een drukke dag.!
Na het opstaan en het wakker worden, wat voor sommige huisgenoten hier zeer lang kan duren, hebben we eerst een lekker ontbijt genomen.
Tijden zo een ontbijt wordt er dan gepraat over wat we gaan doen.. En .., hoera.. ik mocht kiezen.
Naar de markt, in mijn stamkafee.( Peyma ) een pintje drinken en dan kuieren langs het strand en de haven.
Het strand van Mazarrón , rond de middag.
Er ligt al heel wat volk te zonnen en er wordt al ferm gezwommen in de zee.
We merken het ook al wat aan de drukte... De zomer is in aantocht.
Vele mensen kuieren langs de kustlijn en genieten van een terrasje of een bankje.
Ook mijn 3 vrouwen genieten van een dag aan zee.
Wel, voor ons is het eigenlijk geen dag aan zee, maar enkele uren.
Voordeel is, we wonen niet ver van de zee en eigenlijk zien we die al elke dag.
Vroeger in België moesten we 200 km rijden om ..la mer.. te zien , en ja...dan blijf je meestal..een dag aan zee.
Dit zijn de vissen in de haven..
Het zijn geen forellen, maar ze trekken er wel op.
We hebben ze al gegeten.. Te koop in de haven en diverse viswinkels.
Lekker
Helaas ben ik de naam kwijt, maar het gad iets van zeebrasem ,...dacht ik
En dan..!!!
Un Cerveza Aleman..
Nen echte Slappe Seppel...
hmmmm....
Maar van feesten, drinken en eten op zondag...moet je dat er weer aftrainen op maandag.
Clauke en ik zijn alweer een tijdje goed bezig om toch elke week 3 keer te gaan joggen.
Zwemmen en fietsen doen we ook nog ...dagelijks..
Deze morgen om half 9 stonden we al klaar om onze toer van een 7km te lopen.
Eerst de kids naar school en dan aan de Puerto joggen.
Nu is dat flesje water nog vol..
Nu niet meer.
Van onze joggingtocht is het dan richting Leiva,
Jean en Eva...je kent ze nog uit vorige verhalen en...avonturen... hebben daar hun huis.
Ze zijn naar België terug om hun huis daar te verkopen , en wij hebben ons aangeboden om hun huis te onderhouden, tuintje en zwembad . en wat toezicht te bieden.
De bloemen en plantentuin staan er , en dat tijdens de warme dagen, nog even mooi bij.
Helaas was er vandaag geen water.
Tja , dat kan je in de campo al eens meemaken.
Dus gaan we morgen wel even terug.
Maar toc enkele mooie foto's
En dan terug naar vrijdag..
Weet je nog dat we naar het eco-park gingen en dat Claudia een mooi bankje zag...?
Ze kreeg het bankje helaas niet mee.
Vandaag moesten we terug naar het eco-park.
De opzichter was er weer , maar ook de jongen die we al van vroeger kende.
Ik zei tegen Claudia...Jij praat wat tegen de opzichter en dan probeer ik aan de jonge man het bankje te vragen.
Zo gezegd...zo gedaan...
Wil je het bankje graag?.... Ik zei dat mijn vrouw al 3 nachten niet meer had geslapen..
En......!!!!
Hier mocht ik het bankje inzetten
En nu staat het bij...finca Buen Gusto..
Claudia zal het eerdaags opmaken en dan krijgt het een mooi plaatsje...
Je ziet het hé dames..
Een man kan ook wel eens zijn charmes gebruiken.....
De voorbije week stond in het teken van de verhalen van de gebroeders Grimm
Een thema in de school , waar de kinderen van ieder leerjaar iets moesten uitwerken in de vorm van een toneelstukje.
Gisteren , vrijdag, was het dan d-day en mochten ze de toneeltjes opvoeren.
Yanneke speelde een boerin uit één of ander verhaal en Yetteke was een heks.
Helaas van Yanneke geen foto , ze moest niet verkleed naar school komen. Yetteke wel, die heeft van half 8 tot half 9 voor de spiegel gestaan om te zorgen dat ze er volkomen goed uitzag als heks.
Bij de finca is er ook iedere vrijdag een thema.
Gisteren was het thema steak.
We hebben een stukje stak gekocht van 5 kg en het zelf versneden.
Dat is hier altijd een beetje het probleem, Ze hebben goed vlees, maar ze snijden het altijd fout.
Voor lekkere frieten ook hetzelfde.
De Spaanse aardappelen zijn te bloemig waardoor de frieten veel te snel , bruin worden.
Er is hier in Mazarron een groentehandelaar die Franse aardappelen , uit het noorden, invoerd , 99 cent per kilo, maar je kan er uitstekende lekkere gele frietjes mee klaarmaken.
Maar voor het ei wordt gelegd , moet er eerst nog iets gebeuren..
In ons taaltje zeggen we...KE BIE BASSEN...als je begrijpt wat ik bedoel.
En dees mannen...en vrouwen natuurlijk, want ander komt er niet veel van,...kennen er wat van.
Het wordt stilaan vol zomer hier in Mazarrón.
We hebben de tuin wat opgeruimd, bomen gesnoeid en wat oude rommel verzameld.
De bomen snoeien is al een tijdje geleden, maar we hebben de kans nog niet gehad om alle snoeisel naar het Eco-park te brengen.
Dus nu was het de moment.
Alles hadden we opgestapeld op de remorque.
Oude bankjes uit onze vroegere keuken mochten hun laatste rustplaats krijgen in Mazarrón. Trouwens , Sting, de dalmatiër had ze een tijdje geleden , kapot gebeten.
2 blauwe tuinstoelen mochten mee.. Zij waren gesneuveld tijdens onze uitspattingen op het strand ....daar kon je eerder in de blog over lezen.
En dan nog de buizen van onze vroegere party tent...Ooit opgezet om een kruidenserre van te maken, maar helaas stuk gewaaid..
Snoeisel in de container, en de bankjes bij andere lotgenoten..
En dan gaan wij banken weggooien....en wat ziet ons Clauke dan op het stort...!!!
Een bankje..
Oud, maar nog niet versleten.
Dit moet ik hebben ...mooi opmaken en we hebben weer een aanwinst....zei ze,
Naar de park opzichter... onderhandelen, vragen en smeken..
Effe bellen zei de brave man..
Helaas, het bankje is van iemand anders..
Clauke is er de kop van in..maar maandag gaan we terug om nog wat puin weg te doen..
Ze heeft de hele dag nog het volgende gezegd....maandag is dat bankje van mij...Ik voel het..
De meubels kwamen hier toe in Spanje op 22 juni 2012,
Juist op de laatste schooldag.
Heel wat gerief was er helaas niet bij...grote discussie met de firma...Kortom....miserie ten top.
Maar dat gene wat we hier echt niet nodig hebben was er wel bij.
...Ons grasmachien.
Hebben we niet altijd geleerd om nooit te snel te oordelen...??
Gisteren had ik dat .grasmachien nodig.
Aanleg van de eerste hole op de golfcourt ...Finca Buen Gusto.
Aan onze septische put, is het vrij vochtig. Dat komt omdat de betonnen put gaten heeft en het overtollige ...water.. loopt via de gaten, de campo in.
En waar water is, is er ...gras en onkruid.
Vorig jaar hebben we dat veel te hoog laten worden en moesten we beiden een dag werken om het onkruid te verwijderen.
Nu niet...we gebruiken het grasmachien.
Onze bosmaaier die we in België hadden, was niet mee met de verhuis.
Verloren gegaan...zoals ze beweren,maar het grasmachine..wel.
De doos waar we het grasmachien hadden ingepakt ,is heel de tijd onaangeroerd gebleven.
Eigenlijk was ik benieuwd wat er nog allemaal zou inzitten.
Wie weet , dikke spinnen , duizendpoten en andere vieze dieren...
Ik heb ons Clauke ook maar aangeraden om een veilige plek te zoeken..
Zij kroop snel in den ...hoogste...boom
Het viel al bij al nog best mee. Zoals het machieneke erin werd gezet, zo kwam het er terug uit.
Heel speciaal moment.....Gras uit Heusden..
Vol weemoed keken we naar het groene gedroogde gras uit Berkenbos , dat nog aan de wielen hing...
Verbaasd dat het nog groen was,,, Dus goeie grond moet dat daar geweest zijn.
Voor onze golfbaan, hadden we dit machienneke ook kunnen pakken, maar ons Clauke kon niet direct de sleutel vinden, en ik had niet al de tijd om te wachten.. Moest nog alles voorbereiden voor de avondshift,
En daar was hij dan....Onze eerste hole...
Met bloemekes en alles..
Nu maar aan het werk en kort genoeg, zodat het golfballeke met plezier kan rollen.
Het was echt niet gelachen met zo een klein grasmachien.
Tegen de berg op beuken ...Door het hoge gras....
En na lang zwoegen en zweten lag het pleintje van 4 op 4 er netjes bij
En nu maar dromen van een echt golfterrein zeker....
's Morgen een loopje van 6 km gedaan...10 tallen lengtes gezwommen....
De blokskes komen terug..... de klein tonnekes zal Clauke denken...
Gisteren dinsdag.
De boekingen voor vandaag zijn binnen. Het word weer een gezellige avond.
De voorbereidingen worden gedaan, en dat neemt toch enkele uren in beslag.
Clauke poetst ondertussen de zaal en het huis.
Ik ga met Yanneke winkelen , en dan beginnen de voorbereidingen... of mise en place.
Tegen 1 uur moet ik dan de lunch voor ons klaarmaken en tegelijkertijd doorkoken voor de klanten 's avonds en voor ons.
Maar alles is getimed. Zo goed zelfs dat er nog genoeg tijd is om te zonnen en te zwemmen en om ons Clauke te helpen met het aanplanten van het ...infobord...
zoals gebruikelijk is ons Yetteke ook weer paraat om te helpen.
Bij de plaatselijke tuinman hebben we deze mooie ...wij noemen het paradijsvogel plant....op de kop kunnen tikken voor een prijsje.
Deze planten worden vrij groot. Je hebt al eerder in de blog kunnen lezen, toen we naar de zoo zijn geweest.
Even vastbinden, want het kan hier wel eens heftig waaien en het zou zonde zijn moest deze plant overwaaien.
En dan nog de nodige lavendelstruikjes en stinkerkes planten.
En deze man schuilt in de schaduw en kijkt of alles volgens de regels gaat. Onze Max is echt de roedelbaas.
Niet dat Sting altijd in dit hok zit...het heeft een reden..
En hier is ...de reden...Ons Yettek had zich verstopt in het hok ...
Eigenlijk zou ik weer een inhaal beweging moeten schrijven op de blog, maar helaas kom ik er niet.
Weet je wat...Ik zal de inhaalbeweging mee verwerken in de dagelijkse avonturen .
Gisteren was het goede vrijdag..
Vroeger werden we zo opgevoed, dat we geen vlees mochten eten.
Enkel vis.
Mijn Moeke zaliger zei ooit tegen mijn vokke..
Heri, tis goeie vrijdag... ge moogt vandaag geen vlees eten... dus haal in de frituur maar ne servela...das toch geen vlees.
Goede vrijdag is hier in Spanje een feestdag. Alles is gesloten . Ook wij...jaja wij zijn gesloten.
We hebben een sportieve dag achter de rug.
's morgens, nog voor het ontbijt ,zijn Clauke en ik weer gaan joggen. We zijn er al weer enkele dagen mee bezig en het doet ons deugd.
Na het joggen , zwemmen. Wat baantjes trekken.
En dan begint de dag
Ontbijten, hier en daar wat werkjes opknappen,...kortom, bezig zijn.
Enkele goede kennissen van ons hadden enkele dagen geleden gevraagd om hier te konen petanque spelen.
Wel, daar had ik nu ook nog eens goesting in sé.
Om 14 uur was het dan zover.
Freddy Michke , Roosje en Harry hadden alles mee om een potje te gooien..
We hebben gelachen... gezwanst en ook een lekker pintje gedronken.
En... mijne groep had alles ge....verloren.
Ondertussen was het al voorbij 6 uur.
Tijd dus om te eten rond 8 uur 's avonds nog wat baantjes getrokken...
Sportieve dag dus.
Ons Yetteke speelde het eerste partijtje mee in onze groep.
Waar heeft ze het weer geleerd? Ze deed het bijzonder goed.
Aangeboren talenten zeker!
Onze baan ligt niet helemaal vlak, maar dat is dan voor de semi beroepsspelers weer een kunst en een uitdaging ,om te laten zien wat hun ..gooi..talenten zijn.
En na het spel...een frisse pint.
Het was een dag met lachen, gieren en zwanzen....
Mooi.
Een deel weer van de inhaalbeweging.
Terug in de tijd... maar niet te ver.
Ondertussen is het 4 april...dus , we zijn er bijna.
Vorig jaar hadden we parapluus gekocht, maar met een beetje wind , was het te gevaarlijk om die open te zetten.
We hebben lang gedacht en gepeinsd wat we zouden kunnen maken.
Het zijn luifels geworden. 3 driehoekige luifels aan de muur en aan een paal met ketting en haken vast gemaakt.
Eenvoudiger kon het niet, en het is gezellig, geeft schaduw en wappert vrolijk in de wind.
Ideaal om een pizza of snack te eten buiten.
5 april
Dat Claudia een harde werker is in de tuin, dat wisten we al.
Dat ze een attente en gedreven gastvrouw is in het restaurant, dat moeten we niet meer zeggen...het wordt alsmaar beter.
Maar dat ze zich nu ook al waagt aan het maken van desserts...Dat wist ik alleen.
Bij een middagshift is het zo, dat wanneer het hoofdgerecht is opgediend, ik heel vlug de kinderen van school moet halen.
Meestal ben ik dan niet op tijd terug om het dessert te maken.
Soms hebben we desserts die op voorhand zijn gemaakt,en dan is er geen probleem. Meestal zijn het desserts die worden gemaakt, als de mensen aan het hoofdgerecht bezig zijn.
Dit had ze al altijd graag gewild en zeker niet verwacht dat we haar met een bezoek aan de dierentuin zouden verassen.
Terra Natura laat zien dat er zelfs in Spanje , beren leven. Enkele jaren geleden, heb ik me laten vertellen, hebben ze de bruine beer uit gezet in de Franse zijde van de pyreneën. Natuurlijk gaan die mannekes ook eens neuzen aan de andere kant van de berg . En ja, dan zitten ze in Spanje hé.
Neen, we hebben onze Max en Sam niet meegenomen.
Op hetzelfde moment zullen ze ook wel aan de siësta bezig zijn.
Maar het is wel opvallend , hoe deze wolf ,op onze mannekes gelijkt.
Op een zeker moment loop je opeens door een gigantische serre met allemaal vogels.
Er huizen kraanvogels en ooievaars, gieren en ....duifkes
Maar wel mooi om te zien en een hele ervaring om er tussen te lopen.
Stokstaartjes..of hoe ze ook mogen noemen.
De lievelingsdiertjes van ons Yetteke
Er kwam er zelfs eentje op haar hoofd zitten...of is het een truc met de camera.
Dit is niet een alweer zoveelste foto van ons Clauke...neen, ook dit is een moment opname.
We stonden bij de struisvogels, en Clauke was een struisvogel aan het imiteren.
Zonde dat er geen geluid bij is...
Struis de vogel...keek er naar...draaide zijne kop weg... en vertrok stillekes....hm.hm.hm.
Na ons bezoek zijn we van Murcia naar Alhama de Murcia gereden.
Een mooi stadje aan de voet van de Sierra Espuna.
Kerkje bezoeken, centrum van het stadje bekijken..
Maar vooral...
Een mooie dag afsluiten met lekkere tapas.
En ook voor hem waren er tapa
of
reclame voor volgende vrijdag in ..Finca Buen Gusto....
weer een vervolg van de inhaalbeweging.....einde maart
Op 30 maart vieren de Engelsen , in Engeland , maar ook hier in Spanje, moederdag,
Je weet nog dat ik schreef over Jean en Eva.
In België hebben ze een dochter . Kim. Ook al hier geweest met Kerstmis.
Kim deed me een bericht dat we een tafel moesten reserveren voor Jean en Eva. Voor de moederdag van Eva. Nu, Eva is wel geen Engelse, maar wat geeft het. Een moeder en wat voor één. Altijd bereidwillig, optimistisch en ook grappig. Dus ook voor haar een dik verdiende moederdag.
Het zou ook hun laatste maal zijn hier in de finca, want Jean en Eva gaan terug naar België om hun huis te verkopen.
Kim vroeg of onze kinderen niet een mooie kaart voor Eva konden maken.
En zo gezegd, zo gedaan.
Je ziet, bij Finca Buen Gusto, kan je van ver reserveren en aanvragen doen..
Onze meiden hebben hun fantasie laten gaan en hadden dus een mooie kaart gemaakt.
31 maart
We hebben al het gebeuren al bijna ingehaald.
Je moet verstaan dat het niet altijd evident is om de blog te schrijven.
Wij wonen al 2 jaar in Spanje, hebben onze draai hier goed gevonden, en leven zoals een normaal koppel.
Het avontuur is er zowat af, we hebben onze dagelijkse bezigheden, en ja, dan is het soms moeilijk om iets zinnigs neer te pennen.
Maar gelukkig hebben we van die onnozele momenten.
Om een voorbeeld te geven.....
Onze 3 honden, zijn verzot op het drinken van de kletskes Duvel of Leffe.
Van Kriek moeten ze niet weten en Westmalle trappist krijgen ze ook niet naar binnen...
Ook tijdens een middagshift of een avondshift , gebeuren er heel wat normale , gezins normale, dingen.
We hebben heel veel de Spaanse tv op staan en daar zijn nogal wat programma's waar er in gedanst word.
Tussen enkele gangen in , is er tijd om te kijken hoe de meiden dansen...Vooral Yetteke.
En ons mama , die geniet er van en doet natuurlijk mee.
Grappig is wel , dat alles moet gebeuren met het minste geluid, want dat zou anders de gasten storen.
Geen grap, maar ergens einde maart , schreef een goede vriendin op facebook dat ze een lekker zakje paprikachips aan het eten was,
Ik reageerde daarop en vertelde haar dat onze kinderen er een wereld voor op zijn kop zouden zetten om paprika chips te eten.
Je kan het hier niet krijgen..althans , ik heb het in ieder geval nog niet tegen gekomen.
Peggy schreef me dat ze er wat zou opsturen
Op 2 april, mochten we 2 grote postpakketten ontvangen....
In de finca vierde een Duitse meneer met nog 17 andere personen zijn 80ste verjaardag.
Nu, 80 jaar!!!
We dachten eerst dat hij over zijn leeftijd aan het overdrijven was..Maar als je 80 bent doe je zo iets toch niet hé..
Die man zag er nog jong uit , zowel van uiterlijk als van geest... Daar teken zelfs ik nog voor.
Maar nu terug naar...we zijn gekomen aan 25 maart...Dus we zijn er bijna hé.
25 maart en al de fruitbomen staan hier mooi in de bloesem.
De perenboom die Claudia vorig jaar heeft gered en verzorgd, staat nu mooi te pronken aan de rand van het zwembad.
De bloemen trekken enorm veel bijtjes aan , dus ik denk dat we dit jaar toch enkele peertjes kunnen smullen.
Niet alleen bijtjes , maar er zit altijd een mooie vlinder op. Ik ken er niets van, maar zou dit een koninginnepage kunnen zijn?
Normaal kent februari veel wind en is het iets kouder.
We hebben echter een mooie februari gehad..Veel zon en betrekkelijk weinig wind.
Maar ook hier heeft maart zijn buien...Neen , geen regen buien, maar buien van zo niet weten wat hij wil.
Dan weer veel te warm, dan weer veel te veel wind.
En ja , zo kregen we opeens ons zoveelste zandstormke.
Daar het al meer dan een jaar echt droog is, vliegt het stof en de zand overal naar toe.
Ik had die dag ervoor , het zwembad gepoetst. Niet alleen het bad , maar ook het terras ernaast. Gevolg....opnieuw beginnen.
Zo snel de wind komt, zo snel is hij ook weer weg. In de verte zie je dan die storm weg razen en voor onze 2 stoere herders is dit natuurlijk ook een mooi schouwspel.
Na de storm, terug de zon ...het weer heeft echt zijn buien hier..
Dat noemen wij ...een fletskont
27 MAART
En ook dit is Finca Buen Gusto
En Belgisch biertje, wijntje of frisdrank....
en dan petanque.
En na de wedstrijd ...een croque of pannenkoeken of zelf een heerlijke pasta..
We hadden leuke babbels en soms wel eens grappige roddels, kortom het was ..top.
Er was natuurlijk voor iedereen eten genoeg en drank... drank in overvloed.
De cava borrelde , de rosé vloeide, de witte wijn stroomde ....en dan kwam de rode wijn...
De boosdoener van wat er toen volgde.
Gelukkig zijn de kinderen op dat moment niet aan den drank..Of was er dan niets anders meer dan... (zee)water
Het ging er bij momenten zo aan toe , dat zelfs de servieten , het omgevallen druivennat niet meer kon absorberen.
En ons Clauke... die was niet teot, want die dronk alleen maar....fluitjes...
Ze zeggen soms, dat als je binnen warm zit en drinkt, om daarna naar buiten te gaan in de kou, dat er een mannetje staat met een hamertje.
We zaten buiten in de warmte , en hoe later het werd , hoe frisser en hoe meer dat manneke met zijn hamerke begon te kloppen.
En die twee van ons hadden niet beter gevonden dan het leeggoed bijeen te rapen en er dan zogezegd mee te spelen...Doch de waarheid is...Ze wilden ons tonen wat we tot dan toe al verbruikt hadden.
En van drinken moet ge pissen....
En toen begon het.....
Eerst de slappe lach krijgen door de toeren die onze Jean uithaalde....
Gedichtjes voordragen en toneelke spelen en om te eindigen een diepe buiging om af te ronden..
Die twee, spijtig heb ik er geen foto van..lagen op een zeker moment op de grond te rollen van het lachen.
En als diene met zijn hamerke klopt, dan ga ik afkoelen....in zee met kleren en al.
Of hij het op dat moment geweten heeft, blijft een raadsel. Ik denk van niet.
Na al het plezier , gedrink en gelach, werd er stilletjes gedacht om op te ruimen en te vertrekken.
Je moet weten dat het hier heel plots donker word.
Dus alles moest terug de bus in.
Daar ik ook wat teut was, had ik een lumineus idee.
Ik haal de auto en zodoende hoeven we niet al te ver te gaan om de spullen in te laden.
Zo gezegd , zo gedaan
Toen ik met de wagen naar het strand reed, bekeek iedereen me een beetje raar....
Maar het was om goed te doen.
Vlug wist ik natuurlijk hoe laat het was en waarom ze me vragend aankeken.
Nog geen 10 meter op het strand en ik reed me vast.
Normaal natuurlijk....domme jongen toch.
Hoe meer gas ik gaf, hoe dieper het ging.
Met ons allen hebben we dan getracht om te duwen. Maar helaas , we waren te zat en moesten teveel lachen dat het echt niet lukte.
Dan maar depannage bellen. Ben er trouwens voor verzekerd.
Geen verbinding omdat we tussen de bergen geen bereik hadden.
Wat nu
2 jonge mensen kwamen helpen, 2 vissers kwamen langs...Niets hielp
En iedereen van onze groep maar tieren en bulderen van het lachen
Maar het werd wel al flink donker.
Dan is Alex iemand uit het dorp gaan halen met een 4x4. Na wat gesleur en getrek kwam ik uit het zand en konden we verder
We hebben iedereen bedankt..hier en daar is er wel iets kwijt geraak...dus ben ik op blote voeten naar huis gereden
En deze beste maat, wist van het laatste uur niets meer
Ik heb hen afgezet, en al de vrouwen hebben hem in zijn bedje gelegd....
Een dag zoals je er zelden ééntje meemaakt
Heerlijk gegeten en gedronken...wel iets te veel ..maar ja
Zeer fijn gezelschap, gelachen en nog eens gelachen
Maar de clou
We zaten effe in de pinarie met de auto ...en wildvreemde mensen hielpen ons, zelfs een oudere man die in een bar zijn zondag aan het vieren was, liet zijn pintje staan om enkele kilometers verder , zotte en zatte Belgen gaan te helpen
Een staaltje van ....we zijn mensen voor mekaar...
Je hebt Facebook en daar verschijnen heel wat ..vrienden... op.
Velen ken je persoonlijk, maar hier en daar zit er ook een totaal onbekende bij.
Hoe hij of zij tot je vriendenkring behoort is een raadsel.
Zo is er Jean...
Ik had me al dikwijls de vraag gesteld....Wie is die man en hoe ken ik hem ?
Voor Kerstmis kreeg ik een bericht via Fb dat Jean naar hier zou komen om iets te eten.
En Jean kwam.
Grote man met indiaan achtige uitstraling, zijn haar in een staartje en een lange sik.
Type ...Harley Davidson man.
Op een goeie avond kwam hij dan samen met zijn vrouw , binnen.
Het contact tussen mij en Jean, maar ook tussen Eva , zijn echtgenote , Claudia en de kinderen, was echt uitzonderlijk.
Het was alsof we deze mensen al heel lang kenden.
Knap , maar hoogst uitzonderlijk voor mij.
We hebben gebabbeld en gegeten en de klok vergeten.
Dan zijn Jean en Eva maar blijven slapen.
Om een verhaal kort te maken, ze vonden het hier zo leuk, de streek zo mooi, dat ze alles dadelijk in België wilden verkopen om hier in Mazarron een huis te kopen.
Begin februari zijn ze dan naar hier gekomen.
We hadden ondertussen voor hen een huis gevonden en...nu wonen ze hier.
We hebben Jean en Eva ook laten kennismaken met enkele vrienden van ons. En ook daar klikte het contact super.
Eva is zowat een moeder voor Clauke en oma,al hoort ze dit woord niet graag , voor de kids.
J
Jean is mijne grote Manitou. Hij staat ook altijd klaar en ik heb er regelmatig heerlijke gesprekken mee.
Voor deze mensen is ook niets teveel.
En dan terug naar 16 maart
Claudia had zin om aan het strand te gaan BARBECUE-en. Leuk idee.
Het restaurant dicht, geen reservaties aangenomen, Jean en Eva , Alex en Marleen uitgenodigd, en de rest zie je aan de foto's
Voordeel van een bus is dat je alle plaats hebt om uw gerief in kwijt te raken
Aangekomen aan zee, alles uitladen en ons installeren voor een heerlijke dag
BBQ uithalen en dan kunnen we beginnen.. De zelfde taferelen zoals vroeger bij het programma Echo op de BRT. De gemeente arbeiders van Aarschot. Ene werken en de rest kijken.
Natuurlijk voor onze mannen weer heerlijk zwemmen in zee en stoeien op het strand
En ons Eva deed ferm mee.
En nog steeds dezelfde die werkt
Barman van dienst...den Alex of voor de vrienden SexyLexy...Hij zou er die dag nog zijn werk mee hebben.
Vuurke maken en dan kunnen we bakken.
Als aperitief een koele cava met verse sardienen op een stukje brood
En daarna gemarineerde spieringkoteletjes. Claudia had thuis nog lekkere aardappelsalade gemaakt....
Tussen de gangen in werd er die dag gezwommen en gesurft.
En iedereen zag dat het goed was. De flessen raakten vlotjes leeg en er kwamen vlotjes flessen bij.
Niets tekort.
En dan 3 meter worst....Een hele opgave om die omgedraaid te krijgen.
En hier is onze Jean dan......nu nog kalm ...maar bij het vervolg morgen.....!!!
