Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
19-11-2013
En we zijn weer terug
Ik heb een boek gemaakt van 2 jaar blog.
Het was nodig om daarom de blog even uit de ether te halen.
Wij hebben familie in Indonesië. Tom, Annick , de meter van ons Yetteke , en hun kinderen.
Ook zij hebben, hadden, een blog. Twee jaar hebben ze bijna iedere dag geschreven, net als wij. Een tijd geleden heb ik in mijn blog aangegeven dat we het niet meer konden opbrengen om iedere dag te schrijven. Ook zij, hadden in die periode dit geschreven. Tom en Annick hebben nu beslist om te stoppen met de blog te schrijven.
Ik heb hun tekst letterlijk over genomen, omdat ik al weken met het idee zit om te stoppen met de blog, maar niet goed kan verwoorden hoe ik dit aan de man of vrouw breng.
We zijn nu al 2 jaar uit België , hebben onze stek gevonden, hebben ons werk....en vooral, we zijn een hecht gezin geworden die...heel gelukkig zijn.
We citeren...
Geen gemakkelijk bericht , maar ondanks zoveel twijfel, heb ik toch de knoop doorgehakt.
Ongeveer twee jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven van de blog.
Ik heb het altijd met veel plezier gedaan. Het was ontzettend leuk om onze dagelijkse avonturen met jullie te delen.
Voor mij was het ook een soort uitlaatklep. Iets waar ik dagelijks toch een hele tijd mee zoet was.
Het was ook vaak een opluchting om een deel frustraties neer te pennen.
Vaak een opluchting nadien.
Omdat echt iedereen ons kan volgen, zowel in België en hier, ben ik de laatste tijd constant aan het wikken en wegen wat ik wel of niet op de blog kan schrijven. Iedereen kan het lezen...
Iedereen kan binnenkijken ten huize Finca Buen Gusto...
Ook heb ik het al een paar keer met Claudia besproken en samen zijn we tot de conclusie gekomen dat het na twee jaar het moment gekomen is om te stoppen met het schrijven van de blog en terug een beetje meer privacy in te lassen.
Dit wil niet zeggen dat we jullie volledig in de kou laten staan.
Als jullie mij via de link op de blog 'email mij', jouw emailadres doorgeven,of ons volgt via Facebook ...Eric Philips of aClaudia Peeters, dan houden we jullie op de hoogte met een uitgebreid verslag met foto's die dan regelmatig in jullie mailbox zal belanden.
Zo blijven jullie dan toch nog wat op de hoogte van onze leuke momenten tijdens ons avontuur, maar ook van onze frustraties en onze plannen voor de toekomst. En ook belangrijk... niet heel de wereld leest mee.
En niet vergeten, jullie zijn ook nog altijd welkom om ons in het warme Spanje,een bezoekje te brengen!
Namens Claudia, de kids en mezelf: bedankt voor jullie steun de afgelopen twee jaren!
Knuffels van ons allemaal
ps....
Misschien zet ik nog enkel wat foto's op de blog met een beetje tekst..
Geef je mening maart
Vandaag heb ik even stilgestaan met een pak van herinneringen aan ons Bonneke. Zij was een super bomma voor mij. 11 jaar geleden toen ik hoogzwanger was van ons Yanneke is ze op 02 oktober gestorven. Toen ik zwanger was en ze met haar handen over mijn buik ging zei ze dat het een meisje ging zijn! En ze had gelijk ! Spijtig genoeg heeft ze het niet mogen meemaken want ons Yanneke is op 06 oktober geboren.
Bonneke ik mis je nog altijd maar weet dat je altijd in mijn hartje blijft. x x x Claudia
Iedere dag of toch bijna...zitten de vliegtuigen , bestemming Alicante , vol met 60, 70, en ook hier en daar 80 plussers.
Ze zitten een twee tal uurtjes in een zeteltje.
Stijgen de lucht in en.. voor ze het weten worden ze door familie of...één of andere buschauffeur ... opgehaald en naar bestemming gebracht.
Benidorm...Altea...Torrevieja...Mazarron.
Eens op bestemming....
Weg zorgen, weg reisstress...
Er zijn er ook heel wat, die nog jaarlijks met de caravan een 1000 km rijden om op vakantie te gaan.
Ook weer die 60, 70 en 80 plussers.
Met de caravan achter de auto.
Zwaar beladen en tegen 100 per uur over de gewone weg met de sleurhut achter hen.
Soms geconcentreerd en soms... onbewust ...niet met hun gedachten op de weg.
meer dan 12 uur achter het stuur..
Stress...
Verantwoord of niet....Niet aan mij om daar over te oordelen.
Maar dan zeggen ...te oud om te komen....!!!!!
80 % van onze klanten zijn + 60..70 en 80
Enkel de maanden juli en augustus hebben we toeristen in de zaak van - 60
Het is maar of je wil of niet ...of je de kost van +/- 100 wil besteden of niet , om 2000 km te reizen...
In de jaren 30 zei men wel eens dat men te oud was voor iets...maar in 2013 waar de 60-70 en 80 gers gaan winkelen als de niet gepensioneerde mensen ..kunnen.. gaan winkelen, is deze uitspraak ...DUBBEL...
De nazomer is een periode waar wij echt van houden.
We zijn bijna oktober, doch qua weer merken we daar niet te veel van.
Het is te zeggen.
De kleuren in de natuur zij veel mooier dan in de zomer,
In de zomer hangt er de hele dag een warmtenevel. Geen smog, maar door de hitte is het precies of het zicht in de natuur niet heel scherp is.
In deze nazomer periode, is alles veel helderder. De zon staat wat lager en daardoor zijn de vergezichten en de kleuren veel mooier dan in de zomer.
Vorig jaar hadden we rond deze tijd, heel slecht weer... Regen, storm, overstromingen en ...helaas 10 doden.
Nu is alles rustig. Weinig wind, maar warm.
Ik durf het bijna niet te zeggen om de vrees dat niemand me gelooft, maar door de dag liggen de temperaturen nog boven de 30 graden.
Op ons terras was het rond 11 uur in de volle zon en uit de wind , zelfs 40 graden.
Rond 14 uur zelfs 43 graden.
Geen weer om in te zitten.....:)
Vanaf dinsdag 1 oktober starten we in het restaurant ook weer terug met lunches.
We starten rond 1 uur en koken tot 3 .
De avond begint dan weer rond 7 uur en de keuken sluit rond 9
Praktisch gezien is dit een moeilijke periode om de kinderen van school te halen. Ze hebben om 14 uur gedaan. Dat wil zeggen dat we dan volop in de shift zitten en het moeilijk is om ze te halen.
We hebben er tenslotte toch iets op gevonden.
De kinderen worden opgevangen in de school van 2 tot 5
Ze eten een warme maaltijd en krijgen daarna, tot 4 uur de gelegenheid om te spelen of hun huiswerk te maken.
Van 4 tot 5 doen ze een activiteit,
Maandag gitaar les
Dinsdag dansen.
Woensdag theater,
Donderdag informatica en of sportspelletjes.
En vrijdag heeft het iets met lectuur te maken.
Dus ook dat is voor ons een meevaller.
Ik zeg het nogmaals...We genieten van een prachtige nazomer.
Het zwembadwater is nu nog altijd 25 graden.
Die nazomer blijft volgens de weerberichten nog een hele tijd duren, dus in verband met de herfstvakantie.....!
Het dagelijkse ritme zijn we alweer gewoon. Het is zalig en , toch met al de drukte , rustgevend.
Deze morgen zeiden we het nog tegen elkaar...
Zie ons hier toch weer eens genieten.
Om 7 uur opstaan, ontbijten tot half 8.
De kinderen ruimen de tafel en Clauke en ik gaan de honden verzorgen.
Tegen 8 uur douchen en aankleden en on half 9 vertrekken naar de school.
Om 9 uur naar de winkel.
We kunnen zeggen dat we voor het restaurant al 14 dagen , het bijzonder druk hebben gehad.
Leuk...
Ons hoor je niet klagen.
De toeristen zijn weg en de overwinteraars komen stilaan allemaal terug.
Iedere avond heeft het al vol gezeten.
Vanaf 1 oktober starten we ook terug met middaglunches.
Na het winkelen , op het terras een koffie.
De honden worden op dat moment los gelaten, en liggen bij ons onder de tafel of ze spelen wat in het land.
In de school kunnen de kinderen verschillende activiteiten volgen.
Na schools wel te verstaan.
Theater, muziek, dans , IT, Engels en nog veel meer.
Die van ons willen theater volgen....Ze hebben het niet van den vreemde.
De naschoolse lessen beginnen om 15,30 uur. Dat wil zeggen, de school is uit om 14 uur. Dus moeten we iets bedenken tot 15,30 uur
We vroegen vandaag aan het secretariaat of de kids, onder toezicht, op de speelplaats konden blijven, en dan een boterhammetje van thuis eten...
Protest!!!
Van de voedselinspectie is het verboden om 's morgens broodjes mee te brengen, die dan de hele dag in de boekentas zit, en die dan pas om 2 uur worden opgegeten.
Omwille van de warmte kan dat niet.
Daar we zelf in de voedselsector zitten, kunnen we enkel maar begrip opbrengen voor deze opmerking.
Inderdaad, stel je voor dat je een broodje smeert om 8 uur 's morgens.
Je sleurt het broodje de hele dag met je mee om dan rond 14,30 uur op te eten..
In België op school was dat allemaal heel normaal. Ook daar kon het in juni en september soms warme dagen hebben en stond de boekentas met het broodje vol in de zon.
Hier maken ze er terecht een opmerking over.
Morgen weten we of ze dat broodje , voor een democratische prijs , kunnen krijgen bij de opvang.
Maar een activiteit gaan ze alvast doen.
Wij hebben vandaag een thema in het restaurant....Amerika.
Ben benieuwd....
En nog dit....
Zij die morgen jarig zijn....alvast proficiat....als de felicitaties tenminste tot de mensen geraken...
Hij zegt wat op zijne lever ligt en spreekt de waarheid , ongezouten,,,,,Paus Franciscus.
Mensen applaudisseren en krijgen tranen in de ogen.
Het idool van de wereld is ..Geld, macht en prestige.
Ik voel me soms ook zo...
Niet de Paus, neen , ik heb zo geen wit potske..
Maar wel, als je dan al eens je hart lucht en probeert te verwoorden wat je meemaakt, dat er mensen zijn die je volledig begrijpen en dat er mensen zijn die toch van een andere mening zijn.
En maar goed .
Je beschrijft een situatie, geeft je mening , en krijgt dan ook commentaar.
Dat is de bedoeling.
Fijn dat je commentaar krijgt..We kunnen er tegen. We vinden het correct. Maar we zeggen altijd.... Kom het eerst zelf meemaken...
Vandaag hebben we ons...poortje de hele dag gesloten.
We zijn geen café...brasserie of wat dan ook..
De Engelsen, Denen, Noren, Schotten, Belgen, Spanjaarden, Fransen, Duitsers ,Zuid Afrikanen en nog vele andere, weten dat we werken op reservatie.
Als we in de lunch gasten hebben, dan is ons poortje open van 12 tot 4 en als we een diner hebben, dan is het poortje terug open van 6 tot...
Als we geen reservaties hebben, dan doen we het poortje open als we ...goesting...hebben.
Als we thuis zijn, en er komt een auto aangereden, zullen we altijd naar het poortje lopen en kijken wat de persoon wil..
Zijn we niet thuis... dan blijft het poortje toe.
Hebben we dat recht???
Ja
Dus als iemand dan zelf , zonder één enkele reden dan ook wat,het poortje open wil doen...Dan vinden we dat erover.
Moesten we in het groot op onze gevel ...RESTAURANT.. hebben staan, of Café...dan zou het vanzelfsprekend zijn dat het poortje altijd open stond.
Maar vandaag bleef het poortje toe en het heeft ons deugd gedaan ...
Geen reservaties.
De voorbije week is het ontzettend druk geweest en de week die komt is al niet veel minder.. We zijn dan ook iedereen ontzettend dankbaar, maar we hebben er ook ongelooflijk van genoten dat we een vrije dag hadden.
Na het ontbijt , wat bestond uit gigantisch grote croissants en een ciabata brood , is het tijd om een koffie op het terras en met de hondjes te chillen.
Na het chillen en fletsen , legt den Sting zich op zijne rug en slaapt.
Onze 2 Duitsers, die kruipen onder de BBQ , in de schaduw en die maffen ook
Een vrije dag wil ook zeggen dat ik niet kook.
De kinderen hebben ons weer eens verwend met een psta salade en köfte...
Onze meisjes dekken de tafel en.. ruimen ze ook af . Zelfs de afwas. Daar bleven Clauke en ik van gespaard.
Een fijne zondag ... zonder veel werk ... ontspannend...Dit houden we vast..
16 september 2012 was voor ons gezin een start van een heel ander leven.
Het was de officiële opening van de B&B ,het restaurant en alles er om heen,
Officieel.
We hebben wel nog tot 1 december moeten wachten met de opening van het restaurant.
Een jaar is er al weer voorbij.
In dat jaar hebben we een pak mensen over de vloer gekregen, zowel in het restaurant als in de B&B. De mensen die bij ons waren om te logeren, waren allemaal toffe lui. Z e hebben ons een zeer positieve indruk achtergelaten en we hopen dat het voor hen hetzelfde is.
De mensen in het restaurant ,,,, Vele gasten , die hier vast verblijven,of regelmatig ,door het jaar, op bezoek komen, komen allemaal terug. We hebben zelfs klanten die bijna wekelijks komen. Alleen dat al geeft ons de moed om op deze manier verder te doen en alsmaar te verbeteren.
We durven voorzichtig te stellen dat we tussen al die mensen toch enkele vrienden hebben overgehouden.
Vrienden die niet enkel komen om te eten en te drinken, maar ook gewoon eens binnen springen om goeie dag te zeggen .
Dat is ,en was, en zal altijd ons motto blijven.
Iedereen is hier altijd welkom.
En hierover wil ik het er toch eens over hebben.
Als je lid bent van Facebook, en je hebt een heel pak....(vrienden.)...,dan is het je zeker al opgevallen dat er enorm veel spreuken gelanceerd worden.
Spreuken in kadertjes met mooie foto's.
Wie zijn mijn echte vrienden???
Lees en deel anders moet ik je verwijderen uit mijn lijst....!!!
en nog zoveel meer van die dingen.
Vrienden in mijn lijst. Straf dat er een vriend in een lijst moet staan. Voor mij staan vrienden niet in een lijst. Ze staan in mijn geheugen en hart gegrift.
Maar de lijst in mijn geheugen is helaas klein...en in mijn hart, heel klein.
Toen we uit België vertrokken zijn we , na onze tussenstop in Frankrijk, door verschillende mensen opgevangen .
Mensen die mee geholpen hebben aan de zoektocht naar een woning. Mensen die ons verder geholpen hebben in de administratieve, moeilijke, wereld van Spanje. Mensen die gezorgd hebben dat we plezier hadden in onze nieuwe omgeving.
Regelmatig kwamen we samen. Regelmatig kwamen ze over de vloer.
We stonden, uit dankbaarheid, ook altijd voor hen klaar. We deelden ons eten en drinken, niks was ons teveel. We waren tevreden en voelden ons goed, dankzij deze mensen.
Maar we zouden nog iets speciaals voor hen doen.
16 september 2012
Een lekker buffet met alles a vollonté,
Iedereen was er.
Er waren zelfs mensen die , vreemde mensen hadden meegebracht. Mensen die we totaal niet kenden en waar we eigenlijk niks mee te maken hebben en hadden.
Maar wat zeg je dan op zo een moment....niks.
Als er dan veel volk is moet je natuurlijk je aandacht verdelen.
Eén van mijn vrienden (.!.) zei me op een zeker moment: ' Ik voel me hier precies niet welkom.
Op dat moment is je hele feest naar de knoppen. Waarom ?
Sinds die dag heb ik deze mensen nooit meer gezien, zelfs niks meer van gehoord. Ik heb ze nochtans nog een mail gedaan met de vraag om '''het uit te praten'' Al weet ik tot vandaag nog steeds niet wat we zouden moeten uitpraten...
Helaas
Ik wil in dit verhaal, bij deze personen, ...onderdanig zijn...enkel om te weten wat we fout zouden gedaan hebben...maar weeral ...helaas
Wat ik dan ook nog kwijt wil is, dat we van al de andere gasten die op het feest waren...niemand , maar echt niemand , meer hebben terug gezien.
We zien nog geregeld mensen aan de school. Ook daar is een goeie dag of een hallo ver weg,
En waarom?
Claudia en ik proberen dit van ons af te zetten, omdat we samen, veronderstellen en weten, dat we iedereen nog recht in de ogen kunnen kijken. Doch , het van je afzetten lukt niet altijd. We blijven altijd maar met die vragen zitten...
Wat doen we fout of wat deden we fout.???
We hebben een restaurant, een terras waar iets klein gegeten kan worden, waar men iets kan drinken...
Mensen denken altijd maar dat er geld mee gemoeid is als ze afkomen..Doch minder is waar.
Er zijn hier al zoveel mensen goeie dag komen zeggen. Mensen over de vloer die een babbeltje komen slaan. En wij zijn de eerste die proberen te zorgen dat ze niet verdorsten of verhongeren.
Gratis en voor niks
Ze komen als vriend en niet als klant..En willen ze dan toch een consumptie betalen, wel, dat is dan hun eigen wil.
De onderstaande foto's zijn van 16 september 2012, Ik heb bewust de mensen onherkenbaar gemaakt. Uit respect.
Iedereen die je ziet, zijn tot nog toe niet meer over de vloer gekomen.
Facebook....vrienden zou vervangen moeten worden door ..kennis of babbelpartner..
Een vriend heb je niet op Facebook...een vriend zit in je hart,
Dat zonneke, ik probeer hem te pakken en wat naar jullie te sturen...
Het maakt ons zo blij en gelukkig....
Iets om te delen moest het lukken.
Vandaag hadden we een middagshift.
Ideaal moment om eens iets nieuws uit te proberen
Ik maak iets met vis, vijgen en een aardappeltaart.
Bladerdeeg in een springvorm, aardappelen met de mandoliene heel fijn gesneden, een laagje room en uien, een laagje aardappelen , room en uien en dan een deksel maken met bladerdeeg.
Oven op 160 graden en een uurtje bakken.
Ondertussen de vis bakken en , apart, de vijgen in rode wijn .
We hebben het geprobeerd, het zag er eigenlijk niet echt geweldig uit.
Uiteindelijk is heel het gerecht in de vuilbak beland.
Gelukkig hadden we nog wat diepvries friet en bouletten en hamburgers.
Zouden er nog chefs zijn die durven uitkomen dat er al eens iets mislukt.
Sumner is de oudste van vier kinderen. In het noordoosten van Groot-Brittannië was het leven niet gemakkelijk vanwege het harde klimaat en de economische depressie.
De werkloosheid was er heel hoog en de redding van het gezin was het feit dat zijn vader een vaste baan had als melkboer.
Sumner had een natuurlijke aanleg voor muziek.
Op negenjarige leeftijd maakte hij zijn eerste songs en zijn eigen muziek op een oude gitaar van zijn oom.
In 1966 kreeg hij van een vriend een zelfgemaakte basgitaar. Dit was zijn eerste kennismaking met dit instrument.
In 1969 mocht hij gaan studeren aan een universiteit in de Midlands, maar dat hield hij slechts een maand vol.
Na enkele baantjes in de bouw, als buschauffeur en zelfs als belastingontvanger, besloot hij in 1971 iets van zijn leven te maken en begon een opleiding tot leraar.
Tijdens die opleiding speelde hij basgitaar bij een schoolrockbandje, Earthrise.
In 1974 richtte hij samen met drie vrienden de groep Last Exit op.
In 1976 huwde hij met Frances Tomelty. Later dat jaar kregen zij hun eerste kind, Joe.
Kort daarna besloot hij zijn baan als leraar op te geven en hij trok met Last Exit naar Londen om daar als rockband bekendheid te krijgen.
De bijnaam Sting kreeg hij in het begin van zijn carrière, toen hij bassist was bij een jazzbandje waarmee hij regelmatig optrad in Newcastle.
In die tijd droeg hij vaak een zwart met geel gestreepte trui, die zijn medemuzikanten deed denken aan een bij.
Sindsdien gebruikt hij zijn werkelijke naam alleen nog bij officiële gelegenheden.
Hij werd voor het eerst wereldwijd bekend als de bassist en zanger van The Police die hij samen vormt met drummer Stewart Copeland en gitarist Andy Summers.
Zo, een beetje muzikale opvoeding.
Ik steek het zeker niet onder stoelen of banken, dat ik een zeer grote Sting fan ben.
Al mijn , tot nu toe , lievelingshonden , kregen de naam Sting.
Meestal zijn ze niet gestreept met geel en zwart, maar ze zijn gevlekt
En we hebben deze keer een heel muzikale dog,,,,
Onze meisjes spelen samen al meer dan een jaar , blokfluit.
Als ze er aan beginnen, dan vraagt onze Sting om hem te pakken.
Nu gaat dat nog , maar binnen een jaar ????
Met een bepaalde fierheid luister ik naar wat ze kunnen spelen op de blokfluit, maar onze Sting...die is ongelooflijk aandachtig
Als een grote fan gaat hij ook van kortbij luisteren naar de muziek
En tijdens de pauze....Tja , wij gaan achter de coulissen éne drinken, en Sting, Max en Sam...die moeten weeral iets eten hé
Weer goed voor de waterrekening want we moeten nu geen kraantjeswater gebruiken om de planten water te geven.
De temperatuur daalde gisteren door de dag tot 23 graden..Ideaal om dan te gaan zwemmen. Het zwembadwater is nu nog 26 graden en voelt warm aan als het maar 23 graden is.
Momenteel zijn we in de ban van de ronde van Spanje.
Gilbert...onze landgenoot heeft al 1 rit gewonnen, maar sinds de rit van gisteren is hij nu naar huis. Verstandig , want als je de beelden zag..dan was het in de bergen van Andorra , verschrikkelijk koud.
Hij moet zich klaarstomen voor de wereldkampioenschappen.
Na de regen komen de slakken.
Weer iets om me bezig te houden. Lookboter maken is geen geheim voor mij, maar verse slakken klaar maken, daar heb ik even de hulp nodig van een echte Spaanse mama.
Maar voor we de slakken klaar maken en opeten, doen we nog even de slakken vuelta.....
En ze staan samen aan de start.
De ploeg van de finca in een grijs truitje.
Of is dat hunne fietshelm dat we zien.
En we zijn vertrokken
Een rit over vlakke wegen met hier en daar een helling van 3de categorie
En al dadelijk 3 koplopers
2 die recht door gaan en eentje die een scheve schaats rijdt...
En nog altijd zijn de 3 aan de leiding
De scheve schaats gaat geen mm vooruit.
Geen demarage, geen ontsnapping
Ik denk dat hij straks mijn voorgerechtje wordt.
En ondertussen is er rond het circuit veel te doen..
Spaanse kermis voor de toeschouwers
Frisbee voor hondjes
En ja hoor
Zelfs de mensendieren spelen mee
Slecht nieuws voor de karakollen
Hier moeten ze over....
En alle gekheid op een stokje
We hadden een fijne avondservice
We kookten Antonio Carluccio
Niet hem hebben we gekookt maar enkele van zijn recepten. Poor man's food uit Napels
En dan een inside bericht....Ingrid....we zullen uw planten met plezier verzorgen als je wil...
Wij gaan nog voor 1 weekje en dan beginnen ook wij eraan.
School.
Deze morgen om 8 uur was het 20 graden
Om 12 uur was het in de zon 36 graden.
Zo zie je maar dat het op enkele uren zeer warm wordt en dat het dus nog wat te vroeg is om naar school te gaan.
Vandaag een mijlpaal in het leven van ons Yetteke.
Eerst een kleine voorgeschiedenis.
Als kinderen in Spanje geboren worden, en dan vooral meisjes, schieten ze bij 99% na de derde dag van geboorte, gaatjes in de oorlellen. Gaatjes, om dadelijk ..oorbelletjes te dragen.
Toen ons Yetteke in de Spaanse school terecht kwam, zei ze al dadelijk dat zij het enige meisje was zonder oorbellen.
Anja en Johan, mensen die de blog lezen en bij ons te gast waren in juli, hadden dit opgemerkt.
Daar Anja een parfumerie winkel heeft , kreeg ons Yetteke van haar oorbellen .
Vanaf dan was het iedere dag hetzelfde...
Wanneer gaan we gaatjes schieten...
En doet dat pijn....
Vandaag was het zover.
6 voor gaatjes te schieten en tegelijkertijd anti allergische oorbelletjes.
Ik kan me nog steeds voor de kop slaan, want ik had mijn kodak vergeten.
De dame van winkel was een voorbeeld van troostende woorden voor ons Yetteke.
En ze heeft doorgebeten.
Op een snik en een wip had ons madammeke oorbellen.
Wat heeft ze zich sterk gehouden. Al waren er een paar traantjes, maar die waren meer van het gebeuren dan van de pijn.
Maar ze is zo fier als ne gieter...
Tussendoor nemen we nog steeds rond 1 uur 's middags een aperitief.
Vandaag hebben we onder onze oudste olijfboom een lekkere cava gedronken met een hapje.
En daar mogen nu ook de hondjes bij.
Wij eten een snackje en Sting, Max en Sam krijgen natuurlijk ook een snoepje.
En als de fles....(water) leeg is, dan gaat den Sting er mee op stap
Ze zijn een week bij ons en toen ze kwamen werden ze gewassen met een anti vlooien shampoo
Vandaag is het een herhaling..
Gelukkig was er geen vlooi meer te bespeuren. En deugd dat ze er van hadden..
Overal waar je komt, in een dorp, een plantage of in het wilde weg, je komt ze overal tegen...
Vijgenbomen.
2 Soorten heb je ...groene en blauwe.
Waarschijnlijk zal je in Spanje wel meer soorten tegenkomen, maar ik ken er maar 2 .
De blauwe en de groene
Op ons terrein aan de finca, hebben we 1 blauwe boom en een 4 tal groene.
Geen blauwe boom maar een boom met blauwe vijgen.
Wat ons opvalt is, de Spaanse restaurants doen echt niks met de vijgen.
In de Mercadonna kan je vijgen kopen aan 2,50 voor amper 10 stuks.
Wij plukken iedere dag.
Voor het restaurant hebben we al verschillende desserts met vijgen klaar gemaakt.
En vandaag gingen we voor een mooi voorgerecht met vijgen.
Eén van de 4 groene vijgenbomen.
De vijgen zijn rijp tussen half augustus en oktober.
We hebben al veel vijgen geplukt en al verschillende recepten klaargemaakt.
De rijping van de vruchten kan je iedere dag volgen. De vijg die vandaag net niet rijp is, die kan je dan morgen als rijpe vijg plukken.
Je moet snel zijn. Eens de vijg rijp is en niet geplukt, dan brst hij open en de bijen en vliegen komen er dan op af.
Wij zijn wel op tijd en plukken wat we nodig hebben, Wassen, drogen en dan in de frigo als we ze dadelijk willen gebruiken , of anders in de diepvriezer... voor later
Voor het gebruik op het moment moet het steeltje er af en ook het voetje. 3 vijgen in een ovenschotel, gevuld met geitenkaas , rozemarijn, peper zour en tijm en daar rond dun spek... honing er op....
gepresenteerd op een vijgenblad met een huisgemaakt stukje brood... Moet er nog iets meer zijn...??
Hoofdgerecht was weer iets met vijgen siroop...kwartel geflambeerd met cognac..
We hadden een klant die geen Spaanse cognac lust... Spaanse cognac .. en gesmuld dat hij heeft....
De nazomer is een periode waar wij echt van houden.
