Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
17-01-2013
Ik kan het niet laten
Ook al schreef ik gisteren dat het niet meer elke dag zou zijn, ik kan het niet laten. Er zijn 2 mogelijkheden. Ofwel schrijf ik over onze avonturen, ofwel laat ik mijn gevoelens eens gaan. Morgen krijgen we gasten in de B&B voor een ganse week. Heerlijk. Het is eens wat anders en we kunnen ze weer heerlijk verwennen. Toen we de B&B hebben opgestartt, kochten we een sopha, die we kunnen om bouwen tot een bed. De sopha heeft een matras en een stoffen overtrek. Maar.. In Spanje kan het ooit eens regenen. en dan wordt de overtrek nat. En daar heeft ons Clauke iets op gevonden. We hadden onze vrije dag vandaag. We hebben een Spaanse auto verzekering geregeld, de papieren voor de nummerplaat in orde gebracht. Nog wat gaan winkelen en dan naar de stoffen winkel. Claudia wilde een soort stof om de matras te beklkeden, die dus tegen de regen kan. En gevonden. Dus , voor het vallen van de avond was die klus ook al weer geklaard. Vandaag moest ik een brood bakken voor vrienden in Camposol. We zijn er naar toe gegaan om het brood te brengen en om nog enkele andere spullen op te halen die we kunnen gebruiken. Bij aankomst bleken er nog andere vrienden te zijn. Wijn, bier , cava...kortom .. het was weer een feestje... Vandaag moesten we nog wat bankzaken doen. Belangrijke vraag...We willen een terminal , zodat mensen met een bankkaart kunnen betalen. Bij aankomst bij de bank , moesten we even wachten, daar onze vertegenwoordiger met nog andere klanten in gesprek was. En nu even terzijde.. Jaren geleden, leerde ik iemand kennen. Het werd een ware , echte vriend, het was zowaar precies mijn broer. Ok.. ieder met zijn gebreken en fouten. Maar van een echte vriend kan je veel verdragen en veel door de vingers zien.. Veel dus. Ergens half september , vorig jaar, hielden we een openingsreceptie. Onze vriend was er natuurlijk ook. Die kon en mocht niet ontbreken. Op een gegeven moment zei hij, dat hij zich niet welkom voelde. Wij waren met verbazing geslagen. Als je veel mensen uitnodigd, dan moet je als gastheer en gastvrouw ook met veel mensen praten. Hij heeft de avond wel uit gedaan. Maar het viel op, toen de eerste vertrok, vertrok hij ook. Ik heb nadien nog gedacht dat mijn vriend, mijn ...broer.. zou komen om uit te leggen ...waarom. Helaas Tot vandaag...niks. Ik heb hem nog een mail gedaan om uitleg..maar ook daar..geen antwoord. Vandaag , bij de bank, was hij het die een afspraak had voor ons. Bij het buitengaan was er enkel een beleefde knikje en oogkontakt.. en dat was het.
Waarom...
Spanje.. een ander leven..iets relaxer dan ooit in België. De zon...Het maakt zoveel goed. Een beter humeur, actiever, spontaner, vriendelijker, blauwer, warmer,....etc.. Maar precies niet voor iedereen. Voor we vertrokken naar het buitenland , was mijn vriend bij ons in de zaak in België , samen met zijn broer. Zijn broer vertelde dat hij een gigantische zaak in Spanje had, die hij wou overdragen. Wij zouden die zaak overnemen. Toen we een jaar geleden , in februari, uit het vliegtuig stapte en samen met mijn vriend naar zijn huis reden, zei mijn vriend, dat zijn broer helemaal geen zaak had en dat heel het verhaal overdreven en zelfs gelogen was. Wel...mijn vriend zat er bij toen het gesprek plkaat vond.. Ik heb hem dat nooit kwalijk genomen. Hij had beter op het moment dat zijn broer zat te liegen, gereageerd. Vrienden zijn er toch om te vertrouwen dacht ik. Doch... En toch hebben we hem daar nooit over aangesproken. We hebben veel gedeeld. Onze huwelijksverjaardag. mijn verjaardag , op zijn verjaardag was hij alleem. Zijn partner moest naar België. Wij hebben op zijn verjaardag voor hem een feestje georganiseerd. En zoveel meer.. Het moet gezegd..Hij heeft ook veel voor ons gedaan. Contact met een mevrouw om onze NIE nummer Contact met de bank.. Ontvangen in zijn huis... Samen gaan winkelen.. De kost gedeeld.. Ons naar het vliegveld gebracht ..en zo meer.. Maar vandaag...een knikje...
Spijtig... Volwassen en toch....
foto's... Van een naakte sopha ....tot een relax canapé
