Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
22-05-2018
Bilzen-Run (21,1 km)
Na een afwezigheid van 6 jaar stond er in Bilzen eindelijk terug ''de halve marathon" op het programma. Uit principe liep ik, net zoals vele andere Bilzenaren, de voorgaande 5 edities de nieuwe afstand (15 km) nooit.
Bilzen was m'n eerste echte doel dit jaar, een wedstrijd waar ik dus ook qua trainingsomvang voor afbouwde. De laatste 3 maanden had ik vrij goed kunnen trainen met een paar wedstrijdjes tussendoor, ik was er dus klaar voor. Enkele dagen eerder kreeg ik wel wat last van keelpijn en een loopneus maar niet in die mate dat het mij minuten zou kosten. De grootste tegenstander zou opnieuw het weer worden. Deze keer niet te koud of te warm (al was het in de volle zon toch ook wel tegen de 25°C aan) maar de felle en vooral continuë wind in combinatie met het zware parcours tijdens de eerste wedstrijdhelft maakte het een enorm zware opgave.
Ok, het was nu zo, voor alle andere atleten was het even zwaar. Ik wist vooraf dat de eindtijd weinig rol speelde in Bilzen. Ik wou vooral een goede plaats lopen en als het ff mogelijk was misschien nog een podiumplaats in m'n categorie.
Omsteeks 14u30 stonden we, samen met de atleten van de 10 km, aan de start. Na de eerste km vlak (3'35") liepen we al meteen de Kattenberg omhoog. M'n parcourskennis was in m'n voordeel en ik liep deze omhoog aan 4'/km. Daarna zocht ik m'n juiste tempo en sloot na zowat 3 km aan bij Maris. Ik wist dat Maris niet in topvorm zat en zag clubgenoot Max een 50-tal meter voor me uit lopen. Hier zat ik te twijfelen: gat toelopen tegen de wind zo vroeg in de wedstrijd of nog wat geduld hebben en bij Maris blijven lopen. Alleen de ganse wedstrijd beuken tegen de wind was geen optie. Na zowat 4 km kwam plots een andere clubgenoot Koen Neven (ex-winnaar, 3 zeges op rij) aansluiten. Hij nam meteen over en zette de aanval in richting Max. Deze kans mocht ik niet laten liggen. Ik schoof mee op en in geen tijd liepen we met een mooi groepje ADD-ers samen. Met deze 2 sterke atleten moest ik zeker tot Rosmeer, boven op de laatste zware beklimming zien te geraken. Dat lukte me, al was dat verdomd lastig, te lastig eigenlijk nog zo vroeg in de wedstrijd maar welke keuze had ik? Eens boven in Rosmeer liepen Max en Neven geleidelijk bij me weg. Ik kreeg op dat moment een tempo van zowat 3'40"/km niet meer gedraaid en koos vanaf daar m'n eigen tempo te zoeken tot aan de finish. Vanaf hier alleen vallen was minder erg omdat de wind en het parcours vanaf daar in ons voordeel lagen. In Mopertingen werd ik bijgehaald door Oeyen, ik probeerde nog even aan te pikken maar een km verder liep hij Max en Neven zelfs al voorbij. Weg podium en een 9de plaats algemeen leek mijn deel te worden. Maar vanaf Hoelbeek merkte ik dat ik terug korter kwam op Neven en Max. Ik kreeg opnieuw wat hoop en kon nog een tandje bijsteken. Neven liet Max achter en ik zag dat Max het nu heel lastig kreeg. Bij km 19 kwam ik bij hem en maande hem aan om proberen aan te klampen maar dat lukte hem niet meer. Ik schoof zo op naar een toch wel mooie 8ste plek en kon nog vrij sterk finishen met een snelle laatste km maar Neven inhalen lukte me niet meer.
Achteraf had ik een dubbel gevoel: tevreden met m'n 8ste plaats en 1ste Bilzenaar maar met een eindtijd van 1u22'05" zit ik toch ruim 5' boven m'n PR. Andere keuzes in de wedstrijd hadden misschien beter geweest maar dat zijn natuurlijk vijgen na Pasen. Vanaf nu zal de nadruk terug meer op het kortere werk liggen en mag ik eindelijk de gas terug opendraaien op training.
