Zaterdag namiddag om 17:30 vertrekken we richting wedstrijd in Mol.
Vandaag is gans de familie van de partij, Jorgi en Kenney de vijf kilometer,
Carine neemt er deel aan de tien kilometer, ikzelf neem de halve marathon voor mijn rekening.
Het is een rare situatie, de vijf kilometer telt als wedstrijd bij de dames,
De tien kilometer is de wedstrijd bij de heren, de rest staat onder de benoeming joggings.
Voor de goede verstandhouding doen we dus allemaal mee aan de joggings.
Alle afstanden vertrekken gelijk op de piste van het plaatselijk sportcentrum.
De halve marathon vertrekt 300 meter na de andere wedstrijden, en loopt in het begin,
en op het einde van de wedstrijd een extra ronde op de piste.
Het resultaat is dat de halve marathon vijftien kilometer lang atleten moet dubbelen.
Aan de start van de halve marathon staan er weinig bekende gezichten, ik meet me een podiumplaats toe.
Vanaf het startschot loop ik aan de leiding, even heb ik de indruk dat een atleet probeert aan te sluiten.
Het is moeilijk om het overzicht te houden na minder dan een kilometer zitten we in de achterste gelederen,
van de kortere wedstrijden, om de massa voorbij te rennen moet ik soms wat risico pakken.
Zo zijn er een paar lussen van 180° waar we de baan op en af lopen, alleen gescheiden door kegels.
Op zo een lang stuk, loop ik pardoes tegen een tegenligger aan, gelukkig blijven we alle twee op de been.
Het overzicht is ver zoek, maar ik denk dat ik de koploper ben op de halve marathon.
Dat word me even later bevestigt door mijn vrouw en kinderen, die ik voorbij snel voor km twee.
Op het einde van de eerste ronde heb ik al spijt dat ik niet in een groepje kan lopen, de wind is ongenadig hard.
Er is een strook van 700 meter vals plat, waar de wind half tegen blaast, dat kruipt in de kuiten.
Nogmaals word me bevestigt dat ik op de eerst plaats loop in de halve marathon, en dit met slechte benen.
Het tempo is na drie kilometer gezakt onder de 16 km/uur, alleen tegen de wind in kan ik niet rapper.
Groot is mijn verbazing als ik na acht kilometer, Lieven Rots passeer, hij heeft een nummer van de halve marathon aan.
De Merelbekenaar heeft zich vergist, en is vertrokken met de vijf en de tien kilometer, en een bonus van 700 meter.
Maar nu dat rechtgezet is loop ik daadwerkelijk op kop, na de tweede doorgang op de piste in 0:37:45,
komt er zelf een wedstrijd-motor voor me uitrijden, wat een luxe zo word de baan voor me vrijgemaakt.
Na drie ronden is mijn voorsprong opgelopen tot een volle pisteronde, en het is nog altijd Lieven die als tweede loopt.
Kort daarna op de huid gezeten door Schoofs Ensis, de bovenbenen beginnen wel pijnlijk aan te voelen.
Ik laat het idee varen om onder de 1:20:00 te lopen en vertraag wat vanaf nu de eerste plaats consolideren.
De laatste keer het vals plat omhoog tegen de wind in, mijn hartslag blijft hoog, echt geen goede dag.
En toch loop ik aan de leiding van een halve marathon, dus is het toch genieten nu ik die eerste zege beet heb.
Ik word onderweg fel aangemoedigd, vele die me kennen van deze blog, want de meesten roepen komaan Joggerke.
Op de piste aangekomen blijft er nog een ronde te lopen, een ere-ronde, en extra lang genieten van die overwinning.
Ik finish na 21.290 meter in 1:21:21, een matige tijd maar voor een keer telt de plaats, de tweede finisht
op meer dan vier minuten, de verstrooide? Lieven Rots eindigd uiteindelijk zesde.
|
