Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trage duurloop 10.5 kilometer, korte herstellende duurloop. De benen hebben wat rust nodig, licht verzuurd zelf redelijk vermoeid. Morgen is het wedstrijddag, de halve marathon van Nijlen. Ik heb er geen al te goed oog in, het zullen een vermoeiende vijfdaagse geweest zijn, 100 km in 5 dagen.
Duurloop 14.2 kilometer, redelijk goede benen na de training in de voormiddag. De hartslag lag wel wat hoog, maar was onder controle, morgen kort en rustig. Dan opbouwen naar de nacht van Vlaanderen.
Trage duurloop 8 kilometer, 5 km minder dan voorzien, de benen zijn nog niet hersteld van de lsd training, zekers de kuiten. Ook voel ik op verschillende plaatsen lichte ontstekings pijn. Deze avond nog een training van 12.5 km in een tempo van 4:17/km.
Trage lange duurloop-lsd-long slow distance, 31 mei
ronde
tijd
hartslag
tijd/km
afstand
eindtijd
6.900
33:01
116
4:47
6.900
0:33:01
5.000
24:49
119
4:57
11.900
0:57:50
5.000
24:04
122
4:48
16.900
1:21:54
5.000
24:01
124
4:48
21.900
1:45:55
5.000
23:33
131
4:42
26.900
2:09:28
4.400
21:00
132
4:46
31.300
2:30:28
Long slow distance 31.3 kilometer, en vertrokken met stijve kuiten. Eigenlijk wel best pijnlijk, het was wel verwacht na de snelle laatste ronde van gisteren, en na vier dagen rust. Ik had wel mijn gel-nimbus Asics aan gedaan omdat deze de ideale schokdemping hebben. De laatste 10 km waren zowel mentaal en fysiek een zware dobber. Het word moeilijk om tegen Nijlen 03 juni, in wedstrijdvorm te zijn. Ik hoop dat de kuiten morgen al wat beter aan voelen, normaal 2 trainingen, s'morgens 13 km recuperatieloop, s'avonds 13 km duurloop.
Wisseltempo 15 kilometer, elke ronde wat sneller gelopen, zwaar na vier dagen rust. Nog 800 meter uitgelopen, wat ook niet van mijn gewoonte is, nood breek wet. De laatste ronde zal zekers in de benen kruipen, maar het was heerlijk. Slim was het zekers niet, maar ik kan nu rustig lopen tot zondag, geen snelheid meer. Ik zou morgen wel een lange duurloop willen lopen, voor de uithouding wat bij te werken.
De diagnose is gesteld, het beteft een verrekking van de aductoren van het rechterbeen. Na een week mag ik de zwaardere trainingen hervatten, morgen als de stroefheid weg is het joggen. Het loopt dit jaar echt met upen downs, na het trekken van de tanden had ik gehoopt voluit te kunnen gaan. Binnen 25 dagen is het de marathon van Torhout, dus de tijd begint te dringen.
Drie van de vier gezinsleden zijn gestart in de Sint-Guibertusjogging. Jorgi en Kenney liepen de drie kilometer en eindigden in elkaars buurt. Jorgi was 18de in 12:34, Kenney 19de in 12:43, goed gelopen van de jongens. Mijn vrouw Carine liep de tien mijl, als derde vrouw in een tijd van 1:18:19. Ook knap gelopen, ikzelf had last van een dij-verekking en ben dus niet gestart. Hopelijk duurt het niet te lang voor ik de training kan hervatten.
Vandaag met het gezin naar Itegem voor de Sint-Guibertusjogging. Jorgi en Kenney starten er op de drie kilometer, die begint om 14:30. Ik en mijn vrouw Carine starten op de tien mijl, hopelijk is het geen te slecht weer, droog en weinig wind. Deze morgend opgestaan met stijve kuit en liht pijnlijke rechterdij. Goed wat stretchen en wat reflexspray, en inlopen moeten volstaan om dat pijnvrij te krijgen, ik ben gisteren wat in de tuin gaan werken en wat verkrampt gezeten. Het is de bedoeling om de tien mijl onder de 0:59:00 te lopen, kwestie van meetbare vormstijging te zien. Zo'n vier weken voor de marathon van de nacht van Vlaanderen mag dat wel.
Recuperatieloop 10.5 kilometer, het is eigenaardig dat je aan een lager tempo zo goed voelt waar het mis zit, de scheen en de kniepees waren duidelijk voelbaar, de ontsteking en vermoeidheid er rond zijn nog niet verdwenen. Ook met de hartslag zit het nog niet snor, hoewel dat ook kan liggen aan de gestoorde polar. Die heeft in het begin van de training altijd veel te hoge waarden weer, gestoord door zendmasten. Nu hopen we op goede benen voor morgen en dito weer voor de Sint-Guibertusjogging.
Trage duurloop 15 kilometer, de benen kwamen moeilijk op gang. Gelijdelijk aan ging het beter, het lopen in de Merodese bossen is een plezier deze tijd van het jaar, herten, eekhoorns, vogels, de natuur. De ondergrond licht er droog bij, maar is toch zacht, goed voor pezen en gewrichten. De laatste anderhalve kilometer nog wat versneld, het herstel gaat vlot. Morgen een kortere duurloop, om dan fris aan de start te komen van de Sint-Guibertusjogging voor een 10 mijl.
Lange duurloop 37.8 kilometer, ik voelde al snel aan dat een blokken-tempo-loop er vandaag niet ging inzitten, lome benen, niet genoeg koolhydraten kunnen opslaan. Al rap viel de beslissing rond 4:15/km te lopen, maar ook dat schema moest ik laten varen. Het word dus nog hard werken, om klaar te geraken voor de nacht van Vlaanderen. Zo lijkt het voorziene schema volledig over hoop gesmeten, maar dat schema voorzag twee rustige weken na het Belgisch kampioenschap in Visé, waar ik echt top wou zijn. Vanaf volgende week zal het weer richting origineel schema gaan. Vandaag had ik mijn drankgordel mee met Isostar fast hydratation. Ook acht druivesuikers en een zakje Isostar high energie mee, het heeft iets geholpen. De laatste drie kilometer was uitsluitend op karakter gelopen, gelukkig met de wind mee.
Trage duurloop 22 kilometer, die eigenlijk uitgedraaid is op een anti-vetloop. Gisteren-avond 18:00 voor het laatst iets eten, deze morgend om 09:30 gaan trainen, op een lege maag, na 15 km waren de koolhydraten volledig uigeput. Zware training, al was het zekers niet de bedoeling diep te gaan vandaag. Morgen volgt immers een zware trainingultra lange blokken-tempo-loop.
Gisterenavond bij de stomatoloog geweest, om nog eens twee tanden te laten trekken. Na drie spuiten en een tiental wroetende prikken, moest ik nog een vijftal minuten geduld hebben. De tandarts begon met de tand rechts onder aan, het bleek nog niet genoeg verdoofd te zijn. Nog een volle spuit erin, tot het tandvlees de druk niet meer aan kon en het verdovende spul in het rond spoot. Nu brak er een ongelijke strijd op, en moest de tand het begeven na een heorische strijd. De volgende tand die aan de beurt kwam was die rechts boven aan, naast de hoektand. Ook deze bleek onvoldoende verdoofd, na eenzelfde procedure als de vorige tand, kon het volgende gevecht beginnen, de strijd zou nog langer duren en bloederig zijn. De nekspieren en het gehemelte kraakten onder het geweld, doch het pleit werd beslecht. De wonden werden dicht genaaid, en na het betalen van dit spektakel mocht ik huiswaarts keren. Na een woelige nacht en twee dafalgans is de schade nog goed voelbaar, dat word vloeibaar voedsel vandaag.
Gisteren hebben we ons beste beentje er voor gezet in Oostmalle. De eerste van het gezin die er moest aantreden, was onze Kenney. Hij moest er zijn overwinning van verleden jaar proberen te bevestigen. Ze stonden met 12 atleten aan de start, dat was meer dan het dubbele van het jaar ervoor. Omdat hij bloednerveus was, gaf zijne oude hem maar goede raad, verstand op nul en lopen maar. Zo gezegd, zo gedaan, na 500 meter had Kenney een comfortabele voorsprong, en won. Jorgi starte op de 1500 meter, hij is meer mijn type, hoe langer de afstand hoe beter. Na 500 meter kwam hij door als 5de, de tweede ronde was 1 km, in de laatste rechte lijn sprinte Jorgi nog naar een verdienstelijke 3de plaats in 5:43, het word nog een goede. Ik en mijn vrouw starten op de 10 mijl, ons Carine zou het goed doen met een 7de plaats bij de vrouwen en een 86ste plaats in het algemeen, in een tijd van 1:18:58, haar 2de beste tijd op de 10 mijl, verleden jaar in Echternach deed ze beter. Zelf wist ik niet goed hoe ik deze wedstrijd zou indelen, vertrekken aan 3:40 en dit zo lang mogelijk volhouden was een van de mogelijkheden, maar de aard van het beestje besliste er anders over. Na een kilometer liep een groep van 7 atleten op 30-40 meter, Eric en gino waren er dan al van onder gemuisd. Besliste ik samen met Andy het gat dicht te lopen, eens bij de groep moesten de eerste atleten van deze groep lossen, na vier km hadden ik en Andy ons wagentje er nog aanhangen, Geert en Bart hingen echter te hard. Zo ik van km 5 tot km 11 met Andy als gezel liep, daarna versnelde ik lichtjes op de zwaarste strook van het parkoers. Liep zo onbedreigd naar een mooie 5de plaats, alleen van de laatste 4 km heb ik moeten inboeten aan tempo. Zo begin ik stilletjes aan naar mijn betere conditie toe te groeien, en waren we met twee (Derde bij de masters) naar het podium de jongste en de oudste van het gezin naar het podium, kan het mooier?
Trage duurloop 13 kilometer, de benen waren nog vermoeid van gisteren. Toch ging het redelijk goed, het herstel is al beter dan bij de vorige wedstrijden. Deze avond naar de stomatoloog om de twee volgende tanden te laten trekken. Ik hoop dat het dan gedaan is met pijnstillers te nemen, en dat ik de trainingen verder kan opschroeven.
Ik ben aan het sparen voor de Forerunner 305, het was de bedoeling som al lopend te sparen, van het prijzengeld, door kwetsuren is dat plan gedeeltelijk in het water gevallen, Het ziet er in elk geval een mooi en functioneel apparaat uit. Wie er meer informatie over geeft liefst eigen ervaringen, kan een reactie posten.
Vandaag om 13:30 starten de wedstrijden in Oostmalle. Om 13:40 start Kenney op de 500 meter (geboren in 1997, 1998). Daarna is het de beurt aan Jorgi, 1500 meter (geboren 1994, 1995,1996) Rond 14:05 starten de joggings over 4 en 8 kilometer. De 10 mijl is de hoofdwedstrijd, waar ik en mijn vrouw Carine in lopen start om 15:00, met waarschijnlijk een heleboel goede atleten. Hopelijk barst het aangekondigde onweer pas na de wedstrijden los. Ik hoop de 10 mijl onder het uur te lopen, verleden jaar op hetzelfde parcour 0:59:12, Toen was er tijdens de joggings ook een hevig onweer en lag het parkoer er vettig bij, het parkoer is voor de helft onverhard.
