Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trage duurloop 22 kilometer, die eigenlijk uitgedraaid is op een anti-vetloop. Gisteren-avond 18:00 voor het laatst iets eten, deze morgend om 09:30 gaan trainen, op een lege maag, na 15 km waren de koolhydraten volledig uigeput. Zware training, al was het zekers niet de bedoeling diep te gaan vandaag. Morgen volgt immers een zware trainingultra lange blokken-tempo-loop.
Gisterenavond bij de stomatoloog geweest, om nog eens twee tanden te laten trekken. Na drie spuiten en een tiental wroetende prikken, moest ik nog een vijftal minuten geduld hebben. De tandarts begon met de tand rechts onder aan, het bleek nog niet genoeg verdoofd te zijn. Nog een volle spuit erin, tot het tandvlees de druk niet meer aan kon en het verdovende spul in het rond spoot. Nu brak er een ongelijke strijd op, en moest de tand het begeven na een heorische strijd. De volgende tand die aan de beurt kwam was die rechts boven aan, naast de hoektand. Ook deze bleek onvoldoende verdoofd, na eenzelfde procedure als de vorige tand, kon het volgende gevecht beginnen, de strijd zou nog langer duren en bloederig zijn. De nekspieren en het gehemelte kraakten onder het geweld, doch het pleit werd beslecht. De wonden werden dicht genaaid, en na het betalen van dit spektakel mocht ik huiswaarts keren. Na een woelige nacht en twee dafalgans is de schade nog goed voelbaar, dat word vloeibaar voedsel vandaag.
Gisteren hebben we ons beste beentje er voor gezet in Oostmalle. De eerste van het gezin die er moest aantreden, was onze Kenney. Hij moest er zijn overwinning van verleden jaar proberen te bevestigen. Ze stonden met 12 atleten aan de start, dat was meer dan het dubbele van het jaar ervoor. Omdat hij bloednerveus was, gaf zijne oude hem maar goede raad, verstand op nul en lopen maar. Zo gezegd, zo gedaan, na 500 meter had Kenney een comfortabele voorsprong, en won. Jorgi starte op de 1500 meter, hij is meer mijn type, hoe langer de afstand hoe beter. Na 500 meter kwam hij door als 5de, de tweede ronde was 1 km, in de laatste rechte lijn sprinte Jorgi nog naar een verdienstelijke 3de plaats in 5:43, het word nog een goede. Ik en mijn vrouw starten op de 10 mijl, ons Carine zou het goed doen met een 7de plaats bij de vrouwen en een 86ste plaats in het algemeen, in een tijd van 1:18:58, haar 2de beste tijd op de 10 mijl, verleden jaar in Echternach deed ze beter. Zelf wist ik niet goed hoe ik deze wedstrijd zou indelen, vertrekken aan 3:40 en dit zo lang mogelijk volhouden was een van de mogelijkheden, maar de aard van het beestje besliste er anders over. Na een kilometer liep een groep van 7 atleten op 30-40 meter, Eric en gino waren er dan al van onder gemuisd. Besliste ik samen met Andy het gat dicht te lopen, eens bij de groep moesten de eerste atleten van deze groep lossen, na vier km hadden ik en Andy ons wagentje er nog aanhangen, Geert en Bart hingen echter te hard. Zo ik van km 5 tot km 11 met Andy als gezel liep, daarna versnelde ik lichtjes op de zwaarste strook van het parkoers. Liep zo onbedreigd naar een mooie 5de plaats, alleen van de laatste 4 km heb ik moeten inboeten aan tempo. Zo begin ik stilletjes aan naar mijn betere conditie toe te groeien, en waren we met twee (Derde bij de masters) naar het podium de jongste en de oudste van het gezin naar het podium, kan het mooier?
Trage duurloop 13 kilometer, de benen waren nog vermoeid van gisteren. Toch ging het redelijk goed, het herstel is al beter dan bij de vorige wedstrijden. Deze avond naar de stomatoloog om de twee volgende tanden te laten trekken. Ik hoop dat het dan gedaan is met pijnstillers te nemen, en dat ik de trainingen verder kan opschroeven.
Ik ben aan het sparen voor de Forerunner 305, het was de bedoeling som al lopend te sparen, van het prijzengeld, door kwetsuren is dat plan gedeeltelijk in het water gevallen, Het ziet er in elk geval een mooi en functioneel apparaat uit. Wie er meer informatie over geeft liefst eigen ervaringen, kan een reactie posten.
Vandaag om 13:30 starten de wedstrijden in Oostmalle. Om 13:40 start Kenney op de 500 meter (geboren in 1997, 1998). Daarna is het de beurt aan Jorgi, 1500 meter (geboren 1994, 1995,1996) Rond 14:05 starten de joggings over 4 en 8 kilometer. De 10 mijl is de hoofdwedstrijd, waar ik en mijn vrouw Carine in lopen start om 15:00, met waarschijnlijk een heleboel goede atleten. Hopelijk barst het aangekondigde onweer pas na de wedstrijden los. Ik hoop de 10 mijl onder het uur te lopen, verleden jaar op hetzelfde parcour 0:59:12, Toen was er tijdens de joggings ook een hevig onweer en lag het parkoer er vettig bij, het parkoer is voor de helft onverhard.
Trage duurloop 13.8 kilometer, met zweetjasje aan, lekker zweten. Nieuw schoenen Gel Nimbus van Asics ingelopen, lekker confortabel. De hartslag liep weer hoog op, gedeeltelijk door het zweetjasje. Toch zit het nog niet goed met de conditie, er is nog werk aan. Ik heb ook weer weinig nachtrust gehad door die pijnlijke tand.
Trage duurloop 15 kilometer, met opbouwende snelheid, en rappe laatste km. De hartslag was nog iets aan de hoge kant, nog zware benen (licht verzuurd). Het begin van de training verloopt altijd moeizaam, omdat het onderbeen protesteerd. Morgen rustige zweettraining, 13 kilometer, zondag 10 mijl.
Lange trage duurloop 24.800 meter, minder als 12 uur na de wedstrijd. Dat zijn zware trainingen, goed te zien als je de hartslag aan de snelheid toetst. Het zou goed moeten zijn voor de uithouding en de weerstand, denk ik. Ik moet tenslotte vol aan de slag als ik de goede conditie voor het verlof wil halen. Ik ben al content dat het rechter onderbeen stand houd, en de km en snelheid kan opvoeren. De kneuzing aan de vinger is ook zo goed als weg, alleen die tandpijn nog, misschien maandag.
Juist terug van de avondjogging in Wechelderzande, ik voelde me niet te best. Na een goede eerste ronde, in het juiste tempo, moest ik serieus inbinden. Toch nog vierde geeindigd in, 44:42 na een zinderende spurt tegen Paul daems. De eerste drie waren ook goede bekenden 1: Eric Bartholomeeusen 2: Jan Daems 3: Rudy Rutten, Het zal nog een tijdje duren voor ik de top-conditie te pakken heb.
Deze avond gaan we met gans het gezin naar de avondjogging in Wechelderzande. Ik zal goed uitgerust zijn, daar ik vandaag niet ga werken gekneusde rechter wijsvinger. Gelukkig is het geen letsel dat mijn loop activiteiten kan beinvloeden. Deze avond loop ik de 12 kilometer, en hoop op een gemiddelde van 3:40/km, of een eindtijd van 0:44:00. Ik hoop dat de benen voldoende hersteld zijn, mijn zonen lopen er de jogging over 4 km. Mijn vrouw beslist meestal op het laatste moment.
Trage duurloop 20 kilometer, gelukkig al heel wat meer kracht in de benen. Wel nog minder soepel als anders, die stijve onderrug maakt het ook niet beter. De hartslag bleef binnen de perken, de tand speelde weer serieus op. Nog zes dagen en dan hoop ik van die vervelende, zenuwslopende, tandpijn verlost te zijn.
Trage duurloop 15 kilometer, zware dobber, slechte benen. Ik moest me letterlijk voortslepen, het ging totaal niet, de uitputting. Geen idee wat deze inzinking veroorzaakt heeft, een zagevent op het werk? Gelukkig gaat het meestal cresendo, met de conditie na een te zware afrekening. De spierpijn voel ik nu nog in de benen, morgen rustige duurloop 20 kilometer.
Lange duurloop 35 kilometer, het ging beter als verwacht, ik moest mezelf intomen. Ik had schrik dat de wedstrijd van vrijdag nog in de benen ging zitten. Hoewel ik met pijn in het hart, aan Visé gedacht heb, ben ik content met mijn training. Het rechter-onderbeen recupereerd snel van de geleverde inspanningen, nu kan ik verder. Ik heb wel nog een hele weg te gaan, voor ik mijn topcondite te pakken krijg. Rustig groeien in kortere wedstrijden, snelheid, kracht en uithouding bijschaven. De eerstvolgende wedstrijd is woensdag, de avondjogging in Wechelderzande.
