Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 26.000 meter gelopen in 2:07:49, hsm 117. De straftraining is met deze achter de rug, gisteren 10 km vandaag 14 km extra gelopen. Het hoofd gebroken over hoe het komt dat de laatste vier wedstrijden niet brachten wat ik verwachte. Ik dank dat ik de oorzaak gevonden heb, ik durf me geen pijn meer te doen tijdens de trainingen. Alles moet gezapig en rustig en zonder teveel pijn verlopen en daar went het lichaam snel aan. Dus vanaf nu, af en toe de pees erop leggen en niet neuten maar keihard werken om er te komen. Morgen het schema weer volgen maar proberen de gevraagde snelheid te halen 15 km in 1:07:30.
Deze namiddag een recuperatieloop van 9.200 meter gelopen in 0:49:26, hsm 106. In totaal 20.200 meter gelopen in 1:54:19, deze training tezamen met mijn vrouw Carine gelopen. Zij is aan het trainen voor de Marathon van de Medoc, binnen vier weken, ik loop er ook natuurlijk. Het ging nu al heel wat vlotter dan deze morgen, Carine legde er ook de pees op, hoewel er was afgesproken 10 km/uur. Maar omdat het goed ging zijn we gewoon op ons elan doorgegaan en in de plaats van zeven, negen kilometer gelopen. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, kilometers malen.
Gisteren mijn zevende ultraloop van het jaar afgewerkt in het park van Schoten, naar aanleiding van de 50ste verjaardag van Gert Mertens. Het is mijn voorlaatste ultraloop van 2014, met alleen de 50K in Bottrop nog op het ultraprogramma, zal ik er acht op de teller hebben staan. We waren maar met achtentwintig atleten aan de start, maar alle toppers van de marathon en ultra-cup waren aanwezig, prachtig veld. Er moesten 20 ronden plus een aanloopronde gelopen worden, goed voor vijftig kilometer, loopplezier op wisselende ondergrond. In het mooie decor van het park van Schoten, en het was dan nog ideaal loop weer en het parcours lag er redelijk droog bij. De start was goed en ik volgde in het spoor van Marc Papanikitas, na twee kilometer voelde ik al een lichte verkramping in de quadriceps. Ik moest dus al noodgedwongen gas terugnemen, toen liep ik nog vier ronden met Ralph Preibisch, tegen gemiddeld 4:05/km. Toen moest ik ook dat tempo laten varen en haalde ik nog een gemiddelde van 14 km/uur gedurende drie ronden en toen was het op. De quadriceps deden pijn en de hamstrings en rechterbil zaten geblokkeerd er zat niets anders op dan rustig uitlopen. Ondertussen waren ook Nid Rumphakwaen en Gert Mertens me voorbijgesneld en nog voor kilometer dertig werd ik gedubbeld door Marc. Daarna kwamen ook Patrick Vandebeek, Vincent meers en oude taaie Lucien Taelman me voorbijgesneld, en ik maar trainen en slikken. Het werd nog erger toen ik drie ronden voor het einde een tweede ronde aan mijn broek kreeg van Marc Papanikitas, en ik maar afzien. Na 3:46:54 zat de mentaal zware vijftig kilometer er op voor mij en kan ik me nu verder bezinnen hoe ik de goede conditie terug vind. Gelukkig was er nog een natje en een droogje ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Gert Mertens, organisator, ultraloper. Die samen met vrouw en kinderen deze vijftig kilometer van Schoten op poten gezet heeft, super gedaan en nog eens proficiat.
Vandaag een herstel duurloop van 11.000 meter gelopen in 1:04:53, hsm 99. De benen actief laten herstellen na een wedstrijd, sinds verleden week ben ik er 100% van overtuigd. Hoe traag het ook gaat en hoe moeilijk de loopbeweging ook gaat, al tijdens de training voel je verbetering. Ook vandaag had ik net als verleden week na 200 meter kunnen terugkeren naar huis wegens te pijnlijk. De meeste van de andere atleten zouden zeggen een verstandige beslissing, maar niet voor mijn body. Ik heb die doorbloeding en loopbelasting nodig om zo snel als mogelijk te herstellen, niet vastroesten. Straks nog een korte herstelduurloop samen met het vrouwtje die een trage duurloop op het programma heeft staan.
Vandaag een trage duurloop van 8.400 meter gelopen in 0:41:05, hsm 114. Het was dus net iets meer als een los loop omdat de benen niet super aanvoelden. De training afgewerkt met wat meer druk op de benen dan zou moeten, het was werken. Maar toch blijft de hoop dat het morgen tijdens de 50K van Schoten los zal lopen. Het word mijn achtste wedstrijd voor de M-U cup en zeven ervan waren ultralopen. Binnenkort word er weer overgeschakeld naar de marathon, dat ligt me toch iets beter.
Vandaag een duurloop van 11.000 meter met versnellingen gelopen in 0:47:45, hsm 128. Het was de bedoeling om het herstel van de benen te evalueren, en het gaat inderdaad al beter. Eens de juiste diagnose gesteld, kan je beter werken aan het herstel, en dat is aan de tijd/km te zien. Maar er moet nog frisheid en snelheid bijkomen om een goede vijftig kilometer te kunnen lopen. Dus probeer ik tussen de trainingen en de huishoudelijke taken zoveel mogelijk te rusten. Hopende op goede benen en een goede tijd in de vijftig kilometer van Schoten, duimen maar! Morgen staat er nog een korte los loop en veel rust op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:02, hsm 112. Eindelijk is de grootste verzuring uit de benen en kunnen we ons schema hervatten. Ondertussen heb ik achterhaald waarom het herstel zo lang duurde, drie redenen. Een geen cola of hersteldrank gedronken na de wedstrijd, was mijn flesjes cola vergeten. Aan de aankomst heb ik alleen drie bekers water gedronken en de spieren hebben het geweten. Twee de dag na de wedstrijd hoe zwaar het ook is minimaal vijf kilometer joggen. Punt drie ik was alles behalve getraind voor het pittige parkoers in Monschau met veel hoogtemeters. Het word niet simpel om op tijd weer wedstrijd klaar te zijn voor de 50 kilometer van Schoten. Morgen staat er een trage duurloop met versnellingen op het programma, we zien wel.
Vandaag een herstelduurloop van 12.600 meter gelopen in 1:14:13, hsm 102. De benen waren nog serieus stijf en de hamstring deed nog pijn terwijl ik stapte. Met een bang hart vertrokken voor mijn training en het ging zeer moeizaam. Verscheidene keren aan gedacht om mijn training in te korten, maar toch doorgezet. De osteopathe had me verzekerd dat ik de verzuring er rustig moest uitlopen. Het ging nog zeer gevoelig zijn, de spieren waar de triggerpoints behandeld waren. Zo ging het ook en na zeven kilometer voelde ik alles wat loskomen en versnelde. De laatste volle kilometer ging zelf tegen ruim 13 km/uur ondanks de tegenwind. Ik hoop nu dat ik morgen een goede langere duurloop kan afwerken tegen 13.2 km/uur.
Gisteren een verplichte rustdag genomen, ik had de loopkleren nochtans aangetrokken. Maar 200 meter verder besefte ik dat het niet los zou komen, de verzuring in de spieren. Zeker niet de pijn in de rechter hamstring, ik moest om 14:00 toch naar de osteopathe. Ik nam dan maar de fiets om een half uurtje op klein verzet los te rijden, dat was beter. Om 14:00 dan langs gegaan bij de osteopathe en die heeft me nog eens goed onder handen genomen. Ook de triggerpoints laten behandelen in de bil en de hamstring waarbij de afvalstoffen versnelt worden verwijderd. Daarna moest ik nog een half uurtje fietsen of wandelen om de doorbloeding wat te stimuleren. Het werd wandelen met de drie honden, want dat moest toch nog gebeuren, samen met Carine. Tijdens de avond en de nacht had ik serieus last van stijfheid in de benen, straks alles er uit lopen.
Vandaag was het tijd voor mijn 20ste ultraloop te lopen, de ultramarathon van Monschau was het decor daarvoor. Het was vroeg opstaan want de start was om 06:05 en het is 1:40 rijden als alles meezit, om 03:00 gaat de wekker af! Ik mag dan nog mijn hobby gaan uitoefenen, maar Carine die gaat alleen mee omdat ze vreest dat me dat niet lukt. We komen op tijd aan maar veel ruimte is er niet en op de koop toe blijkt dat ik de band van mijn hartslagmeter niet bij heb. De start is op het juiste uur en na nog geen honderd meter verlies ik een van mijn drinkbusjes, word het een baaldag? Na drie kilometer lijken de benen opgewarmd en loop ik met de eerste mee, het gaat licht bergop en het gevoel is niet super. Op een strook onverhard moet ik een gaatje laten en dat krijg ik niet meer dicht, als we na zeven km terugkeren gaat het bergaf. Zelf dan haal maar een kilometer de 16 km/uur, daarna gaat het bergaf en zeggen dat het zwaarste nog moet komen. Na de extra aanloopronde van 14 kilometer, loop ik in 6de stelling en nu volgt de marathon met nog eens 750 hoogtemeters. Even heb ik er aan gedacht om uit te stappen na de aanloopronde, zo slecht is het gevoel in de benen, niet te geloven. Ik beslis dan maar om een nieuw doel te stellen uitlopen deze ultramarathon, en niet meer op de tijd of plaats te letten. Er zijn een paar superzware stukken, waar ik met mijn huidige fysieke lichamelijke gesteldheid onmogelijk op of af kan lopen. Dan maar even wandelen en vanaf het weer te doen is ga ik weer lopen, soms zeer lange klimmen en afdalingen. Het is daarom dat de tijden soms zeer hard schommelen, van 04:15/km tot 6:49/km deze laatste was tijdens de zwaarste klim. Tot mijn eigen verbazing is halfweg nog geen enkele atleet me voorbij gesneld, sterker nog na 35 km kom ik op plaats vijf. Joerie de Conninck heeft een zwaar moment, zelf loop ik op automatische piloot zonder mij teveel te forceren, rustig bollen. Na kilometer 38 komt Patrick Vandebeek me voorbij gesneld, ik dacht aan alles behalve volgen, het was ook bergaf aan het lopen. Patrick had al ruim 100 meter voorsprong toen het weer ferm begon te klimmen, op het einde van de klim was ik er weer voorbij. Als het vlak of bergaf ging, ging Patrick er weer over, zo ging het tot aan de finish en viel het tempo niet meer stil natuurlijk. De laatste afdaling verbeet ik de pijn en volgde in Patrick zijn spoor, de laatste kilometer was er nog een ferm klimmetje. Ik geraakte er weer voorbij maar moest goed doorgaan tot aan de meet om vijfde te finishen, zes seconden voor Patrick.
Uw zwemefficiency wordt is de som van uw totale tijd plus slagen gedeeld door 25 meter (vaste afstand). Hiermee kunt u uw zwemefficiency vergelijken met een ander zwembad of een zwemsessie in open water.
Uw SWOLF-score is de tijd in seconden plus het aantal slagen dat u nodig hebt om één baan af te leggen. Bijvoorbeeld 30 seconden plus 25 slagen levert een SWOLF-score van 55 op.
Details
Timing
Tijd:
4:21:33
Reistijd:
4:21:20
Elapsed Time:
4:22:00
Gem. snelheid:
12.8 km/u
Avg Moving Speed:
12.8 km/u
Max. snelheid:
24.6 km/u
Gem. tempo:
4:41 min/km
Avg Moving Pace:
4:41 min/km
Beste tempo:
2:26 min/km
Snelheid
Tempo
Hoogte
Winst hoogte:
854 m
Verlies hoogte:
855 m
Min. hoogte:
380 m
Max. hoogte:
661 m
Uiteindelijk is de ultramarathon 56.195 meter lang, maar onder de bomen verliest de garmin een paar meters. De hoogtemeters zullen ongeveer kloppen, de Monschau marathon telt al 750 hoogtemeters plus die van de aanloopronde van 14 km. Het is dus al bij al een redelijk zware ultraloop, daar ongeveer 60 % onverhard is, maar meestal goed beloopbaar.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:50:04, hsm 119. De benen nog eens strekken en de laatste kilometer versnellingen tot 15 km/uur. Het lukte maar de benen voelden vermoeid aan, ook de knie liet zich gevoelen. Voor zondag word het waarschijnlijk op reserve lopen om de finish te bereiken. Ik zou het moeten kunnen aanzien als een training, maar dat lukt me zelden met een borstnummer. Morgen nog een zestal kilometer loslopen en veel proberen te rusten.
Vandaag een duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:52:02, hsm 125. De benen waren nochtans vermoeid en het koste enige krachten om op tempo te komen. Het goed gevoel bleef de grote afwezige, toch ben ik in de tweede helft nog wat kunnen versnellen. Wat meer last van de knie gehad, het blijft zwaar om mijn broodnodige oefeningen te doen. zeker na de vroege shift en dan lopen, daarna douchen en eens in de zetel komt het er niet meer van. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.100 meter gelopen in 0:55:11, hsm 120. De bedoeling was om elke laatste 100-200 meter van elke km te versnellen. Om zo wat variatie te krijgen in het tempo zonder de pezen en spieren te zwaar te belasten. Het ging redelijk maar ik voel toch aan de benen dat ik ganse dag recht gestaan heb. De knie laat zich wel gevoelen, maar de laatste kinesiotape die ik gekocht heb lost vrij rap. Meestal duurt het tussen de drie en de zeven kilometer voordat ie lost en dan heb ik nog heel wat te lopen. Voor morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:37, hsm 115. Het was eigenlijk iets te ver want de bedoeling was deze week niet meer als een uur te lopen per training. Toch voelden de benen niet te zwaar aan na de vroege shift, dat is wel al anders geweest. Het tweede deel van de training nog wat versnelt om te voelen hoe de benen gingen reageren. Al bij al viel dat ook nog goed mee, ik hoop dat alles stilletjes aan in de goede plooi valt. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:02, hsm 112.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:50:04, hsm 119.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:37, hsm 115.
