Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 8.400 meter gelopen in 0:41:05, hsm 114. Het was dus net iets meer als een los loop omdat de benen niet super aanvoelden. De training afgewerkt met wat meer druk op de benen dan zou moeten, het was werken. Maar toch blijft de hoop dat het morgen tijdens de 50K van Schoten los zal lopen. Het word mijn achtste wedstrijd voor de M-U cup en zeven ervan waren ultralopen. Binnenkort word er weer overgeschakeld naar de marathon, dat ligt me toch iets beter.
Vandaag een duurloop van 11.000 meter met versnellingen gelopen in 0:47:45, hsm 128. Het was de bedoeling om het herstel van de benen te evalueren, en het gaat inderdaad al beter. Eens de juiste diagnose gesteld, kan je beter werken aan het herstel, en dat is aan de tijd/km te zien. Maar er moet nog frisheid en snelheid bijkomen om een goede vijftig kilometer te kunnen lopen. Dus probeer ik tussen de trainingen en de huishoudelijke taken zoveel mogelijk te rusten. Hopende op goede benen en een goede tijd in de vijftig kilometer van Schoten, duimen maar! Morgen staat er nog een korte los loop en veel rust op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:02, hsm 112. Eindelijk is de grootste verzuring uit de benen en kunnen we ons schema hervatten. Ondertussen heb ik achterhaald waarom het herstel zo lang duurde, drie redenen. Een geen cola of hersteldrank gedronken na de wedstrijd, was mijn flesjes cola vergeten. Aan de aankomst heb ik alleen drie bekers water gedronken en de spieren hebben het geweten. Twee de dag na de wedstrijd hoe zwaar het ook is minimaal vijf kilometer joggen. Punt drie ik was alles behalve getraind voor het pittige parkoers in Monschau met veel hoogtemeters. Het word niet simpel om op tijd weer wedstrijd klaar te zijn voor de 50 kilometer van Schoten. Morgen staat er een trage duurloop met versnellingen op het programma, we zien wel.
Vandaag een herstelduurloop van 12.600 meter gelopen in 1:14:13, hsm 102. De benen waren nog serieus stijf en de hamstring deed nog pijn terwijl ik stapte. Met een bang hart vertrokken voor mijn training en het ging zeer moeizaam. Verscheidene keren aan gedacht om mijn training in te korten, maar toch doorgezet. De osteopathe had me verzekerd dat ik de verzuring er rustig moest uitlopen. Het ging nog zeer gevoelig zijn, de spieren waar de triggerpoints behandeld waren. Zo ging het ook en na zeven kilometer voelde ik alles wat loskomen en versnelde. De laatste volle kilometer ging zelf tegen ruim 13 km/uur ondanks de tegenwind. Ik hoop nu dat ik morgen een goede langere duurloop kan afwerken tegen 13.2 km/uur.
Gisteren een verplichte rustdag genomen, ik had de loopkleren nochtans aangetrokken. Maar 200 meter verder besefte ik dat het niet los zou komen, de verzuring in de spieren. Zeker niet de pijn in de rechter hamstring, ik moest om 14:00 toch naar de osteopathe. Ik nam dan maar de fiets om een half uurtje op klein verzet los te rijden, dat was beter. Om 14:00 dan langs gegaan bij de osteopathe en die heeft me nog eens goed onder handen genomen. Ook de triggerpoints laten behandelen in de bil en de hamstring waarbij de afvalstoffen versnelt worden verwijderd. Daarna moest ik nog een half uurtje fietsen of wandelen om de doorbloeding wat te stimuleren. Het werd wandelen met de drie honden, want dat moest toch nog gebeuren, samen met Carine. Tijdens de avond en de nacht had ik serieus last van stijfheid in de benen, straks alles er uit lopen.
Vandaag was het tijd voor mijn 20ste ultraloop te lopen, de ultramarathon van Monschau was het decor daarvoor. Het was vroeg opstaan want de start was om 06:05 en het is 1:40 rijden als alles meezit, om 03:00 gaat de wekker af! Ik mag dan nog mijn hobby gaan uitoefenen, maar Carine die gaat alleen mee omdat ze vreest dat me dat niet lukt. We komen op tijd aan maar veel ruimte is er niet en op de koop toe blijkt dat ik de band van mijn hartslagmeter niet bij heb. De start is op het juiste uur en na nog geen honderd meter verlies ik een van mijn drinkbusjes, word het een baaldag? Na drie kilometer lijken de benen opgewarmd en loop ik met de eerste mee, het gaat licht bergop en het gevoel is niet super. Op een strook onverhard moet ik een gaatje laten en dat krijg ik niet meer dicht, als we na zeven km terugkeren gaat het bergaf. Zelf dan haal maar een kilometer de 16 km/uur, daarna gaat het bergaf en zeggen dat het zwaarste nog moet komen. Na de extra aanloopronde van 14 kilometer, loop ik in 6de stelling en nu volgt de marathon met nog eens 750 hoogtemeters. Even heb ik er aan gedacht om uit te stappen na de aanloopronde, zo slecht is het gevoel in de benen, niet te geloven. Ik beslis dan maar om een nieuw doel te stellen uitlopen deze ultramarathon, en niet meer op de tijd of plaats te letten. Er zijn een paar superzware stukken, waar ik met mijn huidige fysieke lichamelijke gesteldheid onmogelijk op of af kan lopen. Dan maar even wandelen en vanaf het weer te doen is ga ik weer lopen, soms zeer lange klimmen en afdalingen. Het is daarom dat de tijden soms zeer hard schommelen, van 04:15/km tot 6:49/km deze laatste was tijdens de zwaarste klim. Tot mijn eigen verbazing is halfweg nog geen enkele atleet me voorbij gesneld, sterker nog na 35 km kom ik op plaats vijf. Joerie de Conninck heeft een zwaar moment, zelf loop ik op automatische piloot zonder mij teveel te forceren, rustig bollen. Na kilometer 38 komt Patrick Vandebeek me voorbij gesneld, ik dacht aan alles behalve volgen, het was ook bergaf aan het lopen. Patrick had al ruim 100 meter voorsprong toen het weer ferm begon te klimmen, op het einde van de klim was ik er weer voorbij. Als het vlak of bergaf ging, ging Patrick er weer over, zo ging het tot aan de finish en viel het tempo niet meer stil natuurlijk. De laatste afdaling verbeet ik de pijn en volgde in Patrick zijn spoor, de laatste kilometer was er nog een ferm klimmetje. Ik geraakte er weer voorbij maar moest goed doorgaan tot aan de meet om vijfde te finishen, zes seconden voor Patrick.
Uw zwemefficiency wordt is de som van uw totale tijd plus slagen gedeeld door 25 meter (vaste afstand). Hiermee kunt u uw zwemefficiency vergelijken met een ander zwembad of een zwemsessie in open water.
Uw SWOLF-score is de tijd in seconden plus het aantal slagen dat u nodig hebt om één baan af te leggen. Bijvoorbeeld 30 seconden plus 25 slagen levert een SWOLF-score van 55 op.
Details
Timing
Tijd:
4:21:33
Reistijd:
4:21:20
Elapsed Time:
4:22:00
Gem. snelheid:
12.8 km/u
Avg Moving Speed:
12.8 km/u
Max. snelheid:
24.6 km/u
Gem. tempo:
4:41 min/km
Avg Moving Pace:
4:41 min/km
Beste tempo:
2:26 min/km
Snelheid
Tempo
Hoogte
Winst hoogte:
854 m
Verlies hoogte:
855 m
Min. hoogte:
380 m
Max. hoogte:
661 m
Uiteindelijk is de ultramarathon 56.195 meter lang, maar onder de bomen verliest de garmin een paar meters. De hoogtemeters zullen ongeveer kloppen, de Monschau marathon telt al 750 hoogtemeters plus die van de aanloopronde van 14 km. Het is dus al bij al een redelijk zware ultraloop, daar ongeveer 60 % onverhard is, maar meestal goed beloopbaar.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:50:04, hsm 119. De benen nog eens strekken en de laatste kilometer versnellingen tot 15 km/uur. Het lukte maar de benen voelden vermoeid aan, ook de knie liet zich gevoelen. Voor zondag word het waarschijnlijk op reserve lopen om de finish te bereiken. Ik zou het moeten kunnen aanzien als een training, maar dat lukt me zelden met een borstnummer. Morgen nog een zestal kilometer loslopen en veel proberen te rusten.
Vandaag een duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:52:02, hsm 125. De benen waren nochtans vermoeid en het koste enige krachten om op tempo te komen. Het goed gevoel bleef de grote afwezige, toch ben ik in de tweede helft nog wat kunnen versnellen. Wat meer last van de knie gehad, het blijft zwaar om mijn broodnodige oefeningen te doen. zeker na de vroege shift en dan lopen, daarna douchen en eens in de zetel komt het er niet meer van. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.100 meter gelopen in 0:55:11, hsm 120. De bedoeling was om elke laatste 100-200 meter van elke km te versnellen. Om zo wat variatie te krijgen in het tempo zonder de pezen en spieren te zwaar te belasten. Het ging redelijk maar ik voel toch aan de benen dat ik ganse dag recht gestaan heb. De knie laat zich wel gevoelen, maar de laatste kinesiotape die ik gekocht heb lost vrij rap. Meestal duurt het tussen de drie en de zeven kilometer voordat ie lost en dan heb ik nog heel wat te lopen. Voor morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:37, hsm 115. Het was eigenlijk iets te ver want de bedoeling was deze week niet meer als een uur te lopen per training. Toch voelden de benen niet te zwaar aan na de vroege shift, dat is wel al anders geweest. Het tweede deel van de training nog wat versnelt om te voelen hoe de benen gingen reageren. Al bij al viel dat ook nog goed mee, ik hoop dat alles stilletjes aan in de goede plooi valt. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 26.100 meter gelopen in 1:53:02, hsm 136. Nog altijd wat last van de maag en de stoelgang is ook nog niet optimaal, wel veel minder buikkrampen. Ik vertrok dus zonder teveel verwachting voor een training van minstens 24 kilometer en maximum twee uur. Het ging dus veel vlotter dan verwacht en de eerste buikkramp kwam er na goed een uur, twee in totaal. De benen voelden nog wat vermoeid aan maar al bij al beter dan de voorbije dagen. Tijdens de tweed helft van de training moest ik wel wat van het tempo prijs geven, dan zat de weinige wind tegen. Ik probeerde de voorlaatste kilometer te versnellen om te zien of er nog wat opzat, het was de snelste km van deze training. Voor de volgende zes dagen staan de trainingen in het teken van de volledige herstel, alle trainingen minder dan een uur.
Gisteren de 2-uur van Herentals gelopen in iets te warme omstandigheden en met veel teveel deelnemers. Maar dat is juist de bedoeling van deze wedstrijd, zoveel mogelijk mensen in beweging te krijgen. Het parkoers is voorzien van een kleine ronde (1140 meter) en de grote ronde (1740 meter) lang. Dat is wel kort om zoveel volk door te sturen, wetende dat we een drukke winkelstraat door moeten. Mijn eerste twee kilometers waren redelijk vlot maar zeker niet vol uit, ik zou zo lang de snelste lange ronde achter mijn naam hebben. Spijtig genoeg kreeg ik om een of andere reden was het na zes kilometer al op en moest ik overschakelen naar automatische piloot. Dat was natuurlijk veel te weinig om die dertig kilometer te halen, tot het uur liep ik nog op schema 15.240 meter. Maar de kilometers gin gen maar tegen 4:10/km en 4:30/km het was echt overleven en niet denken aan opgeven. Uiteindelijk zal ik nog wegzakken naar de vierde plaats met officieel 15 grote en een kleine ronde goed voor 28.740meter.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:02, hsm 112.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:50:04, hsm 119.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:03:37, hsm 115.
