Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Deze middag start de zes uur van Aalter een van de wedstrijden met rode stip in mijn agenda. Nadat ik de zes uur van Stein heb moeten missen wegens kwetsuur, normaal altijd een waardemeter. En het tijdens de zes uur van Steenbergen er niet uit kwam, wegens niet voldoende conditie en het slechte weer. Hoop ik vandaag een keigoede zes uur van Aalter te lopen, daar waar ik vorig jaar won in tropische omstandigheden. Dat met de beste wereldjaarprestatie bij de vijftigplussers met een afstand van 80.050 meter mijn persoonlijk record. Vandaag noem ik het vanaf 78 kilometer een goede prestatie en vanaf 80 kilometer een keigoede prestatie. De vorm is er maar het lichaam is nog altijd niet top, dus moet ik hopen op een super dag en een sterk hoofd. Ik hoop deze avond met goed nieuws voor de dag te kunnen komen en een sterk wedstrijdverhaal.
Vandaag een los loopje van 8.400 meter gelopen in 0:41:50, hsm 103. De benen nog even losgooien zonder teveel energie te gebruiken en toch bollen. Veel kan ik er nog niet uit opmaken, alleen dat ik de knie zeker ga intapen met kinesiotape. Ondertussen heb ik mijn drank en eetschema samengesteld en gereed gemaakt, met recuperatiedrank inbegrepen 5 liter. Morgen de zes uur van de waarheid ik weet echt niet in te schatten hoe hoog ik de lat mag leggen!!! Lopen op het goed gevoel en vooral zoveel mogelijk genieten denk ik?
Vandaag een duurloop van 11.050 meter gelopen in 0:59:20, hsm 121. De laatste werkdag van de week afgesloten met wat er nog in de benen zat een duurloopje dus. Nu goed rusten tot zondagmiddag tussen de huistaken door, en hopen op die superbenen. Het word vooral de onder rug en hamstring sparen en hopen dat de voetpezen pijnloos zijn. Ik heb er toch goede hoop op dat het tegen de start van de zes uur van Aalter in orde komt. Morgen wel nog zeven kilometers los lopen en dan al hopen op dat beetje actief herstel.
Vandaag een trage duurloop van 11.150 meter gelopen in 0:52:43, hsm 111. Net een hartslag te snel voor een recuperatieloop, met elf kilometer wind tegen ook. Van het werk richting thuis gelopen, en dus waren de voeten pijnlijk en de benen zwaar. Maar toch gaat het net iets beter dan de voorbije weken, met die zware vermoeidheid na het werk. Het kan natuurlijk altijd beter, maar alles stap per stap proberen te herstellen en sterker te worden. morgen staat er een duurloop van tien kilometer en een paar versnellingen op het programma.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:56:29, hsm 114. Ik geraakte wat moeilijk op gang maar na de eerste kilometer ging het vlotter. Er mocht ook niet voluit gelopen worden, maar dat zou ook niet gelukt zijn. De vermoeidheid blijft in het lijf zitten alhoewel ik me al iets beter voelde dan de voorbije dagen. Hopelijk blijft het in die zin evolueren en heb ik voor zondag de superbenen die ik besteld heb. Morgen staat er een recuperatie loop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.350 meter gelopen in 1:03:22, hsm 113. Direct na het werk met een extra lusje naar huis gelopen, tien kilometer wind tegen. Regen van vertrek tot aankomst, pijnlijke voetzolen en zware benen, dat is pas genieten. Ik hoop morgen toch wat frisser aan de training te beginnen, dan loop ik aan duurlooptempo. Niet te diep meer gaan en proberen zoveel als mogelijk te rusten, mijn oude knoken verdienen dat. Het word zondag mijn tweede en laatste zes uur wedstrijd van 2014 en ik hoop de 75 kilometer te halen. Morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het programma, iets pittiger dan vandaag dus.
Vandaag een trage duurloop van 13.050 meter gelopen in 1:03:09, hsm 114. Met vermoeide benen aan de training begonnen en het beterde niet veel naar mate de km's vorderden. De knie deed vandaag redelijk pijn, meer als de voorbije weken het geval was, en de heup was stroef. Tel daarbij pijnlijke voetpezen en dan weet je dat een trage duurloop ook nog zwaar kan uitvallen. Ik hoop dat het de volgende dagen beter word, want anders word het zondag een zware zes uurloop. Een schema heb ik in het hoofd, maar toch ben je afhankelijk van de vorm van de dag en goede weersomstandigheden. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, rustig joggen.
Vandaag een lange duurloop van 30.050 meter gelopen in 2:13:58, hsm 135. De bedoeling was sneller te lopen, maar de benen zaten niet fris genoeg dus niet forceren. Ook teveel last van de knie dus geen risico en zelf een blok van vijf kilometer aan 5:04/km. Ik wou toch een gemiddelde van 4:30/km halen dus ben ik de laatste twee blokken maar versneld. Het word dus zaak om tot en met zaterdag wat meer te rusten en niet te diep meer te gaan. Hopen op minder vochtig weer, want deze vochtige warmte daar kan ik minder goed tegen. Geef mij maar 30° maar met een lage luchtvochtigheid, dan voel ik me als een vis in het water. Maar nog geen paniek in de gelederen ik hoop nog altijd op een superdag om die 80 km te halen. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 16.600 meter gelopen in 1:22:36, hsm 109. De orde van vandaag was rustig op hartslag lopen een gemiddelde onder de 110 hsm was een must. Het is een kwestie van niet teveel meer in het rood te gaan en het lichaam zoveel als mogelijk te laten recupereren. Ik hoop tegen volgende zondag top te zijn en mijn afstand van volgend jaar zo dicht mogelijk te evenaren. Dan heb ik het natuurlijk over de zes uur van Aalter, waar ik verleden jaar won met een afstand van 80.050 meter. Goed voor een beste wereldjaar prestatie in 2014 op de zes uur bij de vijftigplussers, mijn topmoment als loper. Morgen staat er een test over tweeëndertig kilometer op het programma een blokken tempo loop.
Vandaag een duurloop van 12.580 meter gelopen in 0:53:29, hsm 134. Het ging wederom niet vanzelf, ik moest mezelf meer dan eens oppeppen om de snelheid er in te houden. Ik blijf me ook vermoeid voelen en dat zal volgende week niet verbeteren met de vroege shift. Toch blijft het belangrijkste dat ik volgende zondag een super dag heb om een goede zes uur te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.150 meter gelopen in 1:45:04, hsm 116. Met vermoeide benen een lange training afgewerkt, eerste helft was een recuperatie loop. Daarna toch lichtjes versneld om zo onder de 5:00/km te blijven, wat zeker niet moest. Het ging dus niet vlot vandaag en ik voel me ook wat vermoeid en dat wreek zich tijdens zo'n training. Ik ga vandaag toch nog een deel van de stabilisatie en krachtoefeningen te doen. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma tegen minimaal 4:25/km.
Vandaag een uurloop in de vorm van een interval, 15.510 meter gelopen in 1:00:00, hsm 140. De benen lijken zo te zien goed op weg naar volledig herstel, hoewel het zeker zo niet aanvoelde. Last van de rechterknie en rechterbil en een pijnlijk gevoel achter de beide knieën, nog recuperatiewerk dus. Het is een elk geval een bewijs van goede vorm als ik dit al uit mijn kuiten kan schudden vier dagen na Maasmechelen. De echt snelle kilometers zitten er nog niet in het rechterbeen moet nog 7% aan kracht winnen om 3:30/km te halen. Maar we zijn op de goede weg, zoveel als mogelijk mijn stabilisatie en krachtoefeningen doen en het komt goed. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma tegen 5:05/km.
Vandaag een trage duurloop van 16.050 meter gelopen in 1:19:27, hsm 113. Rustig gelopen om de benen actief te laten recupereren, aan een lage hartslag. Toch wat kilometers proberen malen tussen twee wedstrijdweken in om de conditie te vrijwaren. Morgen staat er een training van vijftien kilometer op het programma, de benen beslissen over de snelheid.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 0:58:34, hsm 123. Eigenlijk al best snel nog geen 48 uur na de 50K van Maasmechelen, goede recuperatie is goede conditie. Na de derde kilometer kwam de verkramping in bil en hamstring los en ging het vlot. Een goed teken want al ruim 45 uur last van de onderrug en bilspieren kan amper zitten of liggen. Ik hoop echt dat het wat verzuring is dat vast zat in de spieren en dan is actieve recuperatie het beste. Ondertussen heb ik de officiële uitslag van de 50K van Maasmechelen, 3:29:05 in mijn nieuwe p.r. Mits de juiste beslissingen te nemen tijdens de wedstrijd had het ruim vijf minuten beter gekund. Toch kan ik niet anders dan tevreden terugblikken op deze wedstrijd met doorkomst in 2:51:00 op de marathon. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een herstelduurloop van 12.150 meter gelopen in 1:10:23, hsm 99. Nog eens samen met Carine gelopen, zodat er geen ruimte was voor excuses om niet of te snel lopen. Ideaal haaswerk van mijn vrouwtje met kilometers onder de 5:55/km en dus een lage hartslag voor mij. Het was dan ook nodig deze herstel duurloop, voor de rechter bil en kniepees goed te laten doorbloeden. Gisteren dus blijkbaar toch net iets teveel geforceerd naar het einde toe, om toch nog onder die 3:30:00 te lopen. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma.
We vertrokken als steeds ruim op tijd naar Maasmechelen, dus de tijd om alles rustig te doen en nog een babbeltje te slaan. De meeste toppers van het Vlaamse ultraloop gebeuren waren aanwezig, buiten de oververmoeide en gekwetste atleten. Twee namen sprongen er voor mij uit, de twee mannen die zouden strijden voor de nationale titel op de 100K. Pieter Vermeersch en Wouter Decock, ik was bovenal benieuwd aan welk tempo ze gingen starten, 4:00/km was het antwoord. Dat klonk me als een laat paasgeschenk in de oren, die twee toppers zo lang mogelijk proberen volgen, was de opdracht. Het zou de eerste twee ronden geen probleem mogen zijn, de conditie is oké en de benen voelden redelijk aan, maar niet super. Ik hoopte dat de knie en de bil het zolang mogelijk zouden volhouden, want lopen met pijn tast het hoofd aan, mentaal bedoel ik. Op de 50K waren er vijf atleten die een veel sterkere tijd hadden dan ikzelf dus ging ik alleen voor mijn persoonlijke besttijd. Juist voor de start hoorde ik nog een onaangename verassing de deelnemers van de verschillende afstanden vertrokken niet tezamen. Welgeteld 200 meter moest ik inhalen om bij mijn luxe hazen te komen, daarom die drie eerste kilometers tegen 3:45/km. Maar eens bij Pieter en Wouter kon ik in het juiste tempo wat bekomen van mijn inspanning en genieten van de metronomen. Ondertussen waren de drie internationale toppers op de 50K er vanonder gemuisd, een Engelsman een Pool en een Nederlander. De enige die ik echt kende was de Nederlander van Duitse afkomst Ralph Preibisch die vandaag jarig was, en voor een tijd van 3:15:00. Na de eerste doorkomst van de vier ronden van ruim 12.500 meter zaten we goed op schema en ik voelde me redelijk goed. Ik had zelf een opmerking van zie ons hier lopen twee koerspaarden die een boerenpaard hazen, maar het ging toch vlot tot km 21. Het werd mentaal toch wat moeilijk omdat die twee hazen gewoon wat aan het keuvelen waren en ik in het spoor zat af te zien. Aan het einde van ronde twee moest Wouter een plaspauze inlassen en minderde het tempo wat omdat Pieter, wouter wou laten terugkomen. Na 29 kilometer aan de eerste drankpost van de ronde bleef Pieter zelf wachten op Wouter en stond ik er alleen voor, spijtig toch. Mijn tempo was iets minder klokvast dan met de luxe hazen, en ik hoopte dat de twee snel zouden terugkomen, niet dus. Ik moest een volle ronde alleen lopen en voelde aan het einde van ronde drie de rechterbil wat verkrampen en minderde het tempo. Rond kilometer veertig waren Pieter en Wouter terug en liep ik al een ronde als nummer drie op de 50K, Ralph state uit na 25K. Dat was een plaats die ik wou vasthouden en dus verdapperde ik weer in het spoor van de twee Belgisch ultratoppers. Maar het kwaad was al geschied en ik voelde de verkramping uitbreiden naar de hamstring en de rechterknie was ook pijnlijk. Ik besliste ze maar te laten gaan aan het marathonpunt dat we doorkwamen in 2:51:00 en dus zat er een persoonlijke besttijd in. Allen had ik het niet verwacht dat het verval zo zwaar zou zijn, ik had toch gehoopt die laatste acht kilometer tegen 4:30/km te lopen. Er waren zelf een paar dramatische zwakke kilometers bij, (4:54, 5:17 en 4:58) en dus verloor ik veel op mijn schema van 3:25:00. Toch versnelde ik no in de laatste drie kilometer om onder die 3:30:00 te komen, dat was nodig want ik kwam uit op 50.290 meter. Een snellere laatste kilometer waar ik de pijn in de bil en knie verbeet leverde een nieuw persoonlijk record van 3:29:07 op. Dus al bij al tevreden al zat een snellere tijd er zeker in als ik de volledige wedstrijd in het spoor van pieter en Wouter had kunnen blijven.