Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een recuperatieloop van 8.050 meter gelopen in 0:37:16, hsm 108. De eerste maal sinds twee weken dat ik een goed gevoel in de benen had, is het de regen geweest. Regen die er voor zorgt dat de pollen en andere vuiligheid uit de lucht gewassen word. Tijdens de training was er daardoor ook minder wind natuurlijk, en zo was de gevoelstemperatuur aangenaam. Morgen staat mijn zevenentachtigste marathon op het programma, de laatste rechte lijn naar de honderd is in zicht. Een doelstelling die ik in 2014 wil halen die honderd marathons, de honderd en plus is dichterbij morgen is het nummer achtennegentig. De marathon van morgen geldt als tempotraining voor de 50K van het Amsterdams bos op 25-05-2013. Het zal echt afhangen van het gevoel in de benen en het groepje waar ik in mee loop hoe snel het morgen zal gaan. Er word geen al te goed weer voorspeld, toch hoop ik dat het allemaal wat mee valt tijdens de duur van de marathon. Morgen zullen de uitslagen en een verslag van de Maasmarathon in Visé op deze blog verschijnen.
Vandaag een trage duurloop van 10.350 meter gelopen in 0:46:45, hsm 116. De benen zijn alles behalve goed, het goed gevoel is totaal weg, aan welk tempo ik ook loop. Er stond wel een stevige wind, maar ook wind mee was het nog altijd werken voor een mooi tempo. Het was een trage duurloop met in de tweede deel, tweehonderd vlot, tweehonderd rustig. Meestal krijg ik een goed gevoel als ik kan versnellen met wi0nd in de rug, vandaag niet. Voor zondag ben ik tevreden met een tijd onder de drie uur op de Maasmarathon in Visé. Morgen staat er een recuperatieloopje van zeven kilometer op het programma, rustig loslopen.
Vandaag een recuperatieloop van 11.150 meter gelopen in 0:54:08, hsm 106. De temperatuur was al wat gezakt tegenover gisteren, en er stond een strakke zuidwestenwind. Wat niet bevorderlijk was om de hartslag laag te houden, het gedeelte met tegenwind natuurlijk. Met de wind in de rug bleef de hartslag onder de herstelfase, wind tegen naar trage duurloop fase. Het linkerbeen blijft nukkig doen maar het blijft doenbaar verder te trainen, dit geldt ook voor de rechterknie. Een training die vooral gericht was op verder herstel van het lichaam, dat gesloopt was na de trial, loop van Vlaanderen. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, met in de tweede helft een paar versnellingen.
Vandaag een duurloop van 12.600 meter gelopen in 0:53:15, hsm 129. De benen waren alweer wat beter maar nog niet super, de voorziene duurloop kon er toch af. Zij het iets minder snel als gepland, ik wou onder de 4:10/km lopen en haalde maar 4:14/km. Ik was de rechterknie vergeten in te tapen met kenesio tape, en voelde de laatste drie km de pijn harder opkomen. Het linker bovenbeen was ook nog wat stroef en de meeste gevoeligheid zit ter hoogte van de adductoren. Even wel vrij diep in het bovenbeen, een paar goede diepte massages zouden de genezing wat versnellen. De volgende dagen worden er nog minder km gelopen, en hopelijk gaat het herstel verder tot zondag. Het mag dan wel een marathon in het teken van trainen voor de 50 km van het Amsterdams bos. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, rustig actief recupereren.
Vandaag een trage duurloop van 13.150 meter gelopen in 1:03:43, hsm 112. Het linker bovenbeen was ietsje aan de beterhand, en de rechterknie al een pak beter. Dus kon er al iets harder gelopen worden, nog niet echt om over te stoefen, maar een iets beter gevoel. Ik had een viertal kilometer gefietst voor het lopen om zo de spieren toch min of meer warm te krijgen. Maar de eerste kilometer blijft lastig, van gesloten naar open belasting gaan is toch nog een grote stap. De impact van een open belasting tijdens het neerkomen op een van de voeten is driemaal het gewicht van de atleet. Terwijl een gesloten belasting alleen maar de druk is die je moet ontwikkelen om aan een bepaalde snelheid vooruit te geraken. Ik hoop dat het vanaf nu elke dag iets beter gaat en ik zondag een goede prestatie neer kan zetten in de Maasmarathon. De Maasmarathon is een van de marathons die ik los van de M-U Cup loop, op training zou ik minimaal 40 km moeten lopen. Voor morgen staat eer een snellere duurloop van twaalf kilometer op het programma, zo snel als mijn onderstel toestaat.
Vandaag een trage duurloop van 13.100 meter gelopen in 1:06:47, hsm 107. Het linker bovenbeen deed enorm veel pijn bij het vertrek, en verbeterde lichtjes tijdens de training. Ook de rechterknie doet weer wat meer pijn dan een paar weken geleden, geen goed signaal. Een zeer trage eerste kilometer was het gevolg, maar snelheid was vandaag echt niet belangrijk. Ik ben op zoek naar het goede gevoel in de benen, maar ik vrees dat ik eerst een paar weken moer rusten. Om al die overbelaste spieren en pezen wat te laten herstellen, en dan opnieuw opbouwen. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 25.100 meter gelopen in 1:45:15, hsm 128. De training gelopen zonder noemenswaardige beschermingen, geen steunkousen of verband. Om te testen hoe fit de benen zijn, een week na de loop van Vlaanderen van verleden zondag. Ik moest minimaal 14 km/uur halen om me in te schrijven voor de Maasmarathon van volgende zondag. De eerste helft was het wind in de rug amper voelbaar, de terugweg had ik de indruk dat de wind wat aangewakkerd was. Tot kilometer vijf had ik kenesio tape aan de rechterknie, maar toen loste de verankering en heb ik de tape verwijderd. De laatste kilometers werden de bovenbenen weer wat vermoeid en begonnen de hamstrings te trekken. Een redelijk goede training gelopen dus, gezien het kwakkelgangetje tijdens de rest van de week. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, tegen 4:50/km.
99
Vandaag een recuperatieloop van 14.000 meter gelopen in 1:09:29, hsm 103. Nog zeker geen goede benen maar aan deze hartslag toch nog een gemiddelde van 12 km/uur lopen! De bovenbenen blijven pijnlijk aanvoelen, die hebben dus serieus moeten werken tijdens de loop van Vlaanderen. Het was nog allemaal stroef, buiten de hartslag die ik de hoogte niet in krijg omdat de benen niet mee willen. Ook de rechterkant knie, achillespees, en heup doen nog lastig, maar dat is normaal als de rest niet hersteld is. Daarom noemen ze het ook overbelastingkwetsuren, bij overbelasting van de benen manifesteren ze zich. Morgen staat er een duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, als de 14 km/uur niet gehaald word, schrap ik de Maasmarathon die volgende week op het programma staat, en loop ik een opbouw week.
Vandaag een trage duurloop van 13.600 meter gelopen in 1:05:34, hsm 106. Eindelijk de 12 km/uur gehaald, het was wel nog wat werken, de snelste zelf 4:10/km. De pijnen verdwijnen langzaam uit het bovenbeen, langzaam maar zeker, geduld oefenen. Het gevoel is zeker nog niet goed, ik hoop zondag tijdens de lange duurloop 14 km/uur te halen. De rechterknie en rechterheup en linker bovenbeen weten nog altijd van de zware inspanningen van zondag. Een volgende trial zal ik zeker beter voorbereiden, met voldoende klimkilometers en meer op onverhard trainen. Voor vandaag ben ik redelijk tevreden van de evolutie van de pijngrens tegenover de gelopen snelheid. Rekening houdend dat de training na een werkdag kwam, en het dan altijd wat minder gaat. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, hopelijk met een beter gevoel.
Vandaag een herstelduurloop van 16.000 meter gelopen in 1:30:00, hsm 99. Zoals verwacht waren de benen niet hersteld, zeker nu de training na het werk was. Tot en met kilometer tien had ik er geen goed oog in, ik kreeg geen greintje macht in de benen. De quadriceps, hamstrings, knieen en rechterheup deden pijn, ik kon de paslengte niet vergroten. In gedachte wou ik al richting huis lopen, omdat de snelheid nog daalde en ik geen zin in kwetsuren had. Na tien kilometer voelde ik ineens dat er weer wat meer rek op de spieren zat en dus versnelde ik. De laatste zes kilometer gemiddeld tegen 5:15/km kunnen lopen, nog niet super maar toch een verbetering. Voor morgen staat er normaal een duurloop van dertien kilometer op het programma, maar 4:36/km zal nog niet lukken.
Vandaag een herstelduurloop van 18.400 gelopen in 1:47:26, hsm 97. Meer kreeg ik nog niet uit de vermoeide benen, het ging toch weer wat beter dan gisteren. Eerst richting Olen gelopen met een lichte tegenwind, de eerste vier kilometers gingen moeizaam. Ik haalde nog geen tien kilometer per uur, daarna ging het gelukkig wat vlotter, rond 5:40/km. Na een plaspauze aan een weide met vier kleine paarden, besliste ik toch rechtsomkeer te maken. Spijtig vind eik geen kandidaten om me te masseren, het zou de herstelperiode korter maken. De terugweg naar huis ging niet direct vlot, even stoppen was dus genoeg om de spieren te laten afkoelen. Last van de rechterheup en rechterknie, de twee onderdelen die het meest afgezien hebben van de trial 51.5 km. Gelukkig is het vandaag een feestdag zodat ik de benen verder kan laten herstellen, wel nog wat werken in de tuin. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk met frissere benen.
Ronde
Duur
Afstand
(km)
Gem. HF
(hsm)
1.
00:06:51
1.00
88
2.
00:06:33
1.00
96
3.
00:06:15
1.00
96
4.
00:06:06
1.00
98
5.
00:05:44
1.00
101
6.
00:05:40
1.00
104
7.
00:05:36
1.00
104
8.
00:05:34
1.00
108
Ronde
Duur
Afstand
(km)
Gem. HF
(hsm)
1.
00:05:37
1.00
103
2.
00:05:41
1.00
102
3.
00:05:45
1.00
96
4.
00:05:42
1.00
96
5.
00:05:45
1.00
94
6.
00:05:47
1.00
96
7.
00:05:44
1.00
96
8.
00:05:50
1.00
96
9.
00:05:30
1.00
104
Running
Duur
00:29:57
Gem.
HF
92 hsm
Max.
HF
98 hsm
Calorieën
233 kcal
Afstand
4.60 km
Gem.
snelheid
9 km/u
Gem.
tempo
06:38 min/km
Trainingsbelasting
29
Deze namiddag nog een kort vervolg aan gebreid 4.600 meter gelopen in 0:29:57, hsm 92. Ik had het gevoel dat na twee uurtjes zonnen de benen beter waren en wou dat even testen. Viel dat tegen, het ging nog trager dan deze ochtend, de benen draaiden compleet vierkant. De paslengte was zo mogelijk nog korter dan deze ochtend, dus niets geforceerd en het rondje uitgelopen.
Vandaag een hersteluurloop van 9.150 meter gelopen in 1:00:00, hsm 90. Dan toch maar voor de actieve recuperatie gekozen, en ik moet zeggen het is veel beter. Veel beter dan gewoon niets doen en wachten tot de pijn volledig weg is, om te beginnen lopen. Ganse dag last gehad tijdens het gewoon stappen, om nog niet te spreken van de trap op en af te gaan. Na dit uurtje herstel lopen, ging alles me toch al iets beter af, zelf de trappen is al te doen. Een herstel loop volledig onder de pijngrens, het joggen zal er wel nog niet uit hebben gezien. Maar daar trek ik me niet veel van aan, als de benen maar rap beter aan voelen, zodat ik mijn schema kan hervatten. Voor morgen staat er vijftien kilometer op, onder welke hoedanigheid dat deze gelopen gaat worden beslissen de benen.
Vandaag de eerste rustdag van het jaar, de benen doen teveel pijn en lopen zal er geen goed aan doen. De actieve recuperatie is ditmaal geen oplossing, de rechterknie, beide heupen, scheenbenen en voetpezen voelen pijnlijk aan. Zelf wandelen is een marteling, dus heb ik er voor gekozen een compleet compex massage beurt te geven en zoveel mogelijk rusten. Morgen is het immers werkdag en dan zien we wel weer verder of trainen na het werk lukt of er verder gerust dient te worden. Tijdens de rustige uren wat informatie en foto's opgezocht op het internet, zo bekeek ik het sfeer filmpje van de marathon van Antwerpen. Waar ik een redelijk prominente rol in speel, in het begin komt mijn startnummer in close-up en na de wedstrijd een interview. Het filmpje is te bekijken op http://sport.be.msn.com/nl/video/lightbox/?site=runningtour&Article_ID=640163&destination=4646. Morgen hoop ik toch lichtjes los te kunnen lopen, maar dat zal het lichaam beslissen, teveel last of pijn betekent verder rusten.
Deze morgend om 05:45 opgestaan en twee boterhammen met choco, speculoos en banaan, een caloriebom. Ik was niet gerust in de rechterknie, ik was s'nachts en paar keer wakker geworden met stekende pijn in de knie. Het intapen van de rechterknie met kenesio tape, alleen al de druk van de dwarse tape, was gevoelig voor de knie. Maar ingeschreven en dus gingen we starten en zien waar het schip strande, en dit in mijn eerste trail ooit. We kwamen ruim op tijd aan in Oudenaarde en er was ruime parking voorzien, dat was dus ook een probleem minder. De inschrijving en afhaling van de nummers en t-shirts in een veel te klein lokaal van het historisch stadshuis. Aan de start toch een paar bekende gezichten, Thomas Beirnaerts, Nid rumphakwaen, de gebroedes Luc en Patrick Hapers. Natuurlijk nog vele anderen, Yves van Hoecke, Ronny Eeckhout, Rudy van Daele, en zo zou ik nog een tijdje kunnen doorgaan. Ook een paar vrt-sportcoryfeeen om er een te noemen Michel Wuyts, de start word op tijd gegeven om 10:00 stipt. De eerst kilometer is nog vlak en ik moet wat inhouden om niet aan de leiding te lopen, wachten op de eerste klim. Het is een helling met een naam die heel toepasselijk is, Vlaamse Ardennedreef, daar voel ik dat de marathon nog niet uit de benen is. Daarna volgt de Ladeuze tweemaal op en af lopen op onverhard en het naar beneden doet het geen deugt aan de knie. Bergaf word ik telkens voorbij gelopen, de paslengte is niet groot genoeg omdat mijn rechterknie de klap niet kan opvangen. Gelukkig volgen er daarna zeven minder zware kilometers, goed om wat te herstellen van de eerste hellingen die deze wedstrijd rijk is. In mijn hoofd is de beslissing al gevallen, het voornaamste vandaag is aankomen, en niet teveel fysieke schade op te lopen. De volgende heuvelzone van km dertien tot km twintig, tweemaal het koppenbergbos en eenmaal de Koppenberg langs het verhard. Een echte trailzone zeker in het Koppenbergbos is het een vrij technisch parkoer en is trail evaring een groot pluspunt zal blijken. Zo loop ik met een ei in de broek de afdalingen af en word door een paar ervaren trailrunners voorbij gekletst trailschoenen hebben meer grip. Elke stap naar beneden moet ik opletten om niet op mijn donder te gaan en dit krijgen we tweemaal na elkaar voor de schoenen geschoven. De tweede maal is niet zo lang maar de trappen omhoog en naar beneden zijn echt mijn ding niet, Nid rumphakwaen en tim de Vilder kletsen me voorbij. Er volgen nu twee kilometer op asphalt meestal bergaf en die gebruik ik om bij mijn positieven te komen, de wedstrijd is nog lang. We komen aan de voet van de puist van Melden, hier is wielergeschiedenis geschreven, met een stuk aan 22% en een gemiddelde van 11.6%. Het is letterlijk naar boven kruipen en we lopen m-t-bikers voorbij, op het stuk van 22% loop ik 8:15/km aan een hartslag van 155. Moeilijk te bevatten tegen nog geen 8 km/uur in het rood gaan, zowat alles in de onderste ledematen dreigt in kramp te schieten. Gelukkig krijgen we daarna een herstelzone van zes kilometer waar we gescheiden worden van 25 km-lopers en er nu alleen voor staan. In de verte zie ik nog een loper, hier krijgen we regelmatig onze positie in de wedstrijd toevertrouwd, ik loop als zesde op de 50 K. Maar het is niet omdat het vlak is dat er geen hindernissen zijn, door grachten, omgeploegde akkers en braakliggende bossen lopen. Het is ook opletten geen enkele afslag te missen want we worden dikwijs door onmogelijke verbindingswegjes gestuuurd. De volgende heuvelzone is de langste en zwaarste van de wedstrijd, ook al omdat de km door beginnen te wegen van km 25 tot km 46. Enentwintig kilometer op en af, we beginnen met de Oude kwaremont 2200 meter bergop langs de kasseien gelukkig niet supersteil. Het gemiddelde stijgingspercentage is 4.4 % met een maximum van 11 %, is de klim bovenal zwaar door de lengte en de kasseien. De afdaling gebeurt met tussenstukken steil omhoog twee hellingen in de afdaling, deels onverhard, het laatste stuk laat ruimte voor recuperatie. Het volgende monument is de Paterberg 12.5 % gemiddeld en een stuk van 20 % erin, een echte killer na tweeendertig kilometer. Ook hier krijgen we een steile afdaling met daarna een viertal hellingen zonder naam maar best pittig, en goed beloopbaar. En nog is het niet gedaan, tweemaal de kortekeer een kuitebijter maar te doen, het probleem is het afdalen langs een slecht beloopbaar weipad. De laatste keer het koppenbergbos in hier veranderen alle positie's ineens loop ik maar in negende positie zonder dat iemand me voorbij gelopen is. Nochtans heb ik de looproute volledig gevolgt, deze laatste helling is er teveel aan en de rechter hamstring geraakt in een pijnlijke kramp. Gelukkig zijn de laatste kilometers bergaf of vlak, voor de top loop ik wel Yves Vanhoecke voorbij, die het op die laatste klim nog zwaarder te verduren heeft. Doordat de hamstring nu ook nog pijnlijk is kan ik bergaf amper snelheid maken, en loopt yves me weer voorbij, ik kan zelf niet aanklampen. Op kilometer achtenveertig gebeurt het dan toch ik mis een afslag, en loop het blokje rond, ik vraag de weg aan een voorbijganger. Ik loop voor de tweede maal het blokje rond, en begin te stappen om de wegwijzer te vinden, die hangde wat laag het was kort na elkaar links-rechts. Hier ben ik tenminste vijf minuten kwijt gespeeld en daar gaat mijn tijd onder de vier uur, ik finish zonder nog vol uit te gaan. Op de grote markt word ik als twaalfde aangekondigd in een tijd van 4:02:50, ondanks de goede prestatie toch licht ontgoocheld. Mijn eerste trail zit er op het was best pittig en er zat maar een lang stuk in die trail onwaardig was, verhard en vlak, goed voor de recuperatie. Ik denk dat ik hier zelf het podium kon halen met wat meer heuveltraining en wat meer frisheid, de Antwerp marathon zat nog in de benen.