Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een recuperatieloop van 15.5 meter gelopen in 1:14:31, hsm 110. De benen wat lucht geven na de zware halve marathon van gisteren in Lier. Na een trage eerste kilometer kwam ik redelijk snel in het ritme en kon dat al bij al goed aanhouden. Een goede recuperatie duid op een goede algemene conditie, wat natuurlijk normaal is gezien de geleverde arbeid. Ook al drie marathons, twee halve marathons, een 25K en een zes uur in wedstrijdvorm achter de kiezen. Het is best al een druk seizoen geweest en dus is er niet zoveel tijd in de opbouw gestoken. Daarmee proberen we er af en toe een zwaardere week tussen de wedstrijdweken te gooien. Zo moet er deze week en volgende week tot 14 kilometer getraind worden, met veel qualiteit in de trainingen. Morgen staat er een lange duurloop van tweeén twintig kilometer op het programma, rustig kilometers malen.
Rond 12:00 vertrokken we richting Lier, nog winterse toestanden op de baan, maar het grootste gedeelte was vrij gemaakt. Om 10:30 hadden we het bericht gekregen dat de medewerkers van AC Lyra er alles zouden aan doen om het parkoer sneeuwvrij te maken. De organisatie van de finale van de nattuurlopen was iets groter aangepakt dan normaal, met twee doortochten door het centrum van Lier. Er waren ook al meer dan 600 atleten vooringeschreven voor de drie verschillende afstanden, de vijf km, de tien km en de halve marathon. Vandaag ging ik alleen lopen, Kenney heeft examens, Jorgi was nog wat ziek en Carine had weer wat meer last van de heup. We waren ruim op tijd in Lier en ik kon me tot 13:00 inschrijven, aan de inschrijvingen veel bekende gezichten natuurlijk. Om klokslag 13:30 werden we op gang geschoten door de schepen van sport van Lier, het grote peleton trok zich op gang voor ruim 21 km. Ik zocht direkt ht groepje met Els Rens en Jan Daems op, deze twee zou ik zo lang mogelijk volgen, en zo een goede tijd neeerzetten. De doortocht door Lier centrum was zeer bochtig en met een paar ijzelplekken, en heel veel kasseien, het was reppen om bij te blijven. Na elke bocht moest ik een inspanning extra leveren om de aansluiting niet te verliezen, en opschuiven ging ook al niet vanzelf. Aan kilometerpunt vijf (0:18:27) word het wat minder bochtig en minder glad, met de wind mee kan ik wat opschuiven naar voor. Zo vermijd ik dat ik telkens een gat moet dicht lopen, maar toch scheurt de groep maar ik blijf in het spoor van Els Rens, niets forceren. Het stuk met wind tegen langs het kanaal komt een fietser ter hulp om de laatste meters te dichten en weer aansluiting te vinden. Kilometer tien gaat in (0:36:55) een zeer goede tijd aangezien ik weinig snelheidstrainingen doe en in het bijzonder intervallen. Voor de tweede doorkomst door Lier centrum kies ik de tweede plaats in de groep en die ga ik proberen te houden tot we er uit zijn. Bj het draaien en keren is het zeker een voordeel om in die positie te lopen, niet zelf het tempo hoeven te maken en uit de wind lopen. De groep scheurt in verschillende stukken en ik ben mee met de eerste vier, nu zolang als mogelijk deze patrioten volgen. Kilometer vijftien (0:55:34) hier moet ik de twee sterksten laten lopen en er komt spijtig genoeg voor mij drie kilometer tegen de wind in. Ik probeer mijn snelheid zo hoog mogelijk te houden en tegen dat de wind strak tegen staat haalt Kurt verheyen me weer bij. Dat loopt gemakkelijker, wel laat ik Kurt het meeste werk opknappen ik neem korte beurten over, maar meestal vog ik gewoon. Kilometer twintig (1:14:24) hier probeer ik weer over te nemen en het tempo zo hoog mogelijk te houden, het lukt nog warempel. Ik krijg een klein gaatje en dit wil ik niet meer afgeven, zo finish ik als dertiende in 1:18:27, en daar ben ik zeer tevreden mee.
Vandaag is het hopelijk de laatste winterprik, deze namiddag lopen we een halve marathon in Lier. Het parkoer zou volledig sneeuwvrij gemaakt zijn, en er staat veel minder wind dan gisteren. Tegen de koude kunnen we ons kleden, ik hoop dus een goede halve marathon te kunnen lopen. Ik hoop dat er veel volk komt lopen zo kan ik een goed groepje vinden om in te lopen. Het parkoer ziet er iets anders uit dan wat we gewend zijn, het gaat over twee ronden van 10.550 meter. Met telkens een doortocht door Lier centrum, met veel draaien en keren en heel wat kasseien. Ik weet niet wat ik er mag van verwachten, want de benen voelden deze week alles behalve schitterend aan. Deze avond volgen er resultaten en een verslag op deze blog, met hopelijk een goed resultaat.
Vandaag een recuperatieloop van 11.100 meter gelopen in 0:54:24, hsm 108. Het was barkoud -1° maar door een strakke oostelijke wind was de gevoelstemperatuur een pak minder. Een training in twee verschillende delen, wind tegen was het werken om een beetje tempo te houden. Wind mee kon je meedrijven en de hartslag laten zakken om aan de recuperatie norm te voldoen. De benen voelden wel al iets beter aan, alleen was het tijdes de wind tegen geen goed idee om met korte broek te lopen. Een mens en meer dan een zal nu wel al een tijdje verlangen naar de lente, ik zit in elk geval met een tekort aan vitamine D. Morgen staat de halve marathon van Lier op het programma, het word een zware editie met die barkoude felle wind.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:55:55, hsm 124. Na de laatste werkdag vann de week me toch nog wat kunnen opladen voor deze duurloop. Een redelijk goede training gelopen; want het was koud en winderig, en dus waren het moeilijke omstandigheden. Natuurlijk is het dan wind mee een wat voordelig, maar dat weegt niet op tegen de kilometers met tegenwind. Het linkerbovenbeen geeft al enkele dagen problemen, iets diep aan de aanhechting of slijmbeursvlies. Een pijn die wel afneemt naarmate de kilometers vorderen, maar dan het laatste stukje tegenwind weer kwam opzetten. Morgen staat er een recuperatieloop van een tiental kilometer op het programma, rusttg joggen in de barre koude.
Vandaag een duurloop van 16.200 metergelopen in 1:18:03, hsm 109. De benen voelen nog altijd vermoeid aan, e dat zal waarschijnlijk nog duren tot zaterdag. Het is de week van de vroege werkshift en dan heeft het lichaam het altijd wat zwaarder. Niet in het minst omdat ik dan na de werkuren moet gaan lopen, terwijl de voeten en benen goed vermoeid zijn. Ook de rechterknie, rechterachillespees, rechterheup en beide voetpezen zijn dan een stuk gevoeliger. In het hier volgende schema staat de eerste kilometer niet geregistreerd, chron na één kilometer ingedrukt (5:21). Voor morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het schema tegen 4:30/km.
Vandaag een duurloop van 14.300 metergelopen in 1:00:24, hsm 124. De benen voelden nog wat te vermoeid en te pijnlijk aan om een tempoloop te doen. Het werd dus een duurloop, en vanaf kilometer twee had ik het juiste tempo te pakken. Een trefflijke training zeker gezien het gevoel in de benen, en een uitmuntende hsm. Buiten was het onaangenaam guur weer, koud, regen en sneeuw, geen weer om een hond door te jagen. Ik snak net als de meeste buitensporters naar de lente, en de warmere temperaturen rond de 20 °. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, lekker rustig joggen.
Trainingsbelasting
Vandaag een lange trage duurloop van 20.400 meter gelopen in 1:45:45, hsm 106. Het was waarschijnlijk geen goed idee om vandaag vast te houden aan het trainingschema. Zo vermoeid voelde ik me en tijdens de werkdag voelde ik van alles dat lichte pijn deed. Maar mijn neurotische dwanggedachte heeft weer de bovenhand gehaald, stil staan is achteruit gaan. Een supertrage training heb ik er van gemaakt, geen chrono kijken gewoon op het gemak kilometers malen. Het was wel nodig deze trage training, alleen is ze wat lang uitgevallen en op die manier te zwaar als hersteltraining. De hartslag bleef redelijk binnen de zone, vergeleken met het geleverde tempo, misschie nog twee slagen te hoog. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, ik hoop 14 km/uur te halen.
Vandaag een trage duurloop van 15.350 meter gelopen in 1:13:25, hsm 112. De benen waren nog wat zwaar van de Binnenmaas marathon van verleden zaterdag. Reken daarbij de vroege shift van 05:30 tot 15:00 en dan nog gaan trainen, met al pijnlijke benen. Het moet gezegt worden dat ik de laatste tjd iets minder last heb van de voetpezen en ook de quadriceps zijn aan de beterhand. Een traag begin, het duurde tot kilometer drie, eer ik een iet of wat tempo kon maken. Maar ook daarna kreeg ik nooit een goed gevoel, zoals al aangehaald zijn de benen alles behalve fris. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.400 meter gelopen in 1:02:06, hsm 114. De benen voelden al bij al nog niet zo slecht aan en dus kon er al een stevige trage duurloop af. Zo konden de laatste twaalf kilometer van de Binnenmaas marathon konden dan okk al gelden als trage duurloop. Het blijft spijtig dat ik mijn kansen niet voor de 100% heb kunnen verdedigen door de naweeen van de voedselvergiftiging. Nog maar goed dat ik juist onder de drie uur ben kunnen finishen, dat maakt de ontgoocheling iets minder groot. Vandaag kon ik de snelheid halen die ik gisteren nodig had om 2:55:00 te kunnen lopen, een goed herstel dus. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma, en dit na de vroege shift deze week.
Vandaag stond de vierde wedstrijd tellende voor de Marathon en Ultra Cup op het progamma, de Binnenmaas Marathon in Maasdam. Het was met een bang hartje en tegen beter weten in dat ik en mijn vrouw richting maasdam reden, zou ik voldoende herstelt zijn. Donderdag en vrijdag bijna niets binnen kunnen houden door een acute voedselvergifteging, in elk geval was de stoelgang oké. Ik zou waarschijnlijk wel kracht tekort komen voor een volle marathon voluit te lopen, maar dat zijn zorgen voor straks natuurlijk. De weersvoorspellingen zijn niet schitterend, 6° maximum temperatuur en een windkracht 4-5 beaufort en wel droog weer, gelukkig. Eens aangekomen in Maasdam voelen we de krachtige wind, terwijl we van de parking van Campina richting inschrijving stappen. Natuurlijk zijn de meeste deelnemers aan deze kleinschalige marathon de bekende gezichten van de Marathon en Ultra Cup. Altijd leuk wat kunnen bijpraten met Bart, Patrick, Ralph, Sjaak, Vincent, Guus, Rudy, en alle anderen waarvan de naam niet opkomt. Bart de Grove en Ralph Preibish zijn de grote favorieten, daarmee hoop ik ondanks de zwakke maag en darmen lang mee te lopen. Zo gedacht zo gedaan, ik zet me direkt in het spoor van Bart en Ralph, en zal deze twee tenoren zo lang mogelijk volgen, hoelang? Het zit zo dat onder deze winderige omstandigheden het een zegen is om in het zog van deze tempomakers te kunnen schuilen. Na vijf kilometer komen we door in (0:19:09) een mooi tempo en voor mij moet het zeker niet sneller, Bart haast het meeste de kop. Gelukkig heeft hij er een fietser bij om hem op zijn beurt uit de wind te zetten, maar dat tempo aanhouden is wel zijn verdienste. Het is hier een zeer open landschap dus veel beschutting is er niet, maar er zijn daardoor ook wel veel mooie vergezichten. Kilometer tien (0:38:03) de hazen zijn iets versnelt, als symbool voor dit feit loopt er een reuze haas de weg over, wel iets sneller. Ondertussen komen we midden in de grote hoop van de aflossings wedstrijd over 63 kilometer, een kwartier of halfuur voor ons gestart. Dat is het minder aangename aan deze marathon, zorro's met hun wagen die de atleten één kilometer verder afzetten, wij zijn obsttakels. Het gaat na ongeveer elf kilometer een tijdje met de wind in de rug, ik kan amper aanklampen, dus gaan Bart en Ralph nog wat harder. Na vijftien kilometer komen we door in (0:56:42) een fikse versnelling dus, als het zo door gaat tot de halve verbeter ik mijn tijd. Een tijd die ik zes dagen geleden gelopen heb in St-Jozef-Olen, De darmen geven een eerste teken van protest, het zij maar luchtbellen. Voor de start van de marathon heb ik twee imodiums ingenomen, ik wou namelijk niet dat het me dun door de broek zou lopen. Kilometer twintig (1:16:04) het gaat weer wat trager we zijn juist de zwaarste twee kilometer voorbij wind 3/4 op de neus zonder bescherming. Het begint echt zwaar door te wegen, ook het tekort aan koolhydraten stapeling speelt natuurlijk parten, zonder geen kracht in de benen. Halfweg geeft mijn polar 21.250 meter aan en komen we door in 1:21:35 op zich een supertijd zeker gezien de omstandigheden. Ik bid in mezelf zoals alleen Fanciscus de eerste zou kunnen bidden, dat ik het mag volhouden tot kilometer tweeendertig. Maar ik moet al af en toe een paar meter laten op Bart en Ralph, Bart zegt dat hij mij onder de 2:48:00 wil hazen, ik wil wel, de benen niet. Ook Ralph heeft nog niet veel goesting om de rest alleen te lopen en laat zich weer uitzakken, kilometer vijentwintig (1:35:36). Het moment voor een plaspauze bij Ralph en het moment dat ik kraak, ik roep tegen Bart dat hij niet hoef te wachten, het is op bij mij. Nu word het nog een lange tocht tot de finish, de volgende zeven kilometer zijn met wind schuin tegen en dat is zwaar alleen. Kilometer dertig (1:57:36) nog altijd een schitterende tijd, moesten de benen niet vol gelopen zijn, nog twee km tegenwind te gaan. Daarna krijgen we vijf kilometer wind in het voordeel en ik hoop dan weer wat tempo te kunnen maken om de schade te beperken. Helaas is het echt op en van tempo maken komt niet veel in huis, geen kracht meer in de benen het word dus overleven en niet forceren. Aan kilometer vijfendertig (2:20:56) komt de gedachte op dat ik moet proberen onder de drie uur te finishen, dan is het goed geweest. De laatste vijf kilometer zijn meestal wind tegen, de twee zwaarste kilometers zitten daar nog tussen, onbeschut met de wind vol op de neus. Een twee kilometer waar ik de elf kilometer per uur niet haal, de wil om te vechten is er wel maar ik heb geen greintje kracht meer in de benen. Kilometer veertig (2:46:34) ik moet er rekening mee houden dat het nog 2500 meter is tot de finish met de wind schuin tegen de flank. Maar de twee volgende kilometers gaan zo langzaam dat ik me uiteindelijk nog moet reppen om onder die drie uur te geraken. Ik finish in 2:59:37 na een laatste inspanning goed voor een derde plaats, en nog ruim vijftien minuten verloren op mijn twee hazen.
Vandaag een los loopje van 7.800 meter gelopen in 0:38:54, hsm 112. Een veel te hoge hartslag voor het geleverde tempo, maar dat heeft zo zijn redenen. Gisteren op het werk kreeg ik last van de maag, een motilium genomen, maar het ging niet beter. Om zeven uur dan maar naar huis geweest, de nodige medicatie ingenomen en gaan slapen. Het was dus zonder eten dat ik aan deze training begon, een kort vetloopje, het gevoel was niet goed. Maar ik heb wel geen buikkrampen gehad, wat gezien de voorgeschiedenis als een succes beschouwt mag worden. De benen voelden ook slap aan, het word zaak om tegen deze avond voldoende hersteld te zijn voor een goede maaltijd. Wat het morgen word is dus nog bang afwachten, morgenvroeg beslis ik of ik start of niet.
Vandaag een recuperatieloop van 10.800 meter gelopen in 0:52:23, hsm 108. De benen aktief laten herstellen, en zodoende hopen da ik tegen zaterdag een goed gevoel in de benen heb. Nu deed zowat alles pijn de heupen, knieen, achillespezen en voetpezen, zowel rechts als links. Het ging dan ook zeer rustig aan in de eerste helft met een lichte tegenwind, met wind mee ging het beter. Er zal toch nog een dagje herstel en veel rusten nodig zijn, straks nog een late shift en om 23:00 begint mijn week-end. Morgen staat er een los loopje van zeven kilometer op het programma en veel rusten natuurlijk.
