Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 14.600 meter gelopen in 1:10:09, hsm 116. Het werd deze afstand omdat ik na het werk de wagen bij Buga-Geel moest binnendoen. Vandaar naar huis gelopen, goed voor 14.600 meter knokken tegen de wind in, niet ideaal. Al helemaal niet als je weet dat ik deze week de nodige rust en herstel moet inbouwen. Maar van deze training ga ik ook wel niet kapot gaan, toch zou wind mee beter uitgekomen zijn. De benen waren al heel wat beter dan gisteren, nog licht verzuurd en een iets teveel sijfheid in spieren en gewrichten. Het rechterbeen heeft nog meer herstel nogig, de heup, knie en achillespees zijn overgevoelig. Met nog vier dagen tot de volgende marathon, moet ik er werk van maken en de trainingen onder het uur houden. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, ik hoop tegn 4:30/km te kunnen lopen.
Gistermorgend 07:00 was ik wakker en dus tijd voor een ontbijt een half stokbrood met choco, speculoos en een banaan en twee grote tassen koffie. Het internet lag plat door problemen bij telenet na een software-update van hun servers, dus maar wat spelletjes gespeelt om de tijd te doden. Omstreeks 08:15 stond mijn vrouw Carine op en dat is het teken om alles nog eens te na te zien en ons stilletjes aan gereed te maken. Rond 09:00 vertrokken we richting Apeldoorn met Kaylee in de koffer, Kaylee is onze jongste Shelty en wandelt dan tijdens het lopen met het bazinnetje. Het is een lange trip richting Apeldoorn, goed twee uur rijden, en we zijn gelukkig eens we Nederland binnenrijden, daar kunnen we nog wat van leren. Die snelwegen zijn picobello onderhouden, en wanneer er drie rijstroken zijn mag je meestal 130 rijden, en dat vlot wat beter dan bij 120 km/uur. Gelukkig heb ik een chauffeur en kan ik af en toe eens een micro-slaapje doen, het tweede uur rijden we onder een zonnige hemel. Eens aangekomen in Apeldoorn zoeken we een parkeerplaats rond het zenuwcentrum van deze Midwintermarathon, het Schouwburg en Congrescentrum Orpheus. Daar kunnen we alle informatie halen, omkleden, nummer af halen, sportdrank afleveren, naar het toilet gaan, en bekenden tegenkomen. Je kan je voorstellen wat voor mierennest het daar is, met zes verschillende afstanden en vijf starttijden, dan nog een afdeling voor genodigden. Zo'n tien minuten voor het startschot begeef ik me naar de start, een inloop vak voor genodigden waar ik niet bij hoor, maar toch tussen begeef. Een overijverige official ontzegt me de toegang tot het startvak, maar ik wil niet gans achteraan het pak startten, dus omspeel ik de overijverige official met een spurtje. Ik kan zo toch vertrekken van op de tweede rij, een plaats waarop ik zeker het recht heb, het is koud en ondertussen zwaar bewolkt en er staat veel wind. Het word dus zaak om direkt met het juiste groepje weg te zijn, en te kunnen schuilen tegen de wind, niet gemakkelijk aangezien ook de Asselronde (27.5 K) mee start. De eerste kilometers goed tempo maken om me te plaatsen en dan zien, na een 1500 meter scheid zich een derde groepje met acht atleten zich af. Hier zit ik voorlopig goed, rond positie 30 en 40, en nog wat dichter wat betreft de marathon, Bram van Rijswijck en Luc krotwaar als bekenden in dit groepje. Ik besef snel dat dit te rap gaat km vier in (15:10) dat kunnen deze benen niet aan op dit parkoer, dus laat ik me uitzakken en probeer te herstellen. Er passeren een tiental atleten waar onder Bart de Grove, maar ik wacht op de groep met de eerste dame, normaal Petra Kaminkova. Jawel daar zijn de hazen met de dames, de eerste marathondame Petra Kaminkova en de eerste asselrondedame Arende Abbink. Bertel Krukkert blijkt de haas van dienst voor Arende, Petra vind ditt het goede tempo, dus ikzelf sluit me daar bij aan en doe geen meter kopwerk. De benen beginnen nu eindelijk wat beter aan te voelen en tot het einde van de Asselronde moet ik dit kunnen volgen, een temo van 4:00/km. Kilometer tien (0:39:56) vanaf hier gaan de kilometers iets meer bergop dan bergaf op dit glooiend traject door de bossen en heide van Assel. Er komen nog twee atleten aansluiten bij het groepje, best spijtig want er word nu af en toe tegen de hakken gelopen, terwijl er toch voldoende ruimte is. Ik drink regelmatig en neem af en toe een druivesuiker, kilometer vijftien (0:59:55) we zitten nog op het juiste schema en het gaat redelijk goed. Van kilometer zestien tot kilometer 20 gaat het voortdurend vals plat naar boven, daar voel ik dat ik nog wat kracht tekort kom in het rechterbeen. Het is werken om bij het groepje te blijven, kilometer twintig (1:19:59) vanaf nu gaat het in dalende lijn tot in Apeldoorn en het begin van de tweede ronde. In dit stuk bergaf moet Petra spijtig genoeg lossen, bij mij doen de quadriceps lichtjes pijn, ook de rechterknie en rechterheup zijn gevoelig. Halfweg komen we officieel door in (1:24:34), de polar geeft hier 21.350 meter aan, de totale afstand zal dus zeker en vast kloppen. Kilometer vijfentwintig (1:39:55) we blijven op schema lopen, nog twee kilometer en ik val alleen, dus probeer ik Arende en Bertel te volgen. De tweede ronde van goed vijftien kilometer is in het eerste gedeelte loodzwaar, meestal bergop en wind in het nadeel hier heb ik het altijd moeilijk. Ik heb al uitgemaakt da ik niet ga forceren en alles op de laatste zeven kilometer zetten, na dertig kilometer (2:01:12) staat Carine gereed. Tijd om de nieuwe drankvoorraad aan te nemen, de quadriceps voelen zwaar aan en ik loop op hartslag om niet totaal loss te zitten. Kilometer vijfendertig (2:23:00) ik heb 3:00 moeten inleveren maar vanaf nu gaat het met de wind in de rug en bergaf een tijd 2:52:00 moet kunnen. Nu moet ik wel de vijftien kilometer per uur kunnen aanhouden tot de finish, de hartslag gaat omhoog en ik loop tegen de pijngrens. Kilometer veertig (2:42:02) een tijd onder de 2:51:00 zit er aan te komen, dat zou beter zijn als mijn besttijd verleden jaar 2:51:34 in de Maas en Waal Marathon. Ik heef alles in de laatste kilometer de krampen staan dichtbij, en ik moet mijn een weg banen tussen de finishers van de Asselronde. Een echte knalkilometer zit er niet meer in en dus strand ik in 2:50:15 op een vijftiende plaats en eerste vijftigplusser, moe verkleumd maar voldaan.
Vandaag een recuperatieloop van 11.400 meter gelopen in 1:00:42 hsm 108. De benen deden toch wel zeer na de marathon van gisteren, en het vol alles geven na kilometer 35. Zo was de rechterknie vandaag uiterst gevoelig, en waren beide kuiten nog gespannen. Gisteren in de laatste kilometer vreesde ik nog voor een ferme kuitkramp, lang geleden dat ik nog een finale voluit gelopen heb. De midwintermarathon in Apeldoorn is dan ook ideaal uitgetekend om dit te doen, met zijn laatste zeven kilometer in dalende lijn. Je moet natuurlijk in het moeilijke gedeelte inhouden zodat je alles kan geven in het laatste gedeelte van deze mooie marathon. Vandaag heb ik dat natuurlijk cash moeten betalen, maar dat heb ik er graag voor over na deze mooie prestatie. Het word een week met veel trage kiometers, want volgende week zondag staat de volgende uitdaging voor de deur. De tweede wedstrijd tellende voor de Marathon en Ultra Cup, de LPM Marathon van Genk, weinig tijd om te herstellen dus. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, hopelijk zijn de benen dan iets beter.
Vandaag een recuperatieloop van 7.450 meter gelopen in 0:36:35, hsm 109. De hartslag was deze keer op dezelfde golflengte dan het geleverde tempo, een stap in de goede richting. Nu alleen nog het goed gevoel in de benen krijgen, zodat alles weer wat sneller kan gaan. Morgen staat de eerste wedstrijd tellende voor de marathon en ultra cup op het programma, de Midwintermarathon van Apeldoorn. Ik zou echt niet weten wat ik er mag van verwachten, onder de drie uur en liefst zoveel mogelijk. Het is de bedoeling dat ik iets beter presteer als verleden jaar, toen liep ik 2:56:46 dat word dus een moeilijke taak. Natuurlijk heb ik deze keer een marathon achter de hand, volgende week staat de LPM marathon van Genk op het menu. Dat laat toe, als het morgen niet al te best gaat om er een veredelde training van te maken naar volgende week toe. Toch hoop ik morgen al op een redelijk goede dag, we hebben er tenslotte hard voor getraind.
Vandaag een duurloop van 10.700 meter gelopen met een paar versnellingen in 0:47:08, hsm 132. Ik vrees er voor zondag, het word zeer moeilijk om in en onder deze omstandigheden onder de drie uur te lopen. De kopvalling zakt stilletjes aan richting bronchen en dat zo in feite al reden genoeg zijn om te verzaken aan de marathon. Zo licht de hartslag nog altijd een zestal slagen te hoog voor het geleverde tempo tijdens deze duurloop van ruim tien kilometer. Het regende alweer de volledige training, gelukkig was de wind heel wat in kracht afgenomen in vergelijking met gisteren. Een positief punt is dat het rechterbeen, iets aan de beterhand is, al twee dagen zonder bescherming gelopen. De pijn is voor het grootste gedeelte verdwenen, alleen de stijheid doet nog denke aan de overbelastings kwetsuren. Morgen staat er los looptraining van vijf kilometer op het programma, en veel platte rust.
Vandaag een duurloop van 10.700 meter gelopen met een paar versnellingen in 0:47:08, hsm 132. Ik vrees er voor zondag, het word zeer moeilijk om in en onder deze omstandigheden onder de drie uur te lopen. De kopvalling zakt stilletjes aan richting bronchen en dat zo in feite al reden genoeg zijn om te verzaken aan de marathon. Zo licht de hartslag nog altijd een zestal slagen te hoog voor het geleverde tempo tijdens deze duurloop van ruim tien kilometer. Het regende alweer de volledige training, gelukkig was de wind heel wat in kracht afgenomen in vergelijking met gisteren. Een positief punt is dat het rechterbeen, iets aan de beterhand is, al twee dagen zonder bescherming gelopen. De pijn is voor het grootste gedeelte verdwenen, alleen de stijheid doet nog denke aan de overbelastings kwetsuren. Morgen staat er los looptraining van vijf kilometer op het programma, en veel platte rust.
Vandaag een trage duurloop van 10.700 meter gelopen in 0:51:58, hsm 120. Alweer een training door de regen en de wind, die zwaarder uitvalde als voorzien. De hartslag veel te hoog voor het geleverde tempo, die kopvalling blijft me parten spelen. Nochtans werd ik maar wakker om 08:45 en had ik ruim acht uur geslapen, ruim voldoende dus. Het lichaam zal dus nog een paar dagen nodig hebben om volledig te herstellen van de ziekte en de vermoeidheid. Blijven hopen op een goede dag en goede omstandigheden om nog maar eens onder die drie uur te duiken op de marathon. Morgens staat er een trage duurloop van tien kilometer met in het tweede deel een paar versnellingen op het programma.
Vandaag een duurloop van 12.800 meter gelopen in 0:53:22, hsm 140. Ademen door de neus was geen optie, daardoor loopte de hartslag wat op, te weinig zuurstof. Ik slaap ook al drie dagen zeer slecht, een gemiddelde van vier tot vijf uur en dan nog niet op een volgend. En toch wou ik de benen nog een prikkelen voor de marathon van Appeldoorn aanstaande zondag. Nog een markant feit, al twee op een volgende nachten last van verkrampingen in beide kuiten. Het is nog maar goed dat het kleine en zeerkorte verkrampingen zijn, een zware kramp kan drie dagen voelbaar zijn. Misschien had ik de training van vandaag nog twintig minuten langer moeten uit stellen, dan regende het niet meer en was de wind minder. Om tegen zondag volledig hersteld te geraken moet het vanaf nu toch serieus gaan keren, maar we blijven hopen dat alles goed komt. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma, hopelijk kan ik dan langs de neus ademen!
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 0:58:35, hsm 119. De hartslag lag te hoog voor het geleverde tempo, mede door een zare neusverkoudheid, de longen zijn voorlopig nog in orde. Ook het feit dat ik een zweetjasje aangedaan had, mede om de neusvalling uit te zweten, doet de hartslag klimmen. Het is zo al een positief verschil van een vijftien graden met verleden week, en dus moet het lichaam weer wennen. De training zelf ging wel redelijk goed, ik voelde al veel meer kracht in de benen dan tijdens het loopje van gisteren. Als het elke dag wat beter gaat zal ik kunnen presteren volgende week zondag tijdens de Midwintermarathon van Apeldoorn. Morgen staat er een tempoloop vaan twaalf kilometer op het programma, de bedoeling is om 15 km/uur te halen.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:02:21, hsm 112. Het was de bedoeling om een recuperatietraining te doen, maar door de valling lag de hartslag iets hoger. Griep is het in elk geval niet, maar de keelpijn en de moeilijkheid om vrijuit te ademen zij er wel. Toen na drie kilometer de zon er door kwam, was het een zegen voor het geteisterde en vermoeide lichaam. Het rechterbeen lijkt alles behalve in goede conditie, de rechterheup knaagde tijdens de volledige training. Ook de rechterknie gaf af enn toe een pijnscheut, de rechterachillespees liet zich tijdens de eerste kilometers gevoelen. Een van de taken deze week is alles zo goed als mogelijk in de juiste conditie te brengen en goed te rusten. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, iets sneller gelopen dan vandaag.
Vandaag een tempoloop van 21.500 meter gelpen in 1:27:43, hsm 136. Ik had deze nacht slecht geslapen, keelpijn, verstopte neus, droge hoest, pijnscheuten in de rechter knie. Het ergste werd gevreest, de griep i de week van mijn eerste marathon van het jaar, in Apeldoorn. Maar na twee hete koffie en twee bezoekjes aan het toilet, probeerden we de moed er in te houden. We vertokken uiteindelijk toch met de essentie om zo snel mogelijk te lopen, liefst tegen 15/km. Na een eerste kilometer komen de benen los en met de wind in de rug probeer ik zo hard mogelijk te lopen. De volgende zes kilometer haal ik de gevraade snelheid, onder eer vootdurende neerplensende regen. Maar liever dit dan sneeuw, het opspattend water is wel zo kou als ijswater, en nu draaien we tegen de wind op. Ik kan niet hard genoeg knokken om het tempo hoog genoeg te houden, door de wind op natte kleuren voelt het kouder aan. Daar zien ook de quadriceps van af, ik word lichte tintelingen gewaar en beslis niet tot het uiterste te gaan. Het tempo rond de 4:10/km houden en zo de 4:05/km gemiddeld halen over de volledige afstand, zo kan ik van een tempoloop gewag maken. Waar er weinig bescherming is, tussen de open velden en weilanden voel ik goed dat het rechterbeen kracht tekort komt. Na ruim vijftien kilometer gaan de laatste zes kilometer weer beter beschermd en met de wind meestal in de rug, maar het blijft moeilijk. De combinatie van vermoeidheid en de opkomende verkoudheid met griepsymptomen zijn hier de spelbrekers. Het moet volgende week een pak beter zijn wil ik gemakkelijk onder de drie uur blijven, we hebben nog zeven dagen om te herstellen. Ook nog zeven dagen om te werken aan de quadriceps, zodat de kniepijn achterwege blijft, die was vandaag goed ingetaped. Zeer goed zelf want ik heb er weinig last van had tijdens deze training, niet dat ik kan zeggen dat et al honderd procent was. Eigenlijk had ik meer last rond het bekken en naar het einde toe van de rechterheup, zodat ik geen grote paslengte kon aanhouden. Maar al bij al ben ik redelijk tevreden, dat ik ondanks de ziekte en de pijntjes een lange tempoloop kon afwerken. Het is immers zo dat ik door de veertien vorbije en gladde dagen weinig aan de juiste intensiteit en met de gepaste paslengte kon lopen. De samenkomst van de topvijventwinig en van de atleten die aan twaalf wedstrijden geraakt zijn ws weer gezellig en succesrijk. Er waren maar vier grote afwezigen en dat omdat ze niet konden komen, na de bowling met 30 man, volgde een gezellig etentje en de prijsuitreiking. De leuke en soms straffe verhalen vlogen in het rond, de ambitie's werden niet onder stoelen of banken gestoken de editie van 2013 belooft spannend te worden. Morgen staat het begin van de week in het teken van recuperatie tot de marathon van Apeldoorn van aankomende zondag de eerst M-U cup wedsrijd van 2013; Een rustige recuperatieloop van twaalf kilometer, er zal deze week niet te intensief meer gelopen worden, uitzieken en actieve rust staan op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:01:31, hsm 110. De voetpezen zijn in veel betere staat als het lopen na de nachtrust is, zoals vandaag het geval was. Een groot verschil, dan kan ik de hartslag laag houden, omdat ik normaal en rustig kan lopen. Ik was de verse sneeuw voor, vanaf morgen geven ze algemene dooi, geen dag te vroeg. Ook de knie was al iets aan de beterhand, de lichte pijn was in elk geval niet de volledige training te voelen. Deze was ook niet ingetaped en evenmin beschermd door een patellapeesbandje, dus ik hoop er volgende week minder last van te hebben. Morgen staat er een enentwintig kilometer tempoloop op het programma, aan marathontempo.
Vandaag een duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:45:34, hsm 126. Het heeft wel even geduurt eer ik op kruissnelheid zat, de eerste, twee kilometer waren te traag. Daarmee moest ik de tweede helft wat versnellen om de juiste snelheid te halen. Met de knie ging het niet zo goed, tijdens de volledige training had ik daar last van. Ook de voetpezen waren pas na twee kilometer bevrijd van alle pijnen, die ik voel na een lange werkdag. Ik hoop dat ik volgende week wat kan herstellen, van alle overbelastngs kwetsuten. Morgen staat er een trage duurloop van twaal kilometer op het programma, en de prijsuitreiking van de M-U cup.
Vandaag een trage duurloop van 17.000 meter gelopen in 1:23:21, hsm 113. De benen deden pijn vandaag, het kwam dus goed uit dat er zeer rustig gelopen moest worden. Ik vandaag wel veel lopers tegen gekomen, meer als de laatstte veertien dagen tesamen. Morgen is het gelukkig de laatste vroege van de week, daarna kunnen we uitgerust aan de training beginnen. Het is toch dag en nacht verschil, lopen na een zware werkdag, of uitgerust na een nachtje slapen. Ik vind het met het vorderen van de jaren nog groter het verschil, zo kom ik na de vroege niet meer aan een tempotraining toe. De overbelastingen aan de voetpezen, knie achillespezen en rechterheup, zijn dan ook al lelijk mismeesterd. Morgen staat er een kortere duurloop van tien kilometer op het programma, tegen 4:30/km als de benen mee willen.
Vandaag een duurloop van 15.300 meter gelopen in 1:08:56, hsm 120. Na alweer een lange en vermoeiende werkdag, dit vermoeide en log lichaam nog eens op gang getrokken. Het word tijd dat de temperaturen de hoogte inschieten, dan schiet deze oude dieslmotor sneller in gang. De benen reageerden traag op de impulsen die ik wou geven, ook al door die pijnlijke voetpezen. Eigenlijk was het gans de training knokken om een beetje tempo te halen, de hartslag bleef nochtans laag. Maar de benen zijn te moe, ik heb ook kunnen ondervinden hoe zwak mijn quadriceps zijn. Ik probeerde de strtchoefening voor de quadrceps uit te voeren, maar het werd zo pijnlijk dat ik amper 10 sec volhield. Thuis waren ze aan het lachen, want iedereen haalt vanzelf de minuut, dat is het doel dat ik heb 5 maaal 1 minuut per dag. Voor morgen staat er een trage duurloop van zeventien kilometer op het programma, rustig joggen.
Vandaag een duurloop van 10.900 meter gelopen in 0:51:36, hsm 117. Na het werk naar de heupspecialist, om te bespreken hoe het nu verder moet met de rechterheup. Het is verbeterd, de pijn is zo'n 50% minder als voor de spuit, wat uiteindelijk een mooi resultaat is. Als de pijn binnen een paar maand weer hoger is en de heup vertootd geen verdere slijtage mag ik nog een inspuiting. Ondertussen wat raad gevraagt in verband met de patellapeesontsteking aan de rechterknie. Twee goede strekoefeningen gekregen voor de quadriceps, die de oorzaak zouden zijn van de kniepijn. Voorlopig mag ik blijven lopen onder de pijngrens, ik moet de oefeningen een vijftal keer per dag doen. Het ging vandaag redelijk ondanks de lange werkdag, de eerste kilometer veel last aan de voetpezen. Maar daarna ging het redelijk vlot, het was al leuk dat de duisternis nog niet was opgetreden, toch niet voor 17:45. Voor morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk houd de knie het.
