Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Deze morgend duurloop aan marathon-tempo. De hartslag mocht niet boven de 140 gaan. Ik heb een tempo kunnen aanhouden van 4:05/km. Vertaald naar de marathon zou een tijd van 2:53:00, er moeten inzitten. Maar ik ga vertrekkken op een tempo van 4:00/km, en zien waar we uitkomen.(2:48:45)
Vandaag recuperatieloop van 10.5 km. Voelde aan dat het nodig had, lichte vermoeidheid. In de namiddag nog 20 km met de fiets pure souplesse. Morgen zware test 25 km aan + 15 km/uur. Volgende week rustig programma 114 km met de marathon erbij, woensdag 15 km aan marathontempo.
Negen dagen voor de marathon van Visé. Begin ik weer wat rapper te recupereren. Na de zware mentale tik gisteren, uitgeput!! Dit na een ultra trage duurloop van 25 km. Vandaag een soepele duurloop van 15 km. Ik moet wel mijn voet 3 * daags diep inmasseren. K'heb nu een harde plek juist naast de ontsteking. Deze probeer ik soepel te houden met zalf.
Na een zware werkdag, stond er een trage duurloop van 25 km op het programma. Al van in het begin was ik niet vooruit te branden. Een droge keel, zware benen en oververmoeidheid waren het resultaat van de geleverde inspanningen. Eens thuis twee frisdranken en een sportdrank later, waren we weer op onze positieven, wel kreeg ik erna bijna geen hap meer door de keel. Dan zeggen dat we zo naar die zomerse temperaturen verlangd hebben.
Het was puffen de tempoloop gisteren. Bij een temperatuur van 26° celcius. Zes rondjes, het begon met 9 min rond. Het eindigde met 9:35, hartslag 162. Wat wil zeggen dat ik tot het uiterste, ben gegaan,gemiddelde hartslag 153. Dat komt overeen met mijn hartslag tijdens de wedstrijd.
Deze ochtend losgelopen zo'n 10.5 km. Lichte pijn in de bovenbenen, voet ok. Deze middag met de gasten naar Duffel. Deze avond nog wat kracht-oefeningen. Hoop dat deze week de rust hartslag nomaal word. Deze ligt een 5-tal slagen hoger als voor miin kwetsuur. Het is ook een waardemeter voor de conditie. Ook de own-index op mijn polar is gezakt van 57 naar 51. Dus er is nog heel wat werk aan de conditie.
Morgen in Duffel , is er pistemeeting voor de jongere atleten. Mijn zonen Jorgi en Kenney zijn van de partij. Kenney de benjamin neemt deel aan de 60-1000-ver-hockey. Jorgi de pupil neemt deel aan de 60-1000-hoog-kogel.
Om de week af te sluiten lange duurloop van 35 km. Het doel was een egaal tempo van 14 km/uur. Dit is me gelukt, de laatste 5 km aan 15 km/uur.
05 km
22:19
0:22:19
10 km
21:55
0:44:14
15 km
21:10
1:05:24
20 km
21:07
1:26:31
25 km
21:02
1:47:33
30 km
20:52
2:08:25
35 km
20:08
2:28:33
Om de 5 km isostar fast hydratation en druivesuiker. Volgende week iets rustiger wel tweemaal snellere lopen. Woensdag 15 km tempoloop en zondag 25 km tempoloop. Alles daar tussen trage duurlopen of recuplopen.
Ik heb er echt geen idee van wat ik er mag van verwachten, maar ik heb me ingeschreven voor Visé. Niet dat ik content ben van mijn conditie, nog dat mijn voet-blessure volledig hersted is. Toch zie ik zo graag af, een deel van mijn direkte omgeving verklaart me gek. Ik ben zeker dat veel lopers onder ons het moeilijk hebben rationele beslisingen te nemen. Zekers als er al zoveel trainings-arbeid ingekropen is, 1600 kilometers voor ik gekwetst geraakte. Mentaal voelde ik me zo sterk, dat ik verwaarlooosde een of twee rustdagen in te lassen. Het was de vierde dag na een dat ik contractie's kreeg in de voet, ik wijte het aan de modder. Het was deels ook over-vermoeidheid, ik had lessen moeten trekken uit mijn ervaringen de jaren ervoor. Ik ben een hardleerse leerling, want ondanks de raadgevingen van mede-atleten start ik toch in Visé.
Het liep vierkant vandaag, alles deed zeer. De dag na een marathon voel ik me frisser. Dan maar een recuperatieloop ingelast. 12.5 kilometer in 0:58:00, morgen nog een recuperatieloop en zondag een trage duurloop. Een super-zware week, om toch goed voor- bereid te zijn voor Visé.
Foto Carine in Visé 2005 goed voor een tijd dik,onder de vier uur.
Gisteren, na het (zware) werk, nog 20 km gelopen. De benen voelden aan als lood, ja rust roest. De voet houd stand, maar het is nog niet volledig over. Ik heb er deze week al 70 km opzitten, gekkenwerk. Maar ik wil zo graag een redelijke prestatie neer zetten in Visé.
Gisteren tempoloop gedaan 15 km in 56 minuten. Deze morgend geen pijn in de voet. Vandaag 5 of 10 km met speciale inlegzool, de rest met mijn gewone zolen. Het is een nieuwe test voor de voet, eerste werkdag. ganse dag staan en daarna 20 km lopen. Hopelijk houd alles stand.
Vandaag een duurloop van 20 km gedaan. Er is nog heel wat werk aan de uithouding. Hopelijk hou de voet stand, morgen met speciale zolen. De pezen rond het gewricht worden een paar maal per dag gemasseerd. Het ergste lijkt voorbij, maar ik heb dan ook nog niet voluit gelopen. Misschien morgen als de voet goed aan voelt en de zool het gewricht ontlast.
Na 14 dagen eindelijk nog eens gelopen. De voet voelde goed aan , dus joggen. Omdat ik nog altijd hoop te kunnen starten in Visé, 15 km elk rondje harder. Tot nu toe nog geen reactie of contractie gehad. Als morgen-vroeg alles nog goed voelt neem ik het schema weer op.
De conditie onderhouden, terwijl je een kwetsuur niet overbelast is alleen weggelegd voor top atleten. Wij moeten inventiever zijn, rondneuzen op het internet en zelf onze ervaringen doorgeven. Ook moeten we leren van onze fouten in het verleden, Luisteren naar buitenstaanders. Ook de signalen van het eigen lichaam niet verwaarlozen, iets spraakzamer zijn bij (sport)artsen. Rust is dan wel de beste remedie,zekers op korte termijn . Maar als de conditie wegslinkt als ijs voor de zon, liggen de valkuilen klaar bij het opbouwen van de conditie. Zo is er niet één weg naar de revalidatie, maar zijn er vele zij-wegen en nog meer doodlopende straten. Iets om nooit te vergeten is dat we ons lichaam niet alleen nodig hebben om te sporten. Optimisme mag relativeren moet, iedereen zal zijn weg moeten zoeken, en alle hulp kanaliseren. Voor alle revaliderende mensen, tegenslag en succes liggen op de loer. Ik wens jullie alle succes en gezondheid toe.
Deze morgend loopschoenen en loopkledij aangetrokken. Voor een voorzichtig losloopje, lang heeft het niet geduurd. Na een paar meter kreeg ik een contractie in de voet. Nog even gewacht tot het over zou gaan, het bleef duren. Een uur later als de pijn weg was heb ik de fiets genomen, voor een rit van 55 km, niets meer gevoeld in de voet. Morgen nog maar eens proberen!!! Ondertussen deze namiddag 50 minuten op de orbitrac. Laatste 20 minuten voluit!! daarna krachttraining 1 uur. Zo heb ik een volledige duurtraining 3uur en 50 minuten, Ik probeer er in te blijven geloven.
Hoewel ik verleden week niet gelopen heb, aan de conditie heb ik gewerkt.
