Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
16-05-2014
vrijdag klusjesdag....neen , niet kusjesdag
Tegen dat we gasten ontvangen in de B&B, moet alles er weer piekfijn uitzien. Niet dat het er anders slordig bij ligt, neen, want we hebben iedere dag gasten in het restaurant. Maar we proberen alles zo fleurig mogelijk te houden. Vandaag hebben we iets meer tijd dan anders, dus .... De chef van het huis zegt....klussen.
Eerst is het zwembad aan de beurt. Daar we elke dag zwemmen , moet ook elke dag het water gecontroleerd worden. Twee maal per week stofzuigen en meten of het water nog optimaal is. Zelf ben ik daar heel strikt in. Enkele jaren geleden waren we in Spanje bij mensen. Hun zwembad was qua chloor en PH gehalte niet in orde. Gevolg, de kinderen hadden na de 2de dag vakantie een oorontsteking en mochten van de dokter niet meer zwemmen... Leuke vakantie heb je dan. Dit wil ik niet meemaken en zeker niet wanneer er gasten zijn.
Ondertussen weet al iedereen dat Clauke een planten en bloemen mie is. Op het muurtje van het terras van de B&B komen nieuwe planten te staan. We hebben gekozen voor een soort Buxus.. Het blijft groen en wanneer het te groot wordt , kan je het altijd snoeien.
Potgrond gemengd met de grond van ons land, en dan nog kleine kiezel om het vocht wat langer op te houden.
De potten hebben we bij de plaatselijke pottenbakker gekocht. en Clauke heeft ze geschilderd in de kleur van het huis.
En Bie bie mag ze dragen en op zijn plaats zetten... Iets te zwaar voor ons Clauke... en een beetje een zere rug... Moeten er nog uitvluchten zijn???
Dan is het de beurt aan het tuinhuisje. Geen foto van , hoe het was... Schandalig... Als je iets neemt, leg het dan terug op de plaats waar je het hebt genomen. Dat is mijn motto... Wie doet dat niet? Iedereen. Deze foto, publiceer ik volgend jaar terug, met daarnaast de foto van het moment... Ben eens benieuwd.
De zomer is op komst, het zwemwater bereikt temperaturen, dat je weer lang kan spelen... Dus de opblaasbare dingen worden van stal gehaald en gepoetst.
En na het werken en voor de service, mag er ook eens worden gezwommen.. Mijn dagelijkse 50 lengtes'... Goed voor de spieren , de wijnbuik en nog veel meer....
En of ze genieten.... Mag ook hé... het weekend is begonnen
De kinderen hebben van heel vroeger nog hun dekentjes Heel dikwijls spreiden ze die uit en gaan er gewoon op liggen. Het duurt geen minuut of onze 3 grote jongens liggen erbij.. Das pas genieten zeggen die loebassen dan.
En tegen dat alles opgeruimd is en op zijn plaats staat, dan is dit het resultaat....
Voor we aan de avondshift beginnen, nog even wat kwijt over ons dagelijks leven.
Een tijdje geleden had Clauke wat zaadjes van kruiden in potgrond gestopt. Nu komen er al heel wat kruiden en groenten uit. Peterselie, venkel, trostomaatjes, gewone tomaten , orregano en zo meer. Nu de plantjes groot genoeg zijn en sterk , kunnen ze in de vaste grond. We zullen zien wat er van komt.
En terwijl we aan het werken zijn, slaapt den Sting in zijn gegraven kot. Het is opmerkelijk dat de honden regelmatig in de grond aan het dabben zijn. Je zou dan denken dat ze een knook vinden of wat anders. Niets van... Ze graven een gat en gaan er dan inliggen. Het zou naar het schijnt voor afkoeling zorgen.
We hebben vijgenbomen. En we hebben de test gedaan om ook die te kweken... En hier zie je dan het resultaat van enkele maanden... Een mini....
Ook hebben we dit jaar weer veel vruchten. De amandelnoten hangen vol aan de bomen, de sinaasappels zijn weer goed vertegenwoordigd. Noten zijn voor eind juli en de appelsienen rond december.
De grote broer van de mini heeft dit jaar weer een heel pak vruchten. Deze zijn voor augustus . We kunnen dan weer lekkere voorgerechten en desserts maken. Siroop voor bij de wildgerechten in de winter en nog meer van al dat lekkers.
Peertjes om te stoven
En dit jaar op ons klein boompje...veel nectarines.
Donderdag 15 mei is hier in Spanje ...familiedag... Vader en moederdag is voorbij en nu de beurt aan de ganse familie De kinderen maken een geschenk voor de familie. Een ding wat heel de familie kan gebruiken. Vorig jaar maakte ze een houten thee doos. Wat zou het nu zijn???
Een mooie versierde bloempot
Samen bij het cadeau een mooie tekst. We zijn blij dat we in deze familie wonen.....
Je hebt je misschien al eens afgevraagd waar we met ons huisvuil naartoe moeten...?
We zullen het eens vergelijken.
In België koop je. bij de gemeente, vuilzakken-----Hier koop je in de Mercadonna zakken. In België zet je de vuilzakken om de 14 dagen op de stoep. Hier gooi je de zak in een container die naast de straat staat . In een gemeente of een urbanisatie betaal je water en elektriciteit en daar zit automatisch een bedrag in om de vuilzakken te deponeren in een container , naast de straat. In de campo, zoals wij wonen , is dit niet. We droppen het huisvuil in de container, en de kous is af.
Na een dag werken in het restaurant,heb je natuurlijk wat afval. Lege flessen wijn, schil van ajuin en aardappelen. Overschot van wat sommige mensen niet op eten.... maar dat is zeer weinig,,, tussen haakjes. Kortom.. je hebt wat dagelijks afval. En dat moet dde container in.
Het huisvuil wordt 's morgens aan de auto geplaats , zodat we zeker niet kunnen vergeten dat het weg moet
In het centrum van El Saladillo staan enkele vuilcontainers. Zie mij schrijven!!! Het centrum van El Saladillo... Er staan 3 huizen... die enkel in het weekend bewoond zijn. De containers worden meer door ons gevuld dan door anderen.
En voila ... we zijn het kwijt en zijn er van af.
De badkamer van de B&B krijgt een nieuw douche gordijn. De vorige heeft nu bijna 2 jaar gehangen en ons Clauke vindt dat het eens mag veranderen.
Ook de inkomdeur ...daar moest iets mee gebeuren. We hebben vanaf eind april nogal veel vliegen. De inkom van de B&B bestaat uit een traliedeur en dan een gewone deur. Clauke heeft een vliegennet over de tralie deur gemaakt... Mooi gedaan en een pefect alternatief voor een vliegendeur
Half 3 .. de kinderen zijn thuis van school.. Tijd voor tapa's We gaan de aziatiche toer op deze keer
En dan...Vandaag kregen we een hele grote briefomslag op naam van Clauke en ikke. Stemmen voor de kamer van volksvertegenwoordigers in Limburg Samen met de zeer grote enveloppe , zat er in de post ook een klein briefje , om te stemmen voor Europa.. Dat kleintje kwam uit Spanje.
De grote enveloppe uit België bevatte heel wat papieren... terwijl dat van Spanje , heel beschijden was. Het verschil tussen een...(rijk )land en een slim
En of we het aan ons hart laten komen! Stemmen doen we Maar lekker eten evenzeer Pasta con Marisco
Oktober 2013. De school is dan goed 14 dagen bezig.De kinderen kwamen thuis met een briefje waarop stond dat ze naschoolse activiteiten konden volgen. Dansen, knutselen, guitaarles en theater. Die van ons willen alles volgen. Claudia en ik vonden het goed omwille van de taal die ze dan nog beter onder de knie zouden krijgen.
Na december bleef er dan alleen nog theater over. Normaal , daar de juf van dansen ziek werd en er geen vervangster was, het knutselen werd enkel bezocht door onze meisjes en de rest waren kleuters en de guitaarles werd ook onderbroken omdat de meester , papa , geworden was en dus geen tijd meer had.
Met Kerstmis , speelden ze een stukje uit ...Waar de ster bleef stille staan... en na de Kerstvakantie zouden ze mee doen aan een project van Mazarron. Het was namelijk zo , dat al de scholen werden uitgenodigd om te werken rond het project...Dromen worden waar...En dit met , voor allemaal, hetzelfde verhaal. Het verhaal van Pinokkio.
Iedere woensdag van half 4 tot 5
En gisteren was het zover. Om half 7 in de theaterzaal van de Universidad popular van Mazarron.
Bij de ingang van het theater hing al weken een affiche over het project en de scholen die mee werkten. Pinokkio was de rode draad rond het project. Iedere school die , naschoolse theaterlessen geeft, kon zelf een verhaal in elkaar knutselen. Doch één gegeven was er, het moest over Pinokkio gaan.
Nog vlug een foto achter de coulissen . Spanning en nervositeit op de gezichten van Pinokkio en de goede fee.
Ook voor het decor moest de school zelf zorgen. Om half 7 was de voorstelling , en om half 4 kregen ze pas voor het eerst de theaterzaal te zien zo ook het podium. Nog vlug een generale , muziek en belichting op punt zetten...en dan...
Doek open....
Pinokkio...ons Yanneke als houten pop ...stil en onbeweegbaar.... Dat was lang geleden.....:)
En dan kwam de goede fee, en alles was om zeep... Op de achtergrond , een meisje van het 1ste studiejaar... Voor mij , de beste rol...heel echt en spontaan en dan die tekst... Zoveel.... Maar .. ze deed het met alle gemak..
Yetteke speelde een kleine rebel die Pinokkio op het slechte pad moest brengen. In het begin een beetje zenuwachtig..maar toch...schitterend gedaan.
De circusdirecteur... Hij begon met onder zijn neus een dikke zwarte snor. Eén zin....en weg snor.. Dan maar verder zonder
In het bootje in de buikholte van de walvis.. Met wat kennis van het verhaal en heel wat verbeelding....het was gewoon prachtig.
En toen was het gedaan.. Allen samen op het podium...een internationaal gezelschap Maar belangrijk om te vermelden was ook , dat er 9 Vlaamse gasten aanwezig waren. Allemaal klanten , die ondertussen echt fijne vrienden zijn geworden. Ze kwamen onze kids een hart onder de riem steken.. Bedankt ervoor.
Heel veel energie en heel veel naschoolse uren hebben Yolanda en Marife hier ingestoken. Het was een mooie avond... Proficiat...
Het weekend was druk...daarom gene blog geschreven. Het waren weer fantastische klanten in de finca ...en tja, dan kijken we niet op een uurtje en een karafke wijn...Helaas is het dan de andere dag...koekenbak. Nog moe en weeral terug aan de slag voor de lunch van moederdag. Maar.....na lange tijd...vandaag vrij. Niet dat we geen klanten zouden hebben, neen, want we hebben ze moeten zeggen dat vandaag , uitzonderlijk, gesloten was. Onze kinderen hadden vanavond hun voorstelling van Pinokkio. Als we dat ook zeiden tegen de mnsen die voor vandaag reserveerden, dan gaven ze ons de raad om zeker te gaan kijken en niet open te houden.. Dank je wel voor je begrip lieve mensen.. Doch, over Pinokkio,daar ga ik het niet over hebben. Dat moet wachten tot morgen.
Wat doet een mens op zijne vrije dag......en zeker als je wat meer tijd hebt omdat de kinderen tot vanavond aan school blijven...?
Eerst en vooral zouden we eens graag willen weten wat ...dit..is. Een tidje geleden had deze fruitboom mooie bloesems. We hebben de foto's op Facebook gezet en kregen vele reactie's. Het zou een soort appelboom zijn. Nu is de vrucht van deze boom al wat aan het ontwikkelen en ik heb toch een vermoeden dat het gene appel is... Wat zou dit dan kunnen zijn ???
Vandaag de grote dag voor onze 2 actrieskes.. Om half 7 , in Mazarrón de voorstelling van het toneelstuk ..Pinokkio.. Maar daar morgen meer over.
Wat doe je dan op je zeldzame vrije dag? Eerst de kids naar school doen. Winkelen hoeft voor één keer niet in de vroege morgen. Maar wel even de bankzaken in orde brengen. Deze foto geeft je een indruk hoe onze bank er uit ziet. Een eenvoudig huis in een Urbanisatie dat omgebouwd is tot bank van Murcia...voorheen de Caixa.
Dan naar Murcia...de hoofdstad van onze provincie, om bepaalde zaken af te handelen. We maken tevens van de gelegenheid gebruik om naar de Makro te gaan... Daar kopen we de speciallekes voor het restaurant. Maar allemaal op ons dooie gemak.. We moeten voor 6 uur toch niet thuis zijn.
Bij thuiskomst hebben we nog wat beleefd. De grote drinkkom van de honden was omgevallen. Dus....modder... Er is er dan éne uit den hoop die zich daar wat in gaat ronddraaien...de Sting. Natuurlijk niet naar de zin van Clauke. De witte gevlekte zag niet bruin van de zon, maar van de modder
Dan wassen hé. En hij genoot ervan... lekker nat en frisd. Een hele afkoeling bij de warmte die er nu al is. En de Max en Sam... ze keken er naar..
Na dit alles ...ons klaarmaken voor de voorstelling Maar nogmaals...Morgen meer En dan is de dag weeral voorbij... De zon verdwijnt achter de bergen... de volle maan is er .. De kids slapen ondertussen want die hun pijpje was uit...
Nog net voor de drukke avondshift begint , even dit...
Ik weet niet of dit in Belgenland is gekend, maar hier is het een rage.Van hele kleine elastiekjes maken ze hier , met een speciaal toestel , armbandjes en figuurtjes.
Voormiddag winkelen voor de avondshift... Rond de middag, samen kleine tapa's eten en dan een muziekje op.. I am so Happy... de wereld hit En we lachen en dansen mee.. Lotto gewonnen...? Ja hoor... met zo een fantastisch gezin... 6 en het reservegetal.
Een rage hier in Mazarron. Hoe het noemt weet ik niet, maar ze knutselen armbandjes en zo veel meer , van hele kleine elastiekjes. Yanneke en Yetteke hebben een beetje op You Tube naar filmpjes gekeken en zijn zo al heel ervaren in het maken van deze spullen.
Onze heerlijke ...spetter..
I am so Happy En dan gaan we dansen en raar doen hé
Voila sé...armbandje af. Mocht het restaurantje niet meer trekken, dan hebben we een alternatief.
Het is al weer vrijdag. De dagen vliegen hier voorbij. Het weer is goed. Voor ons is het goed. Niet te koud , niet te warm.Nu zou je denken dat het hier toch niet de zwoele temperaturen zijn... Wel, Gisteren was hier een mevrouw die pas uit België kwam. Rond 3 uur in de namiddag , kwam ze ons goeie dag zeggen. En het eerste wat ze zei was..."héhé ...amaai het is warm ... 2 Jaar geleden rond deze tijd, en je kan dat eventueel terug vinden op een foto, van 8 mei 2012, stond de temperatuurmeter in de wagen op 39 graden. Vorig jaar, en ook dat zie je terug op een foto, was het 31 graden Gisteren rond de 27 - 28 , dus voor ons aangenaam.
Het is weekend of het begint toch, en dat wil zeggen dat de kinderen vrij zijn. Maar zo vrij zijn ze nu ook niet echt. Maandag 12 mei, moeten ze een toneelvoorstelling doen in Mazarron. Pinokkio.
Vandaag kregen ze de kleding mee, zodat ze konden wennen , en voor de rest moeten ze dit weekend zorgen dat ze hun rol piekfijn van buiten kennen. Yanneke speelt de hoofdrol en is dus Pinokkio en Yetteke is één of andere schurk.
Yanneke poseert voor de fotograaf en ik profiteer er vlug van om de croque madammen en de spare ribs met pasta te laten zien...Eigenlijk mocht ik de foto niet plaatsen, maar reklam is reklam. En wie krijgt hier nu de lange neus
Wel....af en toe, heel af en toe, zou Yanneke ook een lange neus moeten hebben. Om best wil van haar eigen, kan ze soms eens een leugentje plaatsen. Zal normaal zijn zeker...
Gelukkig moet Yetteke geen boom spelen want daar hadden ze geen kostuumpje voor. Eén of andere jongensschurk...en als je goed kijkt, dan is de rol op haar lijf geschreven. Maar alle gekheid op een stokje....Toneel spelen in het Spaans...Je moet het maar doen
Toneel in het Spaans....We zullen er winig van verstaan ...
Mazarrón heeft enkele fantastische gebouwen, zoals de kerk van San Andrés met
zijn plafond in Mudejarstijl en de ruïnes van het kasteel Velez. Mooier nog is
de natuur met zijn betoverende Ciudad Encantada aan de kust, waar water en wind
uit het witte zandsteen vormen hebben gebeeldhouwd.
Iets ten noorden van
de stad is een thermische bron met water van 50°C en die te allen tijde bezocht
kan worden. El Saladillo , het is daar waar we wonen. Dit thermisch water wordt ook gebruikt in het nieuwe Sensol-hotel
(Camposol Golf Resort) dat uitgerust is met een indrukwekkende spa en
wellnesscentrum. Helaas op dit moment gesloten...
Beneden ligt de nieuwe jachthaven met een groot aantal
zeewaardige jachten, ondergrondse parkeergarage en winkelcentra. Langs het water
bevinden zich veel restaurants en cafés.
Mazarrón wordt al duizenden jaren in één adem genoemd met de winstgevende mijnen
in de bergen, die rijk zijn aan lood, zink, zilver, ijzer, aluin en rode oker.
Er zijn sporen van Fenicische, Carthageense en Romeinse mijnen en de rijkdom aan
mineralen in de streek trok ook de Moren aan. De Romeinen bouwden hier ook
fabrieken voor de productie van garum, een zoute vissaus die zeer geprezen werd
in de hoofdstad van het Keizerrijk.
Na de Christelijke Herovering werd de
nederzetting Casas de los Alumbres de Almazarrón verder ontwikkeld terwijl de
mijnexploitatie doorging. De strategische ligging bleek een verdedigingsbolwerk
te zijn tegen de buurlanden Lorca en Cartagena - De vele verdedigingstorens die
als gevolg daarvan werden gebouwd tegen de dreiging van de hernieuwde invasie
vanuit Afrika staan er nog steeds.
Mazarróns mineralen bleven de streek
rijkdom brengen tot het begin van de 20e eeuw en toen de mijnen minder gingen
opleveren, namen het toerisme en de landbouw het over: in dit gebied worden zeer
veel tomaten, meloenen en komkommers gekweekt. Dankzij de vernieuwde economische
ontwikkeling konden enkele van de modernistische gebouwen die symbool staan voor
de stad worden gebouwd, zoals het gemeentehuis en het oude culturele
hoofdgebouw.
Toen we in mei 2012 hier bi de finca aankwamen, zagen al de bomen er mooi groen uit en droegen heel wat vruchten.Naar het schijnt was er het jaar ervoor een serieuze regenweek geweest. Wij kregen in september 2012 een zondvloed van water over ons. Genoeg om te zorgen dat het najaar van 2012 en het voorjaar van 2013 er heel groen uitzag. Vandaag is het wat anders. Sinds begin 2013 heeft het ...bina ...niet meer geregend. Alles is dor Ík had vorig jaar een heel pak vijgen. Dit jaar niets. De amandelnoten hangen aan de bomen, maar we zien wel dat de plaatselijke boeren de bomen water geven. Normaal kan deze notenboom heel goed tegen de droogte en heeft hij amper water nodig. En als de plaatselijke boeren die mannen water geven...dan wil dat al iets zeggen. Zo is het ook met onze olijfbomen. 180 hebben we er. Ze geven jaarlijks zo wat 200 liter olie. Net genoeg om een jaar mee toe te komen. Maar er zijn 2 bomen die al bruine blaadjes vertonen... dus Water.
Clauke maakt eerst rond de boom een kuiltje , zodat het water niet wegstroomt.
En terwijl het water stroomt,wordt er ook wat...gefletst...met de honden.
We kregen ook het advies dat overtollige takken moesten gesnoeid worden, zodat de bomen geen nutteloos watertransport naar overtollige takken sluist.
We hebben een jonge mimosaboom staan. Ook die wordt gesnoeid zodat de bloem in het voorjaar naar hartelust kan bloeien.
Een tijdje geleden hebben we een paradijsvogelplant ...of zo iets , bij de inrit gezet. Lees enkele blog berichten geleden. Enkele dagen geleden, moesten we vaststellen dat die boom , geknakt was door de wind. Nochthans hadden we de stam behoorlijk vast gemaakt.
Ok...dan maar repareren hé. Met groene plakband en wat saté stokjes,heb ik de stam gespalkt. We zijn ondertussen een goeie week verder en... de plant krijgt een nieuw blad en het blad dat gepalkt werd, is nog steeds groen en niet dood. Dus....operatie gelukt.
Voor mensen die kleurenblind zijn wat betreft groen en blauw. Het is wel degelijk groenen twal. Als je goed kijkt zie je ook de saté stokjes. Ge kunt er wel mee lachen, maar de plant is gered.
De plaats waar de paradijsplant stond , was dus terug vrij voor wat anders. Een mooie palmboom misschien? of toch iets anders. Vandaag waren we bij Juani en Pedro.. onze vrienden en tevens een tuincentrum. Veel te veel keuze... Tot we opeens een mooi boompje zagen met prachtige bloemen in het rood. Little John...of Callistemon.
Callistemon
is de botanische naam
van een geslacht
van struiken.
De naam komt van de Griekse
woorden kallos
(schoonheid) en stemon
(meeldraad). De Nederlandse naam lampenpoetser
verwijst naar de lange bloeiaren,
die doen denken aan de kwastjes waarmee vroeger petroleumlampen
werden schoongemaakt.
In Australië worden deze groenblijvende struiken of
kleine bomen 1 tot 3 m hoog. Als pot- of kuipplant bereiken ze
ongeveer een derde van deze hoogte. Het blad is stijf en leerachtig,
vaak met een stekende top en opvallende nervatuur, groen en
lancetvormig. In de zomer bloeien ze met prachtige, 5-10 cm lange
bloeiaren. Wat we zien zijn de scharlaken, soms gele helmdraden die
in cilindervormige bloeiwijzen aan het eind van de takken staan.
Deze spiralen van bloemen verliezen hun kelk- en kroonbladen zodra
de knoppen open gaan. Na twee maanden laten deze vlammende toortsen
ook hun meeldraden vallen. Uit de vruchtbeginsels ontwikkelen zich
harde, verhoute, grijze, drie- tot vierhoekige vruchtjes die vlak
tegen de tak aan zitten gedrukt. Voorbij de bloeiwijze groeit de tak
door en vormt weer blaadjes.
Callistemon-soorten
worden in Australië gebruikt als voedselplanten door de rupsen
van sommige motten
van het geslacht Aenetus
Little
John
Het verschot is nog maar just uit mijne rug en juuu dsen deze mag weer schuppen. Ge kunt da nie geloven als ge een madam hebt met groene vingers...wat ne mens dan allemaal direct moet doen. Want als ze het in haar kopke heeft...moet het ook direct gebeuren.
Deze bloemen staan er nu ook al op, maar hopelijk volgend jaar wat meer.
En dan onzen John nog behoorlijk veel water geven en maar hopen dat hij aanpakt. De boom.. is het een zij of een hij.. HET.. boompje....maar ik weet toch zeker dat Little John nen ...HIJ..is
Spaanse moederdag. En waarom zouden wij nog een Belgische moederdag vieren?? We wonen in Spanje en onze kinderen hebben hun maama hier... dus Spaanse moederdag.
In het weekend maken we er een gewoonte van om 's morgens een koffie te drinken op ons terras. Lekker in de zon, de hondjes rond ons , de vogels , ...de vliegen ook... kortom, de ochtendstond...
Deze morgen niets anders dan andere zondagen. Hondjes die lui lekker op een geitenhoef knabbelen. Clauke en ikke een heerlijke warme koffie... En dan de kids die voor de mama een mooi versje of gedichtje hebben geschreven..
Spaanse moederdag
De kinderen hadden een mooie kaart gemaakt met een heel ontroerend gedicht over de mama.. Ons Clauke, de beste mama , was op het vroege uur...9 uur... ontzettend ontroerd. Ze liet de traantjes de vrije loop 'Gisteren zei ze nog tegen de kids , op de markt..."Het mooiste cadeau is dat wat recht uit het hart komt,,, Önze meiden hadden dus gisteren nog een mooie kaart in elkaar gestoken, met een mooie tekst......In het Nederlands... Tja , je zal je afvragen waarom ik dit nu schrijf, maar ...voor de kids is Nederlands schrijven niet meer alledaags.
En dan een lekker ontbijt. En wie steekt zijne kopmn door de deur?? De Sam.. Binnen komen is voor de boys verboden, En ze weten het hoor!! Maar zijne kop door de deur steken, dat laten we nog net toe.
We hebben een heel stuk van de voormiddag wat gehangen, en dan ....toch maar iets doen. Naar de rommelmarkt. Tegen de goesting van ons Yetteke , die wou gaan shoppen in Cartagena Maar toch... We waren eigenlijk op zoek naar een....riek... Op heel de markt....veel rommel, maar geen ...riek.. Dus Jean...als je dit leest....9 juli....een riek aub...
In Belgié, op de markt....hamburgerkramen en frituren... Hier..... Churros.....en blikjes frisdrank...
En voor de restLiefste Meterke in het verre Indonesia.... Ne gelukkige verjaardag... We Love You
Ik moet het toch effe kwijt... De pijnbank...weet je nog ? Deze morgen rond 5 uur werd ik wakker van een vreselijke pijnscheut in mijne rug. Ik lag op mijne buik en wilde me draaien...Verkeerde beweging. Tranen in mijn ogen van de pijn. Het ging van geen kanten.. We hadden afgesproken om rond 9 uur te ontbijten...zo gezegd , zo gedaan. Clauke wou naar de markt...maar helees, ik kon echt niet mee. Ik ben terug op mijn bed gaan liggen ...pijnstiller genomen...en... Clauke vertrok met de kids naar de markt. Er moesten trouwens nog inkopen gedaan worden voor de avondshift. Rond half 11 ben ik opgestaan...douchke genomen....en... De rugpijn..het verschot...was helemaal weg. Heeft die verkeerde bewing van 5 uur deze morgen, de boel weer op zijn plaats gezet??? Het moet wel. Ik voel praktisch niets meer...
Iedereen, die de blog leest, weet alvast dat ikke de kok van dienst ben hier in de finca. Maar buiten de dagelijkse menu in het restaurant, hebben we ook een kleine kaart. Pannekoeken, verschillende croques, maar vooral spaghetti. En bij spaghetti hoort natuurlijk ook saus. Wel, vroeger maakte ik thuis in huis altijd zelf de saus. Tot op een dag dat ik het wegens een omstandigheid , niet kon. Dan heeft Clauke de saus gemaakt. Mannen...die was zo goed, dat zij de saus altijd is blijven maken. Bijna ieder week wordt er een grote ketel saus gemaakt. Verse groenten van de markt..Rode en groene paprika, ajuin, cougette, tomaten , verschillende kruiden, en natuurlijk gemengd gehakt. Het gehakt mag ik kruiden en ...rul...bakken En dan worden de groenten gestoof , en het duurt een gansed dag , eer de saus klaar is. We laten die dan nog een nacht in de ketel afkoelen en de dag nadien wordt de saus in bakjes verdeeld.
Lekker... Kostprijs voor 180 gr pasta ongekookt= 400gr gekookt, met saus. brood en kaas+ sambal en/of tabasco 7
En nu heeft het pijnbankje zelfs kussens ...Nu is het niet meer een pijnbankje
1 mei gisteren, feest van de arbeid. Voor ons staat er ...werken ...op de agenda. De dagdagelijkse dingen...tuin onderhouden, water geven, eten koken..Helaas moet ik het iets rustiger aandoen. Het is niet van moeten, het is van...het gaat niet anders. Ik zit nog steeds goed vast met mijne rug.
Ik mag dan ook met trots schrijven, dat de kinderen en Claudia, mij, ontzettend goed hebben geholpen , om de avondshift in orde te krijgen.
Claudia is vandaag begonnen met het bankje te sappen. Ondertussen noemen we het ...pijnbankje. Ik heb van dit banje het verschot in mijne rug gekregen, en Clauke had er een gigantische plinter van in hare vinger. ....pijnbankje ....dus.
Het is weer een warme dag en de kinderen zin vrij van de school. Dus wordt er gespeeld en gezwommen natuurlijk. Spelen met waterballonnetjes...
En die mannekes hebben het ook warm.
Zo , het pijnbankje is klaar. Het krijgt een plaats op de binnenkoer van de B&B Nu nog wat kussens erin....als het bankje droog is tenminste.
Na de avondshift, als het niet te laat is geworden, gaan we nog even ,buiten op het terras, relaxen. We laten de honden los, drinken een glas, gaan nog even wandelen en dan zit de dag erop.
Het is niet altijd evident om een avontuur neer te schrijven. Reden: Er is niet altijd een avontuur te beleven.De blog staat onder categorie...dagboek.. Daarom een verslag van een woensdag... Gisteren dus.
De kinderen naar school en dan naar de winkel om verse producten. Op woensdag blijven de kids tot 5 uur op school. Al een heel schooljaar zijn ze aan het repeteren voor een toneelopvoering die plaats heeft op 12 mei...Maar daar zullen we later meer over vertellen.
In het volgende fotoverslagje zal ik proberen de dagelijkse bezigheden te laten zien...De dagelijkse kost.
Tijdens het winkelen vroegen we ons af wat we zouden eten.. Daar ik voor het restaurant piepkuiken gevuld ga klaarmaken, stelde ik voor on van het gehakt een hamburger te maken en die lekker tussen een broodje te leggen. Claudia was direct akkoord. Bij thuiskomst, loopkleren aan en een loopje van 8 km gedaan.. Helaas is het me niet bevallen..Ik vond geen ritme in mijn ademhaling, pijn in mijn voeten en mijn knieën...kortom...niet mijnen dag. Maar opgeven...!!! Na de 8 km nog zwemmen en dan beginnen.
Tegen 1 uur had ik de hamburger klaargemaakt. Fotoke van trekken voor op de blog en dan smullen.
we zijn nog niet aan het eten of daar gaat weer de telefoon voor reserveringen in het restaurant. De reserveringen komen niet alleen per telefoon binnen. Via persoonlijk bezoek van klanten en via mails We spreken hier per dag zowat 5 verschillende talen, en dan kan het al eens gebeuren dat je tegen een Engelsman opeens in het Frans of Duits begint. Het is regelmatig lachen met onze eigen stommiteiten.
Claudia wil ook altijd alles op hare facebook zetten. Van de hamburger een foto nemen en dan doorverzenden op Fb.
J a, en dan is het smullen geblazen. Nog even napraten en terug beginnen. Clauke in de tuin,ik in de keuken.
Onverwachts kwamen rond half 2 vandaag enkele mensen een snack eten 'Spaghetti, verschillende soorten croques en pannekoeken.. Dat is dan effe vliegen in de keuken. Zonder reservatie, kan je bij ons die snacks eten. Wanneer ik dan ook nog juist aan de voorbereidingen bezig ben voor de avond, dan is de keuken een mesthoop..
Om half 4 is iedereen weg, de voorbereiding voor de avond is gedaan...dus nog wat tijd om wat te doen. Het bankje dat Claudia aan het opmaken is, mist 1 steunplankje. Dat doen we dan wel effe zelf... Jaja...en toen ging het grondig mis. Ik was gehurkt, om iets te doen...stond recht...en..verschot in mijne rug. Maar het moet door...Ik zei het al tegen Claudia, het is mijnen dag niet.. Het lopen , was afzien en nu dit..
Maar goed, we passen onze houding aan en doen het wat voorzichtiger...
Uiteindelijk is het bankje toch afgeraakt en kan het de volgende dagen geverfd worden...
Vandaag geen blog... het is veel te druk . Maar het ergste van alles is... Ik heb het verschot in mijne rug...Morgenvroeg begin ik er aan Dus vanaf 9 uur morgen ga je onze avonturen weer kunnen lezen.
Ik kreeg vandaag een compliment van een lezer dat er weer veel op de blog staat.
Bedankt alvast.
Toch!!
Je weet begot niet altijd wat te schrijven.
Het is een doodgewone doordeweekse werkdag.
Opstaan, ontbijt, kinderen naar school, winkel, bank......
En dan nog een controle van een andere woning ... Gelukkig alles in orde en vooral vredig..
Spijtig dat de eigenaars er niet zijn. De temperatuur van het zwembad is 23 graden... het is windstil , de vogeltjes fluiten..de planten en bloemes staan in bloei...!!
Ik zal maar stoppen met de eigenaars waterachtig te maken..
En dan begint de taak waar we centen mee verdienen.
Een menu klaarmaken voor de middagshift en straks ééntje voor de avond.
Het bankje van gisteren, dat we uit het eco-park mochten meenemen, krijgt vandaag een grondige schuurbeurt.
Als ze er aan begint, dan stopt ze pas als alles klaar is.
Morgen wordt het hier en daar nog wat hersteld en daar zal ons Clauke dan beroep moeten doen aan ikke.
En terwijl de schone aan het slapen is , doet ze verder aan de bank als een beest.
Of was dat een ander sprookje.
Kokeneten maken is dan weer mijn job
Het seizoen van de aardbeien is bijna gedaan , hier in Spanje, dus nog vlug confituur maken.
In juni is het in Belgié soms te warm als men moet studeren..
Hier heeft de zon helemaal geen compassie met de studenten.
Zondag , gisteren dus, hadden we na een lange tijd van werken , nog eens een dagje vrij.
Dat kan echt deugd doen en het is dan zo eens een dag waar we niets anders doen dan hangen, slenteren , goed eten en drinken en voor de rest niks.
Of eigenlijk is dat dan toch precies een drukke dag.!
Na het opstaan en het wakker worden, wat voor sommige huisgenoten hier zeer lang kan duren, hebben we eerst een lekker ontbijt genomen.
Tijden zo een ontbijt wordt er dan gepraat over wat we gaan doen.. En .., hoera.. ik mocht kiezen.
Naar de markt, in mijn stamkafee.( Peyma ) een pintje drinken en dan kuieren langs het strand en de haven.
Het strand van Mazarrón , rond de middag.
Er ligt al heel wat volk te zonnen en er wordt al ferm gezwommen in de zee.
We merken het ook al wat aan de drukte... De zomer is in aantocht.
Vele mensen kuieren langs de kustlijn en genieten van een terrasje of een bankje.
Ook mijn 3 vrouwen genieten van een dag aan zee.
Wel, voor ons is het eigenlijk geen dag aan zee, maar enkele uren.
Voordeel is, we wonen niet ver van de zee en eigenlijk zien we die al elke dag.
Vroeger in België moesten we 200 km rijden om ..la mer.. te zien , en ja...dan blijf je meestal..een dag aan zee.
Dit zijn de vissen in de haven..
Het zijn geen forellen, maar ze trekken er wel op.
We hebben ze al gegeten.. Te koop in de haven en diverse viswinkels.
Lekker
Helaas ben ik de naam kwijt, maar het gad iets van zeebrasem ,...dacht ik
En dan..!!!
Un Cerveza Aleman..
Nen echte Slappe Seppel...
hmmmm....
Maar van feesten, drinken en eten op zondag...moet je dat er weer aftrainen op maandag.
Clauke en ik zijn alweer een tijdje goed bezig om toch elke week 3 keer te gaan joggen.
Zwemmen en fietsen doen we ook nog ...dagelijks..
Deze morgen om half 9 stonden we al klaar om onze toer van een 7km te lopen.
Eerst de kids naar school en dan aan de Puerto joggen.
Nu is dat flesje water nog vol..
Nu niet meer.
Van onze joggingtocht is het dan richting Leiva,
Jean en Eva...je kent ze nog uit vorige verhalen en...avonturen... hebben daar hun huis.
Ze zijn naar België terug om hun huis daar te verkopen , en wij hebben ons aangeboden om hun huis te onderhouden, tuintje en zwembad . en wat toezicht te bieden.
De bloemen en plantentuin staan er , en dat tijdens de warme dagen, nog even mooi bij.
Helaas was er vandaag geen water.
Tja , dat kan je in de campo al eens meemaken.
Dus gaan we morgen wel even terug.
Maar toc enkele mooie foto's
En dan terug naar vrijdag..
Weet je nog dat we naar het eco-park gingen en dat Claudia een mooi bankje zag...?
Ze kreeg het bankje helaas niet mee.
Vandaag moesten we terug naar het eco-park.
De opzichter was er weer , maar ook de jongen die we al van vroeger kende.
Ik zei tegen Claudia...Jij praat wat tegen de opzichter en dan probeer ik aan de jonge man het bankje te vragen.
Zo gezegd...zo gedaan...
Wil je het bankje graag?.... Ik zei dat mijn vrouw al 3 nachten niet meer had geslapen..
En......!!!!
Hier mocht ik het bankje inzetten
En nu staat het bij...finca Buen Gusto..
Claudia zal het eerdaags opmaken en dan krijgt het een mooi plaatsje...
Je ziet het hé dames..
Een man kan ook wel eens zijn charmes gebruiken.....
De voorbije week stond in het teken van de verhalen van de gebroeders Grimm
Een thema in de school , waar de kinderen van ieder leerjaar iets moesten uitwerken in de vorm van een toneelstukje.
Gisteren , vrijdag, was het dan d-day en mochten ze de toneeltjes opvoeren.
Yanneke speelde een boerin uit één of ander verhaal en Yetteke was een heks.
Helaas van Yanneke geen foto , ze moest niet verkleed naar school komen. Yetteke wel, die heeft van half 8 tot half 9 voor de spiegel gestaan om te zorgen dat ze er volkomen goed uitzag als heks.
Bij de finca is er ook iedere vrijdag een thema.
Gisteren was het thema steak.
We hebben een stukje stak gekocht van 5 kg en het zelf versneden.
Dat is hier altijd een beetje het probleem, Ze hebben goed vlees, maar ze snijden het altijd fout.
Voor lekkere frieten ook hetzelfde.
De Spaanse aardappelen zijn te bloemig waardoor de frieten veel te snel , bruin worden.
Er is hier in Mazarron een groentehandelaar die Franse aardappelen , uit het noorden, invoerd , 99 cent per kilo, maar je kan er uitstekende lekkere gele frietjes mee klaarmaken.
Maar voor het ei wordt gelegd , moet er eerst nog iets gebeuren..
In ons taaltje zeggen we...KE BIE BASSEN...als je begrijpt wat ik bedoel.
En dees mannen...en vrouwen natuurlijk, want ander komt er niet veel van,...kennen er wat van.
Het wordt stilaan vol zomer hier in Mazarrón.
We hebben de tuin wat opgeruimd, bomen gesnoeid en wat oude rommel verzameld.
De bomen snoeien is al een tijdje geleden, maar we hebben de kans nog niet gehad om alle snoeisel naar het Eco-park te brengen.
Dus nu was het de moment.
Alles hadden we opgestapeld op de remorque.
Oude bankjes uit onze vroegere keuken mochten hun laatste rustplaats krijgen in Mazarrón. Trouwens , Sting, de dalmatiër had ze een tijdje geleden , kapot gebeten.
2 blauwe tuinstoelen mochten mee.. Zij waren gesneuveld tijdens onze uitspattingen op het strand ....daar kon je eerder in de blog over lezen.
En dan nog de buizen van onze vroegere party tent...Ooit opgezet om een kruidenserre van te maken, maar helaas stuk gewaaid..
Snoeisel in de container, en de bankjes bij andere lotgenoten..
En dan gaan wij banken weggooien....en wat ziet ons Clauke dan op het stort...!!!
Een bankje..
Oud, maar nog niet versleten.
Dit moet ik hebben ...mooi opmaken en we hebben weer een aanwinst....zei ze,
Naar de park opzichter... onderhandelen, vragen en smeken..
Effe bellen zei de brave man..
Helaas, het bankje is van iemand anders..
Clauke is er de kop van in..maar maandag gaan we terug om nog wat puin weg te doen..
Ze heeft de hele dag nog het volgende gezegd....maandag is dat bankje van mij...Ik voel het..
