Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
26-07-2012
Bumperen.
Het is voorbij middernacht, en ik ben er nu pas aan toe om de blog te schrijven. Weinig nieuws. Vandaag zijn de kids naar de zomerschool geweest. Trouwens dat doen ze al elke dag en ze vinden het suoper.Wij hebben in Mazarron het stapelbed gaan afhalen. We hadden er eindelijk ééntje gevonden. Zeer degelijk en iets duurder dan in de Ikea, maar al bij al , het is kwalitatief. Ik heb het volledig in elkaar gestoken en....fout. Claudia zegt dat het trapje aan het voeten eind moet staan. Ik heb dit aan het hoofdeind gezet. Dus zweten om niets en morgen terug opnieuw. We zijn dan verder gaan winkelen in Cartagena. Frigo en nog wat losse spullen voor de B&B . Zoals, broodmandjes, tafelkleed , kastje voor de badkamer en.. We hebben glazen besteld voor het restaurant. Nog wat lakens en handdoeken, een kleine frigo en nog heel wat andere prul. Daarna naar La Azohia. Onze kinderen verbleven er bij Marc en Wendy. Hun dochtertje Amy is voor hun een echte leuke vriendin. Helaas gaat ze maandag naar huis en moeten onze meisjes nog 12 weken wachten tot ze terug komt. Toen we rond 6 uur thuis kwamen, zijn Claudia en ik irect aan de slag gegaan.Weer maar poetsen en nog verschillende dingen afwerken. Het is werken tegen de tijd. Maar wat geeft het. We doen het nog altijd met veel plezier. orgen dus, nog het bed goed zetten, in de badkamer wat dingen ophangen, spiegel , kastje enz.. En dan het dah van de binnenkoer zetten. En onze Jumpy heeft tijdens ons inkopen te Cartagena , gekust met een Mercedes.
Van op de straat is het echt een mooi zicht. Het valt op en dat is belangrijk.
Kusjes tussen een Citroên en een Mercedes. En dan zeggen ze ook nog MerCi
Zo wordt er geparkeerd in Spanje . Heb je niet genoeg plaats, dan duwen we maar.
Om half 8 opstaan. Papa zet het ontbijt klaar .Geen ververs vandaag en geen moleke. Dus , buiten ontbijten. Wassen, tanden poetsen en naar de zomerschool. Onze kids gaan vandaag mee met Olivia en haar broer. De mama heeft een dag vrij en wil graag dat onze kids mee naar haar huis gaan om te spelen. Tot 8 uur vanavond. Ok . dan kunnen we serieus doorwerken. Limpia limpia en nog eens limpia. Of kuisen kuisen en nog eens kuisen.Claudia geeft er weer een serieuze lap op. Ik doe het soft werk. Lampen aansluiten en nog verschillende elektrische dingen. Claudia is bezig met de koer te reinigen, waar de aannemer zijn producten, zoals zand, cement en nog veel meer, heeft gedeponeerd.Niet te doen. Dus , van tactiek veranderen. We gaan die plaats afbakenen en bestellen 2 ton , witte kiezel. Rond 5 uur brengen ze deze en als een bezetene , verspreiden we samen de kiezel over de verharde vloer die er is, maar niet uitziet, hoe wij het willen. Om half 7 is dit gedaan. Dan nog spagettie saus maken. Claudia start ermee en ik ga me douchen. Na mijn douche, los ik haar af en gaat zij douchen en kook ik verder. Om 7 uur nog naar een winkel om de stapelbedden en het vliegengaas, en dan de kinderen oppikken.Die hebben de tijd van hun leven gehad. Ze zijn echt stik aan de haak, en liggen op dit moment lekker te slapen. Morgen nog een drukke dag. De kids gaan nar La Azohia en rond 5 uur, durf ik er voor te wedden, dat ik toch eens ferm ga snorkelen in zee. Viva Espana Druk druk druk...maar manaña is nog een dag.
De kiezel hebben ze geleverd, maar ons ie is niet tevreden als de afwerking niet in orde is.
I am strong...Ne gespierde stillo ja. En da eet 400gr spagttie op. Alleen !!! Want ik eet maar 50 gr en de kids ook een beetje .
Das nu pas werke sé. Met de sprits de stenen water geven
24 oktober 2011 Wij beslissen om van België naar het buitenland te emigreren.Wie ons moederland wordt is nog onzeker. Na een dracht van 9 maanden is eindelijk ons kind "Finca Buen Gusto " geboren.24 juli 2012
Adres ;Paraje El Polon 5 30870 El Saladillo Mazareon Murcia España tel 0034666090801 Casa rural of B&B en restaurant.
Wat ben ik fier op Claudia. Zij heeft eraan getrokken als een Brabants trekpaard. Zo een energie . Zonder haar hadden we nie wat we nu hebben. Finca Buen Gusto... Of te Claudia's Dream. Ze gaapt wel elke avond als een boerenpaard. Maar het is haar gegund. Iedere morgen, na een half uur dat ze is opgestaan, begint haar energie te borrelen en sleurt ze ons allemaal mee in het mooi maken van onze Finca.
Dank je wel lieve schat, voor je energie en het blijven geloven in onze droom.
In
1978 heb ik mijn studies even onderbroken om te gaan werken in een fabriek.
Deze puber dacht de wereld te kunnen verbeteren en als een vrije vogel te gaan
leven. Wat geld verdienen en voor de rest Carpé Diem. Ik werkte toen even in
de fabriek, waar mijn vader destijds een verantwoordelijke positie had. Dus,
even profiteren van de genaamde kruiwagen. Serie werk moest ik er doen. De
ganse dag aan een persmachine zitten en gaatjes in een stuk ijzer stampen.
Natuurlijk had mijn vader ervoor gezorgd dat dit de slechtste baan was. Met de
bedoeling om me te laten voelen, dat ik toch maar beter verder zou gaan
studeren. En hij had het ook nog eens bij het rechte eind. Na een half jaar was
ik dit al beu.
De
hele dag heb ik vandaag daaraan moeten denken. Ik heb namelijk 6 tafels en 24
stoelen in elkaar gezet. De eerste tafel en de eerste stoel, is nog een
avontuur. Je moet alles goed volgen uit het boekje. Maar eens je aan de tweede
tafel en de 4de stoel begint, is het serie werk. Nostalgie met een
klein wrang gevoel.
De
aannemer is nu definitief weg. Al het sanitair is gezet en het werkt. De
elektriciteit is afgewerkt. De lampen in de pergola flikkeren niet meer. De
ververs hebben morgen nog een dag werk, en dan zijn ook die weg.
Claudia
zei me deze middag( om 15 uur) aan tafel, Ik ben blij dat we terug op ons
eigen zitten.
5
Weken hebben we gewerkt in het stof. Nu is het voor Claudia uitleven-- . Met
de schrobborstel en zeepsop wordt de pergola vloer gekuist. De binnenkoer van
de B&B is netjes, zo ook de badkamer. Het is nu nog een kwestie van attributen
op te hangen en alles is klaar.
Enkele
dagen geleden hebben we gekke bekken getrokken. Peter heeft er op gereageerd en
dat doet deugd. 24 oktober vertrokken we naar het ..???? .En vandaag 23 juli
9 maanden later is ons kindje ..Finca Buen Gusta, zo goed als geboren.
Nu
ik de blog schrijf, ben ik lekker gedoucht en zit ik in mijn kimono op het
terras onder de lampjes die zacht branden en een fijne sfeer aan alles
geven.(Amaai, wat een lange zin)
Claudia,
die staat nog altijd in hare bikini en doet, nu, om 9 uur, nog de strijk. Het
was weer werkendag. Het begon met het zwembad te kuisen. Dan pistoletjes bakken
en croissantjes klaar maken in de oven. Na het ontbijt, zijn we begonnen met de
binnenkoer van de B&B te schrobben. Zondag aan staande moet alles
piekobello zijn. Ik heb in de pergola de lampen opgehangen. Is me dat een
prutswerk zeg. Claudia heeft nog een tralie deur geverfd en daarna de tuin voor
de pergola echt mooi zuiver gemaakt.
Wat
die lampen betreft. Het ziet er zeer mooi uit. Zeker nu het al donker is, geeft dit alles een mooie sfeer. Maar .Een vraag naar Vlaanderen of Nederland of Spanje of de rest van de wereld. We hebben spaarlampen gekocht. Als ik de lichten uit doe, blijven de lampen flikkeren. Zijn de lampen aan, dan flikkeren ze ook heel af en toe. Wat is dit? Hoe komt dat? Wat moeten we hieraan doen?..
We
verwachten uw goede raad.
Terwijl
wij aan het werken waren, hadden onze kinderen een fijn bezoek gekregen van Amy
uit La Azohia. Het dochtertje van Marc en Wendy. Ze hebben gezwommen, dansjes opgevoerd,
muziek geluisterd en geknutseld. Eigenlijk hebben we die meisjes van de hele
dag niet gehoord. Echt flinke meiden.
Tussendoor
zag ik nog de tijd om vlug een groentetaartje of quiche te maken. Amy had dit
nog nooit gezien, zei ze, maar ze heeft er een heel stuk van gesmuld. Achteraf
bleek dat er verschillende groentjes in zaten die ze eigenlijk niet lust. Maar
je ziet hé Mijn keuken is ook kindvriendelijk.
Morgen
vroeg de laatste werkdag van de aannemer .hoop ik En dan ..poetsen..poetsen en meubels in elkaar steken.
Het
zal weer een warme drukke dag zijn.
Een sfeerlampje aan de binnenkant van de pergola, tegen een pilaar. Maar het flikkert . Ok al staat het contact niet op, blijft het gewoon flikkeren. Wat zou dit kunnen zijn. Ze doen het alle 5. Zou het aan de spaarlampen liggen? want bij gewone lampen is dit niet het geval.
Deze is van Belgie, heelhuis bij de verhuis , hier geraakt. Gelukkig maar. De spiegel pst hier helemaal in de omgeving, en zorgt voor een rustieke sfeer.
3 Waterratjes. Yetteke, Amy en Yanneke. Het was voor onze kids en voor Amy een echte leuke namiddag.
Ik kan eigenlijk maar één zin op de blog zetten. Natuurlijk heb je als lezer daar niets aan, maar toch.. We hebben de hele dag , tot 's avonds laat ' en dat op de nationale feestdag van Belgie, gewerkt. De pergola is volledig klaar. De ramen en deuren van het huis zijn geverfd. De pergole van de B&B is klaar De deuren en ramen van de B&B zijn geverfd. Het plafond van de badkamer is geverfd De openhaard in de binnenkoer van de B&B is volledig opnieuw gespleisterd.
Claudia en ik waren moe , mar tevreden. Morgen weer meer.
Maar bekkentrekken kunnen we gelukkig nog.
Een wandelende tak komt mee doen met bekkentrekken
Het
einde der werken is in zicht. Ik heb vandaag met de aannemer en mijnen tolk
Angel een hartig woordje gepraat. Kwaad!!!Neen dat ben ik niet. Opgejaagd? Neen
dat krijgen ze me hier in Spanje niet. Er is er maar één die me kan wegjagen (Grapje) .(zelf
invullen )
Toen
de aannemer een prijs kwam maken, vroeg ik hoelang de werken zouden duren. 14
Dagen. We zijn ondertussen de 5de week voorbij. Ik wist het en had
er dus rekening mee gehouden. Ik denk ook dat de aannemer serieus in zijn
vingers heeft gesneden. Maar Op de werfvergadering vandaag. Heb ik gezegd.
Kijk jongens. Maandag om 7 uur s avonds moet alles gedaan zijn en
dinsdagmorgen moet ik uw moleke niet horen draaien. Al kom je zaterdag en
zondag en de maandag met 20 man werken, de hele nacht door! Het interesseert me
niet, maar maandagavond om 7 uur ..finito.
Eigenlijk
moet ik aan jullie lezers iets verklappen. Zondag 29 juli hebben we onze eerste
gasten. Voor één week. En we willen dat alles, tot in de puntjes perfect is. De
mensen komen op vakantie en we zullen er alles aan doen om hun een vakantie te
geven die ze niet vlug zullen vergeten.
Als
deze mensen naar huis vertrekken, hebben we 2 dagen geen volk, en dan komen er weer.
Voor één nacht. Maar ook zij verdienen het beste. Op 11 augustus komt Bram en
Sabeth. En ook zij verdienen het hemelse.
De aannemer
had het begrepen. Ik zei hem. Kijk jongen, je hebt me een voorschot gevraagd en
ik heb dat correct betaald. Je hebt me een tussenschot betaald en ook dat
hebben we correct betaald. Dus, nu is het aan u.
Morgen
om 11 uur is het hier grote Limpia of kuisen. Angel komt helpen en Sebastian
komt alles opkuisen.
Maandag
moet er nog één plafond gepleisterd worden en het sanitair moet gezet worden.
Claudia
verft ondertussen de ramen. Het doek rond het zwembad is gezet, en straks
worden nog de lampen gehangen.
Aan
onze eerste gasten . We zijn er klaar voor.
Dat doet ze met veel plezier en ze kan het als de beste. Ramen sappen.
Of het kan ook zijn dat ik dit slim aanpak hé Ik haat dit werk en als je dan je mujer of vrouw aanport en ophemelt....Scoor je goeie punten.
Rond de ramen nog een mooie witte boord en vanaf dinsdag is dit ook weer klaar.
De deur van het gasten toilet van het restaurant is eindelijk gezet.5 weken heeft dat geduurd. De eerste week kwam de deur. Ik vertelde de aannemer dat deze fout draaide. En na 5 weken ; draait ze goed.
De groene draad is gezet. en het ziet er zeer mooi uit. Een staaltje van samenwerking tussen man en vrouw.
De pergola van de B&B . Straks nog een tafeltje, en stoelen, een gevulde frigo en hupsakee. De vakantie kan beginnen.
En
hedde ge meubelen en hedde ge huisgerief, dan moogde ge trouwe me uw lief.
Dat
is wat ze vroeger zongen voor ze een huishouden gingen opstarten. Wij hebben
meubelen en wij hebben huisgerief. Ikea . Het is precies of we een Zweeds
restaurant gaan openen. Marcel Trini en Mitchel zouden om 9 uur thuis zijn. We hebben , toen
we naar de finca zijn verhuisd, hun koelkast en vriezer kunnen lenen. Vandaag
zouden we die verhuizen naar hun appartement te Murcia. Dus rond 9 uur alles
inladen en vertrekken naar Murcia. We hebben de koelkast in de keuken gezet en
zijn vervolgens naar de Ikea getrokken. Tafels, stoelen, porcelein en bestek
voor het restaurant. Decoratiemateriaal en nog veel meer voor de B&B.
Op
een zeker moment reden we in de winkel rond met 6 karren. We hebben zelfs de
kinderen moeten inschakelen om een kar te duwen. Maar vele handen maken het
werk licht en dat was vandaag ook zo. Bedankt aan Marcel en Trini om mee te
helpen.
Na het
winkelen hebben we Ikea gegeten. Balletjes met stampot en frieten en besjes en
tomatensaus. Zweedse culinaire .dingens.
Maar
we hadden honger en het heeft lekker gesmaakt en dat is toch het belangrijkste.
Dan naar huis. Daar weer alles uitladen. Het huis staat vol.
Morgen
beginnen we stilaan alles op te zetten. De ververs hebben heel hard doorgewerkt
en de aannemer is de laatste hand aan het leggen aan alles. Volgende week
poetsen , aankleden en dan kunnen de gasten komen. Ze zullen verwend worden. Wees
maar zeker.
6 karren op een rij . Het kon precies niet op. Meubels voor het restaurant. 6 tafels, 24 stoelen, 2 bijzet tafels, bestek, porcelein, lampen, en noem maar op ....
En dan alles in mijn bus...Maar het ging er allemaal in.
Een dag door de week in de Ikea . Stampvol zit het restaurant. Crisis in Spanje , maar de Spanjaard bespaard helemaal niet op eten .
Zoals
afgesproken, zijn de schilders vandaag begonnen.
Voor
het interieur hebben we een ivoorkleur gekozen, en voor de buitenkant van de
woning hebben we een steenkleur gekozen. Het is vrij moeilijk om op een zeer
klein plaatje een kleur te kiezen voor heel de woning. De schilder is begonnen
met het interieur van het restaurant, ivoor te schilderen. We hadden allebei
een goed gevoel met de kleur.
De
aannemer is de badkamer aan het betegelen, en dat ziet er voor ons eveneens
mooi uit. Simpel en eenvoudig, maar mooi. De ramen van de badkamer zijn
geplaatst en het traliewerk. Voor de veiligheid zeggen ze. Doch ik ben van
mening, het raampje is zo klein dat er al moeilijk een klein kind door kan.
Langs de andere kant heeft de finca aan de B&B een binnenkoer. Als men over
de muur springt, zijn ze ook binnen. Maar och het zal psychologisch werken
zeker.
Voor
de buitenkant heeft de schilder een staal gezet. Geel.. Vies.. Neen, dit willen
we niet. Na een hele tijd naar kleurenkaarten te kijken hebben we besloten om
terracotta te nemen. Hij heeft een pilaar van de pergola geverfd en een del van
de muur .En ja dat is het. Zoals je een schilderij bekijkt, van op een
afstand, hebben we vanaf het zwembad de kleur bekeken en goed bevonden.
Terwijl
ik nu de blog schrijf, is het al donker en de lampen van de pergola branden.
Het geeft een warm gevoel. De kleur van de pergola hé.
We
zijn lang op zoek geweest om een doek voor de afspanningdraad van het zwembad te
vinden. Doek kan je genoeg vinden, maar dan is het weer de prijs die het niet
toe laat om het doek te kopen. Tot we eergisteren in een brico zaak in Mazarron
kwamen. Visanfer. 50 meter doek 1,5 hoog x 50 meter lang 23 . Het doek hebben
Claudia en ik vandaag op ons gemakje geplaatst. Het is echt een meerwaarde.
Morgen
is het een Murcia dag. De meubels voor het restaurant kopen. Ik zie er nu al
naar uit.
De ververs zijn echt goed. Eerder hadden we ze cvoor het huis aan de binnenkant en nu voor het exterior. Eeerst een uur werk met aflakken. Wij leggeneen deekske of een plastiekske. Deze broers, leggen plastiek en papieren vloer om al de spatten op te vangen.
Met de overschot van de stenen voor de buitenmuur van het restaurant , is Claudia een wegje aan het maken. Niet om met een auto over te rijden maar wel om bvloempotten op te zetten.
En de verver hij verfde verder
Groene doek rond het zwembad. Dat is nu zo een werkje wat ik weer graag doe.
Om het doek goed te bevestigen, moet er ook wat gesnoeid worden.
De kleur van de pilaren , en straks de rest van de woning.
En het doek hing....Einde werk. Claudia en ik..weeral samenwerking... Gaart nog steeds bijzonder goed.
Het
is er gisteren niet van gekomen om tijd te maken voor de blog. De schuld ligt
altijd bij dezelfde. Marcel, Trini en Mitchel brachten ons een bezoek. Roseetje
erbij. Praten, wat eten en zo is het donker en vooral laat. Maaar Het is toch
iedere keer weer zo plezierig, dat spontane aan de Spaanse mentaliteit is
zoveel waard, en je bent het snel gewoon. Zoals we eerder hebben geschreven,
dit kunnen we iedere dag wel hebben. Fijne bezoekjes, en wat kletsen.
Gisteren
zijn ze begonnen met een beetje op te ruimen. Voor de ingang van onze finca,
hebben ze de containers meegenomen. Met een lange kraan hebben ze die dingen
opgeladen. De vrachtwagen kon er bijna niet bij, omdat de aannemer ze had laten
neerzetten toen de pergola er nog niet stond. De badkamer en de gasten wc zijn
aan afwerking toe. Dit gebouw heeft een plat dak. Het was effe schrikken, toen
ik zag wat Sebastian aan het doen was. Hij was het dak aan het vloeren. Uitleg.
De potdallen worden gelegd. Daarboven komt een laag beton van 4 cm. Dan word er
een dikke rubberen folie van 3mm op het beton gelegd. Opnieuw 4cm beton. In
deze laag beton, doe een beetje afhelt, worden kanaaltjes in getrokken om het
water (eventueel water) op te vangen. En dan .word er een vloertje over
gelegd. Vloer op mijn dak
Onder
de pergola is alles mooi afgewerkt en opgeruimd. De ververs gaan er aan
beginnen. Maar zoals eerder geschreven, kregen we bezoek gisteren. Als je dan
aan het praten bent en wat gedronken hebt, krijg je natuurlijk honger. Het was
even improviseren. Ik heb wat groenten gestoofd en daar dan rijst onder gedaan
en lang laten sudderen. Daarbij een stukje tonijn. Het was niets speciaals,
maar het had gesmaakt.
Met linten wordt de container omhoog getrokken.
De rand van het plat dak.Ik zag daar opeens een tegel oversteken.Wat was me dat? Dan maar van nader bekijken....Niet te geloven..Er ligt vloer op mijn dak.
De finca krijgt stilaan vorm. Nu nog schilderen
Neen, geen Paella...met biefstuk. Het is een snel gerecht met tonijn.
Het
weekend is gedaan. Om 8 uur waren ze er weer. Voor de laatste week werk.
Volgens Sebastian is het vrijdag om 5 uur in de namiddag allemaal klaar. We
hopen het. Dan kunnen we eindelijk beginnen.
Deze
morgen hebben we al de meubelwinkels van Mazarron gedaan. We zijn op zoek naar
tafels en stoelen. Je zou misschien te durven denken van Je bent er ook goed
op tijd mee!! Gelijk. Maar we hebben een alternatief. Als we morgen naar
Murcia rijden, hebben we zo 24 stoelen en 12 tafeltjes. Maar we willen de
plaatselijke een kans geven om voor ons te werken. 3 winkels hebben we gedaan.
Duur!!! Nu is het algemeen gekend dat Spanje zeer duur is wat betreft massief
hout. Er staan bomen genoeg. Daar niet van. Maar ze produceren er bijna geen
meubels mee. Hier in de horeca is alles plastiek.
Het
was eigenlijk een tegenvaller. Al gauw vragen ze voor 1 stoet 90 met dan de
nodige korting omdat het er 24 zijn wordt het 76 . Het zal dus Murcia worden.
18 Voor een stoel, maar niet geverfd of gelakt. Daar hebben we wat op
gevonden. In Mazarron zit er een meubelmaker met een spuitcabine. We hebben hem
gevraagd of hij de meubels die we brengen, wil verven. Dat doet hij. Werk is
werk.
Al
enkele dagen hebben we last van de geur van varkens en mest. De ene zegt dat ik
me moet douchen, de andere kent deze reuk. Nu zijn we erachter gekomen wat het
is en wat het is pleit in ons voordeel. Iets verder leeft er een varkensboer.
Hij is zijn stallen aan het afbreken, en de mest met een bulldozer in een
vrachtwagen aan het laden. We hebben de pech dat de wind even verkeerd staat,
maar dat nemen we erbij als we weten dat straks alles weg is. Lang leve de
stank
Sinds
1 juni wonen we al in de finca en hebben we nog steeds geen TV aansluiting. Er
staat een antenne op het dak, kabel is er hier niet, we hebben een schotel en
een kastje voor tv Vlaanderen. Maar niemand in huis hier vraagt naar tv. Dus
doen we dat ook niet. Tegen de winter misschien, dan zijn de dagen korter en is
het vlugger donker. De kinderen hebben hun laptop en kijken tijdens de siësta
naar filmpjes van K3. Terug K3. Je ziet hé de Vlaamse wortels blijven. Doch een
uur later hoor je dan weer Spaanse kinderliedjes.
Claudia
heeft vandaag de bestaande lampen, die aan de finca hingen, mooi gepoetst. Ze
lijken weer echt als nieuw. Besparingen.
De
loodgieter is vandaag langs geweest om de afvoeren en de waterleidingen te
leggen. We hebben de tegels van de badkamer gekozen en morgen beginnen ze die
te plakken. Het schiet aardig op. Het einde is in zicht en dan is het de grote
start.
Verder
ben ik voolop bezig mlet menus samen te stellen . De granaatappels uit onze
tuin evenals de amandelnoten , zijn bijna rijp. Van de noten heb ik al gegeten. Lekker.
Claudia poetst al de lampen die aan de buitenkant van de finca komen te hangen. Besparen hé in een land met crisis
Geen tv . De kids kijken via de laptop naar filmpjes van K3 en andere Spaanse dingen
De varkensboer die zijn mest , of te , het mest van de varkens, weg doet. Gelukkig. Binnenkort zitten we zonder stank als de wind moest verkeerd zitten.
Granaatappels en amandelnoten. Het fruit is hier iets sneller rijp dan elders. Lekker....
Een hele bundel of bibliotheek aan kookboeken.En dan reken ik het internet nog niet mee. Mensen mensen, het is een aanrader . Lekker....weeral.
Het
is weer zondag en dat wil zeggen dat het zwembad gekuist en gecontroleerd moet
worden. Het heeft vannacht goed gewaaid. Er liggen veel kleine blaadjes op het
terras van het zwembad. Gelukkig niet in het bad. Dus eerst keren en dan stofzuigen.
Ik moet er ook bij vertellen, vandaag is het, althans deze morgen om 8 uur,
zwaar bewolkt en fris. Maar dat doet zo een deugd. Wat is fris hé. 24 à 25°C.
Na
het ontbijt heb ik besloten om de gevelstenen van de finca te reinigen met de
hoge druk reiniger. Woensdag starten de verfwerken en op de natuurstenen wordt
een product gedaan om eventueel regenwater tegen te houden. Dus, dat gedeelte
moet proper zijn. Claudia geeft om de dag, de planten water. Waar er water is,
groeit er dan ook onkruid. Het onkruid moet weg en dat is wat Claudia dan doet.
Het
tuinhuisje heeft een onderdak van isomo. In de lente hebben onder de pannen van
het huisje, vogels huis gehouden. De isomo is afgebrokkeld en als de wind
richting zwembad staat, dan vliegen die bollekes in het zwembad. Dus ik heb me
een kruiwagen mortel gemaakt. Er staat een moleke om mortel te maken, maar de
heren hebben hem niet uitgekuist op vrijdag. Dus de resten die er nog inzaten,
zijn hard geworden. Dan dus in de kruiwagen mortel maken en de specie onder het
dak smeren. De isomo kan er niet meer uit en de vogels er niet meer in.
Probleem opgelost.
Na
de tapas hebben we besloten een lange wandeling te maken. Het is vandaag echt
niet zo warm als anders. De zon schijnt wel, er staat wat wind en het zal zo
een 30°C zijn. Claudia zei me daarstraks nog: Ik heb het niks te warm. Ik
denk dus echt dat we in de winter bij 15°C s avonds en 25°C door de dag, koud
gaan hebben.
Namiddag
zijn we dan een grote wandeling gaan maken. Wij te voet en de kids met de
fiets. Van onze finca naar de Country Club. In de hoop dat René en Lieve zouden
thuis zijn. Helaas. Dan maar iets drinken aan het zwembad van de Country Club.
En dan weer naar huis. Wij weer te voet en de kids met de fiets. Maar op een
zeker moment heb ik de zadels hoger gezet en de kids op het achterstoeltje en
wij fietsen. Wat een zicht. Maar lachen.!!!Lekker zwemmen en stoeien en dan is
het stilaan tijd om te koken en om te gaan slapen.
Morgen
om 8 uur zal het moleke voor de laatste week gaan draaien.
.
De ververs beginnen woensdag, dus nog vlug de stenen kuisen. Er wordt een transparante laag over gezet om de stenen tegen de regen ( als die er al eens is ) te beschermen.
De wc van het restaurant. Eerst metsen . Daarna kappen en slijpen zodat er bijna niets meer over is van de gemetste stenen . Raar volkje. Bij de Belgen wordt er gekeken waar de leidingen en de afvoeren komen. Die worden eerst glegd en dan wordt er gemetst.
Dit raampje moet er nog in. Bij de belgen metsen ze een " Rabbat" . Hier.....?????
Voor de deur van de binnenkoer naar de badkamer , juist hetzelfde.
Kappen voor de afvoer van de wc. Ze kappen zo hard, dat ze gewoon door de muur kappen.
Fietsen naar de Country Club door de Campo.
En ons Claudette marcheren en bekken trekken
Ik ook, maar dat valt niet meer op hé
De BOULEVARD van de Country Club. Kijk een shoe groen. Dat geeft Claudia inspiratie om thuis in het dorre El Saladillo , gras te gaan zaaien.
Vandaag was het een zeer lange
winkeldag. We willen graag een zonnepaneel met waterboiler. De prijs die we als
eerste binnenkregen, was voor ons op dit moment, iets te veel. We zijn gisteren
nog naar een speciaalzaak geweest waar dezelfde 1000 minder kost. Jaja,
sommige Spanjaarden willen of proberen althans te profiteren. Op de markt zie
je dat soms ook wel. Een Spanjaard koopt een kilo tomaten goedkoper dan een
buitenlander. Maar goed. We zijn geboren commercanten en we weten dat we op
meerdere paarden moeten wedden.
Dus vandaag naar de goed koopste bricowinkel
uit Spanje. Denken we. De Brico Depot in Crevillent tegen Alicante. Veel volk. Heel
veel volk. Nu dat het crisis in Spanje is, klussen de mensen allemaal zelf.
Toch een dikke 100 km rijden, maar als het veel in de prijs scheelt, dan is dat
wel de moeite. Wat spullen gekocht voor de B&B en voor de badkamer. Zonneboiler hebben
ze niet meer.
Op de terugweg naar huis via
Murcia. Daar heb je een zeer grote Leroy Merlin. Daar vonden we lampen en nog
andere spullen voor de pergola en het huis, en ook een zonneboiler. Zelfde merk
en grote als die we gisteren in Mazarron zagen, maar 200 duurder. Er stonden
ook elektrische boilers en gasboilers. Dezelfde als bij de Brico Depot en dezelfde
prijs.
We hebben dan gekozen voor een elektrische
boiler. Claudia heeft het zo niet voor gas.
Besluit; Brico Depot, niet met
alles de goedkoopste, 100km heen en 100 km terug. Leroy Merlin 40 km heen en
terug als je naar Murcia gaat, maar in Cartagene is er ook één en dat is dan
weer een 10 km korter.
Lesje geleerd.
In het winkelcentrum van Murcia
hebben we nog lekkere tapas gaan eten en dan naar huis.
Claudia had potgrond gekocht en
heeft samen met de meisjes bloemen en boompjes geplant. Ik heb de vloer rond
het zwembad helemaal gepoetst en stofvrij gemaakt.
En de boer is op 14 juli koren aan
het maaien.
Wat is ons vandaag opgevallen Heel
veel Belgische nummerplaten gezien onderweg naar Alicante. Als die nog allemaal
naar België moeten, hebben ze nog een trip van 2000 km voor de boeg.
massa's volk, maar ook massa's producten. Wel eens fijn om te zien. Maar voor de goedkoopste en dan ook nog kwaliteit, moet je er niet echt zijn.
Onze pergola staat nu nog in het wit, maar woensdag wordt er geverfd. De ververs die ons interieur hebben geverfd , hebben een ongelooflijke goede prijs gemaakt. Nogmaals, soms proberen ze hé. Omdat je de taal niet machtig bent, denken ze soms dat je maar op 1 plaats prijs laat maken.
Claudia heeft een appelsienenboom gekocht. Ze vertelde aan de verkoper dat ze al 2 mandarijnen bomen had. Onze aannemer , die wel wat kent van bomen , vertelde haar dat het navelappelsienen waren. Dus nu hebben we 3 appelsienenbomen. We zullen mogen eten als ze rijp zijn.
Zo ziet momenteel de badkamer er vanbuiten uit. Morgen foto's van binnen.
Vrijdag de 13de. In
Belgenland zeggen ze dat dit een ongeluksdag is. Voor de één wel, voor de
andere niet. In Spanje zeggen ze vrijdag is een geluksdag, maar dinsdag de 13de
is een ongeluksdag.
Voor mij is de dag, voor de
eerste keer, sinds we in Spanje zijn, stressie verlopen. De voormiddag althans.
Daar het gisterenavond wat laat
is geworden, heb ik deze morgen de werken van gisteren gecontroleerd. Van de
binnenkoer naar de badkamer van de gasten, hebben ze de deur fout gehangen. Deze
moet naar buiten draaien. Nu draait ze naar binnen. Dit betekent, minder
ruimte. Dus omdraaien. Niet zo eenvoudig, want de deur is al ingemetseld.
Om 9.15 uur had ik afgesproken
met Angel, bij de post. We hebben een adres, een brievenbus, maar we krijgen
geen post. Op zich niet erg, maar verschillende personen hebben me gezegd of
gemaild, dat ze post hebben opgestuurd. Nu ben ik te weten gekomen, dat je moet
ingeschreven zijn bij de post, een papier invullen, tekenen en de juiste
brievenbus hangen. Dit allemaal gedaan en nu maar hopen dat de brieven op de
juiste plaats gedeponeerd worden. Trouwens, er lagen zowat 12 brieven bij de
post voor ons.
Dan naar de telefoonwinkel. We
willen een abonnement in plaats van altijd een herlaadkaart te kopen. Eerst
hebben we een uur staan wachten. Een meneer voor ons had al de tijd van de
wereld. Tot grote ergernis van de winkeldame. Toen ik aan de beurt. Heb je een
adres? Si. Heb je een NIE nummer? Si. Heb je een bankrekening? Si. Alles werd
in de computer ingegeven. En toen kwam het. Kan je een rekeninguittreksel geven
van bv een betaling via domiciliering, die je hebt gedaan.? Non. Waarvoor? Ik
heb toch een rekeningnummer. ! Maar het vrouwke loste niet. Dus geen
abonnement. Je bent immers buitenlander! Ok, dan geen bij u. Ondertussen hebben
we heel wat Spaanse relaties. Enkele heb ik hierover gecontacteerd en die vielen,
vol verbazing, uit de lucht. We zullen er wel voor zorgen zeiden ze.
Terug thuis gekomen, hadden ze de
deur omgedraaid, maar de stijl van de deur was helemaal kapot. De andere deur
van de wc voor de gasten, heb ik zien staan en ik merkte dadelijk op dat die
fout gemaakt was. Achterste voren. De tegels van het trapje naar de living ,
lagen verkeerd en moest terug afgebroken worden. Alweer stof.
Vrijdag de 13de.
De prijs van de zonneboiler en
van de verfwerken vielen serieus tegen. Allé, dat het maar vlug zaterdag de 14de
is.
De klussen die we gisteren niet
hebben gedaan, hebben we vandaag dan maar uitgevoerd. Straks is het weer
weekend en keert de stilte en de rust voor 2 dagen over de finca terug.
Nog een update. Ik kreeg vandaag
onverwacht een telefoontje van mijnen Judomaat Patrick uit Paal en nu uit Genk.
Dat kan je niet geloven hoeveel deugd dat deed om nog eens nen goeie maat aan
de telefoon te krijgen. Hopelijk tot snel Patrick.
De post van Mazarron aan de buitenkant.
En aan den binnenkant. Niets speciaal. Alleen hier zitten ze nog niet achter gewapend glas.
Toen de kinderen naar de
zomerschool waren, hadden Claudia en ik afgesproken om, in het huis nog heel
wat te doen. De luchters en spots moesten nog opgehangen worden. Niet zo een
eenvoudige klus, met al die hoge plafonds hier. Maar toch. De eerste hing en
daar ging de bel. Angel. Wij hadden hem eerder in de week, opdracht gegeven om
prijzen bij elkaar te verzamelen voor een omheining. Nog wat gepraat, opnieuw
de bel. De aannemer. Ik had hem gevraagd om een prijs te maken voor heel het
dak van de finca te vervangen. Niet nu, maar later. Daarna kwam er een auto
aangereden. Schilders. Zij kwamen heel het huis meten om weeral prijs te maken
voor de schilderwerken. Tijdens hun werk, de bel. De man van de ramen. Voor de herfst,
willen we de pergola dichtmaken. Ook hij kwam uitleg vragen hoe en wat, om een
prijs te maken. Ondertussen was het al 1 uur geworden. Claudia en ik wilden nog
vlug naar Mazarron om een telefoonabonnement. Wacht, zei Angel, er komt nog iemand
voor de zonneboiler.
Om kwart voor twee was het hoog
tijd om de kinderen te halen.
Slaatje eten, en meloen en dan
verder werken. Maar ondertussen was het al half 4 en om 4 uur zou Trini komen
om Spaanse les te geven. Om iets na 4, stond Marcel en Trini voor de stoep. Dus,
stoppen met klussen.
Ik ben het uur uit het oog
verloren, maar opeens een blauwe auto op hert erf. Wat een verassing. Fiena en
Norbert. Vrienden uit Heusden Zolder die al meer dan 20 jaar hier, tijdens de
vakantie wonen. Norbert is de broer van mijn tante.
Wij hebben met veel plezier
geluisterd en gelachen met zijn verhalen over Spanje en ook vooral over duiken.
Om kwart voor 9 s avonds, ben ik
nog vlug aan het eten begonnen. Daar ik zelf gevraagd had of Trini en Marcel
bleven mee eten, heb ik wat lekkers uit mijn mouw geschud.
Half 12 was het bezoek weg. De
rust is weergekeerd in de finca. Er staat nog wel een berg afwas, maar die is
voor later.
Vandaag jarig. Ik weet niet of ik mag
schrijven hoe oud ze wordt. In ieder geval, het is haar dag. Ze ziet er nog
altijd even goed uit en ze straalt.
Bij het opstaan hebben we alle
drie aan haar bed gezongen. Yetteke heeft een mooie kroon gemaakt en die heeft Claudia
tijdens het ontbijt, opgezet.
Voor we vertrokken naar de
zomerschool hebben de kinderen me wat geld gegeven. Claudia wil graag wat
bloemen in en buiten het huis. De kinderen wilden zo meedelen in dat cadeau.
Vandaag zijn we begonnen om een
strooifolder te maken. We moeten wel nog een geschikte foto maken, voor deze folder,
en dan laten drukken of via vista print bestellen.
Tegen 13 uur naar de
bloemenwinkel. De bloemen en de planten zijn hier in Mazarron goedkoper dan in België.
Je hebt evenveel keuze. Palmen, yucas, bananenplanten en rozen zijn er in
overvloed. Stinkertjes en geraniums ook, maar dan zijn er vele soorten, die
geweldig veel bloemen dragen, die je alleen maar hier in het zuiden kan vinden.
Kinderen halen, tapaz eten en om
4 uur een lekkere ijstaart. Ons Yetteke wou beginnen te zingen aan tafel, maar
ocharme, de tranen van emotie rolden over haar wangen. Ik weet niet hoe het
komt, maar ik moet opeens wenen zei ze.
Om half 7 heeft Claudia de mannen
die thuis aan het werken zijn nog vlug getrakteerd op een glas cava. Het is te
zeggen een glas. Die mannen namen de fles en goten zelf in. Niet verlegen
zeiden ze. Op enkele minuten tijd hadden ze zowaar 2 flessen achterover
geslaan. Voor ons geen probleem . Het zijn goeie mannen, werken hard en
verdienen dat.
Een Spanjaard zelf, drinkt
uitzonderlijk Cava. Enkel als er iets te vieren valt. Nieuwjaar, verjaardag .Nochtans
staan de rekken in een typische Spaanse winkel vol met cava. Als je tegen
zaterdag wat wil inkopen, dan moet je snel zijn.
Maar één ding staat vast. Ze
drinken enkel cava als ze iets te vieren hebben. Dagelijks is er al wel iets te
vieren met die mannen.
Deze morgen was er van uit onze pergola weer een wolken tsunamie te zien. Het is en blijft een spectaculair zicht. Maar je moet het echt , in het -echt- zien.
Eigenlijk mocht ik deze foto niet posten.Maar je kent me hé, Ik kan het niet laten.
Dat ziet er al veel beter uit. Het moest eigenlijk alleen deze foto zijn. Het leven zoals het is, zullen we maar denken zeker.
Via de pc , ben ik een flayer aan het maken. Het lukt aardig. Enkel nog een geschikte foto maken en dan afwerken en uitdelen.
Ons Mie in een plaatselijke bloemen en decoratie winkel.
Tapaz en de eerste fles cava.
De volgende wordt ingegoten voor Claudia en de werkmannen.
Dit is nu Sebastian. Den grote baas.Hij heeft ons al heel wat Spaanse woorden bijgebracht. Ik mag ook zeggen, dat we ons nog geen minuut geërgerd hebben in de werken die ze doen.Het gaat vlot, het is wel veel , maar al bij al is de pergola zo goed als klaar.
Dikke maatjes...Allé er is maar enen dik
Heel de ploeg die bij ons aan het werk is. En zowaar, ze hebben gezongen voor Claudia.
Deze nacht is de stroom
uitgevallen. Ik ben op een zeker moment wakker geworden. Het was nog pikke
donker en da wekkerradio flikkerde. 2.35 . Dit wil zeggen dat de stroom 2 uur
en 35 minuten geleden uitgevallen is. Hoe laat het was ..??? Geen idee. Ik ben
voor de tweede keer wakker geworden, en zag dat het al licht was. Opstaan dus.
7 Uur. Lekker lang geslapen.
De kinderen na het ontbijt naar
de zomerschool. En dan weer wat werken in de tuin.
Op dit moment is het in de zon zo
een 37 °C. Eigenlijk is dit even warm als in juni en einde mei. Maar toch is
het al enkele dagen een plakkerig en zweet weer. Ik denk dat we nu te kampen
hebben met een hogere luchtvochtigheid. We klagen zeker niet. De temperatuur is
te doorstaan. Moest het in België zo zijn, ze zouden nogal zweten en klagen.
Zweten doen we, klagen zeker niet.
Vandaag reed ik met de auto richting
Puerto. Op een zeker moment dacht ik nog: Het is vakantie, straks is dit weer
voorbij en gaan de toeristen terug naar huis, maar wij, wij blijven hier .
Raar toch. Ik vroeg vandaag nog aan Claudia of ze heimwee had. Direct antwoord.Neen!
Waarom vraag je dat? Dat zegt genoeg hé.
Bram stuurde me nog een mail
omdat in België een kaart was aangekomen om mijnen auto te laten keuren. Wat
nu? Ofwel mag hij hem komen halen, ofwel schrijf ik een mail naar het
keuringsadres. We kiezen voor de 2de optie. Nog exact een maand en
dan komen Bram en Sabeth weer voor enkele dagen. We zijn echt aan het aftellen.
We zien hen niet veel, en dan beginnen we de kinderen toch wat te missen op den
duur. Jaja, papas die van hun kinderen houden, zijn daar wat gevoelig voor hé.
De pergola raakt stilaan klaar.
Tijd dus om de verver te laten komen om een prijs te maken. Ook de carpentero
of schrijnwerker heeft 2 deuren en 2 ramen afgezet. Het is allemaal goed
geregeld. Het één volgt zeer goed op, op het ander. Ik moet zeggen, hier in
España zijn ze nog niet van de slechtste.
We zagen enkele dagen terug, dat
Yetteke haar meter aan het Wii-en was. Dat hebben we ook nog ergens liggen. De
kinderen wild. Niet te houden. Papa moest en zou de Wii installeren. Zo gezegd,
zo gedaan. Ach ja, waarom niet. Tijdens de siësta, van 2 tot 5 moeten ze maar
wat bezig zijn. (dan kan ik op mijn
gemak een dutje doen)
De gasten wc en de badkamer
worden voorzien van ramen. Kleintjes , maar er komt licht door . Dat is het
belangrijkste. Klein, om de zon wat buiten te houden.
Claudia en de kinderen zijn rond
half 4 vertrokken naar Trini. Voor mij een rustig moment om menus samen te
stellen. Het is noodzakelijk dat ik een tijdje op voorhand al weet wat ik een
maand, iedere dag verschillend,zal klaar koken. Toen Claudia terug van Trini kwam, had ze een zeer zalig gevoel. Ik heb eens hartelijk kunnen praten met een vrouw die ma nauw aan het hart ligt. Dank je Trini, dat je er voor ons bent en..Claudia zegt !! We zijn er ook voor jullie.
Wii... Tennis en bowling en nog zoveel meer. De kids amuseren zich te pletter.
De stenen tegen de muur aan de binnenkant van de pergola. Nu de muur nog verven en dan klopt heel het kleurenpallet.
De vloer van het terras van de B&B hebben ze vandaag ook gelegd. Alles komt zowaar in de plooi. Nog enkele dagen en we zijn er klaar mee.
De deur van het gastentoilet.
Zo een raampje komt in de badkamer en in het gastentoilet. Zonder tralies. Je moet al nen magere zijn om er door te kunnen.
De vloer is ingevoegd. Met de de hand. Maar het resultaat is mooi. We hebben wel enkele fouten gevonden. Morgen gaan we de aannemer hier mee confronteren. Voor te lachen hoor. Maar we zijn benieuwd wat hij zal zeggen.
Dat het maandag is hebben we
geweten. Weer stipt om 8 uur, hoorden we deze keer niet het moleke draaien,
maar de radio spelen. Onze aannemer zal vandaag de vloer verder afwerken en de
plinten zetten.
Misschien hebben we het nog niet
aangehaald, maar hier in Spanje, zie je de meeste huizen met tralies voor de
vensters en de deuren. Het is een soort van vensterversiering en tegelijkertijd,
zorgt het voor beveiliging. Tot het kleinste venstertje toe, hebben al de ramen
van onze finca en de deur van de B&B een tralie. Alleen was het me al
opgevallen bij de aankoop, dat onze voordeur, een dubbele, dit niet had.
Door de plaatselijke smid uit
Mazarron, heb ik me dan een traliedeur laten maken. Natuurlijk, nadat ze alles
gevloerd hadden zijn ze beginnen te kappen en te boren om die deur te plaatsen.
Claudia, heeft in het weekend alles gepoetst en stofvrij gemaakt. We zeiden nog
tegen elkaar, dat het stoffen nu wel voorbij zou zijn. Natuurlijk hebben we aan
de traliedeur niet gedacht.
Dus, Straks terug dweilen en
poetsen.
De kinderen zouden normaal een
week naar de zomerschool gaan en dan een week niet. Ze zijn er zo graag naartoe
geweest vorige week, dat we hebben besloten om ze weer een week te laten gaan.
In principe kunnen ze gaan tot eind augustus. Zo verleren ze hun Spaans niet,
en de Spaanse lessen van Trini vinden dan plaats op dinsdag en donderdag vanaf
4 uur in de namiddag.
Onze B&B heeft een
slaapkamer, een overdekt terras en een binnenkoer die naar de badkamer leidt.
De badkamer is bijgebouwd en nu moet er een deur gestoken worden van de binnenkoer
naar de badkamer. De muur is ongeveer 60 cm dik en bestaat uit keien. Ik heb
mijn grote slijpschijf al aangeboden, maar daar moeten ze eens hartelijk mee
lachen. Met hamer en beitel ja. Met zo een slijpschijf geraak je er nooit door.
En dan..Zijn de kinderen ondertussen geïntegreerd..?
Ja hoor..Hun Spaans idool is Pelos Tatiana. Ze dansen en zingen mee op de
muziek en proberen via YouTube de danspasjes aan te leren.
Het tijdperk K3 ligt achter de
rug.
De muur onder de pergola krijgt
ook nog enkele lagen keien tot juist onder de vensters.
Het geraakt stilaan klaar.
Altijd maar poetsen. Dat is nu al voor de 4de week dat de mannen kappen en boren. En als de wind dan juist fout zit, dan moeten we kuisen. Je ziet ook aan de voordeur dat het traliewerk is geplaatst. Veiliger .
De muur van de binnenkoer. 60 cm dik. Met hamer en beitel begintbde brave man te kappen. Kijk ook hoe hij op een stelling staat. Bij de Belgen gebruiken ze planken. Hier alleen den ezel.
Zo zie je nu eens hoe wij de blog schrijven, of op facebook iets plaatsen. Een heel antieke bank met daar het zeer moderne IT-materiaal .Oud met modern dat past toch?
Dansen op Spaanse muziek van Tatiana. Het zijn al echte Spaanse dames aan het worden. We betrappen hun dikwijls dat ze tegen elkaar Spaans praten. Soms vraagt Yanneke of Yetteke iets aan mij in het Spaans. Dan schrik ik soms . Sommige woorden versta ik niet en daardoor kan ik de zin niet vormen die zij aan mij vertellen. Wat moet ik dan doen....? Wablief zeggen hé.
De doorgang van de binnenkoer van de B&B is gemaakt. We komen uit in de badkamer. Nu al het puin nog opruimen, en we kunnen weer verder.
Puzzelen ; plakken en voegen. Het zijn echte artiesten die mannen
Het is zondag, het zonneke
schijnt weer mooi en we zijn allemaal goed uitgeslapen.
Om 9 uur was het zwembad mooi
gekuist en kunnen we aan een lekker ontbijt beginnen.
Gisteren heb ik de blog niet
geschreven. We zijn naar Murcia geweest. Ikea dag. Er moest nog heel wat
aangekocht worden voor de keuken en voor het restaurant. Wanneer we thuis
waren, hebben we alles nog in elkaar gestoken en zonder het te weten was het
opeens 7 uur. Nog vlug wat zwemmen, eten maken, kinderen wassen en slapen
leggen. Claudia en ik zijn op ons terras aan de ..wijn gaan zitten, en zo
gebeurde het dat de blog niet geschreven is.
Claudia en ik hebben een deel van
de voormiddag wat geklust. We moesten nog 2 nachtkastjes in elkaar steken en
Claudia heeft kussens gemaakt voor achter het bed. Mooi resultaat is het
geworden. Onze inrichting van het huis begint zo stilaan vorm te krijgen. Als
de pergola klaar is kan er nog wat buiten staan wat nu binnen teveel is.
Voordeel van 320 dagen zon, je kunt al eens iets laten buitenstaan hé.
Om half 4 zijn we met de kinderen
naar La Azohia vertrokken om te snorkelen. We hadden afgesproken met Marc Wendy
en Amy. Belgische vrienden uit Houthalen, die daar sinds 10 jaar een huis
hebben. Ze komen iedere schoolvakantie.
Marc is een man van de zee.
Duiken, snorkelen en alles wat met de zee te maken heeft, is zijn langste
leven. Hij kent ook veel van de fauna en flora, onder water. Dus onze kinderen
en Amy mee met hem de dieperik in. Zee-egels, en zeekomkommers en natuurlijk
veel vissen, hebben ze kunnen zien. Na een halfuurtje zijn ze uit het water
gekomen. Yanneke was geraakt door een zee anemoon. Dat prikt zoals een netel.
Haar handen en benen en haar lip zwelden meteen op. Nu, ze heeft er niet over
geklaagd. We zijn nu al een uurtje of twee verder en het is bijna verdwenen.
Het was een fijne dag en een
heerlijke rustige namiddag.
Morgen dan vliegen we er weer in.
Toen we zaterdag van Murcia kwamen, geraakte ons Yanneke in een diepe slaap. Met haar tong uit haar mondje. Het laat me denken aan de tijd toen ze werd geboren. Toen dachten we eerst dat ze 3 lippen had. (grapje) Maar na bijna 10 jaar doet ze dit nog steeds. On Yetteke noemt dit .....tongeren...
Nog zo nen held. Yetteke werd geboren met haar hand tegen haar wang. Als ze nu slaapt moet ze altijd met haar wang ergens tegen liggen.
De eerste rek in de keuken. Eindelijk kan ik mijn gerief en vooral mijnen bakoven ergens kwijt.
Ons doornroosje naaien voor de slaapkamer. Ze kan er wat van. Claudia heeft voeling met inrichten. Onze slaapkamer,maar ook de rest van de woning is door haar helemaal ingericht. Ze doet dit fantastisch. Ook de b&b die ziet er binnenkort zeer goed uit. Dus ..je zal op alle gebied verwend worden door mijn geweldig vrouwke.
Dat heeft ze nu gemaakt sé. En ook dat schilderij erboven.
Marc, Wendy , Claudia en de 3 meiden Amy, Yanneke en Yetteke. Opweg naar de diepe zee om er de fauna en flora te ontdekken.
Klaar voor de sprong
Met hun leermeester Marc in het blauwe water van de Costa Callida
Je staat s morgens op, nog wat
slaap in de ogen, naar de kleine wc en dan koffie zetten.
s Avonds doen we het water al in
de percolator en de koffie in de filter. De koffie loopt lekker door en
ondertussen ga ik de krant lezen op het net. Koffie drinken en een half uurtje
later beginnen de darmpjes te werken. En dan een lekker kakske doen zoals we
zeggen. Na dat, wil ik doorspoelen. Niks.. Geen water. Uit de kraan, niks. Zou
er iemand buiten het kraantje hebben toegedraaid. De werkmannen misschien. Maar
dat kan toch niet. Gisterenavond hebben we toch nog water genomen om ons te
wassen.
Er zal toch niet één of andere
leukerd, de hoofdkraan aan het begin van ons straatje hebben toegedraaid?. Het
is ondertussen half 8 en ik ga beter maar eens kijken.
Wat is me dat. Een fontein van
water. De leiding voor de meter is los geraakt. Ik probeer alles terug aan
elkaar te draaien, maar door de druk van dat water lukt me dat niet. Dan
Claudia roepen. Ondertussen ben ik wel al kledder. Claudia en ik proberen, maar
ook dat lukt niet. Ook Claudia is kledder. Dan maar bellen naar Aqualia in
Murcia. Meneer, voor dit euvel kunnen we
helaas niet komen, aan de meter een probleem is uw probleem. Ok, maar het euvel
zit voor de meter. En dan komt de redding. Sebastian, onze aannemer komt
aangereden. Hij ziet het en vertrekt onmiddellijk naar Mazarron. Hij doet daar
een uitleg van weet ik veel, maar na een half uur is het probleem opgelast.
En belangrijk, we kunnen weer
doorspoelen.
Dan weer gewoon de dagtaak
opnemen. De aanhangwagen op het ecoparc gaan leegmaken, en weer verder in de
tuin werken.
In plaats dat we om half 3, zoals
gewoonlijk tapas eten, hebben we besloten om een warm middagmaal te eten.
Straks gaan we naar het strand en dat zou misschien kunnen uitlopen.
Ondertussen is het 5 uur geweest.
Het bezoek aan de kust in La Azohia hebben we moeten afzeggen. De aannemer is
nog steeds bezig. Ze zijn aan het vloeren. De aannemer, begon een heel verhaal
aan ons te vertellen wat we deze keer helaas niet goed begrijpen. Dan onze
joker ingeschakeld. Den Angel. Die komt tegen half 6 om alles te vertalen.
Helaas dat we nu niet naar de zee kunnen. Maar die gaat niet lopen, en morgen
of zondag is er weer een dag om naar het strand te trekken.
Morgen is het weekend, de
aannemer heeft een groot stuk van de pergola gevloerd en dat betekend dat alles
zowat stofvrij zal worden. Na 14 dagen iedere dag te hebben gedweild, heeft Claudia,
vandaag nog laat op de avond, heel het huis gedweild.
Ondertussen is het probleem met
de aannemer opgelost. De inkom van het restaurant. Daar wilde wij een ramp. Een
ramp is een inkom met een helling. Ik wou dit om eventuele mensen met een
rolstoel of kinderwagens binnen te laten. Nu ze aan het vloeren zijn, is de
aannemer tot de conclusie gekomen dat een getegelde ramp gevaarlijk is om uit
te schuiven. Dus geen ramp, maar een kleine trap. Wij moeten de mensen in een
rolstoel dan maar even helpen hé. Maar liever dat dan dat er mensen achterover
vallen door het uitschuiven.
Angel hebben dan de hele
oppervlakte gemeten voor een omheining te zetten en een inkompoort.
En zo was de dag weer om. Morgen
naar Murcia.
Een fontijn van wel 3 meter hoog
Ons straatje werd omgetoverd in een rambla
Daar de aannemer aan het vloeren is; is Claudia het hele huis aan het poetsen. Eindelijk gedaan met het stof.
De vloer onder de pergola
Het gevecht met de cactus. Dit is hem dan.Vandaag heb er niks aan gedaan omdat er veel andere dingen op het programma stonden. Maar ik zal hem klein krijgen.
Onze Finca met de pergola.
We hebben hem al dikwijls vernoemt, en hier is hij dan ....Angel...Samen meten we het land , om er een omheining rond te zetten.