Het is er gisteren niet van gekomen om tijd te maken voor de blog. De schuld ligt altijd bij dezelfde. Marcel, Trini en Mitchel brachten ons een bezoek. Roseetje erbij. Praten, wat eten en zo is het donker en vooral laat. Maaar…Het is toch iedere keer weer zo plezierig, dat spontane aan de Spaanse mentaliteit is zoveel waard, en je bent het snel gewoon. Zoals we eerder hebben geschreven, dit kunnen we iedere dag wel hebben. Fijne bezoekjes, en wat kletsen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gisteren zijn ze begonnen met een beetje op te ruimen. Voor de ingang van onze finca, hebben ze de containers meegenomen. Met een lange kraan hebben ze die dingen opgeladen. De vrachtwagen kon er bijna niet bij, omdat de aannemer ze had laten neerzetten toen de pergola er nog niet stond. De badkamer en de gasten wc zijn aan afwerking toe. Dit gebouw heeft een plat dak. Het was effe schrikken, toen ik zag wat Sebastian aan het doen was. Hij was het dak aan het vloeren. Uitleg. De potdallen worden gelegd. Daarboven komt een laag beton van 4 cm. Dan word er een dikke rubberen folie van 3mm op het beton gelegd. Opnieuw 4cm beton. In deze laag beton, doe een beetje afhelt, worden kanaaltjes in getrokken om het water (eventueel water) op te vangen. En dan ….word er een vloertje over gelegd. Vloer op mijn dak

Onder de pergola is alles mooi afgewerkt en opgeruimd. De ververs gaan er aan beginnen. Maar zoals eerder geschreven, kregen we bezoek gisteren. Als je dan aan het praten bent en wat gedronken hebt, krijg je natuurlijk honger. Het was even improviseren. Ik heb wat groenten gestoofd en daar dan rijst onder gedaan en lang laten sudderen. Daarbij een stukje tonijn. Het was niets speciaals, maar het had gesmaakt.