Uitslapen…Dat was de boodschap.

Doch, om 6 uur was ik er weer uit. Ik heb de blog dan maar geschreven, de tafel gedekt, koffie gezet en gewacht tot het licht werd. De Pyreneeën…besneeuwt. Wat een prachtig uitzicht.

Rond 8 uur was iedereen al wakker. Na het ontbijt en het wassen en aankleden zijn we naar Pamier vertrokken om inkopen te doen.

De Carrefour..gigantisch groot en toch vrij goedkoper dan thuis.

De kinderen hadden zin in verse soep, dus groentjes gekocht en nog van alles. Vanavond is het puree met vis en spinazie. Daar zijn mijn meisjes zot van.

Ook hebben we een kerstboom gekocht. 18€.

De kerstballen en de lampjes hadden we in België gekocht. Clauke en Yanneke aan het werk dus. Maar ook Stans kwam mee helpen. Fijn toch. Zoete inval van de buren.

Voor we naar Pamier reden, reden we achter een Franse camionette. Opeens stopte die en de man stapte uit. Hij kwam naar onze auto toe. Wat nu. Ik zag dat hij een vest aan had met de reclame van Westmalle trappist. Het kon niet anders dat het een Belg was

En ja hoor. Het was Wim. Ook een papa van een Belgisch meisje (Ine) dat in de klas van Yanneke zal zitten. Hij verwelkomde ons en zei dat we maar eens moesten langskomen.

Dat zullen we zeker doen.

Weet je wat  ? Als 20 jaar bak ik ons eigen brood. In Molenheide hadden we geen oven, maar hier wel. Dus 2 broden en 8 pistoletjes gebakken. Lekker.

Morgen geeft Stans een verjaardagsfeestje. Het is de gewoonte dat al de meisjes van heel de school worden uitgenodigd. Jajaj…vanaf het eerste tot het 6^de studiejaar. Nu ga je denken, wat een bende.Maar nee hoor, het zijn er maar 12. Er zijn dan ook maar 2 klassen.Van het eerste tot en met het derde en van het vierde tot en met het zesde. Die zitten allemaal samen. Ook maar 2 juffen…ben benieuwd voor 3 januari….

Verder nog wat foto’s van ons huisje waar we nu logeren….

19-12-2011 om 21:44 geschreven door eric

19-12-2011 om 20:07 geschreven door eric

Daar we een tijdje geen internet hadden, heb ik de blog niet meer dagelijks kunnen aanvullen…

Maar hier nu het verhaal.

Zaterdag 17 december..

Normaal was het vertrek gepland rond 7 uur.

We waren al vroeg wakker en na het ontbijt en het wassen, moest er nog wat opgeruimd worden en ingeladen.

Inladen…Donsdekens nog, kussens en andere dingen..Op een gegeven moment zat de camionette zo vol, dat er echt, maar echt niks meer bij kon. Dan maar improviseren. Op de remork ging ook niets meer, want die was al ingepakt met een zeil en dat kon er niet zo maar af.

Rond half 9 was het dan zover en zijn we op het gemakske vertrokken.

Gelukkig was het weer vrij goed en was er niet te veel verkeer. Het zou een rustige rit worden.

We hadden besloten om geen tolwegen te nemen. Dus geen peage.

Eens achter Luik richting Namen zagen we de eerste sneeuw liggen. Maar gelukkig langs de weg. De trip ging goed tot in Charleroi. Daar begon het te hagelen en te sneeuwen. Ik zei tegen Claudia: “ We kunnen misschien beter de snelweg blijven volgen met dit weer, die liggen toch meestal open “. Dus wij dan maar de tomtom ingesteld om toch de tolwegen te gebruiken. En dan kom je aan de grens..Dag België..tot….!!

Dat doet toch een beetje raar hoor.

Richting Reims..Het weer was ..na rekening te hebben gehouden met opeens uit het niets een wolkbreuk…helder en zonnig. Voor Reims, zijn we dan de eerste keer gestopt. Sanitaire pauze, en een hapje eten en wat drinken.

De wilde varkens die we een week geleden hadden gezien in het echt hebben ze hier ook op de parking, maar dan veel groter..

Wij zijn aan het rijden..Troyes richting Auxerre…En, dat duurde..Ik zei tegen Claudia:”Ik geloof dat die tomtom me een omweg laat maken. En ja hoor ..Nadat we onze kaart goed bestudeerd hadden, bleek het dat we een omweg aan het maken waren van goed 100 km.

Het weer viel ook al niet mee …regen, smeltende sneeuw, wind..We kregen het allemaal.

Van Auxerre richting Clermond- Ferrand. Daar hadden we een hotelletje geboekt. Ondertussen waren we van de snelweg af, om de grote omweg niet nog erger te maken. Het werd rond 17 uur al donker. Ik kan je verzekeren dat het geen lachje is om op die nationale wegen, zeer heuvelachtig en zonder straatverlichting, te rijden.

En dan het weer…verschrikkelijk. Kortom, rond kwart voor 9 ( pas) kwamen we aan in het hotel. Dan nog vlug iets gaan eten, wassen en rond 23 uur in bed.

Besluit van de eerste dag…Wat hebben we toch sterke kinderen..Die hebben de hele rit gespeeld, gelezen, gezongen en vooral ..niet geklaagd.

Zondag 18 december.

Na een lekkere nachtrust, zijn we rond 7 uur opgestaan. Wassen en ontbijten. Het was een leuk hotelletje voor 58 € voor ons 4. Stipt om half 9 zijn we dan vertrokken. Het weer was goed. Claudia en ik hadden dan ook beslist om weer geen tolwegen te gebruiken. We moesten nog 425 km doen. Volgens de tomtom zouden we rond 13 uur aankomen. We waren nog niet uit de stad, of het begon te sneeuwen. Op de heuvels of bergen rond Clermond zagen we hele hopen sneeuw liggen. Vermits we het centraal massief een beetje kennen en vermits de hoogste top om over te rijden op 990 m ligt, hebben we dan maar wijselijk de peage genomen. En maar goed.

Het heeft gesneeuwd ..-2 °C, dus dat goedje bleef liggen. In tegengestelde richting zagen we sneeuwruimers rijden..Dit zou een ander paar mouwen worden.

We reden 550meter hoogte…627 m 780 m en het bleef maar stijgen..830 En het bleef maar sneeuwen. In derde versnelling..de remork die in de smurrie slipte…Mijn hartje dat sneller sloeg….en de kinderen die met liedjes op hun mp3 meezongen..en Claudia die met haar gsm foto’s bleef trekken..  990 meter. Eindelijk de top. Maar dan is het nog niet gedaan hoor..Het gaat op en neer, dalen en weer stijgen. De jumpy heeft achterwielaandrijving..Een geladen camionette en remork. We waren gepakt en gezakt zoals je vroeger de Marokkanen en Turken op vakantie zag vertrekken.

Voordeel is wel, als je boven op een top van een berg rijdt, kan je ver zien. En aan de wolken te zien klaarde het in de verte op. De wegen werden al wat beter en ik kon al weer een 80 km/hr halen. Hoe verder we reden, hoe beter het werd. Op een zeker moment, verdween ook de sneeuw, De temperatuur steeg en de zon kwam erdoor.

Richting Toulouse..9°C en zon. Wat een contrast.

En dan rond 15 uur. Later dan voorzien, waren we er. Eindelijk.

Ann en Jef samen met de kinderen stonden ons op te wachten met een heerlijke tas koffie.

19-12-2011 om 15:07 geschreven door eric

De laatste dag….de allerlaaaaaatste dag …(in België)

En we beginnen er met schrik aan. Schrik voor wat gaat komen. Schrik ook voor wat onze meisjes gaan doen en hoe ze erdoor zullen geraken.

Schrik, omdat het maar blijft regenen en wij onze aanhangwagen niet geladen krijgen…

Schrik dus..

Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan….Chakaaa…

Onze kindjes naar school en wij …inladen..Man man man wat ebben we op 2 maanden weer wat rommel en materiaal bijeen. Niet te doen. Al goed dat we een remork hebben.

Tegen  dat we naar school moesten, was dit probleemke ook al opgelost.Volgens buienradar zou het rond 4 uur stoppen met regenen. Dus eerst de camionette en straks de remork.

Wij nu naar de school. Vroeger was dat de lagere broederschool. Sint Barbara, broeders van liefde. Heb ik zelf nog 6 jaar gezeten. Zoek maar op de foto van het eerste en het 6^de studiejaar.

Eerst naar Rita. En ja..iedereen mag het weten..pracht van een directrice. Mag eens gezegd worden. Dan naar juf Jolien, of zoals ons Yetteke zegt;” Ons Jolieneke”.

Emotioneel afscheid. Te veel om te schrijven. Bedankt juf Jolien..

Dan naar de klas van Yanneke bij meester Marcel. Ons Yanneke heeft haar rapport ook gekregen.96,4% …Kan erdoor….grapje.

Meester Marcel heeft ons meisje de laatste dagen ook perfect begeleid naar het afscheid. Ook een dikke merci Marcel.

Ja..en dan gaat de bel. Tranen bij de kindjes, maar ook bij vele mama’s. Knuffelen, gelukwensen, kusjes en..nog eens knuffelen.

Ook een dikke gemeende merci aan Juf Annemie en juf Sonja. Die hebben iedere dag onze kindjes geknuffeld. Niet alleen nu, maar altijd. Eigenlijk, in al de eerlijkheid. Dank je aan al de mensen van de school en de ouders van de kindjes, veel fijne complimenten.

Merci.

Vanavond is dan onze Bram nog langs geweest. Zot doen met de meisjes, een beetje bij praten en lekker eten. Wat gaan we hem (lijfelijk) missen. Maar de wereld is te klein om elkaar nooit meer te zien.

En nu …het sneeuwt.

Morgen om 7 uur zijn we weg…Op het gemak…We zien wel.

Lieve mensen………BEDANKT…

Maar we blijven schrijven hoor .

Vanaf morgen hopelijk vanuit Clermont Ferrand.

Bijlagen:
school Berkenbos.docx (394.1 KB)   

We zijn begonnen met alles stillekes in te pakken.
Daar het momenteel slecht weer is en morgen ook nog, hebben we het inpak materiaal drastich veranderd.
De spullen op de remork worden in plastic boxen met deksel geladen en al het andere gaat in de camionette in grote zakken.Ons hutje staat boordevol.
Komt er ook nog bij dat Claudia nog naar de dokter moest om een laatste controle.

En dan is het weer middag. De auto hebben we ook nog eens vlug gewassen , vanbinnen en vanbuiten.
Ja , en dan krijg je honger hé.
Rap een Quikie doen .Nieuwe quick in Houthalen....traag....en klein hamburgerkes..
Onze Bicky"s waren er reuzen tegen...maarja.

Af en toe  krijgen Claudia en ik toch een stil moment.
Hoe zal het gaan ?Wat gaan we meemaken? Hoe zullen onze kinderen reageren?
Goed dat we samen er over kunnen praten.

Na de school zijn we bij Bompa en mémé nog langs geweest.
Mémé had lekker gekookt. Varkensgebraad met abrikozen en kroketten met een lekkere championnensaus. Precies een éérste communiefeest zoals vroeger.
Rond 8 uur terug thuis..Verassing!!!"Er ligt iets voor de deur mama!"

Een zeer mooie plateau met strooi, snoepjes beertjes en kleine kapstokjes. Wat is me dat?
Vlug de lichten aan ..en.. " Van de meisjes mama!!!"

Claudia nam hare gsm en bellen. Maar helaas , Cindy nam niet op. Dan Silvie  bellen.  Ja hallo, wij staan voor uw deur.
Verassing alom.
Bij een glaasje wijn (2) hebben we nog wat gepraat en gelachen.
Ja..en zo was weer vlug om.

Hopelijk hebben we morgen wat  droge momenten met het weer , zodat we droog kunnen inladen.

Ah ja... De kinderen blijven maar cadeautjes krijgen in de school..
Tof hé

15-12-2011 om 00:00 geschreven door eric

De laatste woensdag….In België toch.

Een halve dag school..

Dat betekend dat de andere halve dag besteed zal worden aan de kinderen. En je voelt het hoor..Iedereen die in nauw contact met Yanneke en Yetteke is, beleefd het afscheid mee.

Zo zijn er hartsvriendinnen die beginnen met van alles te maken. Tekeningen, briefjes en noem maar op.

Zo een kleine fijne  kinderen.. en toch al zo verbonden.

Deze namiddag hadden  we afgesproken  met Rune en Kobe , Charlotte , Fran en Nand en natuurlijk de mama’s Inge en Bernadette….Heerlijk.

Mooie tekeningen en  aangrijpende brieven. Pralines ..en noem maar op.

Mooie gesprekken tussen de mama’s en fijn spelen, drinken en ijsjes eten met de kinderen.

Genieten…

Het is toch aangenaam  , te weten dat er fantastische mensen op de wereld rondlopen, die met ons en de kids begaan zijn.

Dit houden we vast Inge en Bernadette.

Ook aan Sofie een dikke dank je wel van ons en Yanneke. BFF..zou Yanneke zeggen. Best Friend Forever.

Mannen…..ik krijg het een beetje moeilijk…Het begint echt af te korten..

Dank je wel ..lieve kinderen..

Yanneke en Yetteke

14-12-2011 om 19:39 geschreven door eric

Onze Jumpy staat er nog….. In het nieuws vertelde ze gisteren , of gaven ze de goede raad om geen auto’s onder een boom te zetten. Het zou stormen!!

Onze Jumpy staat in het bos…maar gelukkig, hij staat er nog.

En wat hebben we gedaan…De was . Twee machines. Blauwe en witte. Dan de droogkast en daarna alles opplooien..Waarom schrijf ik dit…Clauke moest naar de vrouwendokter. Jaarlijkse control. Dus biebie alleen in het wassalon.

In het kader van onze afscheidsronde zouden we vandaag nog enkele bezoekjes doen.

Vanmorgen kregen we van vrienden in Le Fossat  een mail met een foto. Ze vroegen of we 8 pakken bruine suiker zouden meebrengen van het merk (zie foto )

Waar kan je die vinden??….in de Carrefour…(Franse winkelketen) .

Allez ja …we hebben ze gekocht en in een doos gestopt, zodat de bruine suiker mee op weg kan.

Wie weet wat wij ooit gaan vragen…..Pickles van D&L ..want daar is ons Clauke zot van.

(Ze durft dat zelfs op spaghetti doen)…jakkes.

Stilletjes beginnen ons Yanneke en Yetteke al wat zenuwachtig te worden. We merken het. In de school beginnen ze al een beetje afscheid te nemen. Zo zijn er de lees moekes.

Vandaag moest ons Yetteke weer samenwerken met leesmoeke Erika.

Zij had een zeer mooi kaartje voor haar geschreven en voor een Frans boekje gezorgd.

Een klein beetje afscheid…En dan nog een mama die belt om Yetteke nog samen te laten spelen . Maar daar morgen meer over.

Dan naar bompa Gunther. We hadden de eerder gemaakte foto’s laten vergroten en aan hem cadeau gedaan. En hoe blij hij was . Zijn lieve mooie achterkleinkinderen met zijn petekind op één foto. Hij straalde van geluk. En wij ook natuurlijk. Hij staat er volledig achter van onze onderneming. Bij het weggaan wenste hij ons veel geluk , een goede gezondheid en vooral “ein schöne kristmas “( zoals hij dat met een Duits accent kan zeggen). Een brief gaat hij nooit schrijven, maar hij zal ons volgen via nonkel Daniël.

En dan naar nonkel Daniël en tante Anita.

Lekker babbelen, een pintje drinken en lekkere chocolaatjes eten. Ook weer zeer gezellig. Zij zullen zeker afkomen. Als ze bomma en bompa geworden zijn. Dat voelen we.

Misschien wel met de moto?

En dan naar huis. Alleez naar de hut in Houthalen.

En weet je wat we dan doen als de kids slapen……zie foto…latex ....hmmmm

13-12-2011 om 20:15 geschreven door eric

Onze laatste maandag in België. En het is een drukke.

Om half 7 zijn de kinderen en wij opgestaan. We moesten om half 8 vertrekken naar Brussel.

Om kwart voor 8 konden we de kinderen al afzetten aan de school. Rita, de directrice had ons beloofd om de kinderen zo vroeg al op te vangen. E zo gezegd, zo gedaan. Bedankt Rita.

Wij, door het slechte weer naar Brussel.

Wat gingen we doen? Wel, Claudia heeft in februari, door een herseninfarct, een heel deel van haar rechter gezichtsveld verloren. Een gevaarlijke situatie om met de auto te rijden. Ze moest van de oogarts naar CARA. Dat is een onderdeel van het BIVV, de Belgische instelling voor verkeersveiligheid. Ze moest daar opnieuw een praktische proef autorijden afleggen in hartje Brussel. Nog erger dan hier in Hasselt. Niet geslaagd zou betekenen dat ze haar rijbewijs voor altijd kwijt zou zijn.

En dan opeens merk je dat de wereld klein is….

Wij naar Brussel. In Tielt - Winge…file. En file was het, Tot aan de ring van Brussel.

Om stipt 10 uur kwamen we in Evere bij het BIVV aan.

De secretaresse aan het onthaal was echt verwonderd dat we stipt ter plaatse waren.

We kregen een instructeur, Tom, aangewezen. Vriendelijke man. Wat gepraat, en dan fysieke testen. Tijdens het gesprek vertelde we natuurlijk dat we naar Frankrijk vertrokken. “Allez, een nicht van mij woont in Artigat met hare man en kindjes en heeft daar een ferme. Ferme Thiboult. Wim en Leentje” Wij vielen bijna van onze stoel.

Die kennen we. Althans toch van horen zeggen. De dochter van Leentje en Wim is 9 en zal samen met Yanneke in de klas zitten. Straf hé.

Dan de praktische testen…Daar mocht ik niet bij zijn. Na een half uurtje kwam Clauke terug.

Tom vertelde dat het niet zwart was , maar ook niet wit. Oei!!!! De dokter moest dan nog beslissen. En dat zou pas om 13 uur zijn.

Wij in Diegem naar de Macro. Wat rondgelopen en een beetje inkopen voor de volgende dagen gedaan.

Aan de kassa komen we een koppel uit Tessenderlo tegen. Benny en Marie-Jeanne. Straf.

Dat waren vrienden uit de jaren 90 toen ik nog deel uit maakte van de Kiwani’s

Heel wat bij te praten natuurlijk..

Rond kwart na 1 zijn we dan terug gereden naar het BIVV.

Tom was met heel het dossier en de uitslagen, advies gaan vragen bij de dokter. … En!!!!

Claudia mag haar rijbewijs behouden.

Van daar moesten we dan naar de gemeente in Heusden om het rijbewijs te vernieuwen, met de nodige code en aanpassing, die erop moet staan.

Wie komen we daar tegen???

Chin en Chen.

Dat zijn de mensen die ons frituur hebben overgenomen. … Wel Wel Wel….

Van de gemeente door naar de Cité in Heusden….Wie zien we daar…Anita, de mama van Bram…maar zij heeft ons niet gezien.

Ik wil maar zeggen…..De wereld is echt heel klein…

Al bij al, hebben de kinderen en wij, geklonken op het terug krijgen van het rijbewijs..

Cava en hapjes….Och, ja…je leeft maar ene keer hé..

Drukke, maar vruchtbare en zeer rare dag….

12-12-2011 om 18:56 geschreven door eric

11-12-2011 om 18:09 geschreven door eric

Onze laatste zondag in België hebben we aangevangen met …lang uitslapen.

Tot 9 uur .

Voor mij is dat 3 en een half uur langer dan normaal.

Een lekker ontbijt , wassen en dan ..niks doen. Allez niks doen!!

Ons Yanneke heeft een heel stuk van de voormiddag op haar gitaar getokkeld.

Ons Yetteke, dat is een kleur madam. Die kan haar amuseren met kleuren. Fijn toch.

Rond 13 uur kregen de meiden hier in huis zin in hot dog.

Wel, ik vlug een Frans brood gekocht en ons Clauke heeft ajuin gebakken .Dan de worsten, die we nog hadden, opgewarmd en dan….smossen .

Daar het weer zo mooi is hadden we besloten om een grote natuurwandeling te maken in het wildpark in Molenheide. Een zeer mooie en lange wandeling van ongeveer 7 km.

Je komt er heel wat tegen.

Limburg op zijn mooist.

Na nog wat zingen in het bos en “raar doen” zijn we nog effe naar de binnenspeeltuin geweest.

Kinderen zijn nu super moe en zullen weer lekker slapen.

Morgen vroeg opstaan want Clauke moet in Brussel een test gaan doen om te zien of ze haar rijbewijs mag behouden. Na haar herseninfarct van februari.

Dus allemaal duimen hé.

11-12-2011 om 18:07 geschreven door eric

19 € 90cent.

Voor dat bedrag ben je met de trein met 4 naar Gent .Heen en terug. Je kunt er je wagen niet voor uithalen.

In het kader van onze afscheidsronde, hebben we vandaag ,samen met de meisjes ,onze grote broer en zoon in Gent bezocht. Ieder jaar rond Sinterklaas doen we dit. Maar vandaag was het toch speciaal. Om 12 uur aangekomen in Gent. Dan naar de studio van Bram .En ja hoor…De Sint had hun lekkere snoepjes en voor beiden een gitaar gebracht. Zo vader zo dochters, want op die leeftijd kreeg ik er ook één.

Straks auditie in Hasselt en dan kunnen ze op straat gaan zingen, of in Toulouse …moest het bij ons niet trekken…

In Gent kan veel… Effe via een IPad een pizza bestellen om lekker op te eten bij een glaasje cava ..en binnen de 10 minuten waren wij al aan het snoepen.

We hadden afgesproken om over de kerstmarkt te lopen om daarna samen met Sabeth (vriendin van Bram) het Gravensteen te bezoeken.

Een stadsbezoek samen met vertier en cultuur…moet kunnen.

Vermits we rond Sinterklaas bij bram op bezoek komen, hebben we ook de Sinterklaaskerk of kathedraal bezocht. Die is sinds juli van dit jaar terug opengesteld na 60 jaar van restauratie. Althans een deel toch. Je ziet op de foto nog een Sint in zijn jongere jaren.

Dan Gravensteen….Echt de moeite. Veel trappen op..en af.

In Gent heb je een café..de “bieracademie”..en ik dacht op de vrijdagsmarkt..waar ze 250 soorten bieren verkopen. Grappige is, wanneer je een “kwak” bestelt, moet je een schoen afgeven, die in een emmer wordt gelegd en met een katrol naar boven wordt getrokken. Kwestie van het kwakglas niet te pikken. In onze jongere jaren zijn René en ik daar ook nog geweest na een vergadering dat te maken had met onze groep.

En dan krijg je honger hé.

Andere jaren gaan we op restaurant, maar nu hadden we zin in een friet uit de frituur..dus.

In Berkenbos hebben ze nu een chinees in de frituur, in Gent een Pakistaan.

Friet special pikant en servela special pikant….”Nooit van gehoord”..

Dus hebben we hem uitgelegd hoe en wat…en jaaa …lekker…ech lekker.

Om 20 uur de trein terug naar Hasselt om dan rond 22 uur aan te komen.

Het was een lange fijne dag …

Bram hopen we terug te zien ..in Frankrijk..ergens in April.

Fysiek gaan we hem missen..maar er is nog altijd skype hé. Zelf is hij ook een globetrotter..dus.. het zal wel rap april zijn ..

10-12-2011 om 00:00 geschreven door eric

இڿڰۣ-ڰۣ—...இڿڰۣ-ڰۣ—
.*♥*...║║║║╔╗╔╗*♥*
...*♥*.╠╣║║║╗╚╗.....*❤*
*♥*....║║╚╝╚╝╚╝...... Verdraagzaam zijn

Dat hebben we vanavond moeten meemaken hier op het park van Molenheide.

Al 6 weken staat onze Jumpy naast de hut ..Naast de straat..Het is te zeggen, geen straat maar een inrijpadje naar een ander huisje.

Vanavond rond 19 uur kwam er een auto met Nederlandse nummerplaat aangereden. Langs de Jumpy door tot aan zijn huisje.

Rond 21 uur, nadat den Hollander al enkele keren op en af was gereden werd er op de deur geklopt.”De parkwachter hier !!” “Zou u uw wagen naast de straat willen parkeren?” “Waarom meneer? Die staat toch naast de weg !” “Ja meneer , maar er zijn klachten binnengekeomen”

Ik dus den Jumpy iets verder langs de kant gezet. De parkwachter kwam terug naar mij en zei;” Alleez, die auto kan er toch langs!” “ Ja meneer, klopt, hij is er al 10talle keren voorbij gereden”.

Opeens verschijnt er een jonge Hollander . “Meneer!! Hebt U de parkwachter gevraagd om mijn auto te laten verplaatsen?” “ Ja hoor, volgens het parkreglement mag die hier echt niet staan” “En waar moet die dan wel staan?” “Buiten het park op de parking”.

“Meneer, ten eerste heb ik deze opmerking nog nooit gekregen. Ten tweede heb ik nooit een reglement gezien en te derde , had u dit effe persoonlijk tegen mij komen zeggen, hadden we dat misschien anders dan nu kunnen oplossen.” “ Ja meneer en uw aanhangwagen mag hier ook niet staan”.

“Mijne beste Hollander, als je dit allemaal niet kan hebben, waarom ga je dan niet in Nederland op weekend. Leer eerst op uw jonge leeftijd wat verdraagzamer te worden en dan zal je zeker een beter mens worden en zal je vooral een gerust weekend gaan hebben. Nu ben je opgefokt en zolang je mijn wagen blijft zien staan, zal je opgefokt blijven.Nog een prettige avond en een fijn weekend”.

Mensen toch. Kunnen we nog wat van een ander verdragen?

09-12-2011 om 00:00 geschreven door eric

08-12-2011 om 18:58 geschreven door eric

In het kader van onze afscheidsronde hebben we vandaag 2 speciale vriendinnen een bezoek gebracht.

Sylvie en Cindy. Kanjers van meiden.

Waren in de frituur wekelijkse trouwe klanten. En dan kan je denken …ja klanten…maar sommige klanten zijn speciaal en worden hechte vrienden. Ik heb het nooit gedacht dat het kon, maar toch is het zo.

We hebben wekelijks veel afgelachen, gezeverd en gezwanst.

En vandaag dus weer. Een beetje bij gepraat, pintje chipske..leuk.

We gaan ze missen… Hopelijk kunnen we skypen en zien we ze vlug terug in Frankrijk.

Dikke kussen … en tot….

07-12-2011 om 20:50 geschreven door eric

Vandaag de laatste papieren in orde gemaakt.

We gingen naar 2 verschillende gemeentehuizen . Te Heusden Zolder en te Beringen. Wat moesten we hebben? Recente uittreksels van de geboorteakte en uittreksel van goed gedrag en zeden…..En voor we daar commentaar op krijgen, die  hebben we gekregen, en we zijn braaf geweest..:)JJ…Ik mag zeker niet vergeten te vermelden dat we op al de documenten een echte gemeentestempel moesten vragen.

Waar zitten nu de verschillen.

In Heusden kwamen we aan het onthaal. Goede morgen, met wat kunnen we u helpen. Goede uitleg gekregen en een volgnummertje 14  gekregen. We waren nog niet in de wachtzaal of we werden al afgeroepen. We konden dadelijk naar de ambtenaar. Geen loket maar een bureel met 2 stoelen. Zet U.. En voor wat is het aub.

De mevrouw die ons hielp,zorgde ervoor dat we in een sneltempo de uittreksels uit het geboorteregister kregen. Alles via de computer. Maar wat stond op het papier? Een voorgedrukte stempel..Mevrouw, zou je zo vriendelijk willen zijn om op het document een stempeltje te zetten? Er staat toch al één op !! Ja , maar het moet nen echte zijn. Er staat toch nen echte op!! Neen, dit is een voorgedrukte en men zou de indruk krijgen dat het om een kopie gaat. Ik zet er toch mijn handtekening op !! In Artigat weten ze niet of ik of jij die handtekening heeft gezet op een kopie. Maar dit is geen kopie !! Als er gene echte stempel opstaat kan het wel als een kopie overkomen. Wil je aub een stempeltje zetten. Er staat al ene op. Madam….zal ik het stempelke pakken en het zelf zetten en dan uwen inkt ,die van de gemeente is ,betalen. Als ik u daar een plezier mee kan doen, zal ik een stempelke zetten. Dank u mevrouw….

Dan naar Beringen.

Binnenkomen en zelf een nummerke trekken…78.. en ze zaten reeds aan 63..

3 ambtenaren aan de loketten van “Bevolking” Eén loket burgerlijke stand …leeg en één loket rijbewijzen…ook leeg.

 Dus wij wachten.

Na iets meer dan een half uur ….Nummer 78… Voor wat is het. Wij komen voor een uittreksel uit het geboorteregister. Dan moet je aan het loket “Burgerlijke stand “ zijn. Je kan er dadelijk naar toe en hoeft geen briefje te trekken…..Djuu..

Daar moet je dus recht blijven staan…Ze halen het geboorte boek van 1960 en 1969 uit de kast. Leggen die op het kopietoestel, zetten er een handtekening op en ….ja hoor…een stempel.

07-12-2011 om 11:15 geschreven door eric

Je hebt het zeker ook gezien..(.tenminste als je
niet in Indonesië zit)...eerst de zon, dan enkele wolkjes ...en dan op minder
dan 5 minuten..ziet alles wit. Er is slipgevaar. Er gebeuren ongevallen met blikschade…Snelheid niet aangepast dus…En na een kwartier weer alles weg . Dit is België.

Aan de schoolpoort kreeg ik dan ook direct veel kommentaar. Zo van:”Da gaade toch missen zeker h锅 Ik weet het eigenlijk nog niet of ik zoiets ga missen. Het is trouwens vandaag 15 °C in Artigat. Maar ,  eerlijk is eerlijk, het regent.

De winter is begonnen.

De Sint is terug naar Spanje en daar is de Kerstman.

Clauke en ik zijn vandaag wat kerstballen en slingers en lampjes gaan kopen. We hadden dat al maar alles is opgestapeld in Laken samen met de meubels. Als we de 18de aankomen in Le Fossat, willen we toch graag een kerstboom kopen en die aankleden. We willen ook graag dat Kerstgevoel hebben.

In Le Fossat ziet een Kerstman er zo uit. Zie foto.

Vandaag kregen we van de notaris een aangetekend schrijven. Het bevatte een bundel met de verkoopakte. We hebben alles gelezen en hier en daar hebben we google vertalen moeten gebruiken om technische termen te begrijpen.

We mogen gerust zijn.

Daarna telefoon van onze contactpersoon Anneke. Bruine suiker voor op de boterham en de pannekoeken meebrengen.   8 pakken….Eigenlijk lachen hé.. Wie weet vragen we binnen een half jaar om servela’s mee te brengen.

Voor de rest....Onze kids mogen iedere dinsdag en donderdag kiezen wat ze willen eten.

Yanneke wou Cordon bleu met gebakken patatten en spruitjes……lekker…

Morgen ,…volgende ronde van afscheid nemen…

06-12-2011 om 19:29 geschreven door eric

05-12-2011 om 19:14 geschreven door eric

In Maastricht is het vanaf begin december al solden en er zijn al verschillende koopzondagen. Vandaag is het zo een koopzondag. Dus…. Drie vrouwen in huis die niks meer hebben om aan te trekken…??? (leuk voor mij om te zien ) ..en vadertje mee om de zakken te
dragen.

Dus….Wij naar het buitenland. …Maastricht..

Veel volk…

Maar ook een kerstmarkt met heerlijke standjes. Van die lekkere lange hamburgers…worsten..gebakken patatten…borrelkes….

Maar ik moest de pakken dragen en daarom had ik mijn handjes niet vrij om van dat alles te proeven.

Winkel in…winkel uit…Je kent dat.

Er zijn dan 2 manieren om je hier doorheen te slaan. Ofwel grommel je dan de hele tijd en smeek je dat de vrouwen niet zoveel passen en voelen en tasten, ofwel speel je mee en hang je de modeontwerper en combinator uit.

Ik heb voor het 2^de gekozen.

Niks dan lof en goedkeuring met alles wat ze pasten en uitprobeerden. Alleen één nadeel. Dan pakken ze toch alles zeker!!!

Maar ja en och ja, ik zie ze ook niet graag als sloddervosjes rondlopen, mijn 3 vrouwkes. En zolang ik alles kan dragen…niks aan de hand.

04-12-2011 om 17:09 geschreven door eric

 .°★。˛°.★**Welcome to December *★* *˛.
˛ °_██_*。*./ ♥ .˛* .˛.*.★* *★ 。*
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫*˛.* ˛_Π_____. * ♥ ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •.˛*./______/~＼*. ˛*.。˛* ˛.
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.｜田田 ｜門｜╬╬╬╬ .:♥ time 4peace,happyness and joy,♥

SYMBOLENKUNST  ….van je te amuseren hé

En ja hoor ….

Ik  heb mijne Mars gekregen…niet  éne maar 12. En ik ben gene gulzige ..toch..

Voor de kids was het vanmorgen ook feest. De gevraagde poppen en pareltjes, boeken en spellen..alles wat ze gevraagd hadden was er bijna allemaal. Gelukkig had Clauke gisteren nog gevraagd aan de Bestelpiet om niet te veel snoep te brengen. Mandarijntjes heeft hij gebracht, en een zak met zuurkes. Die gaan we in een doos doen en in de auto leggen om onderweg naar Frankrijk op te eten. We hebben ook eens meegedaan met Euromillions. Gewoon omdat, als we zouden winnen, onze vrienden en speciaal Tom die vandaag jarig is, in Indonesië te gaan feliciteren. Maar helaas …zelfs met de fiets kunnen we niet …We hadden niets juist. Helaas Tom..maar toch ne gelukkige verjaardag.

04-12-2011 om 10:39 geschreven door eric

Als het weer zo slecht is dat je er geen hond kan door laten, dan zit je maar te zitten in de hut en ben je bezig met lezen, tv kijken, gezelschapsspellekes en eten en drinken.

Maar avontuur beleef je echter niet.

Aftellen, elke dag een stukje van de lintmeter knippen ..en afwachten tot de 17 de december.

Geen of weinig nieuws uit Frankrijk. Tja, het kan ook bijna niet anders. Er is al zoveel geregeld en het is zoals hier, afwachten tot het beschrijf van de boerderij.

Toch amuseren we ons wel hoor.We kregen al wel een inschrijvingsbewijs van de burgemeester van Artigat, dat de kinderen toelaat om vanaf de 4^de januari naar school te gaan.

Vandaag is het ook voor de kinderen een speciale avond.

Ze hebben de “Bestelpiet” in de Colruyt gezien. Van de bestelpiet mogen ze vanavond hun bord zetten. Ze hebben tekeningen gemaakt en alles mooi versierd.

Geen bier voor de Piet. Geen wortel voor het paard,want…Bestelpiet heeft gezegd dat ze deze keer liever wijn hebben. Claudia heeft een tonneke van 5 liter gekocht….Het zal wel genoeg zijn zeker hé…

Ik ben benieuwd….Ik vraag ieder jaar ne “Mars” aan de Sint. Ene is genoeg ….

Ik hoop dat ik goed kan slapen, want zenuwachtig ben ik nog altijd als de Heilige man langs komt.

Bijlagen:
inschrijving school.pdf (276 KB)