|
De laatste dag
.de allerlaaaaaatste dag
(in België)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En we beginnen er met schrik aan.
Schrik voor wat gaat komen. Schrik ook voor wat onze meisjes gaan doen en hoe
ze erdoor zullen geraken.
Schrik, omdat het maar blijft regenen
en wij onze aanhangwagen niet geladen krijgen
Schrik dus..
Maar wie zouden we zijn als we er niet
voor zouden gaan
.Chakaaa
Onze kindjes naar school en wij
inladen..Man
man man wat ebben we op 2 maanden weer wat rommel en materiaal bijeen. Niet te
doen. Al goed dat we een remork hebben.
Tegen
dat we naar school moesten, was dit probleemke ook al opgelost.Volgens
buienradar zou het rond 4 uur stoppen met regenen. Dus eerst de camionette en
straks de remork.
Wij nu naar de school. Vroeger was dat
de lagere broederschool. Sint Barbara, broeders van liefde. Heb ik zelf nog 6
jaar gezeten. Zoek maar op de foto van het eerste en het 6de studiejaar.
Eerst naar Rita. En ja..iedereen mag
het weten..pracht van een directrice. Mag eens gezegd worden. Dan naar juf
Jolien, of zoals ons Yetteke zegt; Ons Jolieneke.
Emotioneel afscheid. Te veel om te
schrijven. Bedankt juf Jolien..
Dan naar de klas van Yanneke bij
meester Marcel. Ons Yanneke heeft haar rapport ook gekregen.96,4%
Kan erdoor
.grapje.
Meester Marcel heeft ons meisje de
laatste dagen ook perfect begeleid naar het afscheid. Ook een dikke merci
Marcel.
Ja..en dan gaat de bel. Tranen bij de kindjes,
maar ook bij vele mamas. Knuffelen, gelukwensen, kusjes en..nog eens
knuffelen.
Ook een dikke gemeende merci aan Juf
Annemie en juf Sonja. Die hebben iedere dag onze kindjes geknuffeld. Niet
alleen nu, maar altijd. Eigenlijk, in al de eerlijkheid. Dank je aan al de
mensen van de school en de ouders van de kindjes, veel fijne complimenten.
Merci.
Vanavond is dan onze Bram nog langs
geweest. Zot doen met de meisjes, een beetje bij praten en lekker eten. Wat
gaan we hem (lijfelijk) missen. Maar de wereld is te klein om elkaar nooit meer
te zien.
En nu
het sneeuwt.
Morgen om 7 uur zijn we weg
Op het
gemak
We zien wel.
Lieve mensen
BEDANKT
Maar we blijven schrijven hoor .
Vanaf morgen hopelijk vanuit Clermont
Ferrand.
|
