Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
15-12-2011
Stillekes inpakken
We zijn begonnen met alles stillekes in te pakken. Daar het momenteel slecht weer is en morgen ook nog, hebben we het inpak materiaal drastich veranderd. De spullen op de remork worden in plastic boxen met deksel geladen en al het andere gaat in de camionette in grote zakken.Ons hutje staat boordevol. Komt er ook nog bij dat Claudia nog naar de dokter moest om een laatste controle.
En dan is het weer middag. De auto hebben we ook nog eens vlug gewassen , vanbinnen en vanbuiten. Ja , en dan krijg je honger hé. Rap een Quikie doen .Nieuwe quick in Houthalen....traag....en klein hamburgerkes.. Onze Bicky"s waren er reuzen tegen...maarja.
Af en toe krijgen Claudia en ik toch een stil moment. Hoe zal het gaan ?Wat gaan we meemaken? Hoe zullen onze kinderen reageren? Goed dat we samen er over kunnen praten.
Na de school zijn we bij Bompa en mémé nog langs geweest. Mémé had lekker gekookt. Varkensgebraad met abrikozen en kroketten met een lekkere championnensaus. Precies een éérste communiefeest zoals vroeger. Rond 8 uur terug thuis..Verassing!!!"Er ligt iets voor de deur mama!"
Een zeer mooie plateau met strooi, snoepjes beertjes en kleine kapstokjes. Wat is me dat? Vlug de lichten aan ..en.. " Van de meisjes mama!!!"
Claudia nam hare gsm en bellen. Maar helaas , Cindy nam niet op. Dan Silvie bellen. Ja hallo, wij staan voor uw deur. Verassing alom. Bij een glaasje wijn (2) hebben we nog wat gepraat en gelachen. Ja..en zo was weer vlug om.
Hopelijk hebben we morgen wat droge momenten met het weer , zodat we droog kunnen inladen.
Ah ja... De kinderen blijven maar cadeautjes krijgen in de school.. Tof hé
Dat betekend dat de andere halve dag besteed zal worden aan
de kinderen. En je voelt het hoor..Iedereen die in nauw contact met Yanneke en
Yetteke is, beleefd het afscheid mee.
Zo zijn er hartsvriendinnen die beginnen met van alles te
maken. Tekeningen, briefjes en noem maar op.
Zo
een kleine fijne kinderen.. en toch al
zo verbonden.
Deze
namiddag hadden we afgesproken met Rune en Kobe , Charlotte , Fran en Nand en
natuurlijk de mamas Inge en Bernadette .Heerlijk.
Mooie
tekeningen enaangrijpende brieven.
Pralines ..en noem maar op.
Mooie
gesprekken tussen de mamas en fijn spelen, drinken en ijsjes eten met de
kinderen.
Genieten
Het
is toch aangenaam , te weten dat er
fantastische mensen op de wereld rondlopen, die met ons en de kids begaan zijn.
Dit
houden we vast Inge en Bernadette.
Ook
aan Sofie een dikke dank je wel van ons en Yanneke. BFF..zou Yanneke zeggen.
Best Friend Forever.
Mannen ..ik
krijg het een beetje moeilijk Het begint echt af te korten..
Onze Jumpy staat er nog .. In het nieuws vertelde ze
gisteren , of gaven ze de goede raad om geen autos onder een boom te zetten.
Het zou stormen!!
Onze Jumpy staat in het bos maar gelukkig, hij staat er nog.
En wat hebben we gedaan De was . Twee machines. Blauwe en
witte. Dan de droogkast en daarna alles opplooien..Waarom schrijf ik dit Clauke
moest naar de vrouwendokter. Jaarlijkse control. Dus biebie alleen in het
wassalon.
In het kader van onze afscheidsronde zouden we vandaag nog
enkele bezoekjes doen.
Vanmorgen kregen we van vrienden in Le Fossateen mail met een foto. Ze vroegen of we 8
pakken bruine suiker zouden meebrengen van het merk (zie foto )
Waar kan je die vinden?? .in de Carrefour (Franse
winkelketen) .
Allez ja we hebben ze gekocht en in een doos gestopt, zodat
de bruine suiker mee op weg kan.
Wie weet wat wij ooit gaan vragen ..Pickles van D&L
..want daar is ons Clauke zot van.
(Ze durft dat zelfs op spaghetti doen) jakkes.
Stilletjes beginnen ons Yanneke en Yetteke al wat
zenuwachtig te worden. We merken het. In de school beginnen ze al een beetje
afscheid te nemen. Zo zijn er de lees moekes.
Vandaag moest ons Yetteke weer samenwerken met leesmoeke Erika.
Zij had een zeer mooi kaartje voor haar geschreven en voor
een Frans boekje gezorgd.
Een klein beetje afscheid En dan nog een mama die belt om
Yetteke nog samen te laten spelen . Maar daar morgen meer over.
Dan naar bompa Gunther. We hadden de eerder gemaakte fotos
laten vergroten en aan hem cadeau gedaan. En hoe blij hij was . Zijn lieve
mooie achterkleinkinderen met zijn petekind op één foto. Hij straalde van geluk.
En wij ook natuurlijk. Hij staat er volledig achter van onze onderneming. Bij
het weggaan wenste hij ons veel geluk , een goede gezondheid en vooral ein
schöne kristmas ( zoals hij dat met een Duits accent kan zeggen). Een brief
gaat hij nooit schrijven, maar hij zal ons volgen via nonkel Daniël.
En dan naar nonkel Daniël en tante Anita.
Lekker babbelen, een pintje drinken en lekkere chocolaatjes
eten. Ook weer zeer gezellig. Zij zullen zeker afkomen. Als ze bomma en bompa
geworden zijn. Dat voelen we.
Misschien wel met de moto?
En dan naar huis. Alleez naar de hut in Houthalen.
En weet je wat we dan doen als de kids slapen zie foto latex ....hmmmm
Onze laatste maandag in België. En het is een drukke.
Om half 7 zijn de kinderen en wij opgestaan. We moesten om
half 8 vertrekken naar Brussel.
Om kwart voor 8 konden we de kinderen al afzetten aan de
school. Rita, de directrice had ons beloofd om de kinderen zo vroeg al op te
vangen. E zo gezegd, zo gedaan. Bedankt Rita.
Wij, door het slechte weer naar Brussel.
Wat gingen we doen? Wel, Claudia heeft in februari, door een
herseninfarct, een heel deel van haar rechter gezichtsveld verloren. Een gevaarlijke
situatie om met de auto te rijden. Ze moest van de oogarts naar CARA. Dat is
een onderdeel van het BIVV, de Belgische instelling voor verkeersveiligheid. Ze
moest daar opnieuw een praktische proef autorijden afleggen in hartje Brussel. Nog
erger dan hier in Hasselt. Niet geslaagd zou betekenen dat ze haar rijbewijs
voor altijd kwijt zou zijn.
En dan opeens merk je dat de wereld klein is .
Wij naar Brussel. In Tielt - Winge file. En file was het,
Tot aan de ring van Brussel.
Om stipt 10 uur kwamen we in Evere bij het BIVV aan.
De secretaresse aan het onthaal was echt verwonderd dat we stipt
ter plaatse waren.
We kregen een instructeur, Tom, aangewezen. Vriendelijke
man. Wat gepraat, en dan fysieke testen. Tijdens het gesprek vertelde we
natuurlijk dat we naar Frankrijk vertrokken. Allez, een nicht van mij woont in
Artigat met hare man en kindjes en heeft daar een ferme. Ferme Thiboult. Wim en
Leentje Wij vielen bijna van onze stoel.
Die kennen we. Althans toch van horen zeggen. De dochter van
Leentje en Wim is 9 en zal samen met Yanneke in de klas zitten. Straf hé.
Dan de praktische testen Daar mocht ik niet bij zijn. Na een
half uurtje kwam Clauke terug.
Tom vertelde dat het niet zwart was , maar ook niet wit.
Oei!!!! De dokter moest dan nog beslissen. En dat zou pas om 13 uur zijn.
Wij in Diegem naar de Macro. Wat rondgelopen en een beetje
inkopen voor de volgende dagen gedaan.
Aan de kassa komen we een koppel uit Tessenderlo tegen.
Benny en Marie-Jeanne. Straf.
Dat waren vrienden uit de jaren 90 toen ik nog deel uit
maakte van de Kiwanis
Heel wat bij te praten natuurlijk..
Rond kwart na 1 zijn we dan terug gereden naar het BIVV.
Tom was met heel het dossier en de uitslagen, advies gaan
vragen bij de dokter. En!!!!
Claudia mag haar rijbewijs behouden.
Van daar moesten we dan naar de gemeente in Heusden om het
rijbewijs te vernieuwen, met de nodige code en aanpassing, die erop moet staan.
Wie komen we daar tegen???
Chin en Chen.
Dat zijn de mensen die ons frituur hebben overgenomen. Wel
Wel Wel .
Van de gemeente door naar de Cité in Heusden .Wie zien we
daar Anita, de mama van Bram maar zij heeft ons niet gezien.
Ik wil maar zeggen ..De wereld is echt heel klein
Al bij al, hebben de kinderen en wij, geklonken op het terug
krijgen van het rijbewijs..
Cava en hapjes .Och, ja je leeft maar ene keer hé..
Onze laatste zondag in België hebben we aangevangen met lang
uitslapen.
Tot 9 uur .
Voor mij is dat 3 en een half uur langer dan normaal.
Een lekker ontbijt , wassen en dan ..niks doen. Allez niks
doen!!
Ons Yanneke heeft een heel stuk van de voormiddag op haar
gitaar getokkeld.
Ons Yetteke, dat is een kleur madam. Die kan haar amuseren
met kleuren. Fijn toch.
Rond 13 uur kregen de meiden hier in huis zin in hot dog.
Wel, ik vlug een Frans brood gekocht en ons Clauke heeft
ajuin gebakken .Dan de worsten, die we nog hadden, opgewarmd en dan .smossen .
Daar het weer zo mooi is hadden we besloten om een grote
natuurwandeling te maken in het wildpark in Molenheide. Een zeer mooie en lange
wandeling van ongeveer 7 km.
Je komt er heel wat tegen.
Limburg op zijn mooist.
Na nog wat zingen in het bos en raar doen zijn we nog effe
naar de binnenspeeltuin geweest.
Kinderen zijn nu super moe en zullen weer lekker slapen.
Morgen vroeg opstaan want Clauke moet in Brussel een test
gaan doen om te zien of ze haar rijbewijs mag behouden. Na haar herseninfarct
van februari.
Voor dat bedrag ben je met de trein met 4 naar Gent .Heen en
terug. Je kunt er je wagen niet voor uithalen.
In het kader van onze afscheidsronde, hebben we vandaag
,samen met de meisjes ,onze grote broer en zoon in Gent bezocht. Ieder jaar
rond Sinterklaas doen we dit. Maar vandaag was het toch speciaal. Om 12 uur
aangekomen in Gent. Dan naar de studio van Bram .En ja hoor De Sint had hun
lekkere snoepjes en voor beiden een gitaar gebracht. Zo vader zo dochters, want
op die leeftijd kreeg ik er ook één.
Straks auditie in Hasselt en dan kunnen ze op straat gaan zingen,
of in Toulouse moest het bij ons niet trekken
In Gent kan veel Effe via een IPad een pizza bestellen om
lekker op te eten bij een glaasje cava ..en binnen de 10 minuten waren wij al
aan het snoepen.
We hadden afgesproken om over de kerstmarkt te lopen om
daarna samen met Sabeth (vriendin van Bram) het Gravensteen te bezoeken.
Een stadsbezoek samen met vertier en cultuur moet kunnen.
Vermits we rond Sinterklaas bij bram op bezoek komen, hebben
we ook de Sinterklaaskerk of kathedraal bezocht. Die is sinds juli van dit jaar
terug opengesteld na 60 jaar van restauratie. Althans een deel toch. Je ziet op
de foto nog een Sint in zijn jongere jaren.
Dan Gravensteen .Echt de moeite. Veel trappen op..en af.
In Gent heb je een café..de bieracademie..en ik dacht op
de vrijdagsmarkt..waar ze 250 soorten bieren verkopen. Grappige is, wanneer je
een kwak bestelt, moet je een schoen afgeven, die in een emmer wordt gelegd
en met een katrol naar boven wordt getrokken. Kwestie van het kwakglas niet te
pikken. In onze jongere jaren zijn René en ik daar ook nog geweest na een
vergadering dat te maken had met onze groep.
En dan krijg je honger hé.
Andere jaren gaan we op restaurant, maar nu hadden we zin in
een friet uit de frituur..dus.
In Berkenbos hebben ze nu een chinees in de frituur, in Gent
een Pakistaan.
Friet special pikant en servela special pikant .Nooit van
gehoord..
Dus hebben we hem uitgelegd hoe en wat en jaaa lekker ech
lekker.
Om 20 uur de trein terug naar Hasselt om dan rond 22 uur aan
te komen.
Het was een lange fijne dag
Bram hopen we terug te zien ..in Frankrijk..ergens in April.
Fysiek gaan we hem missen..maar er is nog altijd skype hé.
Zelf is hij ook een globetrotter..dus.. het zal wel rap april zijn ..
இڿڰۣ-ڰۣ...இڿڰۣ-ڰۣ .*♥*...║║║║╔╗╔╗*♥* ...*♥*.╠╣║║║╗╚╗.....*❤* *♥*....║║╚╝╚╝╚╝...... Verdraagzaam zijn
Dat hebben we vanavond moeten meemaken hier op het park van Molenheide.
Al 6 weken staat onze Jumpy naast de hut ..Naast de straat..Het is te
zeggen, geen straat maar een inrijpadje naar een ander huisje.
Vanavond rond 19 uur kwam er een auto met Nederlandse nummerplaat
aangereden. Langs de Jumpy door tot aan zijn huisje.
Rond 21 uur, nadat den Hollander al enkele keren op en af was gereden werd
er op de deur geklopt.De parkwachter hier !! Zou u uw wagen naast de straat
willen parkeren? Waarom meneer? Die staat toch naast de weg ! Ja meneer ,
maar er zijn klachten binnengekeomen
Ik dus den Jumpy iets verder langs de kant gezet. De parkwachter kwam terug
naar mij en zei; Alleez, die auto kan er toch langs! Ja meneer, klopt, hij
is er al 10talle keren voorbij gereden.
Opeens verschijnt er een jonge Hollander . Meneer!! Hebt U de parkwachter
gevraagd om mijn auto te laten verplaatsen? Ja hoor, volgens het parkreglement
mag die hier echt niet staan En waar moet die dan wel staan? Buiten het
park op de parking.
Meneer, ten eerste heb ik deze opmerking nog nooit gekregen. Ten tweede
heb ik nooit een reglement gezien en te derde , had u dit effe persoonlijk
tegen mij komen zeggen, hadden we dat misschien anders dan nu kunnen oplossen.
Ja meneer en uw aanhangwagen mag hier ook niet staan.
Mijne beste Hollander, als je dit allemaal niet kan hebben, waarom ga je
dan niet in Nederland op weekend. Leer eerst op uw jonge leeftijd wat
verdraagzamer te worden en dan zal je zeker een beter mens worden en zal je
vooral een gerust weekend gaan hebben. Nu ben je opgefokt en zolang je mijn
wagen blijft zien staan, zal je opgefokt blijven.Nog een prettige avond en een
fijn weekend.
Mensen toch. Kunnen we nog wat van een ander verdragen?
Buiten dat wij als papa en mama nog het één en het ander moeten regelen, denken we ook na schooltijd aan onze kinderen. Het is onze droom om naar het buitenland te emigreren en voor ons is het misschien normaal dat we de kids mee nemen. Het zou maar erg zijn hé moesten we ze thuis laten. Maar wat voelen ze? Wat denken ze? Hoe ervaren ze de afwachtperiode tot het vertrek?
Aan de schoolpoort horen we van enkele juffen toch al wel dat ze stillekes afscheid aan het nemen zijn. Doch , wij als papa en mama staan daar op dat moment niet genoeg stil mee. Daarom vinden we het reuze dat sommige juffen ons komen vertellen hoe de kids met het vertrek bezig zijn. Op die manier kunnen wij ons na schooltijd ook aanpassen aan de gevoelens van onze meisjes. We praten en maken plannen. We proberen om de verhuis , die toch ingrijpend is, in een context te plaatsen die voor de kids aanvaarbaar is. Maar dat is niet makkelijk.
Wat opvalt is , dat de meisjes ,na school, drukker zijn dan anders. Wij vangen dat op om rustig te reageren, veel te praten en zeer lang te tafelen. Tafelen wordt vergezeld met mopjes en verhaaltjes. Met quisjes in het Frans . En met OOO Bonie Bonie
In het kader van
onze afscheidsronde hebben we vandaag 2 speciale vriendinnen een bezoek
gebracht.
Sylvie en Cindy.
Kanjers van meiden.
Waren in de
frituur wekelijkse trouwe klanten. En dan kan je denken ja klanten maar
sommige klanten zijn speciaal en worden hechte vrienden. Ik heb het nooit
gedacht dat het kon, maar toch is het zo.
We hebben
wekelijks veel afgelachen, gezeverd en gezwanst.
En vandaag dus
weer. Een beetje bij gepraat, pintje chipske..leuk.
We gaan ze
missen Hopelijk kunnen we skypen en zien we ze vlug terug in Frankrijk.
We gingen naar 2
verschillende gemeentehuizen . Te Heusden Zolder en te Beringen. Wat moesten we
hebben? Recente uittreksels van de geboorteakte en uittreksel van goed gedrag
en zeden ..En voor we daar commentaar op krijgen, die hebben we gekregen, en we zijn braaf
geweest..:)JJ Ik mag zeker niet vergeten te
vermelden dat we op al de documenten een echte gemeentestempel moesten vragen.
Waar zitten nu
de verschillen.
In Heusden
kwamen we aan het onthaal. Goede morgen, met wat kunnen we u helpen. Goede
uitleg gekregen en een volgnummertje 14gekregen. We waren nog niet in de wachtzaal of we werden al afgeroepen.
We konden dadelijk naar de ambtenaar. Geen loket maar een bureel met 2 stoelen.
Zet U.. En voor wat is het aub.
De mevrouw die
ons hielp,zorgde ervoor dat we in een sneltempo de uittreksels uit het
geboorteregister kregen. Alles via de computer. Maar wat stond op het papier? Een
voorgedrukte stempel..Mevrouw, zou je zo vriendelijk willen zijn om op het
document een stempeltje te zetten? Er staat toch al één op !! Ja , maar het
moet nen echte zijn. Er staat toch nen echte op!! Neen, dit is een voorgedrukte
en men zou de indruk krijgen dat het om een kopie gaat. Ik zet er toch mijn
handtekening op !! In Artigat weten ze niet of ik of jij die handtekening heeft
gezet op een kopie. Maar dit is geen kopie !! Als er gene echte stempel opstaat
kan het wel als een kopie overkomen. Wil je aub een stempeltje zetten. Er staat
al ene op. Madam .zal ik het stempelke pakken en het zelf zetten en dan uwen
inkt ,die van de gemeente is ,betalen. Als ik u daar een plezier mee kan doen,
zal ik een stempelke zetten. Dank u mevrouw .
Dan naar
Beringen.
Binnenkomen en
zelf een nummerke trekken 78.. en ze zaten reeds aan 63..
3 ambtenaren aan
de loketten van Bevolking Eén loket burgerlijke stand leeg en één loket
rijbewijzen ook leeg.
Dus wij wachten.
Na iets meer dan
een half uur .Nummer 78 Voor wat is het. Wij komen voor een uittreksel uit
het geboorteregister. Dan moet je aan het loket Burgerlijke stand zijn. Je
kan er dadelijk naar toe en hoeft geen briefje te trekken ..Djuu..
Daar moet je dus
recht blijven staan Ze halen het geboorte boek van 1960 en 1969 uit de kast.
Leggen die op het kopietoestel, zetten er een handtekening op en .ja hoor een
stempel.
Je hebt het zeker
ook gezien..(.tenminste als je
niet in Indonesië zit)...eerst de zon, dan enkele wolkjes ...en dan op minder
dan 5 minuten..ziet alles wit. Er is slipgevaar. Er gebeuren ongevallen met
blikschade Snelheid niet aangepast dus En na een kwartier weer alles weg . Dit
is België.
Aan de schoolpoort
kreeg ik dan ook direct veel kommentaar. Zo van:Da gaade toch missen zeker hé
Ik weet het eigenlijk nog niet of ik zoiets ga missen. Het is trouwens vandaag
15 °C in Artigat. Maar ,eerlijk is
eerlijk, het regent.
De winter is begonnen.
De Sint is terug
naar Spanje en daar is de Kerstman.
Clauke en ik zijn
vandaag wat kerstballen en slingers en lampjes gaan kopen. We hadden dat al
maar alles is opgestapeld in Laken samen met de meubels. Als we de 18de
aankomen in Le Fossat, willen we toch graag een kerstboom kopen en die
aankleden. We willen ook graag dat Kerstgevoel hebben.
In Le Fossat ziet
een Kerstman er zo uit. Zie foto.
Vandaag kregen we
van de notaris een aangetekend schrijven. Het bevatte een bundel met de
verkoopakte. We hebben alles gelezen en hier en daar hebben we google vertalen
moeten gebruiken om technische termen te begrijpen.
We mogen gerust
zijn.
Daarna telefoon
van onze contactpersoon Anneke. Bruine suiker voor op de boterham en de
pannekoeken meebrengen. 8 pakken .Eigenlijk
lachen hé.. Wie weet vragen we binnen een half jaar om servelas mee te
brengen.
Voor de rest....Onze
kids mogen iedere dinsdag en donderdag kiezen wat ze willen eten.
Yanneke wou Cordon
bleu met gebakken patatten en spruitjes lekker
Bij ons is hij door...De Sint.. Wij hebben de traditie , als Hij door is, dan zetten we de kerstboom. En ja. Vandaag heeft ons Clauke en Yetteke de kerstboom gezet
Terwijl Yanneke en ik naar de winkel waren, heeft ons Clauke de hut gekuist en de kerstboom gezet. Het is deze keer gene echte, maar we proberen de sfeer erin te brengen. En het is niet veel maar toch gezellig.
De kinderen hadden vandaag een dagje vrij. Wij vinden dit een ideale dag om vrij te zijn. Zo kunnen ze van de geschenkjes genieten die ze van de Sint hebben gekregen. Een grote pluim voor de school.
Wij hebben vandaag ook vanalles gedaan. Weet je nog dat we de aanhangwagen van bompa Borgloon konden lenen!. Als ik de lichten aanzet, dan brand het mistlicht. De rest gaat volgens plan. Dus heb ik heel de boedel draden van de trekhaak open gegooit. En gegokt. Groene draad bij wit en omgekeerd....fout...Bruine draad in de plaats van wit.....ook fout... En dan.... We hebben toch internet. Daar staat het schema toch op van de elektrische bedrading.
Morgen opnieuw.....en het zal wel lukken...
Voor de rest hebben we weer geoefend voor ons restaurant in Artigat. Het was lekker.... bewust geen foto ....zorgt voor een overstroming in je mond.
Tagliatelli met een sausje van tomaat en spekjes met room en daarbij een lekkere forel waarvan de graatjes reeds verwijderd zijn.
In Maastricht is het vanaf begin
december al solden en er zijn al verschillende koopzondagen. Vandaag is het zo
een koopzondag. Dus . Drie vrouwen in huis die niks meer hebben om aan te
trekken ??? (leuk voor mij om te zien ) ..en vadertje mee om de zakken te dragen.
Dus .Wij naar het buitenland. Maastricht..
Veel volk
Maar ook een kerstmarkt met heerlijke
standjes. Van die lekkere lange hamburgers worsten..gebakken patatten borrelkes .
Maar ik moest de pakken dragen en
daarom had ik mijn handjes niet vrij om van dat alles te proeven.
Winkel in winkel uit Je kent dat.
Er zijn dan 2 manieren om je hier
doorheen te slaan. Ofwel grommel je dan de hele tijd en smeek je dat de vrouwen
niet zoveel passen en voelen en tasten, ofwel speel je mee en hang je de
modeontwerper en combinator uit.
Ik heb voor het 2de gekozen.
Niks dan lof en goedkeuring met alles
wat ze pasten en uitprobeerden. Alleen één nadeel. Dan pakken ze toch alles
zeker!!!
Maar ja en och ja, ik zie ze ook niet
graag als sloddervosjes rondlopen, mijn 3 vrouwkes. En zolang ik alles kan
dragen niks aan de hand.
.°★。˛°.★**Welcome
to December *★*
*˛. ˛ °_██_*。*./
♥
.˛* .˛.*.★*
*★。* ˛. (´ ̮)*˛°*/.♫.♫*˛.* ˛_Π_____. * ♥ ˛* .°( . . ) ˛°./ '♫ '
.˛*./______/~\*.
˛*.。˛* ˛. *(...''.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田|門|╬╬╬╬ .:♥ time 4peace,happyness and joy,♥
SYMBOLENKUNST .van je te amuseren hé
En ja hoor .
Ikheb mijne Mars gekregen nieténe
maar 12. En ik ben gene gulzige ..toch..
Voor de kids was het vanmorgen ook
feest. De gevraagde poppen en pareltjes, boeken en spellen..alles wat ze
gevraagd hadden was er bijna allemaal. Gelukkig had Clauke gisteren nog
gevraagd aan de Bestelpiet om niet te veel snoep te brengen. Mandarijntjes
heeft hij gebracht, en een zak met zuurkes. Die gaan we in een doos doen en in
de auto leggen om onderweg naar Frankrijk op te eten. We hebben ook eens
meegedaan met Euromillions. Gewoon omdat, als we zouden winnen, onze vrienden
en speciaal Tom die vandaag jarig is, in Indonesië te gaan feliciteren. Maar
helaas zelfs met de fiets kunnen we niet We hadden niets juist. Helaas
Tom..maar toch ne gelukkige verjaardag.
Als het weer zo slecht is dat je er
geen hond kan door laten, dan zit je maar te zitten in de hut en ben je bezig
met lezen, tv kijken, gezelschapsspellekes en eten en drinken.
Maar avontuur beleef je echter niet.
Aftellen, elke dag een stukje van de
lintmeter knippen ..en afwachten tot de 17 de december.
Geen of weinig nieuws uit Frankrijk. Tja,
het kan ook bijna niet anders. Er is al zoveel geregeld en het is zoals hier,
afwachten tot het beschrijf van de boerderij.
Toch amuseren we ons wel hoor.We kregen
al wel een inschrijvingsbewijs van de burgemeester van Artigat, dat de kinderen
toelaat om vanaf de 4de januari naar school te gaan.
Vandaag is het ook voor de kinderen een
speciale avond.
Ze hebben de Bestelpiet in de Colruyt
gezien. Van de bestelpiet mogen ze vanavond hun bord zetten. Ze hebben tekeningen
gemaakt en alles mooi versierd.
Geen bier voor de Piet. Geen wortel
voor het paard,want Bestelpiet heeft gezegd dat ze deze keer liever wijn
hebben. Claudia heeft een tonneke van 5 liter gekocht .Het zal wel genoeg zijn
zeker hé
Ik ben benieuwd .Ik vraag ieder jaar ne
Mars aan de Sint. Ene is genoeg .
Ik hoop dat ik goed kan slapen, want
zenuwachtig ben ik nog altijd als de Heilige man langs komt.
De laatste maand van het jaar . Feestmaand.Nieuw regering...alleez bijna toch. De eerste regen in lange tijd.
Een eerste elektrisch plan...dank je Peter. en ...ik ben gaan stemmen....alleez niet stemmen , maar toch iets in een soort stembus gaan steken.
30 jaar gewerkt. 30 jaar loon afgegeven aan de staat. 30 jaar voor velen hun pensioen gezorgd. 30 jaar gezorgd dat mensen een leefloon kregen en uitkering.
En nu , den 1ste december, heb ik voor den eerste keer een dopkaart in de bus bij de hulpkas te Hasselt gaan steken.
Bedankt mensen die nu gaan werken. En nu maar hopen dat ik ook iets krijg. Al is het maar voor deze periode, want vanaf de 18de december ben ik al weer terug aan het werk. Maar dan niet hier ,maar in Frankrijk. En hopelijk.... nog eens 30 jaar werken 30 jaar loon afgeven aan de Franse fiscus 30 jaar voor Franse pensioenen zorgen en 30 jaar zorgen dat mensen een leefloon en een uitkering krijgen.
Om half 9 de kinderen naar school brengen en dan in een record tempo van alles doen ...want om 10 na 12 moeten we de kinderen weer gaan terughalen. In Frankrijk, 't is te zeggen, in Artigat, waar de kinderen naar school gaan, is het de kinderen om half 9 brengen, een beetje bijles tot 9 uur en dan les tot half 5. 's Middags eten ze een 3 gangendiner voor 2 ...op hun gemakske ..en om half 5 is de school uit. Ik geef toe dat het voor hen een lange dag is ...Maar...op woesdag zijn ze vrij.
Ik heb niets tegen de schooluren van hier...het is na al die jaren een gewoonte geworden.Maar het systeem van de woensdag vrij te zijn , geeft me zoiets van..De week is gebroken.Toen ik nog ging werken voor een baas, was ik soms blij wanneer we een woensdag vrij hadden. De week duurde precies niet zo lang. Een dag vrij in het midden van de week deed toch altijd deugd.
Toen we van Heusden naar Helchteren verhuisde, hadden we gezegd." We laden de Jumpy vol, en de rest moet met de vrachtwagen mee". Maar dat is helaas niet gelukt. We hebben , geloof ik, 2 volle ladingen naar Helchteren gebracht. Dus....wat nu . Op het dak krijgen we niks geladen, en overtollige bagage gaan weggooien...zonde. Dus ....Bompa (papa van Claudia) heeft nog een aanhangwagen staan.
5 jaar zonder te bollen heeft dat ding warm en droog in de garage gestaan.
Wij dus naar Borgloon. Remork leeggemaakt, banden gecontroleerd....en dan aangehangen. En ja...het bolt goed. We gaan nu nog een huif of schotten plaatsen ,en dan een bache erover.
Je ziet het hé...Ne mens, hoe klein hij ook woont, sleept toch alles mee en wil alles bijhouden.
Je staat 's morgens op ...en zoals de weerman eerder zei dat het zonneke zou schijnen..je kijkt door het raam....MIST ..
Dan maar wachten op de zon.Spek met eieren gebakken en lekker ontbijtje opgeëten. Maar nog steeds geen zon.
Boekje lezen...in 't bad..scheren..en dan...????
Willen we gaan wandelen... Maar natuurlijk, hier is de natuur mooi en er is vanalles te zien in het bos. Wij weg.
Op een gegeven moment komen we uit aan het kasteel van Ter Dolen. We zien daar een koning en een koningin staan. Ja ja , ze verwachten hier de Sint.
Alleez seg , gisteren nog in Antwerpen en vandaag ,met de boot die ze op een kar hebben geplaatst ,in Helchteren.
En ja hoor , eerst een fanfare , dan dansers en heel veel zwarte pieten en dan....De Sint.. Onze kids hadden hun dag , liedjes zingen...dansen...en snoepen
Als afsluiter nog vlug gedag zeggen tegen de Sint en daarna een privé gesprek met de " bestel speelgoed Piet ". Want ja.. volgend jaar zitten de kids in Frankrijk..en daar komt Hij niet. Hij heeft een afspraak met de Kerstman.Die moet er voor zorgen dat de Franse kinderen ook cadeautjes krijgen. Maar dan wel met Kerstmis. Onze kinderen hebben met de Piet afgesproken om aan de Spaanse grens te gaan staan ,tegen dat de Sint naar België komt. We wonen amper 70 km van de Spaanse grens , dus dat zal wel lukken.
Het was een fijne dag die afgesloten werd met een lekkere pint En 's avonds had Clauke lekker gekookt.
Ik heb juist een positief bericht gekregen, dat de akte van de boerderij zal getekend worden enkele dagen voor nieuwjaar. We krijgen dan de sleutel en kunnen starten aan onze verbouwingen. Sneller dan we hadden gehoopt.