Daar we een tijdje geen internet hadden, heb ik de blog niet meer dagelijks kunnen aanvullen…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar hier nu het verhaal.

Zaterdag 17 december..

Normaal was het vertrek gepland rond 7 uur.

We waren al vroeg wakker en na het ontbijt en het wassen, moest er nog wat opgeruimd worden en ingeladen.

Inladen…Donsdekens nog, kussens en andere dingen..Op een gegeven moment zat de camionette zo vol, dat er echt, maar echt niks meer bij kon. Dan maar improviseren. Op de remork ging ook niets meer, want die was al ingepakt met een zeil en dat kon er niet zo maar af.

Rond half 9 was het dan zover en zijn we op het gemakske vertrokken.

Gelukkig was het weer vrij goed en was er niet te veel verkeer. Het zou een rustige rit worden.

We hadden besloten om geen tolwegen te nemen. Dus geen peage.

Eens achter Luik richting Namen zagen we de eerste sneeuw liggen. Maar gelukkig langs de weg. De trip ging goed tot in Charleroi. Daar begon het te hagelen en te sneeuwen. Ik zei tegen Claudia: “ We kunnen misschien beter de snelweg blijven volgen met dit weer, die liggen toch meestal open “. Dus wij dan maar de tomtom ingesteld om toch de tolwegen te gebruiken. En dan kom je aan de grens..Dag België..tot….!!

Dat doet toch een beetje raar hoor.

Richting Reims..Het weer was ..na rekening te hebben gehouden met opeens uit het niets een wolkbreuk…helder en zonnig. Voor Reims, zijn we dan de eerste keer gestopt. Sanitaire pauze, en een hapje eten en wat drinken.

De wilde varkens die we een week geleden hadden gezien in het echt hebben ze hier ook op de parking, maar dan veel groter..

Wij zijn aan het rijden..Troyes richting Auxerre…En, dat duurde..Ik zei tegen Claudia:”Ik geloof dat die tomtom me een omweg laat maken. En ja hoor ..Nadat we onze kaart goed bestudeerd hadden, bleek het dat we een omweg aan het maken waren van goed 100 km.

Het weer viel ook al niet mee …regen, smeltende sneeuw, wind..We kregen het allemaal.

Van Auxerre richting Clermond- Ferrand. Daar hadden we een hotelletje geboekt. Ondertussen waren we van de snelweg af, om de grote omweg niet nog erger te maken. Het werd rond 17 uur al donker. Ik kan je verzekeren dat het geen lachje is om op die nationale wegen, zeer heuvelachtig en zonder straatverlichting, te rijden.

En dan het weer…verschrikkelijk. Kortom, rond kwart voor 9 ( pas) kwamen we aan in het hotel. Dan nog vlug iets gaan eten, wassen en rond 23 uur in bed.

Besluit van de eerste dag…Wat hebben we toch sterke kinderen..Die hebben de hele rit gespeeld, gelezen, gezongen en vooral ..niet geklaagd.

Zondag 18 december.

Na een lekkere nachtrust, zijn we rond 7 uur opgestaan. Wassen en ontbijten. Het was een leuk hotelletje voor 58 € voor ons 4. Stipt om half 9 zijn we dan vertrokken. Het weer was goed. Claudia en ik hadden dan ook beslist om weer geen tolwegen te gebruiken. We moesten nog 425 km doen. Volgens de tomtom zouden we rond 13 uur aankomen. We waren nog niet uit de stad, of het begon te sneeuwen. Op de heuvels of bergen rond Clermond zagen we hele hopen sneeuw liggen. Vermits we het centraal massief een beetje kennen en vermits de hoogste top om over te rijden op 990 m ligt, hebben we dan maar wijselijk de peage genomen. En maar goed.

Het heeft gesneeuwd ..-2 °C, dus dat goedje bleef liggen. In tegengestelde richting zagen we sneeuwruimers rijden..Dit zou een ander paar mouwen worden.

We reden 550meter hoogte…627 m 780 m en het bleef maar stijgen..830 En het bleef maar sneeuwen. In derde versnelling..de remork die in de smurrie slipte…Mijn hartje dat sneller sloeg….en de kinderen die met liedjes op hun mp3 meezongen..en Claudia die met haar gsm foto’s bleef trekken..  990 meter. Eindelijk de top. Maar dan is het nog niet gedaan hoor..Het gaat op en neer, dalen en weer stijgen. De jumpy heeft achterwielaandrijving..Een geladen camionette en remork. We waren gepakt en gezakt zoals je vroeger de Marokkanen en Turken op vakantie zag vertrekken.

Voordeel is wel, als je boven op een top van een berg rijdt, kan je ver zien. En aan de wolken te zien klaarde het in de verte op. De wegen werden al wat beter en ik kon al weer een 80 km/hr halen. Hoe verder we reden, hoe beter het werd. Op een zeker moment, verdween ook de sneeuw, De temperatuur steeg en de zon kwam erdoor.

Richting Toulouse..9°C en zon. Wat een contrast.

En dan rond 15 uur. Later dan voorzien, waren we er. Eindelijk.

Ann en Jef samen met de kinderen stonden ons op te wachten met een heerlijke tas koffie.