Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Een wedstrijd over 10 Engelse mijl, langs de Nete. Een aangename 16°, een onaangename wind 4-5 beaufort. Een knappe wedstrijd gelopen, in de sprint geklopt voor de 2de plaats, in een tijd van 0:56:53.
Binnen een kleine twee uur gaat de tien mijl van start. De hamstring is nog niet helemaal hersteld, lichte pijn. Gisteren hinderde het niet echt tijdens het lopen. Dus gaan we straks van start, na een grondige opwarming. Moest het tijden s de wedstrijd opspelen zal ik geen risico nemen. Het weer lijkt redelijk mee te vallen, er zal wel een stevige bries staan. Dus start mijn vrouw ook op de tien mijl, met redelijke ambitie's. Een tijd goed onder de 1:30:00 moet zekers tot de mogelijkheden behoren. Zelf hopen we op een top-vijf, en een tijd onder de 0:58:30.
Trage duurloop, lichte hinder in de hamstrings, hopelijk niets erg. Na de tweede ronde wat snelheid teruggenomen, iets te snel. Morgen om 13:00 de tien mijl van Lier.
Recuperatieloop 15.25 km, de interval van gisteren heeft sporen nagelaten. Van de tenen tot de onderrug zat het vast, zwoegen om goed 12.5 km/uur te lopen. Zaterdag om 13:00 is het wedstrijd 10 engelse mijl, Langs de Nete met veel wind. Toch hoop ik op een goede tijd zo een 58:00 lijkt me te doen.
Interval-training, 16250 meter, dat was lang geleden!! Vijftien maal 3 minuten snel daartussen 1 minuut normaal. De laatste ronde nog eens goed doorgetrokken. Heef mij maar zo'n training in plaats van traag lopen.
Trage duurloop 20 km, de motivatie was ver zoek. Het vroeg donker worden, het kouder worden, het ouder worden. De langere afstanden, zonder marathon in het verschiet.
Mijn veldloop-doop gekregen, een vlakke snelle wedstrijd. De juniors startent tesamen met de masters, jawaade snelle gasten. Het zonnetje deed een poging ons wat op te warmen. Een paar bekende gezichten aan de start, nog meer onbekenden. Het startschot word gegeven, een 20-tal atleten stormt me voorbij. Kort draaien en keren dat ligt me niet, de paar meter die ik goed maak in de rechte lijnen, verlies ik gedeeltelijk in een bocht. Geen moment verpozing, de minste hapering en een atleet loop je voorbij, het is zwoegen zekers als je alleen uithouding traint. De tweede helft van de cross kan ik wel een paar atleten de baas. De slotronde is al begonnen en we zijn amper gestart. Ik eindig 17de bij de masters, dat is voor verbetering vatbaar.
Trage duurloop, de benen herstellen langzaam, het gaat al stukken beter. De marathon van Kasterlee heeft sporen nagelaten. Maar morgen moeten we er weer tegenaan, crossen!!!!
Duurloop 13 kilometer, de benen zijn nog niet hersteld. Ik heb al heimwee naar de lente en de winter moet nog beginnen. Voor zondag voorspellen ze dan ook hondeweer. De eerste cross, zal een echte cross worden.
Trage lange duurloop, 22 kilometer, vermoeiende training, mentaal dan. Gelukkig was het warm, doch de donker en de geur van het avondeten maken die trainingen hard, ook geen marathon in het verschiet.
Tempoloop, het gevoel dat de marathon in de benen hangt was groot. Maar we hebben het toch weer gehad, de benen zijn wat losser. De rest van de week rustiger en zondag vlammen.
Recuperatieloop 12 km, het ging al iets vlotter dan gisteren. Morgen staat er een duurloop van 1 uur op het programma. De overschakeling naar de crossen zal wat tijd vergen. Ik heb nog maar weinig echte snelheid getraind, dat word op de tanden bijten.
Herstelloop 10 km, samen met mijn vrouw gelopen. Tegen 11.421 km per uur, hartslag gemiddeld 101. Dus tijd zat om eens stil te staan, bij Kasterlee marathon. Als organisatoren regelmenten maken moeten ze nageleefd worden. De drie Witrussen waren niet vooringeschreven, dit was een van de vereisten, voor 1 november inschrijven. Daarna geen inschrijvingen meer, ook geen daginschrijvingen. Een keer een startnummer, is het kwaad gebeurd. De organisatie vond ik ook net iets minder dan tijdens de eerste twee editie's, van mijn eigen prestatie ben ik tevreden. Als ik ooit een marathon wil winnen zal ik harder en gerichter moeten trainen.
