Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Herstelloop 10 km, samen met mijn vrouw gelopen. Tegen 11.421 km per uur, hartslag gemiddeld 101. Dus tijd zat om eens stil te staan, bij Kasterlee marathon. Als organisatoren regelmenten maken moeten ze nageleefd worden. De drie Witrussen waren niet vooringeschreven, dit was een van de vereisten, voor 1 november inschrijven. Daarna geen inschrijvingen meer, ook geen daginschrijvingen. Een keer een startnummer, is het kwaad gebeurd. De organisatie vond ik ook net iets minder dan tijdens de eerste twee editie's, van mijn eigen prestatie ben ik tevreden. Als ik ooit een marathon wil winnen zal ik harder en gerichter moeten trainen.
Op kilometer 22 komt een andere witrus zich bij ons voegen. Het is niemand minder dan Dzimitri Bula, dit jaar nog winnaar van de 50 km van Gistel. De enige die stand hield in de stormwind en nog onder de drie uur liep. Zijn palmares is te lang om op te noemen, het is een echte diesel, maar een keer op gang!!! Na een hevig gesprek met zijn landgenoot, trok hij er alleen vandoor, ik dacht dat hij nog zou winnen ook, indrukwekkend!!! Aliaksander rymashevski begon er wat door te zitten, dus stond ik er allen voor km 25 in (1:33:58). Eenzaam en alleen in de wijdse vlakten, op de koop toe begon het te regenen en harder te waaien. Niemand meer te bespeuren voor of achter mij, knokken tegen de wind, soms laten meedrijven met de wind. Rond km 28 ontwaar ik in de verte een atleet, ik maak nog kans op de vierde plaats, als ik de man met de hamer voor kan blijven. Het is de winnaar van vorig jaar Pedro de Cock, die voor mij loopt, hij is mijn mikpunt. Ik kom zeer traag naderbij, km 30 in 1:53:11, doseren is de boodschap straks komen de heuvels. Aan km 32 kom ik bij Pedro, hij klampt nog aan tot km 35 (2:13:00) dan kraakt hij. Het gaat gezien de omstandigheden nog redelijk met me, in het bos is het crossen door het slijk geblazen. De eerste doorgang van een kleine 1000 atleten en de regen hebben hun werk gedaan. De onderbenen doen pijn van het wegslippen in het slijk, de klauterberg, mijn benen verkrampen. Ik geraak amper lopend boven, en kies voor een voorzichtige afdaling, km 40 in, 2:33:50. Ik mis een pijl en loop een dikke 200 meter mis, een vriendelijke fietster helpt me op de goede weg. Ik ben razend op mezelf, ik denk zelf dat ik mijn vierde plaats verloren ben, gelukkig roepen de toeschouwers dat ik nog op de vierde plaats loop. Ik finish goed in een jaarbeste van 2:42:13, op een mooie vierde plaats, ook de meest ondankbare. Geen podium, geen trofee, niet op rtv en domweg een goede minuut verloren, maar toch fier op mezelf. De winnaar is Jef Smits in 2:31:15, Dzimitri Bula is nog tweede in 2:34:11, derde is Jan Daems in 2:35:44 proficiat heren.
Het is tien voor tien, we gaan eens zien wie er allemaal is. Gino Lauwen en Wilfried Wuyts zijn de eerste die ik tegen kom. De mannen hebben er een goed oog in, podiumplaats?? Pedro de Cock en Paul Mertens zijn iets voorzichtiger. Jef Smits en de nederlander Baljaar zijn ook knappe lopers. Zekers Jef Smits, de torenhoge topfavoriet is bijzonder zelfzekers. Terug aan de aankomst, hoor ik vertellen dat er een paar oostblokkers zijn. Om tien uur juist geeft Joeri Janssen het startschot. Een kleine 1000-tal atleten vertrekken voor een zware tocht. Al snel vormt zich een grote kopgroep met alle favorieten voor de halve en volle marathon. Nog voor de eerste km afgehaspeld is laat ik de kopgroep gaan 1km (3:37). Dat is al veel te snel voor mij, ik schat dat de kopgroep onder de 3:30 de km zit. Na twee km zie ik al verschillende atleten die de kopgroep lossen, mijn mikpunten. Pas na een 5 km (18:06) krijg ik gezelschap van een van de drie startende wit-russen. Aliaksander Rymashevski een van de leden van de nationale ultraloop-ploeg. Die legt er de pees op, we schuiven een paar atleten voorbij, km 10 in (36:43). Ik zet me op kop om het tempo nog wat te drukken, we lopen Gino Lauwen in. Na een kort gesprek over de snelheid van de kopgroep, besef ik dat er geen podium inzit vandaag. De eerst stukken bergop leren me, dat ik goed zit, km 15 in (55:52) een goed tempo. De modderstroken in het bos vallen over het algemeen mee, ik versnel en Gino moet eraf. De Witrus blijft volgen en neemt de vlakke stroken voor zijn rekening, km 20 in (1:15:00). Halfweg komen we door in 1:18:45, de kopgroep heeft goed vier minuten voorsprong.
Het podium heeft niet mogen zijn. Een vierde plaats geeindigd in 2:42:12. Een besttijd voor dit jaar en daar mogen zekers 45 seconden af misgelopen op 2 km van de aankomst, gelukkig was er een vriendelijke fietser die me op de juiste weg zette. Al bij al content met deze afsluiter. Een dikke bedankt voor alle supporters die dit hondeweer getrotseerd hebben.
Deze marathon stond hoog op mijn verlanglijstje. Spijtig genoeg is de conditie niet goed genoeg om mee te doen voor de overwinning. Toch gaan we proberen zo goed mogelijk te finishen. Het moet genieten worden vandaag, en hopen op een goede dag. Ik wens alle deelnemers langs deze weg, veel succes toe.
Een formidabele prestatie van mijn vrouw Carine moet ik vermelden in mijn webblog. Ze werd tweede vrouw, na haar clubgenote Hilde Limbos, in een tijd van 1:47:09. De wedstrijd werd gewonnen door Stijn Stijnen. Tweede werd Jo Prims van achl. Proficiat Carine.
Loslopertje van 8 km, de pijn in de kuit was verdwenen. Het stuk bos waar ik door liep, was zeer modderachtig. Dat belooft voor morgen, het word een zware wedstrijd. Maar dat is de marathon al op zijn eigen.
Trage duurloop 10 November, loslopertje, lichte pijn in de kuit. Grote inspanningen vermijden, veel rusten, film van de marathon afspelen. Voorlaatste dag is ook de laatste dag dat er extra bijgetankt mag worden. Lekker droge koekjes, een reepje zwarte chocolade, wat pinda's. Twee dagen pasta, en nog eens rusten, geloven in jezelf...
Tactisch lopen tijdens een wedstrijd is niet aan mij besteed. Dat zullen jullie wel al weten, als ik me goed voel ga ik er voor. Kasterlee word een ware veldslag, modder en veel wind. Dat op een zwaar parcours,met veel uitval mogelijkheden. Ik zal me deze keer echt proberen te beheersen. Gewoon, niet voor een plaats lopen, maar om te genieten.
Trage duurloop 10.5 km, kon evengoed doorgaan als recuperatieloop. Morgen nog een trage duurloop, zaterdag half uurtje loslopen. Zondag in Kasterlee ons best doen, het is tenslotte de laatste marathon van het jaar.
Natuurlijk is het een niet te missen wedstrijd, de hel van Kasterlee. Het weerbericht voorspeld regen en wind. Dat is een nieuw gegeven voor de natuurmarathon. Normaal lopen we er op een zwaar maar droog parkoer. Is er geen wind en schijnt het herfst-zonnetje. Dit jaar word het de hel van Kasterlee.
Tempoloop, 16.250 meter, laatste zware training. Redelijk positief gemiddelde 16 km/uur gehaald, ondanks de toch wel stevige wind. Mijn antibiotica-kuur is voorbij, nu de rust in acht nemen. Zondag geven ze regen en wind, het word de hel in Kasterlee.
Naarmate het dichterbij komt groeien de twijfels. De natuurmarathon van Kasterlee is ook niet van de poes. De antibiotica-kuur die ik tot woensdag moet slikken doet de twijfel alleen maar groeien. Zekers nu ik al twee dagen last heb van buikloop. Daarbij komt een lichte kopvalling en kniepijn. Gelukkig blijven er vier dagen voor fysiek en mentaal oplapwerk.
Trage duurloop 22 km, het nadeel van in november lopen het is donker en koud, je ruik het avondeten, dat maakt het hard. Voor de rest ging het goed, morgen nog een dag antibiotica. Dan hebben we drie dagen om terug op orde te komen. Zondag hoop ik er nog eens een goeie lap op te geven.
