Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:53:26 hsm 116.
Het was met vermoeide benen en een pijnlijk rechterbeen, dat ik deze korte training afwerkte.
De benen zullen heel wat beter moeten zijn om een bevredigend resultaat neer te zetten zondag.
Morgen de laatse werkdag (vroege shift) van de week, daarna zal het herstel beter vorderen. Morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, tegen 4:30/km.
Maandag een recuperatieloop van 10.000 meter gelopen in 0:55:07, hsm107. Dinsdag een trage duurloop van 12.100 meter gelopen in 0:58:39, hsm 120. Woensdag een duurloop van 12.550 meter gelopen in 0:55:53, hsm 128. De benen herstellen langzaam maar zeker van de zes uur van Steenbergen. Als ik weer goede benen heb tegen zondag voor de Loop van Vlaanderen te doe, ben ik dik tevreden. De pijnpunten zijn de rechterknie en rechter hamstring, ook de dikke teen rechts doet pijn. Toch noch wat herstel werk tegen zondag, om onder andere viermaal de Koppenberg op te lopen. Morgen een rustige trage duurloop van tien kilometer voor het actieve herstel. Ik hoop dat mijn laptop snel hersteld is want nu is het wat behelpen om berichtjes te posten.
Om 07:15 vertrekken we richting steenbergen, het is droog maar er waait een stevig briesje. Eens de Nederlandse grens gepasseerd ter hoogte van Bergen op zoom is alles kleddernat en regent het. Ook in Steenbergen is het flink aan het waaien tussen 5-6 beaufort en af en toe regen voorspelde de buienradar. Helse omstandigheden maar taaiere atleten zijn nu al achttien uur aan het lopen en wandelen, in dit weer. Dat relativeert sterk wat we voor ocharmen zes uurtjes gaan moeten trotseren, de moed bijeen rapen en het startnummer opspelden. Er is toch wat concurrentie voor de zes uur komen opdagen, met namen als Marc Papanikitas, Johan Whatty, Lucien Taelman en Remco Schellinghout allen met een beter P.R. op de zes uur als het mijne, en dan zijn er nog atleten die ik niet ken. We startten in de regen of wat dacht je, er zijn een vijftal estafette ploegen op de zes uur en die lopen voor mij. Aan de eerste doorkomst van het rondje van 2314,13 meter hoor en zie ik dat ik op kop loop in de individuele wedstrijd. Helaas moet ik altijd alleen lopen, met de stukken wind op kop het snoetje vol in de wind en dat kan me in het tweede deel zuur opbreken. De benen zijn ook niet echt super wan in het eerste uur haal ik amper meer dan veertien kilometer, maar goed op uithouding dan. Na het tweede uur is de gemiddelde snelheid gezakt naar 13.7 km/uur, maar ik loop verder weg van de concurrentie. Ik begin wel al last te krijgen van de rechter bil en hamstring, ook de linker hiel laat zich goed gevoelen, een oude krakkende atleet! Het is ondertussen onophoudelijk aan het regenen en soms gieten en waaien soms lijk het een voorjaarsstorm, niet normaal. Op eens merk ik in de verte nummer twee en drie in de wedstrijd, ik beslis toch iets harder door te lopen om bij de twee te geraken. Remco Schellinghout en Lucien Taelman zijn de twee mannen, Marc Papanikitas komt hier alleen trainen en kilometers maken. De grootste favoriet op de overwinning, Johan Whatty heeft ook last van de kuit en hamstring en gaat ook niet vol uit. Ondertussen passeer ik de vijftig kilometer in 3:44:30 En rond kilometer vijfenvijftig kom ik bij Remco en Lucien aansluiten. In het stuk tegen de wind valt het tempo compleet weg en ga ik maar op kop lopen, alleen Lucien kan volgen en neemt later over. Aan een drankpost moet ik stoppen om drank te nemen, het was er juist druk, op dat moment trek Lucien door, een gat van vijftig meter. Het duurt meer dan een ronde voor ik het kan dichtlopen en mijn hamstrings kraken juist niet, ik hoop nog een half uur aan te klampen. En dan tegen 12 km/uur de overwinning veilig te stellen, maar een halve ronde later moet ik Lucien definitief laten gaan. De volgende kilometer tijden laten al vermoeden dat Lucien zich het komende uur zal ontdubbelen, ik denk even aan stoppen. Onder de gietende regen en de harde wind lijd dit lichaam meer dan goed is, maar dan zie ik Horst Priessler die al 21 uur rondjes draait. Zevenenzeventig jaar kromgebogen als een wilg die gans zijn leven een zware noorderwind heeft moeten trotseren. Schaam je als je nu durft te stoppen, dan ben je atleet af een paar spontaan opgeroepen beelden verder, knok ik voor wat ik nog waard ben. Ik loop de zes uur uit met een totaal afstand van 74.681 meter, blij dat het gedaan is, heeft het een half uurtje niet geregend, ik denk het niet.
Vandaag een trage duurloop van 8.000 meter gelopen in 0:38:09, hsm 119. Toch niet kunnen laten om de benen eens te testen in deze korte los loop. In de regen en de wind gelopen kwestie van wat te acclimatiseren voor morgen. Het belooft een natte en winderige editie te worden, morgen in Steenbergen. Ik hoop er 75 kilometer te halen en als ik 78 kilometer heel loop ik het B.K 100 km. In elk geval succes aan de lopers dit weekend in Steenbergen en zeker de krakken van de24 uur.
Vandaag een duurloop van 11.100 meter gelopen in 0:49:29, hsm 130. Geen al te goede benen en de wind maakte het er niet makkelijker op. Het rechterbeen blijft voor problemen zorgen, of het ooit nog helemaal goed komt is de vraag. In elk geval word het een zware wedstrijd zondag gezien de weersomstandigheden en de vorm. Maar we gaan er in elk geval het beste van proberen maken, in de mate van het mogelijke. Morgen nog een paar kilometer loslopen en veel rusten en koolhydraten stapelen.
Vandaag een intervaltraining van in totaal 12.850 meter gelopen in 0:51:08, hsm 137. De benen waren nochtans niet super vandaag te druk deze morgen, kinesist, arbeidsgeneesheer en dan pas lopen. Het was 11:45 voor ik aan de training kon beginnen en dat was wat laat na een rit van wilrijk. In de auto krijg ik snel last van de heup-bekken, en dan voel ik me zo stijf als een plank! De laatste versnelling van twee kilometer was de beste, maar ik had tijdens de training meer last van de knie.
Vandaag een recuperatieloop van 11.000 meter gelopen in 0:54:54, hsm 108. Vroeg vertrokken wan ik moest om 09:30 bij de kinesiste zijn voor de behandeling van de triggerpoints. De eerste kilometer was er een om wat rek in de beenspieren te krijgen (6:13/km). Het ging daarna gelukkig beter en ik kon de training tegen een gemiddelde van 12 km/uur afwerken. Bij de kinesiste was de behandeling van de triggerpoints al minder pijnlijk, maar vier naalden meer nodig. Ook erna voelde de hamstring en bil minder stijf aan, ik had het gevoel dat ik nog kon lopen. Maar dat is voor morgen een trage duurloop van twaalf kilometer, de benen moeten fris zijn tegen zondag.
Vandaag een ultra duurloop van 52.100 gelopen in 4:04:00, hsm 126. Ultratraining van ruim vier uur, redelijk tevreden de laatste vijf dagen 148.5 kilometer gelopen, en dat moet voldoende zijn om volgende week 6-uur te lopen, vandaag bijna de 13 km/uur gehaald, eigenlijk de laatste 4.1 kilometer een fameuze klop van de hamer gekregen en daardoor de planning juist niet gehaald, dat moet vrij gemakkelijk lukken volgende week met uitgeruste benen, althans de eerste vier uur, de laatste twee uur zal de vorm van de dag meespelen. De volgende zes dagen doe ik het rustig aan om zo fris aan de start van de Zes uur van Steenbergen te komen, maandag nog eens een triggerpoint therapie en in de loop van de week nog eens bij de osteopaat, morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:44:14, hsm 118. De benen beginnen de vele kilometers van de vier laatste dagen te voelen, 96.4 km. Een gemiddelde van 24.100 meter per dag en morgen staat er een ultratraining van vier uur op het programma. Dan zal ik gereed moeten zijn voor mijn volgende uitdaging de zes uur van Steenbergen. Steenbergen zal beslissen of ik in Maasmechelen het Belgisch kampioenschap 100 km mee doe. Er moet in steenbergen minstens 78 kilometer gelopen worden op de zes uur wedstrijd om de 100 km te doen. Maar wedstrijd lopen doe ik sowieso in Maasmechelen, maar het zal dan eerder de vijftig kilometer zijn. Voor morgen hoop ik de vijftig kilometer te ronden binnen de vier uur, daarna zes dagen op spaarmodus!!!
Vandaag twee duurlopen van in totaal 22.100 meter gelopen in 1:34:29, hsm 130. De hamstrings en bil zijn dus in een betere staat dan de voorbije dagen, alhoewel nog wat stroef. Maar dan kon ik toch al duidelijk sneller lopen dan de voorbije dagen, niets te vroeg als je het me vraagt. Hoewel snelheid deze week niet van groot belang is het toch goed te voelen dat alles wat hersteld. De tweede training ging zelf nog iets sneller dan de tweede training en dat is een goed teken. Morgen staat er een rustige trage duurloop van twintig kilometer op het programma, kilometers malen.
Vandaag een lange trage duurloop van 32.600 meter gelopen in 2:41:42 , hsm 121. De stijfheid in de rechterbil en hamstring zijn er nog steeds alhoewel het iets beter gaat dan gisteren. Er stond een lange duurloop van dertig kilometer op het programma, en ik geraakte niet aan 12 km/uur. Het ging dus een lange onderneming worden, maar snelheid is deze week niet van belang het volume wel. Dinsdag heb ik al een rustdag moeten inlassen na het bezoekje aan de kinesist voor de behandeling van de triggerpoints. Sindsdien zit ik met enorme stijfheid in de rechterhamstring en bil, maar dat was ook voorspeld door de kinesiste. Ik en de laatste 12.600 meter dan toch maar gaan versnellen en zo nog aan de 12 km/uur geraakt. De hamstring en bil waren dan wel licht gevoelig maar het was nog goed te doen, ik hoop morgen nog beter. Voor morgen staan er twee trainingen van tien kilometer op het programma aan duurloop tempo. Natuurlijk als de stijfheid verder afneemt in de rechter hamstring en bil, hoop ik op een tegen 4:35/km en 4:20/km.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.600 meter gelopen in 1:42:46, hsm 123. Gisteren na het werk een behandeling van de triggerpoints van de rechterhamstring en rechterbil. Wat ik erover kan zeggen is dat het geen deugt deed het zweet brak me uit van de pijn. Daarna kon ik amper stappen laat staan lopen dus werd er een rustdag ingepland. Vandaag was het iets beter maar ik voelde me alles behalve klaar om te gaan lopen. Toch maar alle moed bijeen geschraapt en de loopschoenen aangetrokken, maar voor hoelang? Het viel na enkele kilometers wat beter mee dan verwacht en dus ging ik voor een lange trage duurloop. Echt los kwamen de benen en spieren niet en dus was het werken geblazen om vooruit te geraken. Morgen staat er een lange trage duurloop van dertig kilometer op het programma, kilometers malen.
Vandaag staan er twee herstelduurlopen op het programma, met ertussen een bezoek aan de osteopaat. Zo zien we direct of er een onmiddellijke meerwaarde is na een stevige behandeling door een specialist. De eerste herstelduurloop was vooral zeer pijnlijk in de eerste kilometer, aan beide hamstrings. Een teken dat er gisteren echt niet meer in zat tijdens de marathon van Antwerpen gelopen in 2:55:08. De rechterhamstring was dan al de indicator of het sneller of trager moest, want tegen de pijngrens gelopen. Ik hoop dat de volgende dagen een positieve evolutie waar te nemen is, met morgen de myofasciale therapie. Straks om drie uur naar de osteopaat en dan naar de winkel en daarna de tweede herstelduurloop van de dag.
Vandaag was het eindelijk tijd voor de eerste wedstrijd na achttien weken zonder wedstrijd, nog altijd niet volledig hersteld. Maar de kop moet er eenmaal af, en ik had een tijd van onder de drie uur voorop gezet, om zo verder te bouwen aan het herstel. De rechterbil en hamstring verkrampen nog steeds na een paar kilometer en het rechterbeen is veel zwakker dan het linkerbeen. Ik voelde al redelijk snel dat ik vandaag niet op een superdag moest rekenen, dus zolang mogelijk tegen de pijngrens lopen. Na tien kilometer moest ik het mooi groepje waar ik in liep laten lopen, af en toe een tragere kilometer inlassen om de hamstring wat te ontspannen. Van kilometer zestien tot vierentwintig moest ik veel lopers laten voorbij gaan zonder dat ik er ook maar aan dacht aan te pikken. Als Patrick Vandebeek me voorbij liep was het voor mij het sein om aan te pikken en weer wat tempo te maken, hoognodig. Het zou anders zwaar worden om onder die drie uur te finishen, we werketen goed samen en gingen nog veel atleten voorbij. Spijtig genoeg waren de laatste kilometers vooral op beton en kasseien en kon ik niet meer versnellen want de bil en hamstring protesteerden. Zo kwamen we aan in een tijd van iets meer dan 2:55:08, maar ik heb de chrono te laat afgedrukt, gematigd tevreden dus. Het was mijn 94ste marathon waarvan 79 onder de drie uur, nu volgen er normaal een aantal ultralopen.