Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 22.200 meter gelopen in 1:46:14, hsm 121. Het ging al wat beter voor een lange trage, ik was juist ervoor ook naar de kinesiste gegaan die alles goed los maakte. Ook de bevestiging gekregen dat alles weer wat sterker word, maar tevens gewaarschuwd dat er nog veel werk aan is. Hoe meer ik loop, hoe meer ik mijn oefeningen voor mijn rechterkant zou moeten doen, soms heb ik daar de tijd niet voor. Toch grijp ik elk moment aan om dat een bij te trainen, bij het lopen is dat moeilijk, het is een lichaam eigen reflex. Het reflex om de zwakke kant te ontlasten en de sterke kant het werk te laten doen, maar deze word alsmaar sterker. Morgen staat er een duurloop van elf kilometer op het programma, we zijn zichtbaar goed bezig.
Vandaag een interval van 15.400 meter in totaal gelopen in 1:01:50, hsm 137. Ik had er geen al te goed oog in de bovenbenen waren nog niet volledig hersteld van de voorbije trainingen. De eerste reeks had ik al 37 seconden aan mijn broek, als ik de 15 km/uur wou halen. Maar de benen hielden redelijk stand en ik kon zelf wat versnellen zodat ik nog iets goed maakte. Toch was de vermoeidheid goed voelbaar, zeker tijdens de stukken met wind tegen was het harken. Al bij al nog dik tevreden met het gemiddelde, de trainingen beginnen stilletjes aan te renderen. Vandaag heb ik me ook al ingeschreven voor het Belgisch Kampioenschap 1/2 marathon in Lier. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, in mijn zwaarste week tot nu toe.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:43:41, hsm 120. Heerlijk vermoeide benen, ik had het gevoel dat mijn schoenen vol met lood zaten. Op karakter dan maar verder lopen, en hopen dat we zo snel mogelijk weer goede benen hebben. Natuurlijk is dit ook weer een fase waar we door moeten, op weg naar een betere conditie. De wind en de grijze lucht maakten het allemaal nog wat zwaarder, wat een contrast met gisteren. Bij de kinesiste ben ik er nog eens op gewezen dat ik nog veel rustiger moet opbouwen. Er word daarbij verwezen naar de te sterke reactie na het lopen van een langere afstand aan hogere snelheid. Ik moet voor een van de twee gaan ofwel rapper ofwel langer, ik zal er aan proberen denken. Morgen staat er alvast een training van vijftien kilmeter op het programma, snelheid afhankelijk van de staat van frisheid.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:18:43, hsm 120. Met zware en vermoeide benen na de zware training van gisteren, toch 12 km/uur gehaald. Aan de hartslag is duidelijk te zien dat er nog heel wat werk aan de winkel is. De uithouding en weerstand kunnen maar getraind worden als de basis er is. Juist daar sta ik een 350 kilometer achter en dan spreek ik nog niet van de training richting de ultra's. Daarom heb ik ook besloten dat ik maar pas in Antwerpen aan een marathon ga deelnemen. Nog ruim twee maanden tijd om die basis, weerstand en snelheid op punt te stellen. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop langs het Kempisch kanaal goed voor 28.250 meter in 1:58:49, hsm 140. De bedoeling was aan een marathontempo van onder de drie uur te lopen, en daarin ben ik ruim geslaagd. Het is wel voorlopig het maximum dat ik er uit kan halen, maar met nog negen weken te gaan komt het nog goed. Voor de eerste keer ook cola en druivensuiker mee, dat moet ook getraind worden, tegen mijn eerste marathon in 2014. Ik had de wind in de zij, zijwind mee tot kilometer veertien, daarna veertien kilometer wind in de zij tegen, iets zwaarder dus. Maar ik kon het tempo toch redelijk vasthouden, hoewel de benen niet super waren, dat belooft voor de volgende weken. De eerste wedstrijd zal voor binnen vijf weken zijn als alles in deze lijn blijft vorderen, de halve marathon in Lier. Nog eens vier weken later hoop ik mijn eerste marathon van dit jaar te lopen, de marathon van Antwerpen, maar dat is nog even. Ik zal vooral mijn oefeningen moeten blijven doen om de rechterknie en rechterheup weer sterker te maken. Voor morgen staat er een recuperatieloopje van twaalf kilometer op het programma en een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag een trage duurloop van 13.150 meter gelopen in 1:04:03, hsm 118. Nog wat last van stramme benen en dus traag vertrokken en het duurde even voor ik op snelheid was. Om de laatste vijf kilometer nog eens goed door te trekken, om te zien en te voelen of alles nog goed zat. Het schoot natuurlijk zijn doel voorbij, want er moest rustig getraind worden vandaag. Morgen staat er een training van achtentwintig kilometer op het programma, de benen beslissen over de snelheid.
Vandaag een duurloop van 12.200 meter in 0:53:28 gelopen, hsm 132. Van het werk naar huis, liefst elf kilometer wind tegen gehad, ik was blij dat ik thuis was. De bovenbenen deden nog wat pijn van de lange trage 22 km lange duurloop van gisteren. Na een zware werkdag nog wat liggen knokken tegen de wind in, leukere dingen dan dat. Thuis aangekomen vroeg vrouwtje lief of ik het niet zag zitten om vijf kilometer mee te lopen. Dus een droog truitje en de loopschoenen weer aangebonden om nog loopje te doen. Goed voor een recuperatieloop van 5.100 meter gelopen in 0:28:56, hsm 108. Zo gaan de kilometers vlot optellen en zal ik ruim mijn planning halen, nog twee dagen te gaan. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.200 meter gelopen in 1:54:52, hsm 116. Vermoeid vertrokken maar met het verstand op nul, traag maar gestaag gelopen. Ik heb echt nood aan deze trainingen, hoewel de rechterknie nog niet hersteld is. Zo zal ik deze week het kilometertotaal weer flink kunnen opdrijven, nog niet het gebruikelijke maar toch. Het vormt ook het karakter als het niet vlot gaat, volhouden en kilometers malen, de snelheid is voor later. Morgen loop ik na het werk naar huis, maar deze keer zonder omweg, wel iets vlotter dan vandaag.
Vandaag een duurloop van 14.150 meter gelopen in 0:59:35, hsm 135. Daar kan ik mee leven aangezien ik zo'n algemene vermoeidheid voelde en er een beetje tegen op zag. Na het werk was ik eerst naar de kinesiste gegaan die me weer aan haar martelpraktijken onderwierp. Het is toch zo dat ik me erna wat soepeler voel en dat is het enige dat van tel is, een beetje afzien mag. Tijdens het lopen voelde ik snel de vermoeidheid terug en dus was de gas volledig openzette uit den boze. Een super gevoel was duidelijk niet aanwezig, er moest gewerkt worden om vooruit te geraken. Gelukkig zat het weer mee een 9° en weinig wind en bovenal droog weer, een bijna volledig vlak parkoers. Ik sta nog een drie kilootjes te zwaar, nog een paar weken geduld oefenen om de 15 km/uur te halen. Morgen staat er een langere training op het programma, we zien wel hoever de benen me willen brengen.
Vandaag een trage duurloop van 16.100 meter gelopen in 1:16:41, hsm 123. Na het werk naar huis gelopen met een ommetje om aan mijn kilometers te geraken. Eigenlijk train ik minder graag na de vroege shift, mijn voetpezen doen dan pijn. Zo een ganse dag rechtstaan voor een training is ook niet goed voor pezen en spieren. De week van de vroege is ook altijd wat minder dan een late shift waar ik eerst loop en dan werk. Maar je hoort me niet klagen ik ben blij dat ik kan lopen, dan ontspan ik volledig na de training. Waarvoor zouden we anders lopen voor de mentale en fysieke toestand te verbeteren, natuurlijk! Morgen staat er een tempo of een duurloopje van twaalf kilometer op het programma, de benen beslissen.
Vandaag een trage duurloop van 12.100 meter gelopen in 0:59:36, hsm 118. De naweeën van de lange duurloop van gisteren waren goed voelbaar, zware benen. Met de tijd ben ik tevreden, niet met het gevoel in de benen, nog niet hersteld. Ik was na het werk bij de kinesist geweest, die me wist te vertellen dat de rugspieren goed los waren. De schade was dus beperkt gebleven na de eerste lange duurloop, alleen de rechterknie had een reactie. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, kilometers malen.
Vandaag een lange duurloop van 25.000 meter gelopen in 1:53:43, hsm 137. Het was de volgende test voor de rechterknie en de rechterheup, een langere training. Eerste gedeelte wind in de rug, tweede gedeelte wind vol op de snoet, amai mijne frak. Ik moest bij het keren een paar kilometer bekomen en acclimatiseren om wat ritme te vinden. Wat uiteindelijk gelukte en zo kon ik nipt het gevraagde halen, maar het was zwaar labeur. Toch weer wat karakter kunnen tonen en alsof dat niet genoeg was er een kilometertje bij gelapt. Het harde werk zal snel renderen, en ondanks dat alles gaat het nog even duren voor ik een wedstrijd loop. Nu een paar uurtjes rust om te recupereren van de geleverde inspanningen, en vanaf morgen beter proberen doen. Morgen na de kinesist een kortere training van tien kilometer, normaal aan recuperatietempo.
Vandaag een trage duurloop van 14.150 meter gelopen in 1:08:18, hsm 123. De hartslag lag veel te hoog, een paar redenen daarvoor de wind en het zweetvestje. Ik vind namelijk dat de kilo's er niet snel genoeg afvliegen en de verbranding wat stimuleren dus. Het ging al bij al redelijk vlot en de knie en de heup werden niet teveel overbelast. Nog een paar weekjes opbouwen en weer wedstrijden lopen, als alles zo verder blijft evolueren. Morgen staat er een nieuwe test op het programma een lange duurloop van vierentwintig kilometer. Zodoende zal ik er een weekje van honderd kilometer op zitten hebben, yihaaaa!!!!
Vandaag een duurloop van 10.150 meter gelopen in 0:42:35, hsm 134. Het ging vrij goed vandaag de beoogde doelstelling gemakkelijk gehaald, altijd fijn Tegen ruim 14 km/uur zonder echt vol uit te gaan, de conditie word stilletjes aan beter. Ik kan in elk geval blijven lopen en het tempo en de afstand voorzichtig opvoeren. De juiste diagnose en de daarbij passende revalidatie oefeningen zullen daar zeker niet vreemd aan zijn. Natuurlijk moet ik voorzichtig zijn en niet te hard van stapel lopen, en mijn oefeningen blijven doen. Morgen staat er een recuperatieloopje van veertien kilometer op het programma, moeilijk met de voorspelde stormwind.
Vandaag een trage duurloop van 16.550 meter gelopen in 1:22:12, hsm 118. De hartslag nog een tien slagen te hoog voor het geleverde tempo, een goede conditie waardemeter. Er is dus nog een hele weg te gaan om die conditie op peil te brengen, maar het komt goed. Zo ga ik ook nog tijd nodig hebben om de conditie van de rechterknie en rechterheup optimaal te krijgen. Morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, aan 4:30/km als het lichaam het toelaat.
Vandaag een interval van in totaal 14.500 meter gelopen in 0:57:44, hsm 137. Goede benen en een sterk hart vandaag, de benen konden het hart niet zwaar genoeg belasten. Daardoor zijn de 400 meters rustig lopen ook nog aan een redelijk hoog tempo gelopen. Het was de bedoeling om niet volledig te herstellen tijdens de 400 meters, hartslag boven 130 hsm houden. Ook de heup en de knie hielden goed stand en ik kon de training pijnvrij afwerken, een superdag dus. Er is in de uren nadien wel wat reactie opgetreden, een stijve heup en lichte pijn in de rechterknie. Ik moest om 11:30 bij de heupspecialist zijn om de botscan van maandag te bespreken en het verdict te aanhoren. Ook dan was het redelijk goed nieuws ontsteking van de dij en bilspieren, maar dat wist ik al. De verkalking onder de aanhechting van de heuppezen is volledig weg, de opbouw kan nu beginnen. Wel core-stability oefeningen doen voor de heup en bilspieren en de onderste buikspieren en extensieve voor de kniepees. Het mindere nieuws was dat de jumperknie nog niet veel verbeterd was, maar dat heeft ook zijn tijd nodig. Dus geen infiltraties in de heup en al zeker geen operatie aan de heup, die is perfect in orde. Zien dat ik het evenwicht in de bekken terug krijg zodat het rechterbeen even sterk word dan het linkerbeen. Morgen staat er een trage duurloop van zestien kilometer op het programma, we hopen op een weekje van 100 km.
Vandaag een trage duurloop van 15.800 meter gelopen in 1:18:01, hsm 122. De hartslag ligt zeker nog tien slagen te hoog voor de gelopen afstand en de snelheid. Ik hoop dat ik de volgende dagen en weken kan doortrainen om die hartslag weer goed te krijgen. Natuurlijk ben ik al blij dat ik deze afstand kan lopen aan dit tempo, maar er is toch nog veel werk aan. De heup hield goed stand en als ik het voorzichtig mag melden lijkt dit onderdeel aan de beterhand. Het is nog wat anders met die rechterknie, die blijft nog wat miezeren, maar het herstel is een werk van lange adem. Ik denk dat de knie gaat bepalen wat kan en niet kan, en zeker een rol gaat spelen wanneer ik weer wedstrijden ga lopen. Morgen staat er een bezoekje aan de specialist op het programma en ik ga me dan ook een uurtje testen.
Vandaag om halfacht naar het ziekenhuis in Herentals voor een inspuiting bij nucleaire geneeskunde. Dat moest tweeënhalf inwerken om dan een botscan te kunnen nemen en ik moest om 10:45 terug in het ziekenhuis zijn. Ondertussen naar de kinesiste, die mijn vermoeden bevestigde, dat ondanks de zware training dag, er niet veel reactie was. Normaal zit de volgende dag onderrug, bekken en hamstrings volledig vast, nu was er alleen wat kniepijn te bespeuren. Het is te hopen dat dit de eerste tekenen zijn van een volledig herstel, want ik zou toch wat moeten kunnen opbouwen nu. Ik had daarna nog één uur, dus kon ik een half uurtje lopen en daarna douchen om dan naar het ziekenhuis te vertrekken. Om 11:00 mocht ik onder de botscan eerst van het volledige skelet en dan een van het bekken en bovenbenen. De dokter die de beelden onderzocht beval een scan van de heup terwijl ik recht zat, daarna nog een scan van de heup. Na wat over en weer gepraat met de radioloog een scan van het rechter bovenbeen, dan mocht ik mijn verhaal bij de dokter doen. Het is te hopen dat alles goed is, het onderzoek was in elk geval uitgebreid, nu nog het uiteindelijke opinie van de heupspecialist afwachten. Woensdag krijg ik dan het definitieve verdict wat betreft de botten, in elk geval was er aan de rechterheup geen stressfractuur.
