Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een losloop van 8.350 meter gelopen in 0:43:06, hsm 111. Een training om alles eens los te lopen, en te voelen naar de verschillende pijnpunten. De pijn in de heupbuiger is omgebogen in wat stijfheid, het scheenbeen houd stand. Het grote probleem is het bekken en de verzwakking van het rechterbeen. Zo is het rechterbeen uitgegroeid tot de zwakste schakel die het tempo bepaalt. Voor morgen in Spijkenisse hoop ik op een tijd tussen de 3:02:00 en 3:05:00. Het parkoer is beter en minder zwaar als Kasterlee en Geldrop, alles is verhard. Met de conditie is alles oké, snelheid heb ik evenwel nog niet bij gewonnen. Ik hoop dat de uithouding en weerstand wat beter zijn, als tijdens de laatste twee marathons. Bij 100% ideale omstandigheden en een superdag zit er heel misschien een sub-drie uur in. Dan zal alles wel echt moeten meezitten, maar we blijven hopen, en zullen in elk geval proberen. Het parkoers is gewijzigd en uitgemeten door officials, zodat het 500 meeter langer zou zijn dan vorig jaar. Een evolutie die we alleen kunnen toejuichen, een juiste afstand is echt nodig bij een marathon. Dus we duimen zodat er weinig wind staat en ik met een klein groepje kan meelopen.
Vandaag een trage duurloop van 10.750 meter gelopen in 0:51:51, hsm 118. De eerste vijf kilometer rustig tegen 12 km/uur, daarna 500 meter snel en 500 meter rustig. Bij de laatste versnelling kreeg ik een pijnscheut in de heupbuiger, hopelijk niets ernstig. Eenmaal gestopt met lopen was de pijn direkt weg, dus niets om zorgen over te maken. Het weer is eindelijk omgeslagen, met volledige dooi tot gevolg, van mij mag dit weer aanhouden. Maar volgende week spreken ze al van een nieuwe koudegolf, en nog erger winterse neerslag. In elk geval gaat het parkoer in Spijkenisse er goed bijliggen, en dat is al een zorg minder. Morgen staat er een losloop van een achtal kilometer op het programma, zonder zorgen?
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:53:17, hsm 109. Een actieve recuperatietraining, met de nieuwe Asics Cumulus 12 gelopen. Ik was toe aan nieuwe schoenen, en ik ben teruggekeerd naar mijn oude liefde de Cumulus. Ze zitten mij als pantoffels, die leest is precies naar mijn voet gemaakt, maar zonder overpronatieblokje. Het laatste jaar was ik overgestapt op de Kayano, die mij toch net iets minder goed lag en nog 35 duurder was. Er kwam altijd een gat op de plaats van de dikke teen en op de plaats van de hielknobbel. Mijn lichaam is het doorzakken van mijn voeten zo gewent geraakt dat elke correctie kwetsuren veroorzaakt. Het is gewoon opletten dat je maar 1200 km loopt met een beter zittend (goedkoper) model, in plaats van 1500 km. Zelf voel ik me nu toch wel vermoeid, de fikse opbouw van kilometers de laatste weken onder voel ik aan de lijve. Gelukkig heb ik voor morgen een recup-dag gepakt op het werk en ben maandag en dinsdag economisch werkloos. Dus tijd zat om naar de marathon toe te leven en ervan te recupereren, dat laatste lijkt alsmaar moeizamer te gaan. Morgen staat er een trage duurloop met enkele versnellingen op het programma, hopelijk zonder ijzel deze keer.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:54:23, hsm 142. De valling zit al op de brönchen, ik leek wel een astmapatient tijdens het lopen. Veel sneller zat er vandaag zeker niet in, wel een kilometer meer gelopen om wat te compenseren. Ik heb vandaag geleerd dat ik dit jaar geen marathon onder de drie uur zal lopen. Zondag is tenslotte de laatste kans, en alles zal 100% moeten meezitten om een goede wedstrijd te lopen. Niet alleen de keel deed zeer, en de ademhaling ging niet mee, ook de benen voelden vermoeid aan. Het is iets waar ik altijd van versteld sta, dat ik gewoon mijn training kan afwerken. S'morgens duurt het toch een tiental minuten voor ik zeker ben dat ik niet kreupel ben. Ook na de training zit er niet echt veel fut meer in, het lichaam voelt de jaren. Morgen staat er een rustge trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:15:30, hsm 121. Het is de langste training deze week, buiten de marathon van Spijkenisse, nu zondag. Ik kan het moeilijk geloven dat ik op dit moment een marathon zou kunnen lopen. Zo zwaar viel deze training mij, ik moest naar het gevoel in de benen diep gaan. Natuurlijk speelt zo een training voor een groot deel af in het hoofd, een trage training word traag gelopen. Ik ben benieuwd naar morgen, dan staat er een twaalf kilometer lange, duurloop of tempoloop op het menu. Zoals altijd zullen de benen beslissen, en de toestand van de weg, de wind, en de gezondheid ook een beetje. De kriebel in de keel word alsmaar erger en de hoestbuien iets vaker en langer, de winter is in het land!
Vandaag een recuperatieloop van 10.600 meter gelopen in 0:56:46, hsm 110. De benen voelden niet fris aan vandaag, ondanks het koede weer, maar ik zat ook niet echt stuk. Het blijft moeilijk om in te schatten wat ik momenteel waard ben, ik geraak ook zo moeilijk in het ritme. Er bestaat nog altijd vrees om te hervallen, en het gevoel is niet super, het blijft knokken. Ook vandaag ondanks ik er een zeer rustige duurloop van maakte, had ik de indruk aan het limiet te zitten. Voor mij mag het dan ook 15° warmer zijn, dan loop ik veel gemakkelijker, nog een paar maand geduld. Morgen staat er een langere trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.050 meter gelopen in 2:29:49, hsm 123. Het was best zwaar het parkoer lag er alles behalve ideaal bij, veel ijzel en blubber. Om nog maar te zwijgen van de grote plassen ijswater, ik heb de voeten niet droog kunnen houden. De benen leken wel verlamd door de staat van het wegdek, het was 2.5 uur verkrampt lopen. Ik had als drinken cola aangelengd met water en druivesuiker met magnesium als voedsel mee. Het doel dat ik gesteld had is bereikt, dertig kilometer binnen de 2.5 uur lopen en hartslaggemiddelde onder de 125 slagen. De benen hebben het hard te verduren, voeten onderbeen en bil, aductoren allemaal overbelast. Gelukkig zijn de volgende zes dagen in het teken van volledig herstel, zodat ik zondag vol uit kan lopen. De afstanden voor volgende week zijn in volgorde, 10 km, 15 km, 12 km, 10 km, 10 km, 8 km, 42 km totaal (107 km). Ik sta volgende week met de late van 15:00 tot 23:00, dus kan ik elke training uitgerust aan vatten.
Vandaag een trage duurloop van 14.400 meter gelopen in 1:15:03, hsm 112. De benen voelden nog wat moe aan, dus vandaag gewoon op het gemakje zonder forceren. Ik heb tenslotte 133 kilometer afgemaald de laatste zeven dagen, meer dan voldoende. Het was vandaag weer lekker fris, een stevig windje verhoogde het koudegevoel. Er staat morgen nog een stevige training op het programma, om de benen nog eens goed te vermoeien. De benen houden gelukkig nog stand, en de uithouding en weerstand zullen ook omhoog gaan. Volgende week op weg naar de marathon van Spijkenisse word serieus afgebouwd. Dan staan er twee rustige weken op het programma, waar wel aan de snelheid gewerkt word. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma een goede dertig kilometer. Als het weer en de staat van het wegdek het natuurlijk toelaat.
Natuurlijk kan ik alle hulp gebruiken, om een zo compleet mogelijke marathonlijst van de BENELUX te maken. Fouten en andere anomalien mogen altijd vermeld worden, als ook vergeten marathons in Belgie, Nederland en Luxemburg. De winaar en winnende tijd van het vorige jaar staat er bij vermeld, zo kan je zelf het niveau inschatten. Ik probeer drie maand voorsprong te behouden, dus tegen eind december moeten alle marathons tot maart 2010 er op staan. Bedankt op voorhand. PS: Je kan antwoorden via de reageerknop. In de loop van het jaar staat de marathonkalender niet op de eerste pagina, typ in zoekmachine blog (marathonkalender) en je bent er zo.
Vandaag een trage duurloop van 16.550 meter gelopen in 1:20:30, hsm 124. Na een week koukleumen, verlang ik al naar de lente, en een warm zonnetje. Wie niet? zeker na een paar trainingen in deze alles behalve ideale omstandigheden. Dit keer mocht ik niet teveel klagen over de staat van het wegdek, dat was best te doen. Maar die kille mist pakte toch wel wat op de adem, en veel van de omgeving zag je ook al niet. Tel daarbij de zware benen, die natuurlijk niet goed kunnen herstellen onder deze omstandigheden. Onder die omstandigheden versta ik, het weer, de temperatuur en natuurlijk de vele kilometers. Gelukkig is het volgende week een herstelweek en kan ik bekomen voor de volgende marathon aan te vatten. Morgen staat er een trage duurloop op het programma, ik droom van een lentezonnetje en 15°.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.070 meter gelopen in 1:47:47, hsm 113. Het heeft de ganse training gesneeuwt, en zeggen dat ik de training één uur uitstelde door de sneeuw. Eigenlijk was het in de hoop dat de straten er redelijk beloopbaar gingen bijliggen. Zwarte papsneeuw was mijn deel, een rustige training werd daardoor toch nog zwaar. Ik was content toen ik weer thuis was, zo vermoeid voelden de onderste beenspieren aan. Het ingehouden lopen met de schrik een schuiver te maken, werkt zeer vermoeiend. Maar al bij al ben ik toch het trainingsvolume goed hoog aan het houden, ondanks de marathon van Geldrop in de benen. Gisteren verscheen de uitslag van de marathon van Geldrop op de site, groot was mijn verbazing over mijn rangschikking. Ik stond pas als zesde gerangschikt, ondanks de informatie vanaf de zijkant dat ik in vierde stelling liep. Er is mijn geen enkele atleet voorbijgelopen, maar er zijn er vele die er mis gelopen zijn. Veel maakt het allemaal niet uit, vierde of zesde, erger is het gesteld met de oneerlijkheid van sommige deelnemers. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk onder betere omstandigheden.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:19:36, hsm 121. Het was ijzig koud vandaag, tegende wind in sneed de koude door merg en been. Reken daarbij de gladde wegen, en de goesting was ver te zoeken, alle moed bijeen geschrapt. De baan op voor, we zouden wel zien hoeveel kilometer, in de wijk is het spiegelglad. Goed voor een eerste bange kilometer van 6:23, gelukkig kon ik van dan op de rijbaan lopen. Hier was het al veel beter te doen, alleen opletten voor het gelukkig niet te drukke verkeer. Ik raakte vrij snel gewend aan de ijzige koude, wind mee was ik zelf te warm gekleed. Een paar rondjes om niet te lang tegen de ijzige wind in te moeten lopen, en de tijd vloog voorbij. Zoals verwacht herstel ik al een stuk sneller als na de marathon van kasterlee, gelukkig maar. Ik kon nu al aan 5:00/km lopen en de 90 seconden teveel van kilometer één goed maken. Het meeste last heb ik uiteindelijk van mijn rechterheup, maar daar zal ik mee moeten leven. Een operatief ingrijpen raden ze alleen maar aan als je niet meer kan stappen of werken, een normaal leven leiden. Dat kan ik allemaal zonder echt hinder te ondervinden van de heup, dus doen we maar voort en zien waar het schip strand. Ermee lopen kan perfect, als je de beperkingen in acht neemt, minder snelheid en souplesse met andere woorden. Morgen staat er een trage lange duurloop op het programma, normaal twintig kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:12:02, hsm 112. Het grootste gedeelte van de training door een vers sneeuwlaagje gelopen. Best eens leuk maar voor mij hoeft dat maar een training en mag de baan er weer goed bij liggen. De benen hadden het nog niet graag, deze langere training, de vermoeidheid zit er nog goed in. Een herstelweek zal het deze week ook niet echt worden, ik wil nog wat opbouwen. Volgende week zal dan een rustige week worden in aanloop naar mijn laatste marathon van het jaar. Ik hoop dat het actief herstellen wat wil lukken en ik tegen zondzag hersteld ben. Morgen staat er een vijftien kilometer lange duurloop op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 10.600 meter gelopen in 1:02:33, hsm 108. Zeer traag begonnen, een eerste km tegen 7:10/km, daarna stilletjes aan versnelt. Mijn spieren en pezen waren zo stijf als beton, maar dan wel met barstjes in. De voetpezen en het scheenbeen hadden goed afgezien op het oneffen en hardbevroren parkoer. Ik ben wel tevreden over mijn wedstrijd, de laatste acht kilometer heb ik wel twee minuten teveel verloren. Het kwam grotendeels door het qua ondergrond zware parkoers, en de pijn in de onderbenen. Deze week loop ik een halfzware week als het weer het toelaat, hoop ik honderd kilometer te verzamelen. Morgen een trage duurloop van twaalf kilometer waarschijnlijk op een ondergesneeuwde ondergrond.
Rond negen uur kwamen we aan in het ijskoude Geldrop, -5° onder een blauwe lucht. Weer gezellig de ultracup-lopers terug te zien, ze waren met velen aanwezig om hun plaats te verdedigen. Carine ging de marathon meefietsen op de mtb om dat ik zo niet teveel op de weg moest letten. Want het is niet vanzelfsprekend in geldorp de juiste weg te volgen, draaien en keren in bos en hei. Veel gezichten die ik al lang niet meer gezien had, Johan Whatty die dit jaar progressie gemaakt heeft, met drie marathons onder het uur, ook Paul van Hiel kwam supporteren, hij loopt veel minder nu. Onder een deugd doende zon gingen we van start, de eerste twee kilometer waren een marteling voor de heup. Gelukkig kwam die los en kon ik blijven lopen, ik was niet te snel gestart en zag een achtal atleten voor me uit lopen. Na vijf kilometer (0:20:52) was ik al drie plaatsen opgeschoven, dan kwam Johan Whatty in het vizier. Die haalde ik snel bij, hij had de verkeerde schoenkeuze gemaakt, trialschoenen, maar het lag keihard bevroren. Niet gemakkelijk voor loper en fietser, carine moest haar rijkunsten aanspreken om van spoor te veranderen. Ik had nog een zeventig meter achterstand op Gert Mertens en probeerde het gat zo snel mogelijk te dichten. Ruim voor kilometer tien (0:41:25) had ik Gert bijgehaald, maar het had al veel krachten gekost om erbij te raken. Ik wist dat Gert voor een tijd onder de drie uur ging, en hoopte zolang als mogelijk mijn wagonnetje aan te pikken. Kilometer vijftien ( 1:02:00) nu had ik het al moeilijk om het tempo te volgen, geen superdag dus vandaag. In deze wondermooie omgeving om te wandelen, lopen en fietsen is het goed vertoeven zelf al zie je af. Heide en bos wisselenden zich af, draaien en keren, een kat zou haar jong niet terug meer vinden, gelukkig had ik twee gidsen. Kilometer twintig (1:23:13) ik volg nog altijd in het spoor van Gert, die maalt er niet om en zegt zo lang mogelijk aanklampen. Af en toe moeten we door een poortje, dat haalt de vaart er volledig uit, ik heb het moeilijk om telken terug in het spoor van Gert te komen. Finaal moet ik lossen nog voor kilometer vijfentwintig (1:44:29) Gert is iets versneld en ik zie hem stilletjes aan weglopen. Zelf zit ik a bloc dus versnellen zit er niet meer bij, en Carine gaat voor op rijden om de weg te wijzen. De voetpezen doen zeer van al die harde oneffenheden, aan kilometer dertig (2:06:51) is er al geen spoor meer te bekennen van Gert. We moeten nog door de zware strook van het hellegat, deze keer is het opletten om u enkels niet om te slagen, zo ruw en oneffen. Het vervolg van de tocht beloofd nu zwaar te worden de tijden gaan richting 5:00/km en er zit geen kracht meer in de benen. Momenteel loop ik nog op een vierde plaats, aan kilometer vijfendertig (2:31:25) blijft het lichtjes op en neer golven. Elke stap is een marteling, ik zit zo dood als een bevroren pier, cola en druivesuiker helpen me er niet boven op. Niet dat dit me verbaast de topconditie is nog veraf, maar we blijven er voor gaan blijven lopen, niet gaan wandelen. Kilometer veertig (2:57:46) hier lag in Kasterlee de eindmeet, nu heb ik nog 2.5 kilometer te gaan, we zijn er bijna. Ik finish in 3:08:44 een bevredigende prestatie, ik finish als vierde, dit tot mijn eigen verbazing.
Op naar de marathon van Geldrop, de temperatuur is rond -6°, bitter koud dus. Rond 08:00 vertrekken we richting Geldrop, voor mijn vierde marathon dit jaar. Een duik onder de drie uur zal er ook ditmaal niet inzitten, de vorm is nog niet goed genoeg. De drie marathons die ik in een maand loop, dienen het volume en de weerstand op te krikken. Pas daarna ga ik weer aan snelheidstrainingen denken, en aan tijden rond de 2:50:00 op de marathon. Vandaag is het een echte natuurmarathon, met de nodige glooiingen in het parkoers, 95% onverhard. Soms lopen we op single-tracks, waar je amper ziet dat er een wandelpad is. Het grootste gevaar schuilt zich in de bewegwijzering, er zijn zoveel loop en wandelroutes gepijlt. Een wegvergissing is hier scering en inslag, dus hoop ik op een klein groepje met een goede gids. Deze late namiddag volgt het relaas van mijn 58ste marathon, nog 43 marathons te gaan.
