Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
12-09-2014
Bezoek aan Belgie deel 2
Voila se ...de mise en place voor vanavond is gedaan....dus weer wat tijd om het vervolg van onze 5 daagse vakantie in Belgie . te noteren.
De planning was dus om rond 2 uur te vertrekken, doch het werd 3 uur.Stralende zon in Murcia. En wat zou het worden in Belgie?
Voor al de zekerheid hadden we een extra valies...zon...meegenomen. Kwestie van geen afkick verschijnselen te krijgen.
Stip om 3 uur begon de vogel met zijn vleugels te slaan en scheurden we door de lucht, richting Eindhoven.
We vlogen over Ibiza, Mallorca , de Pyreneen, waar we onze allereerste woonplaats in Le Fossat , zagen....grapje dus..
Yetteke en Clauke, die het niet zo voor vliegen hebben, zaten beurtelings aan het raam. Voor Clauke een hele geruststelling , dat ze alles kon volgen. Pracht weer om te vliegen. Geen turbulentie...kortom een perfecte vlucht.
De laatste keer dat we samen met Yetteke hadden gevlogen, was ze echt ziek...Eigenlijk een beetje haar eigen schuld. De avond voordien had ze teveel gesnoept en te veel ijsjes geeten. Deze keer was het allemaal ..peis en vree..in haar buikje.
De hele vlucht was ze vrolijk gezind en had van niets last.
Van bij het vertrek , tot bij de landing , heb ik naar een concert van Sting geluisterd. Live in Berlin... Wel al heel dikwijls gehoord, zelf live gezien in het sportpalijs, maar toch blijft het fantastische muziek.
De mensen voor , achter en naast mij zullen bij momenten gedacht hebben dat ik ze allemaal niet meer had... Bij de goeie muziek, kan ik niet stil zitten. Al maar goed dat het vliegtuig daarvan niet gaat wiebelen.
Van op een hoogte kan je bij helder weer toch veel zien. Ik weet nog vroeger als we over de Antwerpse ring reden, zag je borden met Haven en dokken nr ..... Maar vanuit de lucht merk je pas hoe groot de haven van Antwerpen wel is.
Rond kwart na 5 zijn we in Eindhoven geland. En jawel...het zonneke scheen..
Jean, je kent hem nog wel uit eerdere verhalen, dus Jean van Eva kwam ons ophalen. We zouden ook de eerste nacht bij hen overnachtten. Tijdens de rit hebben we veel gezien...Gras, groen...koeien..tja die zijn hier niet, daar er ook geen gras is. Huizen..veel en zeer kort bij elkaar..heel veel auto's ..en druk
In die 3 jaar dus nog niets veranderdt. Druk druk druk.
Terwijl we naar Balen reden wist Jean te vertellen dat we bij Kim en Rob zouden gaan eten. " Omdat er zo een 15 man komt, allemaal mensen die jullie willen zien, is het bij ons thuis te klein. "
15 man.... Amaai.. das al een heel feest.
Bij Jean aangekomen was het eerste wat ik kreen..nen jupiler.. Nu had ik gedacht dat dit bier toch wel veeel beter zou zijn dan het Spaanse bier. Doch ...na 3 jaar zijn we de producten zo gewoon, dat ik de jupiler zeker niet beter vond.
Jean , Eva, Rob en Kim hadden voor ons , en voor de rest natuurlijk , gekookt.
Spaghetti, Farfale en nog veel lekkers.
Kim had voor de soep gezorgd, Jean voor de pasta en Rob voor het dessert.
15 man...kinderen inbegrepen. Maar ik telde op dat moment maar 12... Wie waren dan die andere 3 nog.
Met 5 kinderen waren ze ..En, allemaal meisjes...Gegiechel , veel lawaai en gekres en vooral veel plezier. Dat was feest voor onze kids. Na bijna 3 maanden vakantie was het toch al wel een tijdje geleden dat ze met andere kids hadden gespeeld. Tja, we leven in de campo en het is wat afgelegen. Er zijn wel kinderen komen spelen en die van ons zijn ook wel ergens gaan spelen, maar dit was allezinds toch heel plezant.
Kim had de tafel voor 16 man gedekt. De echtgenoot van Liesbeth had zich geexcuseerd , dus 1 bord te veel. Maar toch...Ik telde nog steeds maar 12 mensen..Kids inbegrepen.
Wie waren dan de 3 andere? Raadsel
Wat een verassing.
Speciaal van Strombeek Bever naar Mol. Ze zijn bijna 2 uur onderweg geweest, speciaal om bij de plezante bende van in Spanje te zijn. Kristel, Steph en Tinne ,,,wat een verassing.
Het was een blij weerzien. We hadden dit mooi koppel leren kennen bij ons aan de Finca...heel per toeval. En het klikte van het eerste uur.
Vrienden....
Kim had dus voor de soep gezorgd. Ik zou durven denken dat het aspergesoep was, doch durfde het eigenlijk niet goed vragen. Ze zouden nog al denken dat de chef van de Finca er niets van weet. Maar gelukkig was ik niet alleen...We kregen het niet geraden, maar het was wel heeeel lekker.
Kim zei ons dat het camembertsoep was...Ja hoor...een soep voor in de winter bij ons in de Finca...
En dan hopen pasta ...veel te veel... maar wel lekker.
Liesbeth , inschepper van dienst, zorge ervoor dat we echt niets te kort kwamen...
En de grote chef zag dat het goed was.
Pasta met een lekkere tomatensaus....Farfale met kaassaus en hesp ...veel te veel dus , maar we mochten niets te kort komen.
Het was echt een heerlijke avond. Fijne verhalen..alweer , goed gelachen en gedronken en zeker goed geeten.
Bij het donker worden, werd het ook een beetje kouder.
We zijn onder een afdak gaan zitten en hebben nog heel lang nagepraat.
Rob , die had ook nog een verassing....Desserts
Chocomouse, rijspap, tiramissou...het kon niet op. Om vingers van af te likken...nietwaar Yanneke...
Ik denk dat het al bijna middernacht was. Steph en Kristel waren al vertrokken.. Ja, morgen werken ,,, en/of naar school...
Ook Kim moest er vroeg uit...Dus , wij van Mol terug naar Balen.
Nog een slaapmutsje en dan slapen...
Een goeie rustige vlucht en een heerlijke avond ..
Bedankt allemaal...voor dit alleen zouden we er over denken om nog eens terug te komen.
Maar ja, nu komen jullie maar eens .....Iets zekerder van het zonneke...
Een hele tijd geleden hadden we beslist om de eerste week van september naar Belgie te vertrekken . Het was al bijna 3 jaar geleden en Clauke wilde zo graag hare papa nog eens knuffelen. En dat is een gevoel dat ik zeker ook ken..Mijn schatten van dochters en ook onze Bram knuffelen mij ook altijd zo hartelijk.
Ok.....Tickets bestellen voor de vlieger en dan vertrekken. Van 3 tot zondag 7 september.Langer kan niet want de 8ste moet Yetteke naar school. We vergaderen in huis met ons gevieren, we stellen een schema op en.... we schrappen ook heel veel. Op die korte tijd kan je natuurlijk niet iedereen gaan bezoeken.
Maar voor het vertrek hadden we veel andere dingen te doen. In de Finca was het druk..restaurantje natuurlijk, plus zo een beetje de grote kuis na de vakantie.
Op een zeker moment zagen we via facebook dat we genomineerd waren voor de ALS ice bucket challenge. Peggy en Karel, 2 vrienden die met hun gezin met vakantie waren, hadden het op ons gemund. Maar niet gelaten...voor een goed doel, doen we alles. We hebben het weer mee , dus zo nen emmer ijswater...daar zullen we wel tegen kunnen. Zo gezegd zo gedaan... Wij nomineerden Kristel en Steph. Jean en Eva en Kim en Rob...
En dan was het zover...... Duikbrilleke op, zwemvliezen en de snorkelpijp..Het kan zo gek niet....
We hadden het zeker niet verwacht,..van de Steph toch niet...maar jawel, enkele uren later stonden deze 2 warme mooie mensen in de druilerige regen, 2000 km van de zon klaar om een ijskoude emmer water over hun te kieperen. Ik had zeker gedacht dat Steph 100 euro zou moeten stortten, maar nee, na enig protest en aanmoediging van het vrouwtje , kieperde hij de emmer over zich heen...geweldig.
En dan de familie Jean...Gigantisch. Alle 4 met dezelfde bikini aan... origineler kon het niet
Wat hebben we gelachen.. Maar voor dit fijne initiatief hebben we alles over..
Bedankt Peggy en Karel voor de nominatie.. We hebben dank zij jullie toch een goed doel kunnen steunen en door onze nominatie hebben we ook kunnen zorgen dat de ketting blijft lopen....
Voor het vertrek naar bompa en meme gingen onze kinderen aan het knutselen. Ze maakten een collage van foto's van ons gezin, met de hondjes.
Bompa is dol op geschenken en heeft graag foto's in huis. Dus Yanneke en Yetteke aan het werk.
Op donderdag 28 augustus , vroeg in de morgen, merkte ik dat mijn scheenbeen een enorme bult had...Wat is dat?
In de loop van de namiddag werd mijn rechtervoet zo blauw als ne lap en dik... De zwelling van het scheenbeen was naar onder gezakt. Ik weet wel, als je wat ouder wordt, begint alles wat te zakken, maar dit was toch abnormaal
Op zaterdag 30 augustus kwam Roosje over de vloer. Ze zei me dat ik toch maar beter naar de dokter zou gaan, want zo een dikke voet en dan de druk in het vliegtuig...? Oei....hij zal daar toch zeker niet ontploffen...?
Dus,,,maandag 1 september toch maar naar de dokter. De voet was nog steeds dik en blauw....." Ole ...was da..."zei den doktoor... geinfecteerd. Zalfje , pilleke , antibiotica... Dat pilleke was voor den eventuele diaree. Want ik en antibiotica....das gegarandeerd diaree. "Bij deze niet,,," en inderdaad , na 10 dagen is de voet terug dun, geen blauwe plekken meer, geen diaree gehad...maar wel nog een bult op mijn scheenbeen...
Belangrijk....Ik mocht gerust gaan vliegen van de dokter.. Al maar goed dat ik de wijze raad van Roosje heb opgevolgd...maar het is ook een goeike he.
3 September. Om 9 uur een flink ontbijt, want het kan een lange dag worden. Het vliegtuig vertrekt on 14 uur. Rond 12 uur moeten we aan de vlieghaven zijn, en naar San Javier is het een 50 minuten rijden. Dus on 11 uur vertrekken. Aan tafel worden er nog wat verhalen verteld over de vliegreizen die mama en papa samen hebben gemaakt en vooral de reizen door de wereld die Clauke in haar turnperiode deed.
11 uur .....Deurtjes toe...stekkers uitgetrokken, je weet maar nooit, en traliehekken toe .
Bagage inladen en de vuilzak mee nemen om seffes in de vuilcontainer te kieperen...en ook een zakje ..kaka van de honden. Iedere dag wordt dat opgekuist en weggegooid in een of andere vuilcontainer.
Afscheid nemen van de honden...Die zijn straks in goede handen. Er is toezicht en er wordt goed voor gezorgd. Dus, daar zijn we vrij gerust in.
En dan gaat de poort voor enkele dagen dicht.
Online hadden we een parking geboekt. 4 dagen de auto parkeren, met een busje naar de vlieghaven. Bij thuiskomst staat de wagen klaar aan de luchthaven...en gepoetst. 30 euro..Daar kan ne mens niet voor sukkelen.
Rond half 1 waren we er. De kinderen aten nog een boterhammetje en dan was het inchekken. Alles wat vloeibaar is in zakjes en dan voorbij de douane.. Dat liep allemaal vlekkeloos.
En nu maar wachten tot half 2 om in te stappen en dan om 2 uur de lucht in te gaan.
Ding Dong... de vlucht naar Eindhoven heeft 1 uur vertraging...
Lap... Daar Jean ons kwam halen in Eindhoven, hebben we snel een sms gedaan dat we een uur later zouden zijn..."Das normaal..ze hebben te weinig volk om de kaasbollen in te laden" ..kregen we terug via sms.. Wij weer lachen natuurlijk.
Maar goeg, rond kwart na 2 kwam dan de grote vogel uit de lucht op aarde..Daar is hij dan.. Alles terug in de rugzak en de valies en op weg naar het vliegtuig.
Iedereen toch wel een klein beetje nerveus. Niet alleen om de vlucht, maar ook om straks weer al de vrienden te zien.
Ik heb eeb oproep gedaan via facebook en de blog om het probleem van de foto,s op te lossen.
Heel wat reacties , waarvoor dank.
Aan de webmaster van bloggen.be deed ik hetzelfde verhaal...
Citaat........ Beste,
Al enige tijd heb ik het probleem dat al mijn foto's op mijn blog niet meer te zien zijn.
Dit is enkel op mijn pc. Als iemand de blog opent zien ze wel foto's , maar ikzelf als schrijver en beheerder van mijn eigen blog zie niets.
Wat zou de oorzaak kunnen zijn.
Alvast bedankt
Eric Philips...
De blog heeft ook een forum, en ook daar stelde ik de vraag, helaas zonder antwoord. Maar dit volgende was het antwoord van de webmaster Pepe
Beste,
Het is onnodig uw probleem op 2 verschillende plaatsen uit te leggen.
Gezien jij alleen de afbeeldingen niet ziet, ligt de oorzaak zeker niet bij bloggen.be maar meer dan waarschijnlijk aan uw computer.
MVG Pépe
Tja , en dan weten we het zeker !!!!
Mijn eerste antwoord was dan vooral kort en bondig
Pepe,
Dit is nu echt is geen commercieel antwoord
In heel Spanje kan niemand nog de foto's zien van eender welke blog
Eric
In de volgende uren werd ik heel goed geholpen door Anja , Kim en Hilde waarvoor hartelijk dank. Helaas bracht het geen oplossing.
Tot Lieven me een bericht stuurde via Fb...
Hoi Eric, de enige logische verklaring zou zijn dat de afbeelding van een andere web server komen dan de rest van de inhoud en dat deze server vanuit Spanje niet bereikbaar is of geblokkeerd. Ik heb het eens getest en inderdaad, de blog staat op de server "http://www.bloggen.be/..." en de afbeeldingen komen van een andere server "http://blogimages.bloggen.be/...". En die laatste blijkt dus in Spanje geblokkeerd te zijn. Hoe dat kan weet ik ook niet. Ik zou eens contact opnemen met de technische ondersteuning van die site, als die al te vinden is. En anders eens informeren bij je eigen provider waarom die site onbereikbaar is.In de zomer had ik een gelijkaardig probleem. We moesten nog diensten cheques valideren, maar die site was onbestaande en onbereikbaar vanuit Spanje.
Ik heb dit doorgestuurd naar deze Pepe , vooral om deze piste misschien te onderzoeken...Helaas......geen antwoord.
En ja, om een blog te schrijven zonder dat er foto's bij zijn, is ook maar niets. Daarom....zolang het niet opgelost is , stopt het hier.
We zijn voor 4 dagen naar Belgie geweest. Een test voor ons na bijna 3 jaar Spanje. Het was ontzettend fijn en plezant. Blij dat we vele vrienden mochten terug zien...maar , na de derde dag waren we alle 4 al aan het zeggen...Yep...morgen terug
We hebben dus echt onze thuis gevonden ...en....aan iedereen ...Welkom bij ons ..thuis..
Al van 1 september kan ik geen foto's op de blog zetten.Enkel tekst. En het rare is, dat al de foto's niet meer te zie zijn. De foto's van het begin van de blog, tot nu.
Wij waren afgelopen 5 dagen in Belgie . We hebben fijne dagen gehad en veel foto's genomen. Wel, en dat zouden we graag willen delen met jullie.
Toen we in Belgie waren hebben we enkele bloglezers gezien, en die lieten me de blog zien, met foto's. Doc, hier in huis, zowel op de pc van Yanneke, Yetteke, Clauke en die van mij staan op de blog geen foto's meer.
Het spookt in Finca Buen Gusto....
Alleez zeg nu zelf, niet normaal he
Wie kan ons helpen...We hebben nog zoveel te vertellen.
Ik heb wat mails nagekeken en ben blij verrast dat er veel mensen gereageerd hebben op het gegeven dat het geleden is van 1 september dat er nog iets op de blog geschreven werd..... Maar dat heeft zo zijn reden. We waren op bezoek in Belgie en daar we nergens internet hadden ....geen blog. Maar vanaf morgen....een relaas van ons blitz..bezoek
De wet van Murphy, toegeschreven aan Edward A. Murphy (19181990), luidt "if theres any way they can do it wrong, they will" of ook wel "Anything that can go wrong, will go wrong" (vrij in het Nederlands vertaald: als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis).
Hoewel de wet van Murphy in de volksmond nogal eens verward wordt met de wet van bedrog als iets mis kan gaan, dan gaat het mis op het slechtst denkbare moment heeft Murphy's zoon Robert Murphy aangegeven dat zijn vaders werkelijke adagium als volgt luidde: "if there's more than one way to do a job and one of those ways will end in disaster, then somebody will do it that way". De wet van Murphy geeft echter de reden aan: al is de kans op een ernstige menselijke fout heel klein, als het risico maar vaak genoeg wordt gelopen, dan maakt er vroeg of laat iemand een fout.
Vanwege zijn bijzonder aansprekende formulering, is de wet van Murphy meer als een grap onder wetenschappers dan als een echte wet gaan leven, al blijft de ernstige ondertoon. Er zijn vele afgeleiden van, en commentaren op deze wet. Een greep uit het aanbod:[3]
Als er bij een experiment iets fout kan gaan, zal het ook daadwerkelijk fout gaan.
De fout gebeurt altijd op het onaangenaamste moment (soms ook de wet van bedrog of wet van Finagle genoemd).
Succes wordt door slechts weinig mensen gezien, terwijl falen altijd volop in de schijnwerpers staat.
De constante van Murphy: de schade aan een voorwerp is recht evenredig aan de waarde ervan.
Edward A. Murphy heeft dus, zonder zich bewust te zijn van het gevolg, slechts een algemene uitspraak gedaan waaruit anderen zijn wet hebben afgeleid.
Hoewel luchtig bedoeld, zit er toch een ernstige kant aan de wetten van Murphy. Experimenteel werk kan het geduld van onderzoekers namelijk danig op de proef stellen. Iemand die daar niet bijvoorbeeld aan de hand van de wetten van Murphy het grappige van kan inzien, zal het als experimentator zelden lang volhouden. Wat dat betreft onderstreept de wet van Murphy eerder een psychologische wetmatigheid dan een natuurwetenschappelijke.
Geen traantjes dag maar wel kraantjesdag in Finca Buen Gusto.
Er zouden vandaag heel wat kranen vervangen worden . Dit in het kader van de toekomstige werken in de badkamer. De buitenkraan heeft zijn dienst bewezen en lekt een beetje. Dat wil zeggen....vervangen.
Na het vervangen is het natuurlijk testen of er geen lekken zijn.En ja hoor ...het water loopt uit het darmpje .
Aan de buitenmuur van de B&B hebben we een warmwater en een koudwater aansluiting. Vandaar gaan we water aftappen en een nieuwe kraan installeren voor het bad dat we gaan plaatsen in de badkamer.
Van die kraantjes die je kan aansluiten aan de hoofdkraan van het bad. Indien er iets zou zijn met een kraan..bv veel kalk, dan hoef je de hoofdkraan niet af te sluiten , maar zet je gewoon dit kraantje toe.
En dan nog een waterkraan..... Alles geplaatst en dan testen op lekken. Yanneke heeft de hoofdkraan toegedraaid. Papa kan op gemak de kranen vervangen en plaatsen. Alles klaar ...Yanneke!!!Zet de hoofdkraan maar open....
Niets. Geen drup water....
Heb je de hoofdkraan wel opgezet?? Ja papa.... Dus papa gaat eens controleren...niks..geen drup
Ik ben al eens aan de straatkant gaan kijken , daar waar de hoofdleiding binnenkomt. Niets abnormaals... Alleez wat kan dat toch zijn.
Tijden het eerste uur proberen we natuurlijk op verschillende manieren te achterhalen wat er aan de hand is. Via facebook naar mensen die hier wonen en natuurlijk ook bellen naar Aqualia
Enkele mensen zeggen via facebook dat er ergens een grote lek is, enkele zeggen dat er niets aan de hand is en dan Aqualia...Bureaucratie ten top... We geraken binnen. We vragen of er wat is met het water...en dan krijgen we 4 keer iemand anders aan de lijn. De laatste vraagt ons naar onze factuurgegevens. Als we die willen geven....leggen ze af. En dat tot 4 x toe.
Ons zwembad is ten top...Ph gehalte is goed, chloorgehalte is goed....we kunnen nog effe door met zuiver water dus...
Toeval of niet ....We zetten het water af, doen wat herstellingen en dan willen we het water weer opzetten...niets...de wet van Murphy
Rond half 6 ....het water loopt terug uit de kraan.....Oef....
Ergens rond begin juli kregen we een lijst van de scholen van Yanneke en Yetteke om schoolboeken aan te kopen.
De plaatselijke...fun...of drukker...of moderna....liet ons weten dat we die boeken rond half augustus konden ophalen.
En vandaag was het dan zover. De boeken van Yanneke...
Ze heeft er verschillende voor elk vak . Engels Frans en Spaans , en nog vanalles waar wij niet goed aan uit kunnen. En het zou Yanneke niet zijn...de boekenwurm.... of ze heeft de halve dag niets anders gedaan dan geneusd en gelezen in haar nieuwe boeken.
Ok yetteke heeft er wat..Niet zoveel want in het 5de leerjaar gaan ze echt heel veel les geven via de computer.
Engels, Frans en Spaans staat natuurlijk ook op haar programma.
Daarstraks zat ze in de zetel een boek van wiskunde in te piepen. Spontaan schoot ik wat in de lach. Je had haar gezicht moeten zien....zo van ...Wa is da allemaal!!!
Toen we de boeken gekocht hadden, was de meneer van de winkel zo vriendelijk om ons Clauke ook wat te geven... Een..... boodschappenlijstpapierinvuldingmeteenmagneet.....
Een boekje dus met een voorgedrukt lijstje om de nodige boodschappen op te schrijven. En voorzien van een magneet om aan de frigo te plakken.
Maar , zoals de kinderen al zeiden tegen die meneer....niets voor de mama, wel voor de papa....
Elena is jarig..hiep hiep hoera..Eigenlijk is ze nog niet jarig , maar het is haar naamfeest. Iedere mens verjaart in hetzelfde jaar...Mijn grootmoeder zei dit eens en ze meende het nog wel. Doch niet in Spanje. Daar verjaar je 2x per jaar. De dag dat je geboren bent wordt dus ieder jaar herdacht, en de dag van je naamfeest wordt ook gevierd zoals een verjaardag......Gelukzakken...of toch. Noem maar eens Yanneke! Wanneer zou de Heilige Yanneke zijn? Wachten dus tot een of ander paus , later. ons Yanneke Heilig verklaard. ....Als ze braaf is tenminste....Braaf!!!! Vele Heilige Pausen uit de middeleeuwen, die nu Heilig zijn, waren toen ook niet braaf...Alleez....wie weet ...Oooit nog eens de feestdag ...en nen dag verlof ...voor de Heilige Yanneke.
Elena geeft een feestje aan het strand van Mazarron. Badpakken en t-shirts meebrengen en handdoeken natuurlijk en...jawel...een cadeautje.
Er staat een beetje wind, maar dat is niet zo erg , voor de rest is het nog zo een 36 graden in de zon. De kids zullen in het water op een speciaal luchtkasteel hun kuren kunnen te boven halen. Een hapje en een drankje is er natuurlijk ook bij en enkele ouders die een oogje in het zeil houden. Ik ben er gerust in. Er is een reddingspost vlakbij en de kids ..Moeten...een zwemvest aandoen.
Maar eerst het cadeau.
Yanneke kocht op de markt een hele mooie handtas..Jaja..die meisjes worden al kleine madammekes. We zien dat ten huize van...al heel duidelijk.
In de verte zien we een toren op een rotshelling staan. Heel toepasselijk voor vandaag...De toren van Sinte Elena.
Daar we niet op het feestje blijven, maken we gebruik om de uitstap naar de toren te doen. Op naar La Azohia.
Het dorp La Azohia ligt ten oosten van Mazarron.Het is een aardig ritje met mooie baaien en zeezichten.De toren van St Elena is gebouwd in de laatste jaren van de 16de eeuw gedurende de regeringsperiode van PhilipsII...(Ja ja...mijne bedoveroverover...)om de lokale vissers te waarschuwen tegen piraten. Door de hoogte van 70 meter kon je de Piet piraat dus goed zien aankomen.
De toren is gerenoveerd in 1987 en is nu dus een trekpleister voor toeristen...en zoals wij...lokalen.
En wijle weg.
La Azohia...pittoresk vissersdorpje. Door het jaar heel aangenaam om er te wandelen, in de zomer iets drukker dan normaal... Eigenlijk een beetje het Knokke van Cartagena...
Boven het dorpje La Azohia is er een wandelpad aangelegd richting de toren.
Op de weg naar de toren kom je verschillende vervallen gebouwen en putten tegen. Mijn gedacht zijn het nog overblijfselen van de tijd dat de Romeinen het hier voor het zeggen hadden.
La Bahia de Mazarron...prachtig
En dit ook..... Doornroosje , ontwaakt en terug fit. Gevlucht uit haar toren waar ze 100 jaar heeft geslapen nadat ze haar had geprikt aan de naald van haar Bernina naaimachien.
Onder de toren zijn de overblijfselen te zien van een militaire installatie. Een zoeklicht dat gebouwd is na de Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939.Het doel van het zoeklicht was om de schepen te verlichten die s'nachts de kanonnen van Cabo Tinoso wilden naderen.
Na de fikse en mooie wandeling is het tijd voor een pintje...En jaja... sin alcohol...we moeten de kids nog halen en nog effe rijden met den auto...
En die Kids, die vervelen hun geen moment.
Glijden, duiken en springen van een Luchtkasteel op het water... Een goed idee om hier te doen bij een verjaardag van een van de kids. Alleen, ze zullen misschien nooit in het water terrecht komen. Zwembad is iets te klein voor zo een groot kasteel.
