Elena is jarig..hiep hiep hoera..Eigenlijk is ze nog niet jarig , maar het is haar naamfeest. Iedere mens verjaart in hetzelfde jaar...Mijn grootmoeder zei dit eens en ze meende het nog wel. Doch niet in Spanje. Daar verjaar je 2x per jaar. De dag dat je geboren bent wordt dus ieder jaar herdacht, en de dag van je naamfeest wordt ook gevierd zoals een verjaardag......Gelukzakken...of toch. Noem maar eens Yanneke! Wanneer zou de Heilige Yanneke zijn? Wachten dus tot een of ander paus , later. ons Yanneke Heilig verklaard. ....Als ze braaf is tenminste....Braaf!!!! Vele Heilige Pausen uit de middeleeuwen, die nu Heilig zijn, waren toen ook niet braaf...Alleez....wie weet ...Oooit nog eens de feestdag ...en nen dag verlof ...voor de Heilige Yanneke.

Elena geeft een feestje aan het strand van Mazarron. Badpakken en t-shirts meebrengen en handdoeken natuurlijk en...jawel...een cadeautje.

Er staat een beetje wind, maar dat is niet zo erg , voor de rest is het nog zo een 36 graden in de zon. De kids zullen in het water op een speciaal luchtkasteel hun kuren kunnen te boven halen. Een hapje en een drankje is er natuurlijk ook bij en enkele ouders die een oogje in het zeil houden. Ik ben er gerust in. Er is een reddingspost vlakbij en de kids ..Moeten...een zwemvest aandoen.

Maar eerst het cadeau.

Yanneke kocht op de markt een hele mooie handtas..Jaja..die meisjes worden al kleine madammekes. We zien dat ten huize van...al heel duidelijk.

In de verte zien we een toren op een rotshelling staan. Heel toepasselijk voor vandaag...De toren van Sinte Elena.

Daar we niet op het feestje blijven, maken we gebruik om de uitstap naar de toren te doen. Op naar La Azohia.

Het dorp La Azohia ligt ten oosten van Mazarron.Het is een aardig ritje met mooie baaien en zeezichten.De toren van St Elena is gebouwd in de laatste jaren van de 16de eeuw gedurende de regeringsperiode van PhilipsII...(Ja ja...mijne bedoveroverover...)om de lokale vissers te waarschuwen tegen piraten. Door de hoogte van 70 meter kon je de Piet piraat dus goed zien aankomen.

De toren is gerenoveerd in 1987 en is nu dus een trekpleister voor toeristen...en zoals wij...lokalen.

En wijle weg.

La Azohia...pittoresk vissersdorpje. Door het jaar heel aangenaam om er te wandelen, in de zomer iets drukker dan normaal... Eigenlijk een beetje het Knokke van Cartagena...

Boven het dorpje La Azohia is er een wandelpad aangelegd richting de toren.

Op de weg naar de toren kom je verschillende vervallen gebouwen en putten tegen. Mijn gedacht zijn het nog overblijfselen van de tijd dat de Romeinen het hier voor het zeggen hadden.

La Bahia de Mazarron...prachtig

En dit ook..... Doornroosje , ontwaakt en terug fit. Gevlucht uit haar toren waar ze 100 jaar heeft geslapen nadat ze haar had geprikt aan de naald van haar Bernina naaimachien.

Onder de toren zijn de overblijfselen te zien van een militaire installatie. Een zoeklicht dat gebouwd is na de Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939.Het doel van het zoeklicht was om de schepen te verlichten die s'nachts de kanonnen van Cabo Tinoso wilden naderen.

Na de fikse en mooie wandeling is het tijd voor een pintje...En jaja... sin alcohol...we moeten de kids nog halen en nog effe rijden met den auto...

En die Kids, die vervelen hun geen moment.

Glijden, duiken en springen van een Luchtkasteel op het water... Een goed idee om hier te doen bij een verjaardag van een van de kids. Alleen, ze zullen misschien nooit in het water terrecht komen. Zwembad is iets te klein voor zo een groot kasteel.

En toen werd het half 9

Nog steeds 34 graden en een leuke namiddag.