Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Gisteren was het tijd voor mijn tweede wedstrijd in drie dagen, de tien mijl van Booischot-Statie. Een goed bezette tien mijl, met veel sterke atleten aan de start, teveel om op te noemen. Maar eerst gingen Jorgi en Kenney van start in de jogging van 4.500 meter, die samen met de 7.500 vertrekte. Met 200 atleten aan de start een drukbezette wesdstrijd, het ging er in de start hevig aan toe. Jorgi en Kenney presteerden binnen de verwachtingen, nog niet top, amdat de trainingen wat verwaarloost worden. Het is meer om weer op gang te geraken, Jorgi eindigde tiende en Kenney vijftiende, beide goed vermoeid. Om 19:20 was het tijd voor de hoofdwedstrijd tien engelse mijlen, vijf ronden van drie kilometer en een aanloopronde van 1090 meter. Ik wist niet goed wat te verwachten, drie dagen na de 2-uur van Herentals, zouden de benen voldoende hersteld zijn. Het startschot weerklinkt en we laten ons wat verassen, na driehonderd meter zitten we weer in de juiste groep. Een groep van vijf atleten is er al van onder gemuist, ik zet me meteen op kop van de achtervolgende groep. De eerste kilometer gaat in 3:30, veel te snel en ik zet me achteraan de groep, de benen voelen al zwaar aan. Na vier kilometer lijkt het vat af, de benen doen al pijn en ik moet het groepje dat uit een valt laten gaan. Ik zie het niet echt meer zitten om vol uit te gaan en word voorbij gegaan door twee atleten, aanpikken lukt niet. Als Eric Caluwaerts en Filip Thys me voorbijgaan moedigen ze me aan om in het spoor te blijven, zo gezegt zo gedaan. Toch moet Eric ons af en toe motiveren dichter aan te sluiten, vandaag is hij haas, Filip wil voor de eerste maal onder het uur lopen. Halfweg hebben we wat voorsprong op het schema en eindelijk gaat het weer wat beter met de beentjes. Ik begin er in te geloven dat we onder het uur gaan kunnen blijven, Eric de haas kan veel beter aan en loopt als een metronoom. Af en toe moedigen we elkaar aan en nemen we sponzen en drank aan voor wie het moeilijk heeft, de finish nadert. De laatste twee kilometer blijkt dat we toch een versnelling gaan moeten inzetten, ik finish onder het uur. Filip haalt het ondanks een goede laatste kilometer net niet, maar dat lukt de volgende keer zeker en vast. Voor mij is de volgende horde genomen 16 km/uur een uur aan een stuk, ik zit al verder dan gedacht.
