Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag om 13:00 start de monumentenmarathon in Vorselaar. Het word een harde noot, maar we zullen er het beste van maken. Een veredelde lange duurloop, aan een tempo tussen de 13km- 14km/uur. Ik hoop dat ik in een klein groepje kan meelopen, en een goede dag heb. Het liefst zou ik onder de drie uur lopen, op die basis ga ik starten. Het gaat over drie ronden van 14 kilometer, de route van de Monumentenloop. Die ik spijtig genoeg nog nooit gelopen heb, de dag erna is er immers wedstrijd in Herenthout. Dit jaar wil ik de twee wedstrijden lopen, waarschijnlijk zottenwerk. In Vorselaar word het een kleinschalige marathon, minder dan 200 deelnemers. Het is volledig gericht op de marathonloper, geen aflossingsmarathon. Wat het wedstrijdverloop beter te volgen maakt, met een tijd onder de drie uur, loop je zekers toptien. De wedstrijd word georganiseerd voor een atleet van de Kasteellopers die er zijn 100ste marathon loopt. In samenwerking met artsen zonder grenzen, tot vanavond en aan alle deelnemers veel succes.
Trage duurloop 10 kilometer, het moest loslopen worden, maar de hartslag is daar veel te hoog voor, compleet uit conditie. De te snelle opbouw zal daar voor veel tussen zitten, te hard, te snel. Ik wou zo snel mogelijk een degelijke marathon lopen, niet voor morgen dus. Natuurlijk ligt het hoofddoel in oktober, de marathon van Eindhoven!! Ik zal morgen verstandig moeten lopen, zodat het voordeel opbrengt voor de volgende wedstrijden.
Trage duurloop 12.5 kilometer, nog geen verbetering in zicht. De benen voelden zwaar aan, tijdens de versnellingen in de laatste ronde zelf last van verzuring van de been-spieren, ook de snotvalling is er nog. Nog 50 uur voor de marathon, het ziet er niet al te goed uit. Ik zal het echt moeten zien als een duurloop en zo lang mogelijk de 14 km/uur lopen.
Tempoloop 12.5 kilometer, een snotvalling op een slecht moment. Ik had de indruk dat ik tegen mijn limiet aan het lopen was, knokken tot de laatste meter. Het snot vloog alle kanten op, gelukkig kleurloos, nog 72 uur om er van af te komen. Het zal zo al zwaar genoeg zijn, de benen zij echt niet goed. Onder de drie uur finishen op de marathon zal al een hele opgave zijn.
Gedurende 4 dagen leveren de jongens en meisjes (vanaf kleuters) een spannende strijd in de straten van Herenthout. De afstanden die moeten gelopen worden variëren van een kleine 100m voor de kleuters tot een 500m voor de miniemen.
Alle deelnemers worden achteraf beloond met een trofee en een zakje snoep.
Aansluitend op de wedstrijd van zondag volgt onze bosloop.
Programma
Woensdag 5/9/2007:
Kapelleke (start 19u00), inschrijven vanaf 18u00.
Vrijdag 7/9/2007:
Molenstraat (start 19u00), inschrijven GOC vanaf 18u00.
Zaterdag 8/9/2007:
Vonckstraat (start 19u00), inschrijven vanaf 18u00.
Lange trage duurloop, 24 kilometer, laatste lange training voor de marathon. Iets langer dan normaal, we zitten tenslotte nog altijd in volle opbouw. Tijdens zo'n training vraag ik me altijd af hoe het mogelijk is rapper dan 15 km/uur lopen op een marathon, laat staan 20 km/uur, straffe gasten. Ik ben toch blij als het erop zit, dit komt doordat de conditie nog niet optimaal is. Gisteren is het besef gekomen dat de bosloop in Herenthout, de dag na Vorselaar is. Dat wil zeggen een wedstrijd die ik moet meedoen, georganiseerd door mijn club!!!
Recuperatieloop 12.820 meter, de laatste rechte lijn naar de marathon. Vandaag een rustige recuperatieloop, de hartslag ligt iets te hoog. De benen zijn goed vermoeid van de zware afgelopen week, 144 km. Morgen staat een halve marathon op het programma in een tempo van 13km/uur.
De laatste rechte lijn naar mijn 32ste marathon is in gegaan. Het word een rustige week, met de klemtoon op recuperatie. 17 dagen na mijn terugkeer uit velof staat de teller op 332 km. Dat is bijna een gemiddelde van 20 km per dag, een te felle opbouw. Vanaf vandaag word het trainings-volume weer normaal, deze week 120 km. De basis voor het najaar is gelegd, nu word er geschaafd aan de mindere punten. De basissnelheid opvoeren door middel van intervallen en tempolopen. Ook zorgen voor een betere weerstand, alleen de uithouding staat op punt. De groeimarge voor betere tijden is dan ook nog ruim, als ik blessure-vrij blijf. De km indeling van deze week ziet er als volgt uit. maandag: 10 km. dinsdag: 20 km, woensdag: 15 km, donderdag: 13 km, vrijdag: 10 km, zaterdag: 42 km, zondag: 10 km. totaal: 120 kilometer.
Tempoloop 15.110 meter, om mezelf te bewijzen dat ik gisteren een slechte dag had. Na een kilometer kwam ik onder stoom, en loopte alle km onder de 4:10, mooi zo. Ik kon deze nacht niet slapen van een geknelde zenuw in de heup, of iets in die aard. Ik zat gisteren in de zetel, niet echt comfortabel, in een keer schoot het in de heup. Om 00:30 ben ik opgestaan, omdat ik wakker werd van de knagende pijn in de heup. Ik ben dan maar beneden komen zitten, en heb de vrouwen marathon op het wk gezien. Rond een uur of 04:00 gaan slapen, om 06:30 wakker geworden en de pijn was weg. Dus om 08:00 gaan lopen, eerste kilometer voorzichtig, daarna het tempo de hoogte in gejaagd. Deze week bijna 144 kilometer gelopen, waarschijnlijk mijn top-week.
Blokken-tempo-loop 36.630 meter, geen goede benen vandaag. Dan is het niet te doen, zo'n zware training, na 24 km was het dan ook gedaan. De laatste 12 km aan 12 km/uur, wat zeer zwak is voor mij, maar ik ben blijven lopen. Dat stemd me wel tevreden, dat ik karakter heb getoond, dit heb je nodig tijdens marathons. Bij de eerste versnelling , wist ik dat het niets zou worden, ik wou het 2de blok van 3 km aan 16 km/uur lopen, de benen wilden niet mee, blijven trainen. Ik hoop dat het dipje geen volle week duurt, anders zit een tijd onder de drie uur er zekers niet in, volgende zaterdag in Vorselaar.
Deze morgend gaan we de laatste zware training doen, voor Vorselaar. Het betrefd een blokken-tempo-loop over 36 kilometer op de weg. De 12 blokken zijn drie kilometer lang, en worden gelopen aan 13 tot 16 km/uur. Het trainen van het drinken en eten gebeurd aan de verschillende snelheden. Het eerste blok is een inloopblok tegen 13 km/uur, het tweede een snellere tegen 15 km/uur. De rest gaat op het gevoel, maar er moeten trage en snellere blokken gelopen worden. Het is een zware training waarin alles zowat getraind word, snelheid, weerstand en uithouding. Normaal zouden er drie weken tussen de training en de marathon moeten liggen. Maar in volle opbouw naar een superconditie, zijn de twee volgende marathons, training.
Recuperatieloop 14.930 meter, eigenlijk een mislukte de hartslag ligt 10 slagen te hoog. Ik zal mijn polar S625X nog eens boven moeten halen voor mijn ochtendpols te meten. Eigenlijk zijn al mijn trainingen met een iets hogere hartslag dan normaal. Uitgezonderd de wedstrijden die hebben dan een normale hartslagmeting. het is in elk geval, niet mijn lievelingstraining.
Trage duurloop 21 kilometer, de benen voelden niet zo fris aan. Toch nog een redelijk tempo kunnen lopen, de hartslag zakt zelf tijdens de training. Ik hoop dat dit een goed teken is, recupereren tijdens het lopen. De laatste 3.23 km kunnen wat snel lijken, maar die 230 meter zouden eindelijk verdeeld moeten worden, onder de km die in het bos gelopen worden, 230 meter is het verschil tussen de garmin en Google Earth, de garmin is 100% juist in het bos. Morgen een recuperatieloop, zaterdag de ultieme test voor vorselaar, de blokken-tempo-loop.
Trage progressieve duurloop 15.850 meter, de weerstand wat trainen. Interval, wisseltempoloop, en progresieve duurlopen zijn ideaal voor de weerstand. Ik geraakte wat moeilijk op gang, maar kon op het einde toch goed doortrekken. De benen voelden niet vermoeid aan na de wedstrijd van 12 uur geleden.
Wedstrijd 8.760 meter in Morkhoven, goede tijd gelopen, de conditie gaat vooruit. Snelle eerste drie kilometer, en nog goed kunnen doortrekken tot zes kilometer. De laatste 2.8 km was het verval wat groter, toch kon ik die hartslag niet hoog houden. Dat is een teken dat de conditie nog ver van ideaal is, maar ook dat er nog progressie is. Ook de zonen Jorgi en Kenney hebben er de km gelopen, ze eidigen 6de en 7de. Mijn vrouw Carine liep de 5.8 km en eidigde als vierde vrouw, ikzelf was 7de.
Recuperatieloop 9320 meter, actieve recuperatie zo noemen ze dat. Vandaag is de looptraining in twee delen opgesplitst, s'morgens de recuperatieloop deze avond korte wedstrijd over 8.5 kilometer in Morkhoven. Het eerste deel zit er op, lekker traag lopen, hartslag laag houden. Ik bewonder meer en meer die ultralopers, die 150 of meer km aan dat tempo moeten trainen. Geef mij maar het snellere werk, de inspannings-astma, het bonkend hart en de pijn in de benen. Voor deze avond hoop ik de 16 km/uur te halen, dat zou weer een stap vooruit zijn in de opbouw.
Lange trage duurloop 22.060 meter, nog last van zware benen. Ik was van plan 13 km/uur te lopen, maar de benen wilden niet mee. Niets geforceerd, in volle opbouw moet je eens meer luisteren naar de benen. Het programma nog maar eens veranderd, morgenavond loop ik de kermisjogging in Morkhoven, de rest van de week blijft het programma behouden. Dus zaterdag lange blokken-tempo-loop en geen 10 mijl in Ravels. Morgenvroeg even loslopen en s'avonds de wedstrijd over 8.500 meter in Morkhoven.
Trage duurloop 15.650 meter, de wedstrijd van gisteren zat nog in de benen. Toch nog een redelijk goed gevoel aan over gehouden, zo in volle opbouw. Het ziet er naar uit dat ik het schema van volgende week over hoop moet gooien. Misschien start ik zaterdag in Ravels op de tien engelse mijl, om de snelheid wat te trainen.
