Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Deze week is de zwaarste trainingsweek. Zo'n goede 140 km hoop ik te lopen; 3* 20 km - 3*15 km - 1* 36 km. Maandag en dinsdag heb ik 20 km gelopen. Vandaag tempotraining 16 km aan 3:50/km.
Kenney is samen met zijn ploeggenoten van achl tiende geeindigd op het BK. Het tweede ploegje van achl eindigde 25ste. Na een prachtige strijd op het scherp van de snee, diepgaan door de modder, loopten onze benjamins een verdienstelijke 10de plaats.
Foto van links naar rechts, Rigo,Kenney,Jochen en Dieter
De zenuwen gieren door de keel. Het koud zweet pareld over het voorhoofd. Klamme handen verraden de stress. Bleek gezicht, getrokken in een pijnlijk grimas. Morgen is het belgisch kampioenschap veldlopen. Een verslagje, volgt morgen-avond.
Deze week was een rustige trainingsweek. Na drie zware opbouw-weken, rond 130 km, een week onder de 110 km. Moest wel mijn schema aanpassen, omdat we zondag vroeg moeten vertrekken. Dan is het BK veldlopen voor mijn twee rakkers. Dus deze morgend een tempoloop van 30 km gedaan. In 2:01:00, goed 15 km per uur. Dit na een korte nachtrust, van vijf uurtjes slaap. Gisteren-avond was het namelijk het jaarlijks etentje van de atletiekclub.
De laatste voorbereidings-wedstrijd valt in de sneeuw. Door de hevige sneeuwval hebben we in onderling overleg besloten niet naar de veldloop in Essen te gaan. Onze kenney heeft woensdag een oefensessie, daar zullen ze de stokwisselingen trainen. Jorgi loopt normaal ook in Oostende.
Zondag 07:00 ik trek mijn loopschoenen aan voor een lange duurloop van 34 km. Pots, handschoenen, en drielagen kledij. Druivesuiker en isostar niet vegeten. De benen voelen niet zo fris aan. Maar dat is normaal de derde week van de opbouw-fase. Na een dikke km loop ik tegen de wind in, de moed zakt me in de schoenen, nog 32 km te gaan. Gelukkig vallen de tussen-tijden na vijf en tien km mee. Op km 20 komt het besef dat de laatste negen km grotendeel tegen de wind in zullen zijn. Km 25, de dikke darm begint te protesteren, dat word zo snel mogelijk de bosjes opzoeken; Het word een gracht, voila dat loopt al een stuk lichter. Na dertig km begint het keihard te sneeuwen, de wind zit op het puntje van de neus. Zowat elke vijf seconden moet ik de sneeuw van mijn voorhoofd vegen, ijskoude hoofdpijn. Ja mijn pots is gesneuveld in de gracht, met de ogen dichtgeknepen vervolg ik mijn lijdensweg. De sneeuwval is gestopt op die tien minuten is er 2-3 cm sneeuw gevallen. De laatste km forceer ik niet meer, nu denk ik allen nog maar aan een warm bad.
De trainingen van deze week, tot nu toe. Maandag trage duurloop van 15 km door de merodese bossen in 1:06:50. Dindag trage duurloop van 25 km door de merodese (slijk) bossen in 1:56:54. woensdag tempoloop op de baan 16.25 km in 1:00:34, 5 rondjes van 3250 meter
Na een relatieve rustpauze, gaat de laatste rechte lijn van het veldloopseizoen in. Zondag lopen Jorgi en Kenney in Essen. De week erna het belgisch kampioenschap in Oostende. Dan beginnen de weg en piste-wedstrijden.
De winter blijft duren. Sombere, kille of natte dagen. Al goed twee maand lang. Ik snak naar de zon en een 20 graden. Met korte broek en t-shirt aan. Lopen en sprinten op droge bospaden. Diepgaan minstens een uur lang.
Deze trainingsweek is ietsje zwaarder verlopen als gehoopt. Tot en met donderdag had ik zware benen. Daarom ben ik rustiger vertrokken voor mijn intensieve lange duurloop. Tot km 21.5 een tempo van 4:04/km. De laatste negen versneld 3:50/km. De 30.5 km in 2:01:42 een gemiddelde van 4.00/km. Hopelijk volgende week iets minder zware benen.
Tijdens een marathontraining, moet men ook gewennen aan de vermoedelijke temperatuur. Half april kan het evengoed fris als warm zijn. Zo train ik tijdens de koude weken een dag met een zweetjasje. Bij mij is dat gewoon een grijze vuilzak, dat ik boven mijn t-shirt aan doe, gaten voor het hoofd en de armen. Deze trainingen mogen niet langer dan een uur duren, gevaar voor uitdroging. Ook kan men deze opbouwen van 20 naar 60 minuten. Het is een echte zweet-training zo kan je je t-shirt na de training uitwringen.
Maandag trage duurloop 15 km, de intensieve duurloop van zondag zat nog in de benen. Dinsdag trage duurloop 20 km, de benen voelen nog altijd aan, wanneer stopt het eindelijk met regenen. Vandaag, woensdag interval vervangen door tempoloop, Het blijft een soort interval, als je tempo houd tegen de wind. 22 km het was een zware dobber, zekers tegen de wind.
Eerste training van dertig kilometer dit jaar. Het was een intensieve lange duurloop. Met tempo-blokken 15km-14.5km-15km-14.5km-15.5km-16km
meters-km per blok
tijd per blok
tempo de km
hartslag gemiddeld
6500 meter
25:48
3:58
132
5000 meter
20:20
4:04
134
5000 meter
19:29
3:53
135
5000 meter
19:30
3:54
138
5000 meter
18:55
3:47
143
4000 meter
14:52
3:43
144
30.5 km
1:58:55
3:54
138
Ook voor de eerste keer drinken en eten getraind. Isostar fast hydratation en druivesuiker. Druivesuiker na 3km,7km,12km,17km,22km,27km Isostar na 5km,10km,15km,20km,25km,28km.
Na een licht overdreven reactie gekregen te hebben. Op mijn favorite joggings-forum www.joggings.be. Wil ik wel iets rechtzetten. Het is niet omdat ik rapper dan 16/km per uur kan lopen, Dat de schema's en de discussie's niet zouden dienen voor joggers. Als ik schrijf dat trage rustige duurlopen voor mij aan 4:30/km gaan, Is dat ten eerste ik in een zeer goede vorm verkeer, als het iets minder gaat met de vorm gaat dat ook naar 5 min/km. Ook veel betere en snellere atleten trainen op die 5 min/km grens. Ikzelf heb ondervonden, dat als het tempo onder de 4:50/km gaat, het stroever en moeilijker is, doordat ik geen lichaams-eigen dynamiek meer heb. dus evenveel energie verspil als zou ik een iets rapper tempo zou lopen. Bij deze, het is belangrijker uw eigen lichaam te leren kennen, dan naar tijden of prestatie van anderen te zien. Dus joggers traag of snel, genieten is de boodschap.
Foto marathon van Echternach, mijn vrouw Carine en trainster Annick.
Woensdagochtend, een pijnlijke kuitkramp. Het lijkt wel een betonnen bal, mijn kuit. Duurt hoop en al 10 seconden, maar het eerste uur kan ik amper stappen. In de late namiddag staat een interval op het programma 20 km lang. Rond vier uur na een goede lading reflex spray waag ik het maar. Het loopt los, buiten een licht stijf gevoel. Algemeen voel ik tijdens de versnellingen grote vermoeidheid in de benen. Dus ga ik niet diep, en kan ik de training lopen.
