Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag twee trainingen afgewerkt de eerste 16.100 meter gelopen in 1:18:16, hsm 111. De tweede training van de dag was iets sneller,7.050 meter gelopen in 0:33:16, hsm 120. Het ziet er naar uit dat ik gans de week op economisch werkloos ga staan, daar ga ik van profiteren. Om vijf extra trainingen van zeven kilometer af te werken om mijn week totaal wat te verhogen. Zo hoop ik wat extra basis en weerstand te hebben voor het najaar, met een 50K en vier marathons. Als ik er tussen goed kan rusten mag dat geen probleem vormen, en zo een week van 160 kilometer lopen. Morgen staat er een trage duurloop van twintig kilometer en een trage duurloop van zeven kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 34.200 meter gelopen in 2:47:23, hsm 115. De eerste training na het verlof op bekende bodem, niet geforceerd want alles zat vast. Na de terugreis uit Frankrijk en een nachtje slaap in eigen bed, voelde ik me alles behalve fris. Gewoon rustig in een traag duurloop tempo de uithouding wat trainen en wat gewicht verliezen. Want na het verlof is er toch anderhalve kilo bijgekomen, en dat moet er snel weer af natuurlijk. Ondanks het trage tempo voelde het nooit gemakkelijk aan, het regende en het was een pak frisser. De tien laatste dagen gelopen in lekker warme temperaturen, en nu in deze kille natte omstandigheden lopen. Ik wou de laatste vijf kilometer versnellen naar veertien kilometer per uur, maar er zat niets meer op de benen. Morgen staat er een training van vijftien kilometer op het programma, en daarna naar de osteopathe.
Vandaag een weerstand en snelheid interval van in totaal 12.100 meter gelopen in 0:45:59, hsm 141. Wat verleden zondag niet lukte ging vandaag bijna als vanzelf, laat stellen zoals het normaal zou moeten lopen. Het tempo was misschien nog niet vast genoeg, maar het blijft voorlopig moeilijk om de focus te houden. Ook het tempogevoel lijkt wat weg, normaal kon ik redelijk juist inschatten aan welk tempo ik liep. De bedoeling was de 800 meter in 0:03:00/800 en de 400-den in 1:40/400, en de hsm boven de 135 houden. Dat komt wel terug als ik elke week één interval en één tempo of blokken tempo training afwerk. Het was voorlopig de laatste training op Belgische bodem, deze avond vertrekken we richting Medoc. Om er zaterdag de Marathon du Medoc te lopen en daarna nog een weekje dik verdiende vakantie te nemen.
Vandaag een trage duurloop van 17.000 meter gelopen in 1:23:05, hsm 112. De derde training na de mindere marathon van verleden zondag is een feit, in teken van het herstel. Gisteren na de twee korte trainingen, nog naar de osteopathe geweest om alles te laten rechttrekken. Zo zat de onderrug vast en was er een geïrriteerde rib spier die het ademen nog wat bemoeilijkte. Ook de onderbenen zaten vol triggerpoints en vandaag moest ik er alle verzuring maar uitlopen. Normaal zal het vanaf morgen wat moeten beteren we zijn natuurlijk benieuwd naar het resultaat. Voor morgen staat er een lichte intervaltraining van in totaal twaalf kilometer op het programma.
Gisteren was het de dag voor mijn tweede marathon van het jaar, de Rivierenland marathon tussen Beneden-Leeuwen en Boven-Leeuwen. De verwachtingen waren niet hoog gespannen nipt beter doen dan tijdens mijn eerste marathon van dit jaar in Antwerpen (2:55:20). Ik voelde me ook al gans de week vermoeid en had weinig plezier aan mijn looptrainingen, maar tijdens een wedstrijd hoop je toch. We werden met de bus van Beneden-Leeuwen naar Boven-Leeuwen gevoerd, en daar waren al vele marathon en ultra cup lopers. Maar de snelsten van de voorbije jaren waren niet aanwezig, zo schatte ik Pascal van Norden als sterkste van het lot in. Natuurlijk ken ik niet alle deelnemers aan de start van een marathon, maar ik zit er niet dikwijls naast als ik een atleet inschat. Eenmaal op gang geschoten gingen Pascal van Norden en Johan Whatty die zijn come-back maakte er van door, ik volgde als derde. Normaal gezien had ik dat aanvang tempo met de vingers in de neus moeten kunnen volgen ongeveer 3:45/km, niets speciaal. Maar ik had het gevoel dat het onderstel volledig geblokkeerd zat, toch probeerde ik gelijke tred te houden met de koplopers. Johan waaide er snel af en ik bleef lange tijd op dezelfde afstand hangen met een km van 3:47 en 3:53, maar ik moest minderen. Na drie kilometer was het dus al over en gingen de kilometertijden al boven de 4:00/km, het zou een lang lijdensweg worden. De rechterknie gaf al pijnsignalen en iets later was de rechterbil aan het opstijven, zodat vanaf km zeven de km-tijden nog opliepen. Het parkoers was toch wel hard veranderd tot kilometer 12 en niet in de goede zin, het vorige parkoers was minder draaien en keren. Na tien kilometer werd ik bijgehaald door Wim Driesen en ik zou die zo lang mogelijk proberen volgen, Merlijn Wijs kwam er over. Wim hield er een tempo op na van 4:12/km en ik had moeite om in zijn tred te blijven met een hartslag rond de 147 slagen per minuut. Normaal aan deze snelheid tussen de 130-135 hsm, ik had dus een totale off-day door de oververmoeidheid van de voorbije week. We waren nog niet halfweg of oude taaie Lucien Taelman kwam ons voorbij gelopen alsof we zelf stil stonden, en ik afzien als de beesten. Iets voor halfweg moest ik Wim laten gaan, de halve marathon iets onder de 1:28:00, verleden week op een veel zwaarder parkoers 1:21:07. Alles deed pijn zelf het dominante linkerbeen kon het niet meer bijsturen, de kilometer tijden liepen op tot 5:40/km, pijnlijke zaak. Een tijd onder de 3:30 zou al problematisch worden, er gingen een paar atleten soepel er op en er over, waaronder Vincent Meers. Ik bleef maar krasselen tot aan kilometer 26, Rudy Van Daele voorbij kwam ik raapte al de energie die ik nog in dit logge lijf had. En zei tegen Rudi dat ik hem als haas zou gebruiken tot kilometer 30, Rudi liep rond de 4:34/km en het was geven om bij te blijven. Aan kilometer dertig nam ik afscheid en Rudi moedigde me nog aan om bij te blijven, ik zei dat ik me spaarde voor de Marathon du Medoc. Wat natuurlijk waar was voor mij deed het niet veel uit of ik 3:10:00 of 3:30:00 zou lopen vandaag, maar denken aan volgende zaterdag. Aan de drankposten nam ik uitgebreid de tijd om te drinken en te eten waardoor de km-tijden boven de 6:00/km gingen. Tussen de drankposten in liep ik rond 5:45/km en ging mijn hartslag boven de 130 hsm, ongelofelijk maar waar ruim 30 slagen meer. Het is mentaal wel moeilijk om jezelf te motiveren te blijven joggen, maar het is omdat mijn vrouw Carine aan de aankomst staat te wachten. Anders had ik waarschijnlijk gewoon uitgewandeld rond de vier uur, nu finishte ik in 3:21:22 nog net voor de eerste vrouw.
Vandaag een los loopje gedaan van 8.200 meter in 0:38:57, hsm 112. De eerste kilometers zat het volledig vast en ik vroeg me al af of het wel een goed idee was morgen een marathon te lopen. Maar na de twee eerste kilometers kwam alles los en kon ik toch aan een deftig tempo lopen en een goede hartslag. De marathon van morgen gaan we proberen voor de 80ste maal onder de drie uur te finishen op de marathon. Ik zal met het hoofd en de benen moeten lopen want de form is nog verre van ideaal er is nog veel werk aan de snelheid. Het weer zal in ieder geval meezitten niet te warm en nog belangrijker tussen Altfrost en Beneden-Leeuwen weinig wind. Op naar honderd maal een marathon onder de drie uur dat is nog altijd het ultieme doel waar ik me aan op trek. Morgen avond weten jullie of die 80ste binnen is en dan nog twintig te gaan, de weg is nog lang en we worden er niet jonger op.
Vandaag een duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:49:30, hsm 128. Ik was super vermoeid na een nog vermoeiende werkdag en mijn spieren en pezen kraakten al voordat ik ging lopen. Verstand op nul en op de tanden bijten om er uit te halen wat er nog in dit vermoeide lijf zit, niet veel dus maar toch karakter. Deze twijfelde ik echt wel of het gezond was nog te gaan trainen in deze mentale en fysieke toestand. De rechterknie en rechter bil deden de volledige training pijn, en toch vond ik het nodig om mijn minimum tempo te halen 4:30/km. Ja het verstand komt niet met de jaren zal het nieuwe gezegde zijn, gaan tot we er bij neervallen, al een volledig seizoen. Morgen staat er gelukkig een kort en rustig los loopje op het programma en voor zondag maar bidden dat het lichaam snel hersteld.
Vandaag een interval van in totaal 13.500 meter gelopen in 0:53:15, hsm 137. Na de zeer moeizame training van gisteren toen ik na het werk een zeer moeizame trage duurloop liep. Ik had de indruk dat ik alles uit de kast moest halen om amper tegen 12 km/uur te lopen. Het was de tweede dag na een wedstrijd bijna altijd mijn moeilijkste dag, en ik had de vroege shift 05:30-15:00. Dan voelen de benen en voeten altijd oververmoeid aan, dus een nachtje rust en dan gaan intervallen. Ik had mijn eerste dag economisch werkloos en dat deed deugt aan de pezen kunnen trainen na een rustige nacht. Toch verschoot ik er van dat het al zo vlot ging, hoewel ik nog een klein beetje stijfheid in de benen voelde. Vandaag ga ik er ook van profiteren om al mijn stabilisatie oefeningen in een dag af te werken. Want morgen is het weer de vroege shift, gelukkig zitten de langste en zwaarste trainingen er op voor deze week. Zondag is het immers tijd voor mijn tweede marathon van het jaar, de Rivierenland Marathon van Altfrost naar Beneden-Leeuwen. Morgen staat er een rustige recuperatieloop van tien kilometer op het programma, ik hoop op niet te vermoeide benen.
Vandaag een los loopje gedaan van 8.200 meter in 0:38:57, hsm 112.
