Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:59:37, hsm 117. Dat is eigenlijk al iets te ver gelopen, maar wel ruim onder de pijngrens gelopen. Het was de bedoeling om maar maximaal tien kilometer per dag te lopen. Zolang we geen uitsluitsel hebben hoe het nu verder moet, volgende afspraak 9 januari. Dan heb ik afspraak in het Orthopedisch Centrum SPM, voor een zoveelste opinie van de rechterheup. Vandaag was ik al bij de arbeidsgeneesheer geweest die naar de rechterknie gekeken heeft. Maar dat was alleen in het verband met werken, werken mag, lopen dat moeten we nog bezien. Half februari afspraak met mijn behandelende orthopedische chirurg, als definitieve opinie. Dan zal ik wel weten wat er nog mogelijk is op het gebied van lopen, wedstrijdloper of niet. Ik hoop natuurlijk dat ik nog een tiental jaar als wedstrijdloper kan doorgaan natuurlijk. Het is wel zo dat de heup volledig ontstekingsvrij moet zijn voor er aan de knie gewerkt kan worden.
Vandaag een trage duurloop van 7.050 meter gelopen in 0:34:13, hsm 112. Na een bezoekje aan de kinesist toch maar beslist om een kort duurloopje te doen. Het losmaken van de onderrug en het rekken van de spieren heeft meestal een positieve invloed. Dus moet een half uurtje lopen lukken, en dat lukt ook wel maar niet geheel pijnvrij. En dat is dan nog lopen met de handrem op, tegen de wind in lopen eist teveel kracht. Juist bij het krachtig afzetten is die rechterknie gevoelig, maar ruim onder de pijngrens. Voorlopig word die knie ontzien bij de kinesist, eerst moet het bekken recht en de heup in orde zijn. Het kan dus nog dagen, weken , maanden duren voor ik echt pijnvrij ga kunnen trainen. Daarom verkies ik nu die korte duurloopjes om toch maar niet te lang stil te zitten. Na het vijftigste levensjaar is stilstaan achteruitgaan, dus hup met die beentjes zolang het kan.
2013 was bijna perfect, Eerste en derde plaats op de wereldranglijst van de 6-uur bij de vijftigplussers. Tweemaal winst in een Ultra, 50K Amsterdams bos, en Zes uur va Aalter. Tweede in Marathon en Ultra Cup, met 264.6 punten 1 punt tekort voor eerste plaats. Vlaams kampioen marathon 50+, tweede Belgisch kampioenschap Marathon 50+... Tweemaal eerste 50+ in de twee grootste marathons in België, Antwerpen en Brussel. Twee persoonlijke records, op de 50 kilometer (3:35:27) en de zes uur (80.050 meter) 15 maal eerste vijftigplusser in 25 wedstrijden 23 maal het podium in mijn categorie. Spijtig genoeg kwam de val met de scooter, 16-10-2013 en was het topseizoen afgelopen.
Een update van de knie en heupblessure, na een tweede rustdag naar de kinesiste voor de behandeling aan de rechterknie. Mijn verhaal gedaan, heup, onderrug, hamstring volledig vast gelopen, oefeningen voor de knie bijna niet te doen. Antwoord was dat de genezing van de kniepees op zich zal laten wachten tot de heup beter is, het verband is er tussen heup en knie. Na de val met de scooter is het bekken waarschijnlijk wat scheef getrokken, en dat zorgt voor nog meer blokkade. De volledige onderrug zit vast, het bekken zit scheef en dat is niet bevorderlijk voor al die bestaande overbelastingen. Ik had een afspraak gemaakt met de heupspecialist in Herentals maar kon daar maar half februari op afspraak gaan. Dus maar verder gezocht en nu kan ik in Antwerpen binnen voor een tweede opinie, wat er best kan gebeuren met die heup. Het word dus nog twee weken geduld oefenen om te weten waar ik voor sta, en wat ik volgend jaar nog mag verwachten. Morgen staat er nog een rustdag op het programma en dan zal het gevoel in de heup beslissen of ik toch lichtjes door train.
Vandaag een rustdag gehouden, zelf een onderhoud loopje kon er niet af. Zelf als ik neer lig komt de pijn in de rechterheup opzetten, om maar te zeggen dat lopen niet aan de orde is. Ik voel me zo stijf als een plank, en veel souplesse zit er niet op natuurlijk, rusten is de boodschap. Toch hoop ik dat ik snel actief kan werken aan het herstel, voor een oud lichaam is beweging nodig. Zo kunnen de oefeningen om de knie en quadriceps sterker te maken ook niet plaats hebben zoals zou moeten. Een vicieuze cirkel die zo snel mogelijk doorbroken moet worden, misschien nog eens een afspraakje met de heupspecialist. Ik zal veel geduld moet hebben als ik wil terugkomen op mijn niveau, van voor de val met de scooter.
De kogel is door de kerk, niet dat ik aan een of andere religie denk. Het is nog minder leuk als religie, ik stop tijdelijk met marathontrainingen. Vandaag een laatste testje gedaan, goed ingetaped en opgewarmd vertrokken. Een doel voor ogen...., pijnvrij lopen tegen 4:17/km oftewel aan marathontempo van 3 uur. En..... ik moet toegeven dat het van geen kant liep, rechterheup en knie doen teveel pijn aan een tempo van 4:30/km. Dus eerst maar eens genezen, vooral die rechterknie, de rechterheup is toch niet te genezen. Maar ook die rechterheup kan veel beter dan dat, maar daarvoor moet de knie in orde zijn. Het wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet kan of mag lopen maar alleen onderhoud loopjes. Volledig onder de pijngrens en niet meer dan een uur per sessie, hoelang? tot ik pijnvrij kan lopen. Waarschijnlijk mis ik het begin van het loopseizoen, en misschien ook de marathon en Ultracup, maar de gezondheid is belangrijker. Eerst pijnvrij leren lopen en dan weer opbouwen tot ik 15-16 km/uur kan lopen voor ik weer in competitie kom.
Vandaag een lange tempoloop va 21.100 meter gelopen in 1:25:28, hsm 139. Een zeer geslaagde test, zeker gezien de strakke wind die er stond vandaag, kracht 5 beaufort. Dat twee dagen na de infiltratie in de rechterheup, het was de eerste echte looptest voor die heup. Ik moet zeggen dat ik aangenaam verast ben van het niveau dat ik al haal, over deze afstand. Het moet gezegd worden dat het niet geheel pijnvrij was, na twaalf kilometer begon de knie op te spelen. Niet zo pijnlijk als verleden week, na zeventien kilometer begon er wat spanning te komen op de hamstring. Van kilometer veertien en vijftien onbeschermd tegen de wind beukend was het super zwaar. De arts heeft dan ook gezegd dat het tot drie weken kan duren voor alles is ingewerkt en de pezen op hun sterkst zijn. Tegen de wind in is het natuurlijk zwaar voor de gehavende spieren en pezen, de druk op die pezen en spieren is dan groot. Op het einde kon ik zelf nog een sprintje trekken, en dat is altijd een goed teken op het einde van een zware training. De hoop begint te groeien dat ik het beste niveau van dit jaar weer ga kunnen evenaren volgend seizoen. Ook de rek in de bilspieren en de hamstring evolueert in de goede zin, het lijkt wel het goede nieuws show. Het enige negatieve van het weekend is dat ik in de laatste wedstrijd van de M-U Cup mijn leider plaats verloren ben. Niet dat Ralf Preibisch de overwinning niet verdient hij is tenslotte de beste over het hele seizoen geweest.
Vandaag een trage duurloop van 16.360 gelopen in 1:18:14, hsm 117. Een eerste test na de infiltratie van de heup, een rustige training, maar wel veel wind. Ik kan er natuurlijk nog niet veel over zeggen werkt het nu of niet die infiltratie. Bij het lopen kan ik er nog niet teveel uit maken, morgen zal het beter zijn om een beeld te vormen. Dan loop ik twintig kilometer en hoop ik tegen 14 km/uur te lopen, wat al redelijk belastend is. Een betere test is hoe ver het strekken van de hamstrings gaat een simpele oefening gewoon is rechtstaan, dan met de toppen van de vingers de grond proberen raken en dat met gestrekte benen. Deze oefening mocht je de voorbije weken als een regelrechte ramp beschouwen, een lachkramp nabij. Zo miste ik 25 cm om de grond te raken, dit is na een dag maar acht cm meer, er is dus beterschap. Maar er moet nog tien cm rek bijkomen om dit als normaal te kunnen bestempelen, nog wat werk aan dus. Vanaf vandaag kan ik de excentrische oefeningen voor de quadriceps en rechterknie hervatten. Het moet nu wat intensiever en sneller vooruit gaan die genezing van de rechter kniepees, zodat we voluit kunnen lopen. Dus sluit ik hier af en ga aan het werk om die knie te versterken om het volgende loopseizoen goed in te gaan.
Vandaag een trage duurloop van 10.150 meter gelopen in 0:47:15, hsm 117. Ik ben er speciaal zeer vroeg voor opgestaan, omdat ik om 07:30 in het ziekenhuis moest zijn. De benen moesten wat wennen aan den donkeren, voor ze ontwaakten en op tempo kwamen. Het was de bedoeling tegen 13 km/uur te lopen, maar de start was iets te traag daarvoor. Ook was het niet de bedoeling om me pleuris te lopen om die achterstand nog goed te maken. Gewoon op gevoel stilletjes aan versnellen, en dat ging redelijk, toch genoten van deze vroege training. Daarna snel de douche in en naar het ziekenhuis voor een infiltratie in de heup, eindelijk durf ik stellen. Ik was nog ruim op tijd en de infiltratie was niet zo pijnlijk, nu hopen dat de medicatie haar werk doet. Voor alle zekerheid schrap ik de wedstrijd van morgen, dat zou al iets te intensief zijn, de dag na een infiltratie. Wel ga ik op het gemak een trage duurloop afwerken, hoewel het de regel is een dag of drie te rusten. Maar verleden jaar heb ik de dag na de infiltratie van de rechterheup ook gaan lopen zonder enig probleem. Het kan een paar weken duren voor de cortisone volledig ingewerkt is en het gewricht weer soepel is. Ik duim ervoor dat de infiltratie even goed werkt als verleden jaar, dan was het effect lekker positief.
Vandaag twee trainingen de eerste een trage duurloop van 16.070 meter gelopen in 1:17:13, hsm 114. De benen voelden iets minder goed aan dan gisteren, maar dat is normaal gezien ik in volle opbouw ben. Verleden week reeds 132 kilometer gelopen en ik hoop deze week 140 kilometer te halen en volgende week 150 kilometer. Tegen dan is de basis gelegd en kan ik denken aan de kwaliteitstrainingen, weerstand en snelheid combineren met uithouding. Deze ochtend eerst nog een sessie gehad bij de kinesiste en er is lichte verbetering voelbaar, zowel in de knie als in de heup. Het weer zit dan ook super mee voor de tijd van het jaar, deze oude knoken hebben dit liever als barre koude of regen.
Tussentijd
Tijd
Afstand
Gem. tempo
Overzicht
32:09.0
7.06
4:33
1
4:54.8
1.00
4:55
2
4:32.0
1.00
4:32
3
4:25.0
1.00
4:25
4
4:34.0
1.00
4:34
5
4:38.0
1.00
4:38
6
4:24.0
1.00
4:24
7
4:25.0
1.00
4:25
8
:16.2
0.06
4:17
De training van deze namiddag ging over 7.060 meter 0:32:09, hsm 117. Een korte duurloop om aan die twintigplusser te geraken, want er moeten kilometers gemaald worden. Het is wel zo dat de rechterknie iets gevoeliger was dan deze ochtend, maar het bleef onder de pijngrens. Morgen zeer vroeg een kort duurloopje van zeven kilometer want ik moet om 07:30 naar het ziekenhuis. Tijd voor een spuit cortisone in de rechterheup en dan maar hopen dat alles weer wat soepeler word.
Vandaag twee trainingen, deze ochtend 13.280 meter gelopen in 0:55:01, hsm 132. Iets meer werk in de opwarming gestoken, en dan zo snel mogelijk lopen als mijn rechterbeen toelaat. De eerste kilometer was zelf redelijk te noemen 4:36, terwijl we meestal een minuut trager lopen. Maar het beste moest dan nog komen alle resterende kilometers tegen ruim 14 km/uur gelopen. Noch beter was het met de rechterheup en knie gesteld, ik kon goed onder de pijngrens blijven lopen. Het was nog niet volledig pijnvrij, maar het was toch aangenaam lopen zo, de gedachten konden afdwalen. Ik hoef niet te stellen dat ik best tevreden was over deze training, de 14 km/uur gehaald en dat zonder spuit. Nu was het nog afwachten wat de namiddag training ging geven, met tussendoor de oefeningen voor knie en heup.
Tussentijd
Tijd
Afstand
Gem. tempo
Overzicht
28:04.3
7.02
4:00
1
4:23.1
1.00
4:23
2
3:48.0
1.00
3:48
3
3:52.0
1.00
3:52
4
4:00.0
1.00
4:00
5
4:02.0
1.00
4:02
6
4:00.0
1.00
4:00
7
3:56.0
1.00
3:56
8
:03.2
0.02
2:44
De namiddagtraining ging over 7.020 meter gelopen in 0:28:04, hsm 141. Het ging nog sneller als verwacht, na weer een goede opwarming om de stramheid uit de spieren te krijgen. Ook de eerste kilometer ging al 13 seconden sneller dan deze ochtend, dus hoopte ik stiekem op 4:05/km gemiddeld. Maar de tweede kilometer was volledig met wind in de rug en ik liep een 3:48/km, toen hoopte ik op een 15 km/uur. Natuurlijk moest het zwaarste stuk nog komen ongeveer twee kilometer tegen de wind, ik kon rond de 15 km/uur blijven lopen. Uiteindelijk nipt de 15 km/uur gehaald en dat was totaal onverwacht, ik dacht dat dit voor na de spuit in de heup zou zijn.
