Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
07-02-2024
Relleu ...en dzodat we morgen wat makkelijker kunnen starten.e wandeling gaat verder
We geraken er niet op uitgekeken
Onze wandeling heeft nog een ander doel.
Morgen wandelen we naar de passerel van Relleu.
Het is een zogenaamde mini caminito del rey..
We zoeken het vertrekpunt zodat we het morgen wat makkelijker kunnen vinden.
Dit is het ongeveer voor morgen...
Deze heuvels of bergen zulklen we moeten trotseren willen we aan de passerelle beginnen.
Wanneer we uitgewandeld zijn valt de avond en zitten we nog lekker te eten aan de camper, onder het verlichtte Mormoonse fort.
Het werd onder de aandacht gebracht door dokter Alejandro Sendra, die op zijn terrein de grafsteen van 'Paccius' vond die duidde op Romeinse bewoning ver binnen hetImperium.
Meer bevindingen van recente werken in de stad, hoewel nog niet nauwkeurig bestudeerd, zullen meer licht werpen op het verleden van de stad, die tijdens de Romeinse periode waarschijnlijk deel uitmaakte van het bestuur van de belangrijke nabijgelegen Romeinse stad Villajoyosa/La Vila Joiosa.
De geschiedenis van Relleu gaat minstens vier eeuwen vooraf aan de Romeinen, want er was eenIberischenederzetting binnen de parochiegrenzen op enige afstand van de stad op het hoogste punt van dePenya-roja(SpaansePeñarroja). Zoals beschreven in het boek 'Contestina Ibérica' van E. Llobregat.
Helaas is de site geplunderd, maar er zijn nog steeds muren van een halve meter dik en een aanzienlijke hoeveelheid Iberischeamforafragmenten, kleine stukjes Iberisch keramiek en over de heuvel,slakkenvan ijzerbewerking.
Dit materiaal, samen met andere artefacten die in het plaatselijke museum zijn gedeponeerd, met vergelijkbare kenmerken als die in de nederzetting, wekken de indruk van permanente bewoning min of meer in de 2e en 1e eeuw voor Christus, toen de Romeinen het gebied controleerden.
Relleu (wat "reliëf" betekent in hetValenciaans) dankt zijn naam aan het ruige terrein dat deel uitmaakt van de gemeente en wordt over het hoofd gezien door de ruïnes van een 11e-eeuws kasteel gebouwd door demoslimbevolking. De stad bestond uit 70 huizen die verbonden waren metCocentaina. Na de verovering van de regio door de troepen vanJacobus I van Aragon, zou Relleu eigendom worden van Bernat de Sarrià, dat tot 1535 kerkelijk afhankelijk was van de parochie vanFinestrat.
Aan het einde van de 16e eeuw kwam het landgoed in handen van dehertog van Osunaen jaren later had hetdecreetvanFilips IIIuit 1609 dat de Moren verdreef dramatische gevolgen voor de bevolking van de stad, die naar de bergen vluchtte en vervolgens, samen met deMorenvan Finestrat en Sella, in opstand kwam tegen Alicante. Er bleven slechts 15christelijkegezinnen over.
De stad werd aan het begin van de 20e eeuw een van de dichtstbevolkte in het gebied, met 3.342 inwoners. Dit was te wijten aan de irrigatie van de rivier de Amadorio. De ruïnes van het kasteel worden beschermd door de wet op het Spaans historisch erfgoed.
Eens geinstalleerd gaan we op pad
Via een mooi aangeld pad door een dennenbos , komen we aan het begin van het stadje.
Daar bevind zich een wasplaats voor de bevolking.
Niet om jezelf te wassen, maar om de was te doen.
Stromend water van de bron die de rivier Amadorio vormt , werd indertijd geirrigeerd door het dorp en uitgebouwd naar deze wasplaats.
Allerhande ruines worden nog steeds gevonden in dit idylisch dorpje.
Opvallend aan dit dorp zijn de de smalle straatjes
De straatjes zijn vooral autovrij en voorzien van kleine steentjes die precies gelegd zijn en zo de mooie straten vormt.
Nadat alles weer ingeladen is , en afscheid genomen te hebben van Sam en Max , zijn we weer op pad met de Gust.
De honden zijn in goede handen en in goede doen, dus we kunnen gerust zijn.
Deze keer niet naar Analusia, maar regio Valencie. Dus iets naar het noorden.
De weersvoorspelling is goed, en de trip is helemaal gepland.
Eens dat we van de autoweg A7 afrijden is het een kronkeling tussen de bergen... Heerlijk om te rijden, maar toch opletten voor fietsers.
Het is een weg die gebruikt wordt door profrenners die stage doen.
De wegen zijn er op voorzien, want ze zijn zoals nieuw , maar die mennen schuren er door tegen een snelheid dat je met de camper bergafwaarts niet kan halen.
En dan opeens , uit het niets, een dorpje.
Er staan huizen waar je tussendoor moet tegen een slakkengangetje ... Alles is er zo smel dat je er net de spiegels van de camper niet moet dichtklappen.
Maar al bij al... het ging, en we zullen waarschijnlijk niet de enige camper zijn die er door is gereden.
Wanneer we bijna bij onze bestemming zijn, wordt het uitzicht alsmaar mooier.
De achterkant van Benidorm.
Knap, rustig , geen verkeer en wat een natuur...
En alweer iets verder een dorpje met smalle doorgang.
Na een 170 km rijden komen we aan in het dorp Relleu.
Het is daar dat we zullen verblijven.
Over het dorp wat meer in devolgende blog
Maar eerst een camperplaats zoeken.
En die hebben we gevonden.
Het dorp heeft boven op een berg en onder een ruine van een mormoons kasteel een parkeerplaats gemaakt.
In de zomer dient dit als parking voor mensen die komen zwemmen bij het gemeentelijk zwembad.
Nu, in het voorjaar is dit bad gesloten en mogen er campers staan.
En we stonden er niet alleen.
Dadelijk kennis gemaakt met Duitsers en Nederlanders...
Jaja, zo gaat dat in de camperwereld... Je hebt dadelijk contact en hoort verhalen en verteld er zelf.
El Portús - Cueva de Los Amarillos - Cabezo de la Aguja
Deze prachtige wandelroute door de Sierra de la Muela, Cabo Tiñoso en het Roldán Regional Park begint bij het strand van El Portús en gaat verder via een stenig pad met spectaculaire uitzichten naar de Cueva de los Amarillos, en dan verder naar de Collado de la Aguja en de Cabezo de la Aguja, waar het panoramische uitzicht gewoonweg ongelooflijk is.
De terugweg gaat langs hetzelfde pad en kort voor het einde neem je het pad naar rechts dat langs de geul Barranco de la Muela loopt en terug naar het beginpunt leidt.
De plaatselijke bakker , die om 9 uur al toeterend het camperveld komt aangereden, heeft ons doen opstaan.
Wassen, koffie , ontbijt , en dan de fiets op.
We rijden vandaag naar Vera.
Via Google maps hebben we een fietsroute gevonden door het land en dus gelukkig niet langs de drukke kustweg.
We komen door gebieden met grote groen velden waar ijsbergsla wordt geteeld.
We horen knallen en het geschreeuw van valken.
Dat alles is nep en is nodig om vogels van de gewassen te verjagen.
Wanneer we door het land fietsen, komen we op verschillende plaatsen uit waar men aan het werken is aan het traject Almeria Valencia .
Dit is een traject voor de hoge snelheidstrein.
Op verschillende plaatsen zitten mannen in fluoriserende werkkledij die u zeggen hoe je moet of mag rijden. Daar waar ze werken mag je niet passeren, en zij geven je aanwijzingen hoe je moet rijden.
We komen aan in Vera.
Een middeleeuws dorpje , ongeveer 9 km van de kust.
Werd door een aardbeving in 15 honderd en zoveel volledig van de kaart geveegd, en nadien terug opogebouwd.
We willen onze fietsen ergens stallen , maar helaas is hier nergens een plaats voor.
Nog een gat in de markt..
Zelfs een politieagente weet niet waar we onze fiets zouden kunnen zetten.
Dan maar door fietsen.
Van Vera naar Garrucha.
Dit stadje ligt wel aan de zee.
Het is er warm, maar winderig. dus dan de truien terug aan.
Garrucha is een havenstad.
Het heeft ook een fietsroute langs de kust , tot in Vera beach.
Je rijdt er langs de zee en voorbij de naaktstranden.
Af en toe zie je daar een bomma en bompa over straat lopen of petanque spelen .... in hun bloor gat.
Orihuela is een gemeente aan de Costa Blanca in de Spaanse provincie Alicante in de regio Valencia .
Orihuela is de hoofdstad van de comarca Vega Baja del Segura.
De gemeente Orihuela valt verder onder te verdelen in de stad Orihuela (Ciudad), de geïrrigeerde tuinbouwstreek met zijn deelgemeentes (Huerta), en de kuststreek (Orihuela-Costa).
De stad Orihuela ligt aan de oevers van de rivier de Segura en bevindt zich 23 meter boven zeeniveau, tegenaan de Sierra Orihuela.
De stad ligt 20 km uit de kust van de Middellandse Zee.
In Romeins Spanje was de naam Orcellis en later Auraiola. Onder Visigotisch bestuur werd deze laatste naam verbasterd tot Oriola.
In het Visigotisch tijdperk werd de stad uitgebreid en militair versterkt en won ze in regionaal belang.
De stad lag eeuwenlang in de grensstreek van de koninkrijken Murcia, Valencia en Aragon, wat conflicten gaf.
In 1564 werd het bisdom Orihuela opgericht door afscheuring van het bisdom Cartagena; het was een eindpunt in een langdurig conflict tussen Aragon en Murcia. In 1959 werd het bisdom hernoemd Orihuela-Alicante.
Orihuela heeft een zeer rijk historisch verleden met vele kerken, kloosters, paleizen en musea. Het grondgebied van Orihuela strekt zich uit tot aan de 20 km verder gelegen kust. De afgelopen jaren is Orihuela Costa (Dehesa de Campoamor) vragende partij om onafhankelijk te worden van Orihuela stad.
In 1969 werd Orihuela door de overheid verklaard tot historisch culturele stad van grote historische en culturele waarde. De laatste jaren zijn veel gebouwen en monumenten met overheidssteun grondig gerestaureerd. De rivier de Segura stroomt door de stad en verdeelt deze in het historisch centrum en het nieuwe commerciële centrum.
De geschiedenis van Orihuela gaat terug tot het begin van de middeleeuwen. In 576 was het de hoofdstad van de Visigotische provincie Aurariola, waaraan de stad zijn naam ontleende. In de negende eeuw verloor de stad zijn onafhankelijkheid aan het kalifaat van Omeyas. In 1242 werd de stad heroverd door de christenen. Een legende verteld hoe een christen vrouw, Armengola, aan de basis lag van deze herovering. Armengola was de vrouw van Pedro Armengol, en zij was de voedvrouw van de kinderen van de Moorse gouverneur Benzaddon en had vrije toegang tot zijn kasteel.Tussen de Moren en Christenen was er in de tijd veel onrust en plaatselijke gevechten. Daarom beslootBenzaddon om drastische maatregelen te nemen om hier een einde aan te stellen. Hij besloot om alle christelijke bewoners die in de Moorsewijk Abaloche woonde te doden. Wel wou hij Armengola, haar twee dochters en haar man van de moordpartij sparen. Hij verteldeArmengola wat hij van plan was en vroeg haar om samen met haar gezindie bewuste nacht in het kasteel te blijven zodat ze niet gedood zouden worden.Armengola bracht echter de christenen op de hoogte van de moordplannen van de Moorse heerser. De avond van die bewuste nacht ging ze naar het kasteel samen met haar man, maar in plaats van haar dochters nam ze twee sterke kerels mee gekleed als Armengola dochters zodat ze binnengelaten zouden worden in het kasteel. Een voor een werden de bewakers en de wrede Moorse gouverneur door de Armenzolas gedood in korte gevechten en de christenen namen terug bezit van het kasteel. Enkele dagen later, op 17 juli, stond het leger van koning Jaime I van Aragón reeds voor de poorten van de stad en verdreven ze alle Moorse inwoners.
Vanaf 1564 was in deze stad de bisschopszetel gevestigd en werd het een centrum voor literatuur, wetenschap en kunst. De bouw van de kathedraal begon aan het eind van de dertiende eeuw. Bezienswaardig is hier o.a. het 18e eeuws orgel. Het bisschoppelijk paleis is indrukwekkend door zijn sobere karakter en is het grootste paleis van de stad.
Orihuela ligt op de grens tussen de regio Valencia en Murcia en behoorde soms tot de ene en dan weer tot de andere provincie.
Na studies aan de universiteiten van Andalusië, Castilla en Murcia bleek dat Orihuela meer cultureel verwant is met Murcia dan met Valencia in termen van fonetiek, architectuur, landbouw, folklore, muzikale vieringen, instrumenten en gastronomie.
Orrihuela bezoeken doe je best met een goede plattegrond. Sommige straatjes lijken erg op elkaar en er bestaat een grote kans om te verdwalen. Plannetjes en andere info zijn te verkrijgen bij de toeristische dienstop het Plaza Teniente Linares. Hou er rekening mee dat tussen 14 en 16 uur alle bezienswaardigheden gesloten zijn.
In het oude stadsdeel zijn niet zo veel restaurants maar laatje verleiden door een dagmenu in het casino van Orihuela. Voor 14 euro kan je eten aan de bar maar als je 18 euro betaald krijg je een prima dagmenu in de grote zaal en mag je tafelen, gezeten in de oude sillonesvan het casino.
Gebouwd in 1844 en dienstdoende als ontmoetingshuis , of zoals genoemd in Spanje ...een Casino.
Een Casino heeft dus een heel andere betekenis dan in Belgie..
Het gebouw staat op het gemeenteplein net voor de post.
Wij hadden het al ooit gezien, zijnde als een verlaten , niet onderhouden krot.
Tot ergens vorig jaar.
Toen zagen we dat men er aan het werken was.
Men zal het gebruiken als ontmoetingsplaats voor de gemeenschap.
Samenkomsten voor kaarters en / of andere culturele doeleinden.
Zoals Paaldansen.... lol....
"De renovatie meer heeft dan het herstel van de historische elementen van het gebouw verwezenlijkt aangezien het is voorzien van een structurele stevigheid die het voorheen niet had, toegankelijkheidsvoorwaarden zoals de integratie van een trap, lift, aangepaste toiletten, energiecomfort, dakisolatie".
Alweer een staaltje van vakmanschap..... Die Spanjolen kunnen wel wat
Wij zoeken een ernstig koppel om op onze finca te passen.
Wat is de bedoeling.
- Het huis bewonen en onderhouden
- Planten in de tuin 2 wekelijks van water voorzien
- 2 wekelijks het zwembad onderhouden
- Dagelijks 2 honden eten geven
- Voor de rest genieten
Wanneer
- Van maandag 1 juli 2024 tot zaterdag 31 augustus 2024 maar data is bespreekbaar natuurlijk.
Wij wensen dat je aankomt op zaterdag 29 juni 2024 .
Je zal dan zelf een hotel moeten boeken voor 2 nachten in de buurt
Op zaterdag 29 en zondag 30 juni wordt er dan door ons een uitgebreide briefing gegeven.
Op maandagmorgen 1 juli kunnen jullie dan gebruik maken van de woning en wij vertrekken.
Wekelijks gaan we contact opnemen om de staat van verblijf te bespreken.
Op zaterdag 31 augustus komen we terug en wordt er een debriefing gedaan.
Daarna kunnen jullie niet meer van onze finca gebruik maken.
Het verblijf en de faciliteiten zijn natuurlijk gratis , maar er wordt geen vergoeding voor het werk en het verblijf gegeven. Kosten die gedaan worden in functie van het goede verloop bij de huizen oppas worden vergoed.
Water, elektriciteit, zwembadproducten en hondenvoer zijn ten laste van ons.
Brandstof van een generator zal bij aankomst gevuld worden door ons , maar bij eventueel bij vullen zal dit te koste zijn van de huis oppasser.
U zal dus 2 maanden de Finca beheren alsof het die van u was en voor de rest is het genieten van de zon, de zee, het zembad en hebt u een onvergetelijke vakantie zonder zorgen.
Bij de meeste kids in Belgie zal de Sint alwel geweest zijn.
Wij zijn echter in blijde verwachting, want tegen den 10de december zal hij weer onder ons zijn in Spanje....
Ondertussen kennen we vandaag een minder zonnige warme dag. Dat betekend knutselen, pannekoeken bakken en een gepensioneerd leven leven.
Al gehoord van zelf alles maken...!!!
Het zal wel zeker.
Zij die ons kennen weten dat we liever zelf alles knutselen in plaats van te kopen bij , hier, de enen of andere Asia shop.
Overschotten van garen
Dennenappels uit het enige kleine dennenbos dat we hebben.
Overschotten van houten plankjes en latten van het eerder maken van de plafonds.
En daarmee aan de slag.
Claudia geconcentreerd aan de knutseltafel
Maken van gelukspoppetjes, maar ook alles wat aan of in een Kerstboom kan hangen.
Elfendwergjes ....De zwarte pieten van de Kerstman... of is dat misschien ook ....WOKE...
Hier hoeven ze niet te werken , maar mogen rustig staan tussen keuken en living.
Tussen de geuren van de zelf gemaakte pannekoeken en de bosgeur van de dennenappels.
Met wat overschot van de planken die gebruikt werden voor de plafonds te renoveren in heel de finca, maken we een 3D Kerstboom.
2 driehoeken die net in elkaar passen.
Touwen erdoor en versieren met allerhande spullen die al wat jaren meegaan.
Ja, we zijn nogal zuinig met Kerstmateriaal.
Ik denk dat we buiten enkele lampjes kopen, nooit nog andere spullen hebben gekocht sinds we uit Belgie zijn.
En dan , als de avond valt... branden de lichtjes in heel het huis.
Onze zonnepanelen hebben door de dag de batterijen voorzien van genoeg elektriciteit zodat de sfeer van Kerstmis, ondanks de winterkou, sneeuw en vriezen, toch in onze Finca heerst.
Elke dinsdag is er in het dorp Alhama de Murcia een grote straatmarkt.
Niet alleen is er de markt te bezichtigen, maar ook het Castillo de Alhama en het archeologisch museum Los Banos of het bad museum.
Zelf een wndeling dooe de straten van het dorp laat ons de kleurrijke gevels zien en de historische kerken en andere gebouwen.
Een schoonheid , goed bewaard, uit rijke tijden in dit gebied.
Jaren zijn Claudia en ik enkel naar dit dorp gereden om inkopen te doen op de markt.
Ook gingen we er vroeger naartoe met de kinderen , wanneer er competitie te doen was van de atletiek.
Maar het dorp zelf gaan bezoeken, deden we echter nooit.
Er zijn vondsten gedaan die ons terug in de tijd van de Moren en Romeinen brengt.
Deze bevolkingsgroepen wisten toen al wat wij nu kennen als relaxen en aquacultuur.
Reinigen van lichaam en geest was toen zeker een belangrijk onderdeel in het dagelijks gebeuren.
Zowel binnen als buiten, vonden we nog vollegige restanten van baden.
Het bad in die tijd werd uitgehouwen uit marmer.
Je wil dit niet dragen en /of verzetten als je dit bad in je eigen badkamer wil.
Marmer uit een stuk.
En ja, je ziet het .... Het is op maat gemaakt voor ons Clauke.
En dan heb je nog het kasteel van Alhama
Zolang we hier wonen , zagen we vanuit de wagen op de autostrade , een werkkraan staan aan een van de torens,
Toen we in 2012 voor de eerste keer richting Sierra Espuna reden, zagen we dat ze dit kasteel aan het renoveren waren.
En vandaag zijn ze er nog steeds aan bezig. In 2009 is men eraan begonnen, maar heeft dan lang stil gelegen door de crisis.Gelukkig is men er nu terug aan bezig,
Voor je aan het kasteel komt doe je een trap van 300 treden.
Je ziet dan ook het prachtige uitzicht op de stad Alhama de Murcia.
Binnen konden we dan wel niet.
Maar naar het schijnt is de ingang een doolhof van gangen.
Dat werd gedaan om de vijand te misleiden,
Het kasteel is een mengeling van Moorse en Romeinse bouwstijl. Het diende als verdedigingsvestiging voor Granada in het zuiden en Aragon in het noorden.
En nu we dit weer allemaal hebben gezien, nog vlug naar de markt.
