Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
24-01-2024
Vera en Garrucha
De fietsen geladen op de voorziene fietsendrager .
Alle lichten en knipperlichten getest.
Proviand voor 2 a 3 dagen ingeladen ....en dan weg.
We zijn 10 km van huis als ik merk dat ik mijn paspoort en rijbewijs vergeten ben. Dan maar terug.
Een rit van amper 80 km wordt dan 100 km.
Maar al goed dat we niet verder waren....
De planning is dat we met de fiets , het dorpje Vera en het stadje Garrucha gaan bezoeken.
Zoals in oktober eindigd onze trip in Villaricos. Daar heb je een camperplaats waar wel een 100 tal of meer campers kunnen staan.
Het is er vlak , aan de zee, en zeer rustig.
En het is me wat...
We hebben ze niet geteld, maar er staan joekels van campers, oude jongens en kleinere camionetten.
En daar zetten we onze Gust tussen om te genieten van 27 graden en wind stil.
Met de aankoop van de Gust vorig jaar , hebben we toch een goeie zaak gedaan.
Het is voor ons echt een ontspanning, en tevens een ontdekking van plaatsen, waar we uitgebreid onze tijd voor kunnen nemen.
Het is terug naar de natuur, maar dan met een beetje luxe.
We eten buiten, zitten buiten, lezen buiten en genieten van het mooie ...
Met de Gust weg , wil ook zeggen dat ons Clauke het koken van lekker eten op haar neemt.
En wat ze toverde in het kleine keukentje , was alweer hemels lekker.
Na het eten verdwijnt de zon en komt de volle maan uiot de zee .
Ze geeft zoveel kleur aan de horizon.
Een schakkering van roze en blauw . De zon die nog wat straalt achter de horizon en de maan die opduikt boven de zeespiegel ...Mooi.
We laten ons eten zakken door nog een fijne wandeling te maken over de verlichte boulevard van Villaricos.
De avond is rustig, windstil en romantisch.
Villaricos, een uitvalsbasis naar Vera en Garrucha....Maar dat is voor morgen.
Orihuela is een gemeente aan de Costa Blanca in de Spaanse provincie Alicante in de regio Valencia .
Orihuela is de hoofdstad van de comarca Vega Baja del Segura.
De gemeente Orihuela valt verder onder te verdelen in de stad Orihuela (Ciudad), de geïrrigeerde tuinbouwstreek met zijn deelgemeentes (Huerta), en de kuststreek (Orihuela-Costa).
De stad Orihuela ligt aan de oevers van de rivier de Segura en bevindt zich 23 meter boven zeeniveau, tegenaan de Sierra Orihuela.
De stad ligt 20 km uit de kust van de Middellandse Zee.
In Romeins Spanje was de naam Orcellis en later Auraiola. Onder Visigotisch bestuur werd deze laatste naam verbasterd tot Oriola.
In het Visigotisch tijdperk werd de stad uitgebreid en militair versterkt en won ze in regionaal belang.
De stad lag eeuwenlang in de grensstreek van de koninkrijken Murcia, Valencia en Aragon, wat conflicten gaf.
In 1564 werd het bisdom Orihuela opgericht door afscheuring van het bisdom Cartagena; het was een eindpunt in een langdurig conflict tussen Aragon en Murcia. In 1959 werd het bisdom hernoemd Orihuela-Alicante.
Orihuela heeft een zeer rijk historisch verleden met vele kerken, kloosters, paleizen en musea. Het grondgebied van Orihuela strekt zich uit tot aan de 20 km verder gelegen kust. De afgelopen jaren is Orihuela Costa (Dehesa de Campoamor) vragende partij om onafhankelijk te worden van Orihuela stad.
In 1969 werd Orihuela door de overheid verklaard tot historisch culturele stad van grote historische en culturele waarde. De laatste jaren zijn veel gebouwen en monumenten met overheidssteun grondig gerestaureerd. De rivier de Segura stroomt door de stad en verdeelt deze in het historisch centrum en het nieuwe commerciële centrum.
De geschiedenis van Orihuela gaat terug tot het begin van de middeleeuwen. In 576 was het de hoofdstad van de Visigotische provincie Aurariola, waaraan de stad zijn naam ontleende. In de negende eeuw verloor de stad zijn onafhankelijkheid aan het kalifaat van Omeyas. In 1242 werd de stad heroverd door de christenen. Een legende verteld hoe een christen vrouw, Armengola, aan de basis lag van deze herovering. Armengola was de vrouw van Pedro Armengol, en zij was de voedvrouw van de kinderen van de Moorse gouverneur Benzaddon en had vrije toegang tot zijn kasteel.Tussen de Moren en Christenen was er in de tijd veel onrust en plaatselijke gevechten. Daarom beslootBenzaddon om drastische maatregelen te nemen om hier een einde aan te stellen. Hij besloot om alle christelijke bewoners die in de Moorsewijk Abaloche woonde te doden. Wel wou hij Armengola, haar twee dochters en haar man van de moordpartij sparen. Hij verteldeArmengola wat hij van plan was en vroeg haar om samen met haar gezindie bewuste nacht in het kasteel te blijven zodat ze niet gedood zouden worden.Armengola bracht echter de christenen op de hoogte van de moordplannen van de Moorse heerser. De avond van die bewuste nacht ging ze naar het kasteel samen met haar man, maar in plaats van haar dochters nam ze twee sterke kerels mee gekleed als Armengola dochters zodat ze binnengelaten zouden worden in het kasteel. Een voor een werden de bewakers en de wrede Moorse gouverneur door de Armenzolas gedood in korte gevechten en de christenen namen terug bezit van het kasteel. Enkele dagen later, op 17 juli, stond het leger van koning Jaime I van Aragón reeds voor de poorten van de stad en verdreven ze alle Moorse inwoners.
Vanaf 1564 was in deze stad de bisschopszetel gevestigd en werd het een centrum voor literatuur, wetenschap en kunst. De bouw van de kathedraal begon aan het eind van de dertiende eeuw. Bezienswaardig is hier o.a. het 18e eeuws orgel. Het bisschoppelijk paleis is indrukwekkend door zijn sobere karakter en is het grootste paleis van de stad.
Orihuela ligt op de grens tussen de regio Valencia en Murcia en behoorde soms tot de ene en dan weer tot de andere provincie.
Na studies aan de universiteiten van Andalusië, Castilla en Murcia bleek dat Orihuela meer cultureel verwant is met Murcia dan met Valencia in termen van fonetiek, architectuur, landbouw, folklore, muzikale vieringen, instrumenten en gastronomie.
Orrihuela bezoeken doe je best met een goede plattegrond. Sommige straatjes lijken erg op elkaar en er bestaat een grote kans om te verdwalen. Plannetjes en andere info zijn te verkrijgen bij de toeristische dienstop het Plaza Teniente Linares. Hou er rekening mee dat tussen 14 en 16 uur alle bezienswaardigheden gesloten zijn.
In het oude stadsdeel zijn niet zo veel restaurants maar laatje verleiden door een dagmenu in het casino van Orihuela. Voor 14 euro kan je eten aan de bar maar als je 18 euro betaald krijg je een prima dagmenu in de grote zaal en mag je tafelen, gezeten in de oude sillonesvan het casino.
Gebouwd in 1844 en dienstdoende als ontmoetingshuis , of zoals genoemd in Spanje ...een Casino.
Een Casino heeft dus een heel andere betekenis dan in Belgie..
Het gebouw staat op het gemeenteplein net voor de post.
Wij hadden het al ooit gezien, zijnde als een verlaten , niet onderhouden krot.
Tot ergens vorig jaar.
Toen zagen we dat men er aan het werken was.
Men zal het gebruiken als ontmoetingsplaats voor de gemeenschap.
Samenkomsten voor kaarters en / of andere culturele doeleinden.
Zoals Paaldansen.... lol....
"De renovatie meer heeft dan het herstel van de historische elementen van het gebouw verwezenlijkt aangezien het is voorzien van een structurele stevigheid die het voorheen niet had, toegankelijkheidsvoorwaarden zoals de integratie van een trap, lift, aangepaste toiletten, energiecomfort, dakisolatie".
Alweer een staaltje van vakmanschap..... Die Spanjolen kunnen wel wat
Wij zoeken een ernstig koppel om op onze finca te passen.
Wat is de bedoeling.
- Het huis bewonen en onderhouden
- Planten in de tuin 2 wekelijks van water voorzien
- 2 wekelijks het zwembad onderhouden
- Dagelijks 2 honden eten geven
- Voor de rest genieten
Wanneer
- Van maandag 1 juli 2024 tot zaterdag 31 augustus 2024 maar data is bespreekbaar natuurlijk.
Wij wensen dat je aankomt op zaterdag 29 juni 2024 .
Je zal dan zelf een hotel moeten boeken voor 2 nachten in de buurt
Op zaterdag 29 en zondag 30 juni wordt er dan door ons een uitgebreide briefing gegeven.
Op maandagmorgen 1 juli kunnen jullie dan gebruik maken van de woning en wij vertrekken.
Wekelijks gaan we contact opnemen om de staat van verblijf te bespreken.
Op zaterdag 31 augustus komen we terug en wordt er een debriefing gedaan.
Daarna kunnen jullie niet meer van onze finca gebruik maken.
Het verblijf en de faciliteiten zijn natuurlijk gratis , maar er wordt geen vergoeding voor het werk en het verblijf gegeven. Kosten die gedaan worden in functie van het goede verloop bij de huizen oppas worden vergoed.
Water, elektriciteit, zwembadproducten en hondenvoer zijn ten laste van ons.
Brandstof van een generator zal bij aankomst gevuld worden door ons , maar bij eventueel bij vullen zal dit te koste zijn van de huis oppasser.
U zal dus 2 maanden de Finca beheren alsof het die van u was en voor de rest is het genieten van de zon, de zee, het zembad en hebt u een onvergetelijke vakantie zonder zorgen.
Bij de meeste kids in Belgie zal de Sint alwel geweest zijn.
Wij zijn echter in blijde verwachting, want tegen den 10de december zal hij weer onder ons zijn in Spanje....
Ondertussen kennen we vandaag een minder zonnige warme dag. Dat betekend knutselen, pannekoeken bakken en een gepensioneerd leven leven.
Al gehoord van zelf alles maken...!!!
Het zal wel zeker.
Zij die ons kennen weten dat we liever zelf alles knutselen in plaats van te kopen bij , hier, de enen of andere Asia shop.
Overschotten van garen
Dennenappels uit het enige kleine dennenbos dat we hebben.
Overschotten van houten plankjes en latten van het eerder maken van de plafonds.
En daarmee aan de slag.
Claudia geconcentreerd aan de knutseltafel
Maken van gelukspoppetjes, maar ook alles wat aan of in een Kerstboom kan hangen.
Elfendwergjes ....De zwarte pieten van de Kerstman... of is dat misschien ook ....WOKE...
Hier hoeven ze niet te werken , maar mogen rustig staan tussen keuken en living.
Tussen de geuren van de zelf gemaakte pannekoeken en de bosgeur van de dennenappels.
Met wat overschot van de planken die gebruikt werden voor de plafonds te renoveren in heel de finca, maken we een 3D Kerstboom.
2 driehoeken die net in elkaar passen.
Touwen erdoor en versieren met allerhande spullen die al wat jaren meegaan.
Ja, we zijn nogal zuinig met Kerstmateriaal.
Ik denk dat we buiten enkele lampjes kopen, nooit nog andere spullen hebben gekocht sinds we uit Belgie zijn.
En dan , als de avond valt... branden de lichtjes in heel het huis.
Onze zonnepanelen hebben door de dag de batterijen voorzien van genoeg elektriciteit zodat de sfeer van Kerstmis, ondanks de winterkou, sneeuw en vriezen, toch in onze Finca heerst.
Elke dinsdag is er in het dorp Alhama de Murcia een grote straatmarkt.
Niet alleen is er de markt te bezichtigen, maar ook het Castillo de Alhama en het archeologisch museum Los Banos of het bad museum.
Zelf een wndeling dooe de straten van het dorp laat ons de kleurrijke gevels zien en de historische kerken en andere gebouwen.
Een schoonheid , goed bewaard, uit rijke tijden in dit gebied.
Jaren zijn Claudia en ik enkel naar dit dorp gereden om inkopen te doen op de markt.
Ook gingen we er vroeger naartoe met de kinderen , wanneer er competitie te doen was van de atletiek.
Maar het dorp zelf gaan bezoeken, deden we echter nooit.
Er zijn vondsten gedaan die ons terug in de tijd van de Moren en Romeinen brengt.
Deze bevolkingsgroepen wisten toen al wat wij nu kennen als relaxen en aquacultuur.
Reinigen van lichaam en geest was toen zeker een belangrijk onderdeel in het dagelijks gebeuren.
Zowel binnen als buiten, vonden we nog vollegige restanten van baden.
Het bad in die tijd werd uitgehouwen uit marmer.
Je wil dit niet dragen en /of verzetten als je dit bad in je eigen badkamer wil.
Marmer uit een stuk.
En ja, je ziet het .... Het is op maat gemaakt voor ons Clauke.
En dan heb je nog het kasteel van Alhama
Zolang we hier wonen , zagen we vanuit de wagen op de autostrade , een werkkraan staan aan een van de torens,
Toen we in 2012 voor de eerste keer richting Sierra Espuna reden, zagen we dat ze dit kasteel aan het renoveren waren.
En vandaag zijn ze er nog steeds aan bezig. In 2009 is men eraan begonnen, maar heeft dan lang stil gelegen door de crisis.Gelukkig is men er nu terug aan bezig,
Voor je aan het kasteel komt doe je een trap van 300 treden.
Je ziet dan ook het prachtige uitzicht op de stad Alhama de Murcia.
Binnen konden we dan wel niet.
Maar naar het schijnt is de ingang een doolhof van gangen.
Dat werd gedaan om de vijand te misleiden,
Het kasteel is een mengeling van Moorse en Romeinse bouwstijl. Het diende als verdedigingsvestiging voor Granada in het zuiden en Aragon in het noorden.
En nu we dit weer allemaal hebben gezien, nog vlug naar de markt.
Het is niet abnormaal dat het bij ons in oktober warm is.
Vandaag is het wel uitzonderlijk.
29 graden weten we van de temperatuur die aangegeven wordt door de weerdienst, maar werkelijk zal het een stuk in de 30 zijn.
Weer goed geslapen in de Gust.
Wie is Gust... nog steeds onze camper... afgekort van Buen Gusto...Gust.
Zelf op deze plaats waar we staan kwam vanmorgen een bakker voorbij...Goed gezien van die man om brood en gebak rond te brengen op een camperplaats.
Na het ontbijt een wandeling... heen en terug een 10 tal kilometer.
Wat een speciale en mooie streek
In de jaren 1800 tot midden 1900 was er hier in de streek een industrie van zilver en staal .
Vanuit de mijnen in de bergen waar de ertsen en/of mineralen gedelfd werden , gesmolten en verwerkt, werd het goedje naar de zee gebracht om verscheept te worden.
Van heel de industrie blijven enkel nog ruines over. Mooi om te zien .
Niet tegenstaande het een zeer mooie wandeling is of was, werd het hoe langer het duurde , warmer..
Na een koel drankje bij de Gust zijn we lekker gaan zwemmen in de zee , die ook qua temperatuur heerlijk was.
Gelukkig staat er een douche zodoende we het zout van onze lijven konden verwijderen...
Morgen nog een half dagje en dan weer huiswaarts.
De kinderen komen naar huis en die moeten eten...lekker eten..
Ze heeft al enkele keren in het dierenziekenhuis te Murcia als vrijwilliger gewerkt.
Ook zijn ze al met de faculteit te gast geweest in de zoo van Murcia.
Naar aanleiding van de geboorte van 3 leeuwenwelpjes , mochte de familileden en/of ouders van de studenten aan sterk gereduceerde prijs , de zoo bezoeken.
En daar we toch tijd hebben... Een mooiere uitstap op een maandag mag je niet negeren.
We zijn alweer een tijdje terug thuis met de Gust.
Het moet gezegd.... we voelen alweer de kriebels om te vertrekken.
De smaak hebben we te pakken.
Sam en Max zijn terug , of toch bijna terug, op hun plooi.
We merken wel aan veel factoren , dat ze stress hebben gehad ,
Hun vacht is bijna terug zoals we ze hadden achtergelaten , ze eten goed, ze wandelen goed en zijn vooral terug heel aanhankelijk .
De Gust heeft een volledige wasbeurt gehad en heeft ondertussen ook een definitief plaatsje gekregen op ons geleeg.
Claudia heeft ons huissymbool aangebracht.
Het stuifmeel van de paardenbloem.
Het stuifmeel van de paardebloem typeert zowat ons gezin.
Zowel Yanneke als Yetteke en wijzelf , weten op voorhand niet waar de wind ons zal brengen.
Maar zoals het stuifmeel over de blauwe bol zal zweven , zo zal en zullen wij ook een bestemming krijgen waar de wind ons voert.
En daar waar het stuifmeel de grond raakt, zullen we sporen achterlaten . Nieuwe paardenbloemen ontstaan , die op hun beurt weer stuifmeel de wereld insturen.
We zijn alweer plannen aan het maken om te vertrekken.
Onder de valse perenboom , in een strandzeteltje.
In de schaduw van de boom met een drankje , genieten we van... vakantie aan eigen stulp...
Wellicht zal het tijdens de herfts en wintermaanden in eigen land zijn.
Cordoba staat op het programma, maar ook Cadiz , Gibraltar en nog meer zuiderse streken.
De winter komt en de temperaturen die we in Belgie hebben gekend tijdens de zomervakantie, zullen we in die tijd , hier ook wel kennen.
