Nadat alles weer ingeladen is , en afscheid genomen te hebben van Sam en Max , zijn we weer op pad met de Gust.
De honden zijn in goede handen en in goede doen, dus we kunnen gerust zijn.
Deze keer niet naar Analusia, maar regio Valencie. Dus iets naar het noorden.
De weersvoorspelling is goed, en de trip is helemaal gepland.
Eens dat we van de autoweg A7 afrijden is het een kronkeling tussen de bergen... Heerlijk om te rijden, maar toch opletten voor fietsers.
Het is een weg die gebruikt wordt door profrenners die stage doen.
De wegen zijn er op voorzien, want ze zijn zoals nieuw , maar die mennen schuren er door tegen een snelheid dat je met de camper bergafwaarts niet kan halen.
 En dan opeens , uit het niets, een dorpje.
Er staan huizen waar je tussendoor moet tegen een slakkengangetje ... Alles is er zo smel dat je er net de spiegels van de camper niet moet dichtklappen.
Maar al bij al... het ging, en we zullen waarschijnlijk niet de enige camper zijn die er door is gereden.
  Wanneer we bijna bij onze bestemming zijn, wordt het uitzicht alsmaar mooier.
De achterkant van Benidorm.
Knap, rustig , geen verkeer en wat een natuur...
En alweer iets verder een dorpje met smalle doorgang.
  Na een 170 km rijden komen we aan in het dorp Relleu.
Het is daar dat we zullen verblijven.
Over het dorp wat meer in devolgende blog
Maar eerst een camperplaats zoeken.
  En die hebben we gevonden.
Het dorp heeft boven op een berg en onder een ruine van een mormoons kasteel een parkeerplaats gemaakt.
In de zomer dient dit als parking voor mensen die komen zwemmen bij het gemeentelijk zwembad.
Nu, in het voorjaar is dit bad gesloten en mogen er campers staan.
En we stonden er niet alleen.
Dadelijk kennis gemaakt met Duitsers en Nederlanders...
Jaja, zo gaat dat in de camperwereld... Je hebt dadelijk contact en hoort verhalen en verteld er zelf.
 En zo beginnen we aan enkele dagen vakantie.
|