Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
13-06-2013
Den draad
Vandaag hebben de kinderen een vrije dag.
Het is de feestdag van Sint Antonius van Padua. De patroonheilige van Mazarron,
Die brave man was ook de patroonheilige van de mijnwerkers in Mazarron.
Dus een vrije dag,
Niet voor ons, wij zijn bezig.
Gisteren na de middag service waren we gesloten.
We hadden namelijk een uitnodiging gekregen van vrienden om paëlla te gaan eten.
Het was een bijzondere fijne avond en de paëlla was overheerlijk.
Ik durf te zeggen dat mijne paëlla lekker is, maar deze was nog beter.
Ik heb de hele bereiding mogen volgen van de kok, en krijg in het kort zelfs het recept doorgestuurd.
Je ziet maar hé , je leert elke dag nog wat bij.
Ondertussen zijn ze begonnen om rond een deel van ons land een afspanning te zetten.
Het is bloed heet en die mannen wroeten over het veld met hun machines.
De grond wordt eerst gelijk getrokken, om daarna putten te boren om de palen in de beton te zetten.
Dan worden straks de pilaren voor de poort gemetst , de draad gespannen en klaar,
Het zal waarschijnlijk een week of iets meer in beslag nemen.
Alvast , als de draad er staat gaan we op zoek naar enkele honden.
Er zitten er hier zoveel en enkele daarvan verdienen toch een echte thuis.
Die willen wij hen graag geven.
Maar eerst de draad , anders is de kans groot dat ze weglopen.
Als de draad er staat hebben ze 1,5 ha om rond te lopen.
Dat zal wel genoeg zijn zeker...
Met de tractor wordt eerst het vuil , dorre takken die er liggen, opgeruimd
Er wordt een spoor getrokken door de bobcat en de tractor trekt alles mooi gelijk.
De voorgevel van onze Finca...Terrasje , onder de paraplu...pintje, koffie , spaghetti of croque..In het zonnetje kan dit alleen maar smaken
Ok onze appelsiensen staan weer mooi. Er zijn er niet zoveel als vorig jaar, maar naar het schijnt geeft een boom om het jaar veel vruchten
Na een hele maand onafgebroken te hebben gewerkt in het restaurant, hebben we vandaag, op Vaderdag, besloten om de deur te sluiten.
We hebben samen met de kinderen , de vorige dagen, afgesproken om geen klanten aan te nemen, en dus er een heuse familie dag van te maken.
Zo gezegd, zo gedaan...
Heel wat klanten hadden nochtans gebeld om te komen op zondag,
Doch, gelukkig doen we niet echt verlies, want ze komen op andere dagen.
Hoe ziet er nu zo een dag uit
Om 6 uur ben ik opgestaan.
Krant gelezen en menu's voor de volgende week opgesteld.
Om half 9 was iedereen uit de veren.
Hoewel het Vaderdag is, ben ik naar de bakker gereden om broodjes en croissants.
Tafel gedekt en lekker ontbijtje genomen.
Daarna, terwijl mijn 3 vrouwen zich gingen wassen, aankleden en de nodige schmink rituelen uitvoerden, heb ik den afwas gedaan en vooral de glazen van de service van gisteren avond.
Dan markten..
Aan de Puerto is het 's zondags markt..
De meiden hebben schoenen nodig en voor de rest is het gewoon rondslenteren.
Daarna in onze stamkroeg een dikke pint drinken.
Tegen 2 uur terug thuis.
Papa heeft als hapje vlug 2 pizza's gemaakt. Met verse scampi en veel look..
Lekker oppeuzelen aan het zwembad met een koel glaasje rode wijn.
De Engelse toeristen hebben vakantie en we hebben het geweten.
De hele week is het vrij druk geweest en dinsdag was het...top..
We kunnen in het restaurantje 24 mensen aan tafel laten plaatsnemen. Doch dinsdag waren er , om 14 uur, 30 mensen te gast. Clauke en ik hebben wat moeten improviseren.
Maar , na dat de groep gegeten en gedronken hadden, hebben we geëvalueerd.
Het ging perfect. Clau en ik zijn al echt op elkaar ingespeeld. Het ging vlot en gestructureerd.
We zijn echt fier op ons eigen.
's Avonds hadden we weer 8 gasten en dat was echt ontspannend werken.
Gisteren mochten we Hugo Sockmans en gezelschap ontvangen. De vaste lezer van de blog zal zeker weten over wie we het hebben.
We kregen groeten van tante Ivonne en nonkel Armand uit België
21 mei , de verjaardag van nonkel Armand...dus , bij deze....nen gelukkige nonkel. Ook al is het iets te laat.
Vandaag hadden we een drukke lunch...Maar daarna niks... toch vandaag niets meer.
Heerlijk ontspannen dus.
Na 16 uur aan het zwembad een hapje eten, daarna ravotten in het zwembad
En echt ravotten hé.
Spelen met de bal, zwemmen, elkaar plagen en vooral veel lachen.
Heerlijk ontspannen.
Het moet wel eens kunnen, want er staat ons weer een druk weekend te wachten.
We gaan stillekes aan beginnen met de BBQ
Zondag is het generale repetitie.
Een verjaardagsfeest voor 17 personen.
Voorgerecht op de BBQ, hoofdgerecht natuurlijk ook en dessert zal gemend op de BBQ zijn en in de finca.
Maar later foto's en tekst hier over.
Ondertussen hebben we heel veel geluk in de Finca.
Ze zeggen...Als er zwaluwen aan je huis een nest maken, dan brengt dat geluk
2 Nesten zijn ze aan de balken van het terras van de B&B aan het maken.
Hopelijk ....dubbel geluk.
Zo maken ze een nest.
Eerst vliegen ze over het zwembad. Ze nemen een duik in het water .
Dan landen de zwaluwen in de wei en mengen het water met zand.
Tussen het werken is er altijd wel wat tijd om andere dingen te doen dan ...eten maken,sporten, zwemmen of effe niksen.
Claudia heeft haar vroegere hobby terug opgenomen.
Toen Bram en Sabeth laatst hier waren, heeft ze enkele boeken van knipmodegekregen.
Momenteel is ze al patronen aan het tekenen en uit aan het knippen.
Het zal een zomerjurkje worden.
En dat is hier nodig .
De kinderen hebben nog een week school tot 14 uur.
Vanaf maandag is het school van 9 tot 13. Ze hebben wel geen pauze , zodat de lesuren overeen komen met de gewone lesdagen.
Verder is het in de finca ook rustig.
Buiten al ons werk, zijn de kinderen wat stiller als anders.
Reden!
Iedere dag hebben ze tamelijk veel huiswerk en moeten ze volop studeren voor de examens.
Je merkt echt aan de kids dat ze moe zijn.
School moe.
Op tijd in hun bed , goed ontbijten naar school, even ontspannen en dan weer studeren.
Nog enkele weken en het is voorbij. Dan zal de bom barsten en zal er terug veel leven in zitten..
En maar goed.
De zomer is er, dus zoeken we nieuwe frisse gerechten.
Lente sla ,met gefrituurde pasta en kwartelei. En natuurlijk nog veel meer.
Voor de rest is er niet veel nieuws
Het weer is goed en dat is al belangrijk.
We zijn druk bezig en kijken al een beetje uit naar morgen.
Hugo Stockmans komt nog eens af...
Leuk om bij te praten.
Patronen tekenen en uitknippen
Dit zal het worden.
En hij bakte gewoon verder...kwartelei
Lentesla.
gebakken merlijn en koud laten worden.
Tomatenblokjes met ajuinsnippers en bieslook
Veldsla in een marinade van verschillende olie's en vooral balsamico
gefrituurde pasta.
En dan nog fijngemalen hazelnoten en marinade over de vis
In tegenstelling tot 2000 km naar het noorden, is het hier 's morgens al zo een 24 graden.
Heerlijk weer om weer wat in de tuin te organiseren.
In België hadden we een party tent.
We hebben er communiefeesten in gehouden,50 jaar heb ik er in gevierd en nog zoveel andere BBQ's en feestje.
We zijn er soms heel zat in geworden en er hebben er zelfs ooit in geslapen.
Een tent met een verhaal dus.
Iedere vaste lezer weet dat we heel wat materiaal verloren zijn geraakt met de verhuis. Maar, de tent was er gelukkig wel nog bij.
Lang hebben we gedacht en gepiekerd over de bestemming.
Maar de kogel is door de kerk, en het wordt een serre voor de kruiden.
Momenteel heb ik in het restaurant, peterselie, oregano en tijm, staan.
Met ons vieren hebben we de palen van de tent op de juiste plaats gezet en daarna hebben Clauke en ik de tent in elkaar gestoken.
De grond heeft Clauke gelijk gemaakt , een bodemdoek gelegd , een padje gemaakt en zoals ze altijd doet, alles afgewerkt met gevonden stenen ui de gaard.
De zaadjes voor de groenten en de kruiden hebben we al.
Nu is het nog uitdokteren , hoe we de zaden gaan zaaien.
We moeten een beetje in de hoogte werken. Omwille van de konijnen.
Dus denken we om een soort van tafel te maken, in beton, en daar dan terracotta bakken op te zetten.
Vandaag waren we al in Totana.
Totana is de streek van de pottenbakkers.
We hebben mooie bakken gezien en hebben nu dus al een idee wat het eventueel zal kunnen kosten.
Helaas onze vrije tijd zit er weer op en er moet gekookt worden.
Nog dit...
Bedankt aan allen die me een gelukkige verjaardag hebben gewenst, Ik zou zeggen... Kom maar af , dan kunnen we er eentje drinken.
Geen Duvel, kan het moeilijk vinden, maar wel nen Judas... ook lekker.
De tent met een verhaal. Moest deze kunnen spreken!!!!!
Betonblokken liggen klaar om straks een betonnen tafel te maken en groene doek om op de zand te leggen.
Clauke werkt altijd alles af met steentjes , stenen en dikke rotsblokken
Kon ik deze dame opstueren... Ik zou er over nadenken...
Nu nog een mat voor de deur met "welkom"op , en we zijn gesteld
Nog 47 jaar om het grote feest van mijn 100ste verjaardag voor te bereiden.
Gisteren hebben ze me geweldig verrast, mijn 3 vrouwen.
Tijdens het ontbijt kreeg ik zowaar een mooie kroon op mijn hoofd gezet van ons Yetteke.
Ze had er de vorige dag een uurtje aan gewerkt.
Echt mooi gedaan.
En al word je dan 53 , dit zijn zo dingen die je met je jonge kinderen doet en die je vooral jong houden.
Een nieuwe portefeuille van Yanneke. Eentje waar het geld heel goed blijft inzitten.
Een zwembroek van Yetteke...Eentje waar de....goed blijft inzitten.
Een korf met nootjes,Belgisch bier en lekkere wijn en vooral ...mars repen..Eentje wat zeker niet zal vol blijven.
Een mooi ontbijt vol met cadeautjes.
Vol goede moed ben ik vanmorgen aan het ontbijt gaan zitten, helaas geen cadeaus meer.
Maar terug naar gisteren.
We hadden afgesproken on een vrije dag te nemen.
Mijn verjaardag te vieren. Doch, de dag ervoor hebben er verschillende mensen , bijna gesmeekt, om te komen eten.
Ok... we hebben dan maar toe gezegd.
Wat gebeurt er?
Rond 11 uur zat ons terras goed vol.
Koffie, thee , bier en zoveel meer.
De ene was weg en de andere kwam.
Rond 14 uur spaghetti, wijn, koffie.
Dan moesten we zelf nog lunchen..
Daarna de mice en place voor 's avonds om daarna de service te doen
Ondertussen voor ons zelf nog een lasagne gemaakt, en om 20 uur starten met de service.
Maar toch was het een heerlijke verjaardag.
En, vooral...Ik kan zelf niet meer op mijne Facebook, maar ik kon via Claudia zien dat er een heel pak mensen me gefeliciteerd hebben..
De week die voorbij is, was voor ons een drukke week.
We hebben van alles gedaan,
Gisteren kon je de gedaantewissel zien van het tuinhuis. Het moet in alle eerlijkheid gezegd worden dat Claudia dit allemaal heel alleen heeft gedaan.
Niet dat ik er te lui voor ben, maar er moet gewinkeld worden en al de gerechten moeten klaargemaakt worden.
Tussendoor heb ik nog tijd gevonden om houten kadertjes te maken, die te schilderen en er vliegenramen van te maken.
De kinderen hebben woensdag samen met ons ook nog familiedag gevierd.
In de school heeft Yanneke een mooie collage gemaakt.
Al de handen van heel het gezin werd op papier getekend, gekleurd en daarna uitgesneden. Op karton geplakt en een kartonnen kader rond gemaakt.
Ook had ze tijdens Bram zijn bezoek, de handen van Bram en Sabeth getekend.
Mooi, het krijgt binnenkort een plaatsje in het restaurant.
Yetteke had echt een heel mooi thee doosje gemaakt en vernist. Ook zal dit in de toekomst gebruikt worden in het restaurant.
Momenteel staat het doosje nog open om te verluchten want het stinkt nog behoorlijk naar sapsel.
De kinderen hebben nog juist een maand school en dan is het grote vakantie.
Je merkt het ook. Het wordt tijd dat het gedaan is.
Ze zijn wat prikkelbaar, soms kort van stof en je merkt dat ze het huiswerk maken en leren , moe aan het worden zijn.
Nog even op de tanden bijten
Het klimaat is hier momenteel super.
Niet te warm, toch niet zoals vorig jaar, maar natuurlijk ook niet te koud.
We zwemmen iedere dag.. dus, het weer zit goed.
Het is niet zo warm als vorig jaar en dat komt omdat er over , bijna heel Spanje, regenwolken drijven. En als we de weerkaarten bekijken, vallen wij altijd juist uit die regenzone.
Ideaal dus om te genieten.
De zon is er, mooi strandweer, mooi wandelweer, mooi fietsweer.
Dus...ideaal vakantieweer.
Voor de mispelboom is ons Clauke de verfwerken bezig.
Deze houten kaders worden straks geschilderd en dan komt er nog vliegengaas tegen.
Familiedag. Yetteke met een cadeau....wat zou er in zitten?
En een cadeau van Yanneke...??
Een schilderij of collage van al de handen van ons gezin
En een thee doosje gemaakt door Yetteke
Tussen cadeautjes en restaurant runnen,nog de afwerking van het tuinhuis.
Ons Clauke ergerde zich al geruime tijd. Het moest en zou onder handen genomen worden.
Tijd is hier dan wel belangrijk. We hebben tijd, maar er moet ook gekookt worden. En het is de laatste tijd toch tamelijk druk.
De overwinteraars zijn zo goed als weg en de toeristen komen. Mei vakantie in Nederland, nieuwe Engelse klanten, Noren, Duitsers... Het andere werk is dan echt wel voor tussendoor. En op het gebied van organiseren in werk is ons Clau een echte artiest. Elk moment dat het kan is ze buiten wel echt met iets bezig.
Dus, nu het tuinhuisje.
Eerder hed ik het binnen in al helemaal op orde gezet.
Kijk en geniet van de gedaanteverwisseling.
En het is af. Vloerke voor de deur en steentjes rond het huisje....Dikke proficiat Clauke..mooi werk
Parapluuke Parasolleke , ene voor de regen en ene voor de zon...
Hopelijk allebei voor de zon. Maar dat zal wel zeker hé.
We zijn lang op zoek geweest naar paraplu's voor op het terras.
Verschillende winkels hebben we gedaan.
Er is onnoemlijk verschil in prijs , maar ook natuurlijk in kwaliteit.
'
Uiteindelijk moesten we in Murcia naar de Makro en ja hoor...daar vonden we wat we zochten en tegen een aannemelijke prijs.
Thuis gekomen hebben Clauke en ik dan direct de parasol in elkaar gestoken.
We hadden gekozen voor een wit scherm, en zo stond het ook op de doos, maar zo dra we de doos opende, zagen we dat het scherm eerder naar het geel neigde.
Niet getreurd....dat schiet wel af van de zon.
Toen de parasols gemonteerd waren hebben we, zoals echte toeristen, onder moeders paraplu een lekker pint gedronken.
Vandaag zijn we allebei naar de kapper geweest.
Clauke heeft die van mij naar 1,6 cm geschoren , en ik heb Clauke haar 'haar'geverfd.
Hier zij geen foto's van. Toch niet van toen we bezig waren.
We hebben geen kapperscape, dus gebeurd alles in onze flikker... Het is dus niet geschikt voor de gevoelige kijkers om daar foto's van te nemen.
Als je ziet hoe ons Clau met de tondeuse over mijne kop scheert en als je ziet hoe ik met een vettige brei hare kop insmeer....dan zou je er nachtmerries van krijgen en de hele nacht wakker liggen.
Dus beter geen foto's.
De parasollekes op het terras.
De eerste spaghetti en de eerste pannenkoeken zijn verkocht. Alweer een nieuw hoofdstuk in ons avontuur.
Ne Ciney en nen Duvel.....Was het maar waar. Het is een gewoon pint in de dito glazen.
En nu goed opletten. Ons werk-materiaal-fiets-tuingerief-huisje. Vandaag,
Een nieuw project zo tussen de restaurant services door.. Misschien morgen een voor en een na ..Als het niet te warm is hé
Al de visjes zwemmen in het water.....falderalderiere...
Het weekend is weeral gepasseerd.
Het was voor ons een bezig weekje .
Bram vertrok op maandag en we zijn eigenlijk sindsdien , iedere avond en middag druk bezig geweest.
Het normale leventje.
School, joggen, inkopen doen, onze baantjes trekken in het zwembad, en natuurlijk wat centjes verdienen.
We mochten het voorbije weekend ook onze eerste gasten op het terras ontvangen. Gasten voor een spaghetti en /of pannenkoeken.
We hadden zelfs gisteren , tijdens de avondservice een gast die 6 pannenkoeken wou, met gebakken hesp.
Rare combinatie, maar toch, het heeft hem gesmaakt want ze waren alle 6 op.
Zaterdag is Yanneke naar een slaapfeestje geweest.
Een meisje uit haar klas was jarig, en ze moest om 4 uur bij haar thuis zijn.
Zondag , rond 11 uur mochten we Yanneke gaan halen. Tot 5 uur 's morgens is ze wakker gebleven. Dan wat geslapen en om 8 uur weer op.
Natuurlijk heeft ze op zondag niet willen laten zien dat ze moe was. Ze heeft haar zeer sterk gehouden. Maar vanmorgen was ze slecht gemutst en kon ze tijdens het ontbijt haar ogen amper open houden.
's Avonds grote mens....'s Morgens ook.
Sinds gisteren hebben we ook onze eerste huisdieren.
Yetteke is met de mama naar de markt geweest. En ja, er was een standje met goudvissen.
In Stal, België hadden we ook goudvissen. Maar toen we naar hier emigreerden, hebben we de vissen aan Christel cadeau gedaan.
Onlangs mochten we vernemen, dat de visjes nog altijd in leven waren.
Ons Yetteke heeft 2 visjes gekocht, een kleine aquarium en nog wat toebehoren en natuurlijk eten.
De mama heeft haar geholpen om alles te installeren maar de verzorging is helemaal voor ons Yetteke.
Tot nu toe gaat het goed met de vissen , hopelijk leert ons Yetteke verantwoordelijkheid te dragen voor iets wat ze graag heeft.
Voor de rest is er weinig nieuws.
We zijn elke dag bezig en genieten volop.
Een jaar geleden kwamen we rond deze tijd voor het eerst naar ( nu onze finca ) kijken.
En zie nu is...
Courgettesoep met amandelschilfers ...gerookt .. kalkoenlapje , ook gerookt en bieslook.
Amuse van geitenkaas , groene asperges en honing , opgewarmd in de oven
Zalm en Croute met paprikasaus en wilde rijst
Dit alles gebracht door den Chef sé
Aquqriumke vullen
Visjes klaarhouden
Toebehoren afspoelen
En dan de visjes loslaten.
Van boven drijven de valse, van onder de echte
Een ander soepje, gemaakt van ..enkel groene groenten...
Neen niet de recepten van den Jeroen, maar het dagelijkse leven in Finca Buen Gusto.
Tuintje onderhouden, koken eten spelen, klusjes oplossen en nog zo veel meer.
Uiteraard ook zwemmen en in de zon liggen.
De zon is er...Iedere dag .
De temperaturen zijn.....35 in de zon en 29 in de schaduw.
De moeite dus.
In de zon moeten we werken. Foto's nemen van ons vrouwke. Zij wil enkele andere foto's op haar Fb. Dus , in de zon, op het terras, onder de oude olijfboom, mooie foto's trekken.
Eric den portrettentrekker,
Trouwens, die naam is gepikt van de papa van mijn grote zus.
Gerard van Lienke , was aangesloten bij de dia club projecta, en hem noemde ze Gerard den portrettentrekker.
Lang vervlogen tijden.
Als je het zo zou kunnen meemaken, zijn we toch een heel gelukkig gezinnetje hé.
Vanmorgen...9 uur , beginnen aan de mice en place.
17 personen... wij met ons vieren inbegrepen.
Een heel nieuw menu, dus ...uitproberen.
Om 12 uur klaar... Nog een aperitiefje nemen...
Clauke de kids van school halen...13,30 uur de gasten...
Koken, opdienen, afwassen ...goeie dag zeggen.. koffieke... petanqueske.... en dan rond 4,30 uur iedereen weg.
Tafels opruimen, daarna de handdoekjes nemen en stoeien met de kids in het zwembad.
Wat een leven.
Voila sé
Weer een beschrijving van ons dagelijks leven.
Is het elke dag zo?
Neen , maar het is wel gewoon een dagelijkse kost...
Mooie meid
Nog mooiere meid
Woorden schieten te kort
Wat een leven zullen jullie denken... doch... het is een echt werkpaard hoor
Nieuw dessertje
En na de lu nch , gaan de gasten ..petanque spelen
Tijdens ons heel leven in België zijn we aangesloten geweest bij de CM , de christelijke mutualiteit.
Nog in den tijd dat we thuis woonden en automatisch toen we voor het eerst gingen werken.
De ziekenkas, was voor ons iets heel normaal.
We kregen vroeger het geld van een doktersbriefje in de hand uit betaald, en nadien werd het op de rekening gestort. We hadden de gele plakkertjes vroeger en nadien de sis kaart.
We konden mee naar Fiesch in Zwitserland en op andere kampen.
Hier in Spanje is het voor ons iets anders.
We zijn zelfstandig, betalen sociale zekerheid, voor ons pensioen, en krijgen automatisch ziekenzorg. Gratis.
Voor ons zijn dokter en apotheker kosteloos.
Wel geen hospitalisatie, daar hebben we DKV nog voor.
Maar nu terug naar België.
We zijn uitgeschreven in België. Ingeschreven in Spanje.Met alles in orde in Spanje, verzekeringen, bank, belasting, sociale zekerheid,gezondheidszorg. Kortom alles.
In Alicanté zijn we bij het consulaat ingeschreven, en zij hebben er voor gezorgd dat we bij al de Belgische instanties uitgeschreven zijn.
Daar hebben we trouwens bericht van gehad.
Maar gisteren kwamen we langs onze brievenbus gereden en er stak een krant in.
Raar!
Op mijn naam en op ons Spaans adres, het krantje van de CM .
Ik wordt bijna 53 , nog enkele dagen, maar dit heb ik NOOIT in België gekregen, Nooit.
Het kost de CM ,1 euro, om dit te versturen.
We zijn totaal niet meer lid van de CM, het duurt 14 dagen eer het hier is, en het wordt als onderlegger gebruikt als de kinderen schilderen.
Eindelijk ook eens een gazet om ne grote vlieger te maken zei ons Yetteke
Bedankt CM
Voila sé, nu heb je in één keer mijn adres ook. Laat de post maar komen
Jongeren met engagement. Echt voor ons , we zien er naar het schijnt veel jonger uit in het echt dan op de blog foto's. En we engageren ons om mensen (op )te voeden.
Of zouden ze het opgestuurd hebben om dit gerechtje klaar te maken?
Of geven ze hunne goeie raad van besparen weg
Wij laten het niet aan ons hart komen en hebben alvast van een dagverse ananas genoten
Maandag 17 uur en...Bram en Sabeth zijn weer terug naar huis.
Waarom gaat een weekend toch zo snel.
Het was geleden van november , dat we ze allebei nog gezien hadden.
Zoveel bij te praten...Samen lopen...Samen winkelen...Samen eten.
Maar goed. Fijn dat ze toch regelmatig komen.
Zondag hadden we een dubbele shift.
Ons leven en inkomen moet natuurlijk ook verder gaan.
Zaterdag hadden we bewust geen gasten aangenomen. Enkel om te genieten met grote broer en zus. En dat hebben we ook gedaan.
Zondag tijdens de middagshift zijn de kids met hun grote broer naar het strand geweest. Ze hebben hun natuurlijk zeer goed geamuseerd.
Tijdens de avondshift hadden we gezegd dat Bram en Sabeth samen met de kids aan een tafel konden eten.
Het was precies of het klanten waren. De papa, de mama met hun 2 dochters.
De andere klanten in de zaal dachten het ook.
Op het eind van de avond hebben we dan eerlijk verteld dat het onze kids waren.
Maandag nog wat genieten aan de Puerto, een heerlijke pizza gemaakt, en dan....weg.
We hadden daarna nog een avondshift.
Dus lang treuren om hun vertrek was er voor ons niet bij.
We voelen wel aan de kinderen dat er iets is. Ze nemen niet graag afscheid van hun grote broer en zus.
Dat duurt enkele dagen en ze zijn het gewone ritme weer gewoon.
In alle eerlijkheid moet ik vertellen dat dat gevoel bij ons ook wel wat is.
Vandaag weer een stralende dag. 32 graden.
Om 10 uur , na het strandlopen hebben we al gezwommen.
En dan de dagdagelijkse dingen.
Ramen wassen....en ja hoor, hier doe je dat zonder dat het dan begint te regenen.
Huishoudelijke taken...en zo meer.
Morgen heb ik nog een verhaal...Afwachten maar.
Grote broer en oudste zus
Grote (schoon)zus en jongste spruit
Het voorgerechtje
Het hoofdgerecht
En met zijn allen aan het dessert
Al hebben we een leuk terras,sommige gasten zitten liever een dikke sigaar te roken onder onze oudste olijfboom en in de schommelstoel
Op maandag is het , na al het lekkere eten, BEWEGEN . Dansen op de Wii
En daarna, als de kaloriën er af zijn, nen grote lekkere pizza
Kijk vooral naar haar mondje en met hoeveel smaak ze de pizza eet
De zon is al heel het weekend van de partij.
Er zijn twee belangrijke dingen.
1. Annick, de meter van Yetteke was gisteren jarig. We zijn het zeker niet vergeten want Claudia hare gsm begon gisteren te piepen. We doen er nog alles aan om te skypen.
2. Vrijdagavond zijn Bram en Sabeth aangekomen.
Het was rond 10 uur. In spanning hebben we vanaf 9 uur zitten wachten.
En rond 10 uur stopte er dan een klein Matizke , de verlichting van de finca schoot aan en...jaja, eindelijk.
Het was alweer van november geleden.
Tot middernacht hebben we wat bij gepraat.
Gisteren was het dan samen ontbijten en genieten.
Bram en ik zijn nog een toertje gaan joggen in de campo, terwijl de meisjes zalig in de zon ,een boekje hebben gelezen.
Na een tortilla naar de Puerto.
Wandelen, pintje , wandelen en nog een pintje.
We hadden speciaal ons restaurantje gesloten. Tja, als je familie komt, is het toch belangrijk om tijd te maken.
Na inkopen te hebben gedaan , zijn we beginnen mosselen kuisen, om die daarna met een heerlijke pasta op te eten.
Vandaag is het echter iets anders. We moeten verder. Dus ,seffens een middagshift en om 7 uur een avond.
Claudia is met de dames nog even naar de markt. Bram is aan de zee aan het sporten en ik heb gekookt voor straks.
Hoe het verder gaat deze dag, daar ga ik later over schrijven.
Onze finca bij valavond verlicht
Het terras van de B&B in den donkere
Ons nieuw terras bij valavond
En dan na lange tijd , samen weer als één familie aan het ontbijt
