En iedere keer betrappen we ons zelf dat we beginnen te leven zoals de Spaanse vrienden. Momenteel is het bijna 10 uur ’s avonds. We hebben zopas avond eten genuttigd en de afwas gedaan. De kinderen zijn gedoucht en nu is er wat tijd om de blog te schrijven. Het kan ook niet anders hier. Onze tijden van leven en eten, veranderen naargelang de zon schijnt en warmte afgeeft. Warmte valt voor ons echt mee. Vandaag was het toch weer 33 à 34 °, maar het was een zalige dag. In de vroege voormiddag hebben we bezoek van de voormalige eigenaar, met zijn zoon gehad. Het ging over de boomgaard. Wij hebben die wel, maar we hebben gevraagd dat Antonio de olijven wil plukken en bereiden tot lekkere olie. De opbrengst is voor hem alleen als we enkele liters cadeau krijgen. Geen probleem en onze vraag werd daardoor opgelost.

De aannemer heeft niet gewerkt. Zaterdag en zondag zijn eveneens een rustdag in Spanje. Claudia en ik hebben wat opgeruimd. De tuin, nog steeds, en de inrit. Die was bezaaid met bouwpuin en zand. We hebben dat opgeruimd en met water afgespoten. Anders komt al het stof binnen.

We hebben nog bezoek gehad en daarna lekkere frietjes met sla en steak klaargemaakt en natuurlijk opgegeten.

De aannemer heeft nog maar goed 1 en halve dag gewerkt en het resultaat zie je op de foto’s.

16-06-2012 om 22:17 geschreven door eric

Sportieve dag in de school vandaag.

Maar eerst nog iets anders. Gisterenavond, na het schrijven van de blog zijn we een kleine wandeling gaan maken in ‘ons’ dorp. El Saladillo. Van op een heuvelrug, of mag je al berg zeggen, 350meter boven de zeespiegel, zie je onze finca. We voelen ons thuis en het is leuk. Iedere dag een blauwe hemel met af en toe een wolkje en voornaam, het zonnetje. Of zoals vandaag Marcel nog tegen me zei: “Papa was a rolling stone. Wherever he laid his hat was his home “ En, dat is waar ook.

Vandaag stond de schooldag in het teken van ‘Save the children of the world’. Een sportgebeuren waar sponsorgelden wordt gevraagd bij elke afgelegde kilometer.

De kleutertjes van de school zijn rond half 10 begonnen met een loopoefening. Grappig om te zien. Elk studiejaar van de ‘ infantiel’ tot het 6^de studiejaar werd er gesport. Bij iedere leeftijd was het wat verder lopen. Ok belangrijk om te zeggen, de kinderen mochten een euro in een pot steken voor ze gingen lopen. Deze euro gaat naar het goede doel. Hopen we althans.

Yetteke, en haar leeftijdsgenootjes, moesten 100 meter sprinten. Voor we naar school vertrokken, moesten ze meer dan normaal naar het toilet. Net hun mama, vroeger voor een wedstrijd turnen. Ze zat meer op wc, dan dat ze op de turnmat stond. Yanneke deed mee aan een duatlon. 50 meter zwemmen en dan 500 meter lopen.

Ook Yanneke is een stressbeest. Nagelbijten, wc, en een beetje stil en bleek.

Claudia en ik hebben er alles aan gedaan om te vertellen dat dit een loopwedstrijd was voor het goede doel. Maar ja, het zijn nu eenmaal competitiebeesten en ze willen alleen maar winnen.

Rond 10 uur moest Yetteke lopen. Met haar petje op, vertrok ze, na het startschot. Een Engelse mama zei me, toen Yetteke voorbij kwam: “ Heb je dat wel kunnen fotograferen? Zo snel dat die van jou gaat!” Gewonnen, met een serieuze voorsprong.

1-0             voor België.

Daarna was het de beurt aan Yanneke. Zij had zich ingeschreven voor de duatlon. 50 meter zwemmen en dan 500 meter lopen.

Startschot. Al de deelnemers deden de crawl. Alleen Yanneke deed de schoolslag. Zij kwamen met 3 tegelijk uit het zwembad. Bij het lopen had Yanneke een tweede plaats. Maar na 250 meter versnelde ze en …..Gewonnen

2-0             voor België.

Wie weet. Binnen 8 jaar heeft Spanje zich terug kandidaat gesteld om de Olympische spelen te organiseren. Yetteke dan 16 en Yanneke 18. Wie weet !!!!????

En de werken aan de finca gaan vlot vooruit. Morgen hierover meer.

15-06-2012 om 22:38 geschreven door eric

Niks mañana tot nu toe.

De ververs waren op tijd, iedere dag. En de aannemer had beloofd om donderdag, vandaag dus, zijn materiaal te brengen. Toen we vanmorgen van de school terug thuis waren, waren de jongens met hun materiaal er.

Tot onze grote verbazing, om 13.30 uur, toen we terug van de school kwamen, lag er een voorbeeld van de vloer, de pannen en de gewelven voor het onderdak. Tijdens onze afwezigheid, had Sebastian, de aannemer, alles gebracht en tentoongesteld.

Rond 3 uur …veel kabaal aan de finca. 1 grote vrachtwagen, met een bobcat, en 2 auto’s met personeel. Ze begonnen. Eerst werd alles afgetekend om de fundering te plaatsen. Hier doen ze dat met een touw en witte cement. Dan werd alles opgebroken. Er stond ook een container. Toen de aannemer vanmorgen vertelde dat er een container zou komen, dachten we aan de containers van Maes of Bouwdewijn Put. 30 of 40m³. Maar hier is zo een container toch lachen hoor. Ik pas er bijna in.

Ze zijn de funderingen beginnen graven, en heel het terras afgeschraapt. Die container was zeer vlug vol natuurlijk. Dan alles maar in de vrachtwagen zijn laadbak. Kortom, het is nu bijna 7 uur en alles is klaar om morgen beton te storten en te starten mat de metselwerken.

Niks mañana tot op heden. Ik moet zeggen dat we al met veel bureaucraten hebben gewerkt. De gemeente, het kadaster, de advocaat. En dat is een straatje zonder einde. Maar met de mannen die met hun pollekes werken is het anders.0 Ze beseffen echt dat het nu moet. Spaanse crisis. En zij hebben het door. Actie is de boodschap.

Als het zo blijft doorgaan, zullen we ons nog moeten reppen om alle gerief te hebben voor de opening.

14-06-2012 om 19:17 geschreven door eric

Vandaag is het den Heilige Thomas. Den ongelovige of nen andere. In ieder geval, is het geen school en zijn al de winkels gesloten.

Onze ververs die komen om 9 uur en werken alles af. En ja …niks te mañana ..om 9 uur waren ze hier. Ze hebben gewerkt tot 13 uur en alles was klaar. Goed gewerkt. Het resultaat mag echt gezien worden. Claudia en ik hebben nog steeds jeuk. Maar het is aan het zakken. Letterlijk. Eergisteren was het jeuk aan de armen en het bovenlichaam. Vandaag is de jeuk aan de armen iets minder, maar aan de poep en de benen is het verschrikkelijk. Maar het zakt naar de grond, zeggen ze hier. Dus morgen is het hopelijk zo goed als voorbij.

Na dat de ververs weg waren, hebben Claudia en ik alles op zijn plaats gezet en opgekuist. Het was alweer 15 uur en hoog tijd om te eten. Het voordeel van hier is dat je vlug tevreden bent met een slaatje en wat andere dingen. Olijven, pepers, sardienen, paté en zoveel meer. Tapa’s noemt dat hier.

We zijn dan naar de Puerto getrokken om ons te ontspannen en om wat te wandelen.

Je begint te zien dat er al meer en meer toeristen aan de Puerto zijn. De stranden zijn al goed bezet. Momenteel zijn het nog vooral Spanjaarden die uit de steden naar hier afzakken. Maar eens dat we juli en augustus zijn, dan zijn het nog altijd veel Spanjaarden, maar ook Fransen en Engelsen. Niet de Engelse zuipende jeugd. Die gaan naar Ibiza. Maar de gezinnen. Rustiger en meer gelaten.

Sinds enkele weken zijn er aan het strand ook de bedelaars die zandkastelen maken. Wanneer de temperatuur nog iets te koud is, om aan het strand te zitten, dan zitten de bedelaars aan de winkelcentra. Maar eens de temperatuur goed is, verhuizen ze naar het strand. Ze maken figuren en kastelen. Echte kunstwerken. En via een systeem van ‘gooi het maar op het matje ‘ verdienen ze wat geld. Doch ’s avonds zie je die mannen, en vrouw, in de afvalcontainers aan de supermarkten, hun eten uit halen.

Wat hebben we het toch goed hé.

En wij maar klagen over jeuk.

Na een lekker pintje, was het weer wat koken. Alternatieven paella. Wat is dat? Rijst in huis en wat vis en dan maar wat koken in een paella pan. Het resultaat is echter echt lekker….Dus !!!!

13-06-2012 om 22:01 geschreven door eric

Gisteren schreef ik dat het hielp. De zalf en de pillen tegen de jeuk. Ja, het helpt …Voor even..heel even

Het blijft maar jeuken. En de bubbels en bulten op de armen en benen, blijven zwellen. Ondertussen weten we van wat het is. In België heb je de processierups. Hier is dat ook zo een rups. Hij, vooral, want er is voor honderden mannetjes rupsen, maar één vrouwtje. Die verlaten hun nest in februari. Deze mannetjes worden de bekende nachtvlinders. Hun nest blijft hangen, in, enkel dennenbomen. Wanneer er wind is, of wanneer je die bomen doet bewegen, door ze te snoeien bijvoorbeeld, dan heb je last van de haartjes van de rupsen. Bijna ieder mens is er allergisch voor. Je krijgt bubbels op je armen, je benen, aan je poep, omdat je in zwembroek werkt ..kortom overal.

Wij hebben handschoenen aan. Ook de haartjes van die rups liggen op je handschoenen. Wrijf je toevallig in je gezicht, of op een andere plaats, heb je het zitten.

Het is echt niet te verdragen. Het enige wat helpt is water. Een washandje nat maken en dan over je huid wrijven.

Claudia heeft vannacht, van 2 tot 4 wakker gelegen van de jeuk. Ik heb me erop betrapt vannacht dat ik lag te krabben aan mijn armen. En eigenlijk mag dat niet hé.

Ondertussen zijn onze ververs bijna klaar. Nog één kamer, en de schouw. Morgen beginnen ze om 9 uur en ze denken rond 14 uur klaar te zijn.

De kinderen hebben morgen geen school. Het is den Heilige Thomas    ????.....

Gisteren hebben we het gehad over een krekel of een ‘sigale’. Vandaag zijn de eerste wandelende takken tevoorschijn gekomen. Grappig zicht.

3 dagen duurt de jeuk. Ik ben benieuwd hoe ze dat tellen.

De jeuk is begonnen op maandag, rond 14 uur. Dus morgen, donderdag rond 14 uur zou het gedaan moeten zijn ….Hopelijk.

Het is echt niet te vatten.

12-06-2012 om 22:09 geschreven door eric

Ik ben tevreden dat de dag zo goed als om is.

Vandaag was het een echte werkdag. Om 8 uur heb ik het zwembad volledig uitgekuist. Stofzuigen, de kanten wassen en de vloer van het lig terras, uitkeren. Het heeft gisteren goed gewaaid en er lagen nogal wat bladeren en stuifmeel op de vloer.

Om half 9 arriveerden de ververs. Op tijd, zoals ze gezegd hadden. Die mannen begonnen eraan, alsof hun leven er vanaf hing. Heel het huis werd afgeplakt. Al de kamers lijken op een boek dat gekaft werd met bruin papier.

Maar, dat geeft me al heel veel vertrouwen om die mannen zo te zien beginnen. Ten eerste …op tijd en ten tweede zeer proper werken.

Ondertussen heb ik enkele bomen gesnoeid en enkele wortels uit de grond gehaald. Niks speciaals zou je zeggen. Maar toch.

Er staan 2 soorten dennenbomen. Die moeten ofwel gesnoeid, ofwel weg. Eerst proberen we te snoeien, en wachten dan het resultaat af, of het een zicht heeft ja of neen.

We hebben die takken op de remork geladen en dan naar het containerpark gebracht.

Maar dan…Een uur later, begonnen onze armen zo wat  , tot half te jeuken. En Claudia kreeg zowaar wat bulten op haar armen Dus vlug naar de apotheek

Ze heeft een zalfje en pilletjes gekregen en hoera; het helpt

Om terug te komen op de ververs, Ze beginnen om half 2. Dan gaan ze eten tot half 4 en dan werken ze weer door tot half 7.

Dus, zoals bij ons werken ze ook 8 uur. Maar ze verdelen het anders.

De jongens hebben echt goed gewerkt. De slaapkamer, de voorste zitkamer en de woonkamer is helemaal af. 2 lagen met speciale, plastic verf, en zeer proper gewerkt. Morgen de keuken, de andere slaapkamer en de kids hun kamer en woensdag de gastenkamers.

Vandaag kregen we ook nog nieuws dat ze donderdag alle materialen komen leveren voor de pergola en de 2^de badkamer.

Het wordt racen tegen de tijd.

En beste lezers. 1. Ik neem mijn siësta nu onder de schaduw van een boom, en de zomer heeft zijn intrede gedaan. Er beginnen ‘cigales’ te roepen. Thuis zouden we zeggen dat er krekels in de boom zitten.

11-06-2012 om 21:44 geschreven door eric

Een heel deel van de nacht heeft ze ons wakker gehouden. Ocharme ons dutsje. Zo ziek. Op een gegeven moment had ze zowaar 39.6 koorts. Claudia heeft ze een lauw voetbadje gegeven. Tegen de ochtend werd het dan precies wat beter. Om dit verhaal kort te houden, we zijn nu 8 uur ’s avonds en ik denk dat ze er weer helemaal boven op is. 36,2 is niet echt koorts hé. Ze heeft wat gegeten en zelfs al gezwommen. Met de bal gespeeld ….Dus, het ergste zal wel door zijn, hopen we.

We hadden gepland om dit weekend niets te doen. Maar door Yetteke ziek te zijn, konden we niet weg en werd het dan toch wat werken. Gisteren op het dak en binnen, vandaag in de tuin. Ik heb verschillende bomen en palmen gesnoeid. Toch een hele klus. De stam van een palm is zeer houterig en de ( schubben) moeten 1 voor 1 afgezaagd en gelijk gezaagd worden. Maar eens dit gedaan, mag het resultaat toch gezien worden.

We hebben aan het tuinhuis een grote boom staan. Wat het is…????..Alleen de takken hangen laag en die moeten op hoogte gesneden worden.

Mar ook dan, als het gedaan is, is het weer mooi.

Er zijn hier ook kleinere palmboompjes. We weten niet goed of het wel echte palmboompjes zijn, of, ze van de familie cactus zijn. Je moet verschrikkelijk goed oppassen als je er aan werkt. De punten van de bladeren zijn zo scherp dat ze direct in je vel zitten. Claudia was bezig aan zo een boompje en opeens ..raak. Onmiddellijk een zeer dik scheenbeen. We hebben ontsmet en nu, na enkele uren is de zwelling al veel minder.

Eergisteren, kochten we wat vis in een winkel. Als je aan een bepaald bedrag kwam, kreeg je er een kilo broccoli uit de vriezer.

Dus vandaag was het een feestmaal voor de kinderen. Broccolistoemp met worst. Nog zo eens echt Belgisch. Met pickles en mosterd

 En dan na het eten nog een beetje prutsen en wat spelen mat de bal.En dan is het uitrusten, net zoals vroeger. Op de stoep van de deur voor het huis. Met een pintje en een frisdrankje.

Fijn dat Yetteke al veel beter is ..en … het weekend was al bij al rustig en leuk.

Morgen een nieuwe week. En dan beginnen ze het huis vanbinnen te schilderen. Want, nog 2 weken en de meubels komen.

10-06-2012 om 20:47 geschreven door eric

Ons Yetteke is vandaag opgestaan met hoofdpijn. Ze heeft niet echt koorts, maar het lieve kind heeft de hele dag in haar bedje gelegen. Ofwel is ze over moe van gisteren, ofwel heeft ze het wat van de zon. Veel kinderen van de school zijn van de week opeens 1 dag ziek geweest. Volwassenen trouwens ook. Volgens de inwoners van Mazarron, ligt dit aan de plotse temperatuurstijging. Normaal gaat het hier van maar, */- 21°c op het middag uur, stelselmatig omhoog naar 34°c in juli. Maar nu is het vanaf de laatste week van mei, extreem snel gegaan. Gemiddeld hebben we nu om 14 uur al 35°c. Zo zeggen de ‘ inboorlingen toch’. Trouwens, ik heb vrijdag een gevraagd aan een man die hier geboren is, of hij de warmte gewoon is. Hij antwoordde laconiek, neen nooit. Eén week in juli en 2 in augustus, kom je het kot niet uit. Of je ligt in de schaduw, of in de zee of in je zwembad. Gewoon worden doe ik en de rest het nog altijd niet.

We hebben in de finca een open haard. Daar hoort een schouw bij. Aan de bovenkant van de schouw staat een windkap. Die draait met de wind mee. Maar door de jaren is die wat gaan roesten en als er dan wind staat, piept die. Claudia heeft al 2 nachten wakker gelegen van het piepen van de schouw. Dus, vandaag moest de Stalse Sint het dak op.

Kap eraf , en oliën. Maar oliën helpt niet. Dus de kap er voorlopig maar helemaal af.

Natuurlijk heb ik dan weer zoiets !!Stel, het regent, dan regent het misschien binnen.

Dus moest Claudia, omdat ze ----een beetje smaller is dan ikke--- de schouw in, met een 5 literfles (leeg) van water. Zo heeft ze de langs de onderkant gedicht.

Een voorlopige oplossing. We zetter er toch een kap over.

Maar breed genoeg, zodat de Sint er nog door kan.

Ik moet dit zeker nog meedelen. Zwarte pieten, hebben we hier al in overvloed gezien. Maar gisteren, zagen we …..De Sint… Witte lang haar, een witte lange baard. Een rood petje op, een T-shirt en in korte broek. Helaas hadden we de kodak niet mee. Maar, echt..We hebben hem hier gezien..

Vandaag is het hier een ‘ regionale feestdag ‘ Van wie of wat weet ik niet, maar de winkels zijn dicht. Ik had nog een kippetje van 2 kg. Ik heb hem gemasseerd en dan aan een stokje gehangen en hem 2 uurtjes laten ronddraaien. En zat dat hem was. Maar mooi bruin, en zeer lekker.

En daar gaan we een rijstje bij koken en groentjes uit den hof. Pijpajuin, sjalottekes en patatjes, mar die zijn nog niet klaar. Daar wachten wat mee.

09-06-2012 om 18:27 geschreven door eric

We hebben onze kinderen aan de school achtergelaten en zijn dan aan een lange dag begonnen.

Het relaas.

Om 9 uur zijn we samen mat Marcel en Trinni een koffie gaan drinken in Mazarron. Vermits de winkels en het bureau, waar we moesten zijn, pas openen om 10 uur, werden we daarvoor verplicht.  Op 22 juni is het schoolfeest. De meisjes moeten daarvoor speciale
kleding aan doen. Die stoffen die daar voor nodig zijn, kan je in een
plaatselijke stoffenwinkel in Mazarron kopen. Trini gaat dus met Claudia mee
als tolk.

In België hebben we een hospitalisatieverzekering van DKV sinds 2001. Hier in Mazarron is er een bureau en een polikliniek. Ik ben benieuwd of ik mijn polis gewoon in Spanje kan overzetten, zonder verlies van opgebouwde anciënniteit. Marcel ging met me mee als tolk. Rond 12 uur waren wij terug van het bureau en de vrouwen van de stoffenwinkel. Zij hadden stof, wij moeten het resultaat van de gestelde vragen nog afwachten. Dan vlug winkelen. Vanavond is er een samenkomst van Nederlandstalige. We moeten dus een stevig bodempje leggen, omdat het wel eens wat later kan worden en we misschien niet meer eten.

Na de siësta, en nog een heerlijke zwempartij zijn we dan naar Playa Sol vertrokken. Het is voor de kinderen bijzonder leuk om met andere Nederlandssprekende kinderen te spelen en te praten.

Surfen op de hoge golven, zwemen, en met de allerkleinste van de groep spelen.

Marcel had voor iedereen een mooie verassing mee. Stuiterballen.

De mama’s en de papa’s praten wat bij en hoe later het wordt, hoe meer er wordt gezeverd over alles en nog wat.

En na de pintjes krijg je dan honger hé.

Met zijn allen naar de Puerto om er een kebab te eten.

Heel anders dan de kebab in Heusden of Zolder, maar toch even lekker.

Een lange dag.

De kinderen lagen om half 12 pas in hun bed.

Maar het was weer een fijne dag.

08-06-2012 om 00:00 geschreven door eric

Deze morgen ben ik ziek opgestaan. Toerista …of diaree gelijk ze zeggen. Ik weet niet van wat, maar de hele dag heb ik om het uur mijn broek moeten laten zakken. Is het door het warm weer? Zou kunnen. Ik heb gisteren in de hitte staan verven. Nochthans draag ik een zonnebril, hoed, T-shirt. Dus ?? Of is het van wat anders? Wie zal het zeggen.

De tuin was vandaag enkel en alleen voor Claudia. Ik heb het zwembad gekuist en voor de rest wat geprutst.

Vandaag is ons contract van het huis ook aangekomen. Dat heb ik volledig moeten vertalen. Daarom dat de blog zo laat geschreven is.

Onze kinderen moesten vandaag naar een verjaardagsfeestje. En jongen en een meisje, broer en zusje hielden aan de Puerto in een plaatselijke pizzeria hun feest. Wat wij niet wisten is dat die pizzeria, eigendom is van hun papa en mama.

Claudia en ik zijn hun dan gaan inschrijven voor de zomerklassen. Maar ten gepaste tijd geef ik hier meer uitleg over.

We zijn gaan wandelen langs de zee en bij een Franse mevrouw, die we van de school kennen, iets gaan drinken. Ik moet zeggen, het Spaans gaat bijlange nog niet goed, maar in het Frans is er geen probleem. En dat doet deugd om dan nog eens zeker te zijn wat je verteld en wat je van haar verstaat.

Een mooie zonsondergang. Dat is een heerlijke afsluiter voor de dag. Met het buikje gaat het al een stuk beter. Morgen vroeg zal alles weer bij het oude zijn.

07-06-2012 om 22:22 geschreven door eric

Vandaag is het een zonnige dag, maar niet zo warm. Aan de zee is het maar 28° en hier aan de finca 33°. Je gelooft het of niet, maar we worden dat gewaar.

Vandaag moeten we onze brievenbus plaatsen. Nu zal je denken, voor aan de straatkant van je huis en..opgelost. Inderdaad, voor aan de straatkant, maar ongeveer 600 meter van ons huis. Bij een restaurant. Er staat daar een soort blauw afdakje met nog 4 brievenbussen. Wij zijn dus de vijfde en hebben dan ook het huisnummer 5.

PHILIPS-PEETERS Eric & Claudia                                                  
Paraje el Polon  nr 5 

30870 El Saladillo Mazarron   

Espana.

En voila se zo hebben al de lezers ons adres. En nu maar post sturen hé ( grapje)

Vandaag waren de rollen een beetje omgekeerd. In de voormiddag hebben Claudia en ik, samen in de tuin gewerkt. Na de siësta, rond half 5, heb ik de pergola aan het zwembad, voor de tweede maal gesapt. En Claudia in de tuin. Op zich niks spectaculair. Maar op een gegeven moment hoor ik Claudia vloeken en tieren en om hulp roepen.

Ze was aan het werken, in hare Spaanse overall, bikini dus. Ze hurkte om iets op te nemen en…met haat poep in de cactus.

Ze heeft nogal moeten plukken voor al de naaldjes eruit waren. Maar het was toch lachen.

De tuin begint al een beetje op iets te lijken, maar er is nog werk aan. We willen het wel op zijn Spaans houden. Geen tulpen en van die toestanden. Het is wel mooi maar het moet blijven volgens de omgeving. Dor dus, en er weinig werk aan hebben. Citroenplantjes voor de muggen en de vliegen en voor de rest appelsienenbomen, mandarijnbomen en citroenbomen. Noten kunnen ook. We hebben geïnformeerd om okkernotenbomen te zetten, maart daar schijnt het hier te warm voor te zijn. Okkernoten zijn ook weer goed tegen muggen en vliegen.

Vele weken geleden, leerden we Spaans via de computer. Nu zal je denken, we horen daar niets meer van, maar, we hebben het over een andere boeg gegooid. ‘s Morgens aan de school, zien we Trini of Marcel, en dan wordt er enkel Spaans gepraat. Hoewel deze mensen perfect Nederlands praten. ’s Avonds, het is al om 1 uur, als we de kids halen, dan spreken we Spaans met Sophia. Een Spaanse madam, die ook goed Nederlands praat. Zij zelf geeft ook Spaanse les, maar zegt zelf tegen ons, “ Als je niet onder de Spaanse mensen komt, zal je het nooit kunnen. Boeken en studeren zal niet helpen. Je moet het echt onder de mensen praten en er plezier in hebben. En als je fouten maakt, zal iedereen je wel helpen. De Spaanse mensen waarderen het echt als je je wilt aanpassen, ook met de taal “.

En gelijk heeft ze hé. Wij zeiden dat vroeger in Heusden Berkenbos ook tegen de Turkse mensen.

Woensdag en dan is het spaghetti –van ons Claudiake. Lekker

06-06-2012 om 19:38 geschreven door eric

De dag is traag begonnen. Het opstaan was al een beetje moeilijk. Gisteren hard gewerkt en wat laat gaan slapen. Stramme spieren en nog een beetje moe. Om 9 uur hadden we een afspraak bij de bank. En dat wil ik toch even kwijt. Spanje heeft wat financiële problemen. Ze zoeken dus investeerders voor beleggingen en spaarrekeningen. Nu zijn we geen mega kapitalisten, maar we hebben een klein spaarboekje. Ivan, de bankbediende, belde me om te komen. Een spaarrekening. Inschrijven op 3 of 11 maanden. 2.5% intrest. Maar, omdat we buitenlanders zijn, moeten we bijna de helft van de intresten terug betalen. Niet eerlijk hé. We willen helpen en investeren, maar niet op die manier.

Dan winkelen voor de rest van de week. Het blijft goedkoop in de mercadonna. Kar goed gevuld, 60 €

De school is uit en rond 13.30 uur zijn we thuis. Slaatje klaarmaken en lekker fris eten. Dan huiswerk en siësta. En rond 4 uur schieten we terug in gang. Het is maar 35° . Er staat een windje en het lijkt fris. Dus zalig om te werken. Trouwens , ons Claudiake heeft zelfs kippenvel.

De pergola aan het zwembad krijgt een sap-beurt.

Ondertussen kneed ik deeg om brood te bakken en doe weer de tuin. Palmbomen vergen eigenlijk wel heel wat onderhoud. Ze moeten gesnoeid worden en de houterige delen van de takken moeten mooi gelijk gezaagd worden. We hebben daarvoor ook een speciale handzaag gekocht. Al bij al, het resultaat kan gezien worden.

Om en rond het zwembad begint alles op zijn plaats te komen. De pergola is in orde. Morgen of overmorgen wordt het doek er over gelegd. De ligzetels staan er. Het water is ..top.. en al het onkruid en overbodige planten zijn weg.

Ieder morgen ben ik vrij vroeg wakker. Wat doe ik dan….Krantje lezen, en menu’s samenstellen voor het restaurant. Nogmaals, we beginnen met een cava en daarbij een amuse. Dan een voorgerechtje met wijn, een tussengerecht met wijn. Een hoofdgerecht met wijn en een nagerecht. Daarna een koffie of thee met digestief. 25 euro.

Hopelijk slaat het aan

‘s Morgens bekijk ik een menu, en rond 8uur ’s avond begin ik dit te koken voor mijn allerbeste fans. Tot nu toe zijn ze heel tevreden en steunen ze de papa. Dus …kom maar af, voor een heerlijke culinaire vakantie.

05-06-2012 om 21:51 geschreven door eric

Een nieuwe week een nieuwe dag, dus opnieuw werken geblazen. Even de stand van zaken. Binnen een 10 tal dagen komen de schilders om het huis te verven. Binnen, om te beginnen. Als je de prijzen hier ziet, kan je beter andere dingen doen, en veel laten doen door echte stielmannen. Het is crisis hier in Spanje, en je voelt het als je meerdere partijen laat prijs maken voor iets. Voor de pergola van het restaurant en de wc van het restaurant en de badkamer van de B&B zijn nu al 3 aannemers gekomen, en het ziet er qua prijs als maar beter uit. Straks zijn er zoveel geweest dat het misschien gratis is.

Wij doen dan alles buiten. Ik heb de laatste hand gelegd aan de pergola aan het zwembad, en Claudia doet het onkruid en de overtollige planten. Van het moment dat ik hiermee klaar ben, ga ik natuurlijk ons meisje helpen hé.

Er staat aan de ingang van het zwembad een mooie palmboom. Maar er staat ook klimop. En daardoor gaat het zicht van de palmboom verloren. Dus, klimop weg.

Dat is natuurlijk niet van de poes. Liefhebbers van caracoles met een looksausje, zouden hier in die klimop echt hun best kunnen doen. Met tientallen zitten ze verscholen.

Als je de tuin doet, dan heb je natuurlijk ook veel groenafval. Daar moet je ergens mee naartoe. Containerpark zouden ze zeggen in Heusden of Beringen, maar hier…???

We hebben de aanhangwagen vol geladen en zullen wel zien waar.

Toen de school uit was reed er toevallig een vrachtwagen volgeladen met palmbladen voor ons. Ik zei, die ga ik volgen. Op een gegeven moment reed hij, via een zandweg naar een plaats met allemaal groenafval. Gevonden dus.

Na de siësta, hebben Claudia en ik de aanhangwagen verder ingeladen en zijn dan naar de plaats gereden, die we eerder hadden gevonden. Poort gesloten. Dan maar terug en morgen misschien.

Op de terugweg zagen we een bord met “ Ecoparc” Wij volgen en…inderdaad een containerpark. Open van 9 tot 14 uur. Maar de poort stond open en een vriendelijke man zei ons dat we mochten lossen. We kregen zelfs een riek om uit te laden. Bij het weggaan, zei de man ons, moesten we langs het kantoor. Niemand is er, maar vul het boek maar in met je naam en adres, en dan is het in orde.

Vereenvoudiging van de gemeentelijke wetten. Het zou niet waar geweest zijn in Heusden of Beringen.

Weer een warme dag en fijn gewerkt.

En na het avondmaal zitten we samen , met de pc aan het zwembad, terwijl onze meisjes hun lekker uitleven.

04-06-2012 om 21:07 geschreven door eric

We hebben vandaag ..gehangen..

Iedereen in huis heeft lang geslapen. Gisterenavond hebben we nog vrij laat voor onze nog Belgische normen gegeten. Eer dat de kids in bed lagen was het half 11 en voor ons was het nog later. Maar dat zijn de Spaanse gewoontes.

Na het ontbijt hebben we gehangen, tot 2 uur. Allez, we hebben plannen gemaakt, hoe en wat we zouden verbeteren aan de finca. Wat gezwommen en in de zon gelegen. Na de tapa’s om 14 uur zijn Claudia en ik echt op ons bed gaan liggen om een siësta te houden. Tot 4 uur. Het heeft te maken met de warmte en het werk en het rondschieten van hut naar haar in de voorbije week. Batterijen opladen.

We hadden de kinderen beloofd om naar zee te rijden. 10 minuutjes. Zalig. De zon zat wat achter de wolken, de temperatuur van het zeewater was lekker om te zwemmen en er was veel volk, maar geen ‘sardien in blik’ toestanden.

Straks een pasta slaatje met lamskoteletjes op de BBQ, en het weekend zit er weer op.

03-06-2012 om 21:08 geschreven door eric

En het moest ons weer overkomen.

Gisterenavond hebben al de meiden een lekkere douche genomen . Op zich niets speciaals. Na de vrouwen, mag de man. Wat doet hij! Eerst naar het toilet. Grote behoefte. Dan douchen. Ik stond er zo een 2 minuten onder en de douchebak begon over te lopen. Hola Pola. Dringend alles op een verhoog zetten. Heel traag trok het water wel weg. Dus ergens is er een probleem, maar waar? Daarna moest Claudia naar de wc. Ze spoelt door en …wat gebeurt er? Alles komt gewoon door de afloop van de douche. Oei Oei? Een serieus probleem. Maar we wonen in Spanje, dus …. Mañana….

Om 6 uur was ik al weer wakker vandaag. Krantje gelezen op het net, koffie gemaakt en gedronken natuurlijk en dan het zwembad stofzuigen. Eer alles in orde is en alles netjes en gecontroleerd, zijn we toch al vlug een uur verder.

Dan is het de beurt aan de verstopping van het wc en de douche. De septische put weet ik liggen. Gelukkig kan ik er goed aan en ligt de put niet te ver van het huis. Maar op dat moment hoor ik het geluid van een vrachtwagen. Ik had aan een plaatselijke bouwvakker gevraagd om , indien hij tijd had, ons tuinhuis te verzetten. Van het zwembad , naar een andere plaats. En om 8.15 uur stond deze brave man er.

We hebben spanbanden rond het huis gemaakt en zo , deze, omhoog getrokken, om nadien op zijn plaats te zetten. Alles bij elkaar hebben we een uurtje en half gewerkt.

De chauffeur vertrekt en wat gebeurt er? Hij rijdt de drinkwaterleiding stuk. Het water spuit uit de leiding de zandweg op. Gelukkig is het niet de leiding die naar ons huis loopt. Wij hebben er dus geen hinder van. Doch werd er naar de dienst van waterbeheer gebeld. Na weer een uur stonden die er, keken ernaar en vertrokken terug....Misschien hebben ze hun schup vergeten.

Voor de rest hebben we weer hard gewerkt. De plaats waar het tuinhuis stond , gepoetst. Het tuinhuis zelf helemaal opgefrist. De pergola van het zwembad terug in elkaar gezet en Claudia heeft in de tuin gewerkt.

Terug naar de septische put. Een wortel van een boom heeft de leiding kapot gebroken, door het stromend water is er zand en leem in de leiding gekomen, en zo heeft die dan na jaren een verstopping veroorzaakt. Maar …het is gemaakt. We kunnen terug ka…. En het water van de douche loopt gezapig weg.

Druk dagje…en weer heel warm. Tussen 2 en 5 is het ofwel binnen, ofwel zwemmen.

Morgen zondag doen we lekker niks. Nu nog wat koken, Zilvervliesrijst met tonijnmoten en gegrilde paprika in look met een romig sausje van wortel ajuin en tomaat.

02-06-2012 om 20:19 geschreven door eric

02-06-2012 om 00:00 geschreven door eric

Voor de vele lezers van de blog en de vrienden op facebook, we hebben heerlijk geslapen. Niet anders dan ervoor maar toch. Een nieuw huis, een nieuwe omgeving, dat is toch altijd een beetje raar. Nieuwe geluiden waar je gewoon moet aan worden. Zo denken we of dachten we. Rond 23.30 uur zijn we gaan slapen. Ik weet vanaf dat moment niks meer. Ik heb niets gehoord, ik ben niet één keer wakker geworden, en… normaal ben ik rond half 6 wakker. Nu was het half 7. Dus lieve mensen allemaal, we hebben heerlijk geslapen.

De eerste dag van juni. Het is door de dag al echt warm. We hoorden vandaag nog zeggen van een Spaanse dame, dat de warmte extreem snel de dag in komt.

1 juni wil ook zeggen dat de school om 1 uur gedaan is. Dat vanwege de warmte en vanwege dat de kinderen elke dag een examen hebben.

1 juni is ook dat we definitief uit het andere huis moesten. Erg vinden we dat helemaal niet want hier is nu onze thuis. Toen we de kinderen van de school haalden vanmiddag, reed ik plots via een andere weg. Yanneke vroeg aan mama waar we naartoe reden. Eerst even langs de winkel en dan….naar huis… Dat was op dat moment echt een kippenvelmoment …naar huis…

Deze morgen hebben we, Claudia en ik het huurhuis gepoetst. Om 17 uur kregen we een controle. Maar dat was een Spaans lachertje hoor. Ze zijn zelf (de Engelse eigenaar) niet zo proper, dus wat ze van ons te zien kregen, was een spic en span huis.

Ook was het vandaag een meeting met onze advocaat in verband met het contract van het huis. De advocaat, Pablo, is echt zo een klasse man. Mijn klant, daar ga ik voor door het vuur. Zo een uitstraling en maturiteit. Klasse.

Maar het contract lijkt helemaal in orde te zijn. Ze gaan het laten registreren en woensdag a.s. zou alles klaar zijn.

Voor de rest hebben nog wat gewerkt. De boompjes, mandarijnen hangen er al ferm aan, en planten water gegeven, het hout gezapt van de binnenkoer en dan lekker gezwommen. Het water is …top… en 26°C

Voordeel….Momenteel hebben we onze eigen meubels nog niet. Dus ook geen TV. Zalig hoe we nu samen alles doen. Dus …een tv is een asociaal ding.

Nog één ding, we hebben al heel wat reacties gekregen van mensen die ons moed geven en steunen door positief te reageren op ons verhaal. Bedankt daarvoor . Het is bijzonder leuk en aanmoedigend als we reacties krijgen. Dus blijven reageren.

01-06-2012 om 22:10 geschreven door eric

Het is bijna 10 uur ’s avonds. Het wordt al een beetje donker en het enige wat ik nu hoor is het gezoem van de koelkast.

We hebben vandaag meer dan 12 uur gewerkt. Een record. Lang geleden dat we zoveel gedaan hebben. De kinderen waren naar de school. Het huis in de Country club hebben we leeg gehaald, en alles is verhuisd.

Claudia heeft weer gepoetst, het service afgewassen en nog zoveel meer. Ik heb het bed van de kinderen gemaakt. Het is te zeggen, het bed. Het is een zetel voor de B&B waar je een 2 persoonsbed van kan maken. Dus gasten met 2 kinderen kunnen momenteel bij ons terecht.

Een tafel en 6 stoelen hebben we in elkaar gestoken. Een nachtkastje gemaakt. Zwembad gepoetst en gecontroleerd en nog zoveel meer.

Om 8 uur hebben we spaghetti gegeten. Niks speciaal zou je zeggen, maar als je weet dat ons Yetteke, 8 jaar, alleen de saus heeft gemaakt. En ik kan zeggen, het is een kok in spee. Echt lekker.

Maar het belangrijkste van de dag is……We zijn EINDELIJK thuis.

Op 24 oktober is ons avontuur begonnen. En vandaag 31 mei, slapen we in ons eigen huis. Mogen we hier oud worden? Hopelijk.

Na het eten en de afwas, zijn de kinderen gaan slapen. Claudia en ik zijn nog even buiten gaan kijken, in het veld. We zagen een ( zorro) Spaans voor vos, in het veld achter een konijntje vangen. Gelukkig voor het konijn, was de vos iets te traag. Wat is het hier mooi en rustig. Hier fluiten de vogels nog en hoor je heel wat geluiden van dieren die je nooit eerder hebt gehoord.

Dank je aan iedereen die ons veel en zelfs een heel klein beetje heeft geholpen. Maar nu zijn we thuis.

De meubels zijn er nog niet, maar we hebben een bed, stoelen en tafel, en Claudia heeft al kaarsjes als decoratie op de schouw gezet.

31-05-2012 om 22:29 geschreven door eric

Zeg nooit nooit. Maar morgen hopen we te verhuizen voor de allerlaatste keer.

Het verhaal van de meubels is gekend. Die komen rond 23 juni. Een huis hebben we. Das al iets.

Een bed hebben we. We hebben een bed gekocht voor de B&B en die gaan we nu zelf eerst een 3 tal weken uittesten. Koken kunnen we. We hebben een kookplaat, een BBQ, een afwasmachine, en …we hebben een frigio en een diepvriezer. Marcel en Trini, onze Nederlands-Spaanse vrienden, hebben er één aan ons in bruikleen gegeven.

Heel het huis is gekuist. Ons Claudia heeft haar handen en vingers opengeschrobt. Maar het resultaat mag gezien worden. Mister Proper kan er een poepje aan ruiken. Dikke pluim voor mijn schatje.

Dus, slapen kunnen we, een tafel met 6 stoelen hebben we. Dus wat moeten we nog meer. We kunnen zwemmen, zonnen op de ligzetels en we hebben tijd om te werken tot 1 juli.

Met wat is ne mens nog gelukkiger.

We hebben de zon, soms iets te warm om erin te werken. Ook daar hebben we een oplossing voor. Ik heb een strooien hoed gekocht. Dat scheelt hoor.

We hebben elkaar als gezin en we blijven elkaar steunen. Dus …Wat willen we nog meer hé.

Alles staat weer klaar in de huidige woning en morgen wordt alles ingeladen en dan…. Dan begint het.

Ik had gedacht, eens we in ons eigen huis zouden zitten, om te stoppen met de blog. Maar ik ga het niet doen. Dankzij de vele vele lezers blijven Claudia, de kinderen en ik toch doorgaan. We hebben nog een groot verhaal te vertellen vanaf morgen.

De opbouw van de finca. De opbouw van de B&B, De opbouw van het restaurant en al de avonturen die we nog mogen beleven.

Een klein detail. Vandaag waren de kinderen met een vriendje het veld in getrokken. Heel ver weg, maar toch nog in ons gezichtsveld. Het liet me denken aan mijn jeugd vroeger. Ver in het veld en in het bos. Zalig.

Vanaf morgen hebben we geen tv meer. Voor ons niet echt een probleem. Ik ben echt benieuwd hoe de kinderen de tijd gaan vullen. Hopelijk met gezamenlijke spelletjes, wandelingen, kletsen, en ….een gezinnetje.

30-05-2012 om 21:54 geschreven door eric

Als er één ding is in ons leven hier in Spanje, is dat we door niemand willen opgejaagd worden.

We moeten vrijdag verhuizen. Er moet nog geverfd worden, plafond gemaakt en nog zoveel meer. Maar weet je, als je 5 à 10 jaar in een huis woont, dan moet je ook eens grote kuis doen hé. Opnieuw verven en behangen en zoveel meer. Wel, we denken er nu ook zo over. We zijn vandaag weer naar Murcia gereden, om een deel van het bed voor de B&B op te halen. We zijn ook de Makro binnen  gesprongen, om daar nog van alles te halen. En tja, morgen is het al woensdag en dan moeten we weer naar Cartagena om plafond te halen.

Als je na 10 jaar je huis opfrist, dan staan de meubels er ook in en dan moet je ook je plan trekken hé. Zo denken we vandaag ook.

Woensdag 30 mei slapen we nog in het huurhuis. Als we dan alles opgekuist hebben, zullen we van donderdag op vrijdag in de finca slapen. Een bed hebben we, we kunnen koken, we kunnen op een stoel zitten en aan een tafel eten. Dus we hebben alles. Douche, wc, wasbak…alles. Alleen een koelkast ontbreekt. En dat is een echt probleem. Te warm door de dag en als je dan niets fris kan drinken, vormt dat een probleem. We vinden het zonde om een frigo , nieuw te kopen. Bij de verhuiswagen staan er 2, en een diepvriezer. Maar we zoeken verder. Zoals in België kappaza of 2^de hands , bestaat er hier ook een site second mana.

Vandaag hebben we de meisjes leren duiken in het zwembad. Niet met duikbril of snorkel, maar van aan de kant in het water duiken om daarna een lengte te zwemmen . Op 15 juni doen ze weer mee aan een duatlon voor kinderen. Eerst 50 meter zwemmen en dan direct een kilometer lopen.

Wanneer ze kunnen induiken, hebben ze altijd een betere voorsprong. Ik heb van deze duikinstructie geen foto’s, omdat we …onze zwembroek vandaag niet nat zouden maken….:)JJ:JJJ::

Vandaag heb ik nog iets bijzonder meegemaakt. Ons Yetteke , 3 maand in Spanje , vroeg opeens “Papa , krijg ik een zanahoria? Hé!!, een zanahoria!! Wat is dat Yetteke ? Ja papa wat de ‘conejos’ eten.

Wij eten dus conejos met pruimen . Dus wat wou ons Yetteke, een wortel.

Het is zeer eigenaardig te horen, maar, we horen zeer dikwijls dat de kinderen Spaans tegen elkaar spreken. En vooral ons Yetteke , kan sommige Nederlandse woorden , niet meer thuisbrengen en zegt ze dan liever in het Spaans.

Zetelkes of ligstoelen. Die hebben we ook meegebracht van de Makro. Ze zijn daar echt in gespecialiseerd. Dezelfde kosten in de Upper 110 € , hier 59 .

 De moeite om eens naar Murcia te rijden hé.   En de zwaarste van de familie , moest ze uitproberen. Geen wonder dat ik geen zin om nog wat werk te doen.

We zijn nu half 10 , en morgen kunnen we een koelkast en diepvriezer lenen van vrienden. Marcel en Trini, zijn langs geweest en hebben er één op overschot. Dus , dat is ook weer geregeld .

29-05-2012 om 22:21 geschreven door eric