Vandaag is het een zonnige dag, maar niet zo warm. Aan de zee is het maar 28° en hier aan de finca 33°. Je gelooft het of niet, maar we worden dat gewaar.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag moeten we onze brievenbus plaatsen. Nu zal je denken, voor aan de straatkant van je huis en..opgelost. Inderdaad, voor aan de straatkant, maar ongeveer 600 meter van ons huis. Bij een restaurant. Er staat daar een soort blauw afdakje met nog 4 brievenbussen. Wij zijn dus de vijfde en hebben dan ook het huisnummer 5.

PHILIPS-PEETERS Eric & Claudia                                                  
Paraje el Polon  nr 5 

30870 El Saladillo Mazarron   

Espana.

En voila se zo hebben al de lezers ons adres. En nu maar post sturen hé ( grapje):-P:-P

Vandaag waren de rollen een beetje omgekeerd. In de voormiddag hebben Claudia en ik, samen in de tuin gewerkt. Na de siësta, rond half 5, heb ik de pergola aan het zwembad, voor de tweede maal gesapt. En Claudia in de tuin. Op zich niks spectaculair. Maar op een gegeven moment hoor ik Claudia vloeken en tieren en om hulp roepen.

Ze was aan het werken, in hare Spaanse overall, bikini dus. Ze hurkte om iets op te nemen en…met haat poep in de cactus.

Ze heeft nogal moeten plukken voor al de naaldjes eruit waren. Maar het was toch lachen.

De tuin begint al een beetje op iets te lijken, maar er is nog werk aan. We willen het wel op zijn Spaans houden. Geen tulpen en van die toestanden. Het is wel mooi maar het moet blijven volgens de omgeving. Dor dus, en er weinig werk aan hebben. Citroenplantjes voor de muggen en de vliegen en voor de rest appelsienenbomen, mandarijnbomen en citroenbomen. Noten kunnen ook. We hebben geïnformeerd om okkernotenbomen te zetten, maart daar schijnt het hier te warm voor te zijn. Okkernoten zijn ook weer goed tegen muggen en vliegen.

Vele weken geleden, leerden we Spaans via de computer. Nu zal je denken, we horen daar niets meer van, maar, we hebben het over een andere boeg gegooid. ‘s Morgens aan de school, zien we Trini of Marcel, en dan wordt er enkel Spaans gepraat. Hoewel deze mensen perfect Nederlands praten. ’s Avonds, het is al om 1 uur, als we de kids halen, dan spreken we Spaans met Sophia. Een Spaanse madam, die ook goed Nederlands praat. Zij zelf geeft ook Spaanse les, maar zegt zelf tegen ons, “ Als je niet onder de Spaanse mensen komt, zal je het nooit kunnen. Boeken en studeren zal niet helpen. Je moet het echt onder de mensen praten en er plezier in hebben. En als je fouten maakt, zal iedereen je wel helpen. De Spaanse mensen waarderen het echt als je je wilt aanpassen, ook met de taal “.

En gelijk heeft ze hé. Wij zeiden dat vroeger in Heusden Berkenbos ook tegen de Turkse mensen.

Woensdag en dan is het spaghetti –van ons Claudiake. Lekker