Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
De Tourkoorts neemt toe vandaag. Op onze Nationale Feestdag ligt de aankomst in Bourg Saint Maurice en vanuit La Clusaz is dit ongeveer een goeie 100 kilometer. Twee jaar terug deed ik dit traject in omgekeerde volgorde met de fiets, maar dat viel op het einde behoorlijk tegen. Je moet immers drie zware cols (Cormet de Roselend, Col des Saisies en Col des Aravis) over, goed voor een slordige 60 kilometer bergop, en daar waren mijn arme stampers niet op voorzien. Omdat ik Maria geen ganse dag alleen in de 'volgwagen' wil laten zitten, doen we de cols Aravis en Saisies met de auto. Vanaf de top van de Saisies rij ik dan verder met m'n vertrouwde tweewieler. Best heerlijk om de training aan te vatten met een afdaling. Ploegmakker en bochtenspecialist(!) Tom Persijn had me recent aangeraden om het stuur onder in de beugel vast te nemen tijdens het bochtenwerk, dus probeer ik dat eens uit. De eerste linkse haarspeldbocht echter loopt het al bijna mis! M'n snelheid is veel te hoog en ik zie de houten afsluiting akelig dicht op me afkomen. Ik bereid me voor om onzacht het decor in te vliegen, maar op het laatste moment kan ik (met een slippend achterwiel) een botsing vermijden. Het wereldrecord "Hoogste hartslag tijdens afdaling" heb ik ongetwijfeld weer wat scherper gesteld. In het dal, even voorbij het pittoreske stadje Beaufort begint dan de klim van de Cormet de Roselend. Een mooie, steile maar gelijkmatige klim die me goed schijnt te bevallen. Na ongeveer 12 kilometer en bij het nagenoeg overstijgen van de boomgrens maakt de weg zelfs enkele vlakke, tot dalende kilometers. Ideaal om de benen wat te ontspannen en het prachtige stuwmeer en immense rotspartijen te bewonderen. Dit is werkelijk één van de mooiste plaatsen in de Savoie. Daarna slingert de weg zich in smalle haarspeldkronkels en tussen woeste natuur door naar de top die zich bevind op 1968 meter boven zeeniveau. (1943 meter boven 'Aeltere.') Met de duik van Johan Bruyneel in het ravijn, en de recentere zware crash van Michael Rogers in gedachten, doe ik het in de technische afdaling vrij voorzichtig aan, maar haal in de rechte stukken toch snelheden tot 80 Km./uur. In Bourg Saint Maurice een vlugge douche met behulp van mijn EHVC- kit, om daar met "kiekenvlees" van emotie op onze armen de aankomst van de 16e Touretappe mee te pikken.
Voor nog wat fimpjes van de Cormet de Roselend, klik op onderstaande links:
Klimtijd vanaf Beaufort bedroeg 1h.18', al heeft Maria daar in het laatste filmpje behoorlijk haar bedenkingen bij. Pero en todo caso muchas gracias por filmar guapa. Klimtijd Col Des Aravis vanuit Flumet: 38'
Naar jaarlijkse gewoonte ben ik ook deze keer van de partij als het Tourpeloton de Alpen aandoet. M'n companen van vorig jaar zijn er helaas niet bij, maar ik ben nu wel vergezeld van mijn vriendin, dus heb ik die lelijke apen helemaal niet gemist. (Grapje hé gasten!) Onze uitvalsbasis was deze keer La Clusaz (aan de voet van de Col des Aravis) en ons hotel luisterde naar de illustere naam "Cythéria." Voor de vetzakken onder jullie, ondanks de naam anders laat vermoeden betrof het geen bordeel, al was de blinkende oranje neonverlichting toch wel ietsje teveel van het goede... Het was een degelijk hotel, alleen jammer dat de vleermuizen ons balkon helemaal hadden ondergesch*ten, de handdoeken zo ruw waren als schuurpapier en de sas van het toilet zo nu en dan dienst weigerde. Gelukkig zorgde m'n EHVC- pakket (Eerste Hulp Voor Coureurs) voor de nodige oplossingen. Ook het uitzicht maakte veel goed. Vanuit onze kamer keken we wel niet uit op de "Hangende tuinen van Babylon" of de "Taj Mahal", maar de indrukwekkende keten van het Aravis- gebergte, met in de voorgrond de eerste hectometers van desbetreffende col. Na een lange en vermoeiende autorit is deze trouwens ideaal om vanuit St. Jean de Sixt de benen eens los te gooien. Iets wat ik dan ook al meteen doe.
De volgende dag staat een trip naar Chamonix en de Mont Blanc op het programma. Even twijfelen we nog of we met de kabelbaan meegaan naar de top, maar we besluiten dat 89 Euro toch wel ietsje teveel is om 'van de grond' te gaan. Bovendien jeuken de benen om terug enkele cols af te haspelen en vanaf St Gervais-les Bains werk ik de terugweg af per fiets. Ik zit hiermee al een klein stukje op het parcours dat de Tourrenners woensdag voor de wielen geschoven krijgen. Als dessert staat me dus nog de 12 kilometer lange klim van de Aravis te wachten vanuit Flumet en die zuidzijde is toch wel iets lastiger dan de noordzijde. Vooral in het bergdorpje La Giettaz flirt het stijgingspercentage enkele kilometers met de acht procent. Als 'veredelt wielertoerist' vormt dit echter geen probleem, en ik lap er de korte maar nijdige Col de la Croix Fry vanuit Les Etages (afdaling Aravis) nog even bij. Vier jaar terug deed ik die Croix Fry samen met Joost en 'Canarialeider' Luc Van Damme vanuit de lastige zuidzijde, en dit was (in combinatie met nog enkele andere cols) een moordende beklimming. Luc 's vrouw Christine mocht me nadien oplappen met -ik geloof- een bord of 26 heerlijke spaghetti.
De Tourkoorts neemt toe vandaag. Op onze Nationale Feestdag ligt de aankomst in Bourg Saint Maurice en vanuit La Clusaz is dit ongeveer een goeie 100 kilometer. Twee jaar terug deed ik dit traject in omgekeerde volgorde met de fiets, maar dat viel op het einde behoorlijk tegen. Je moet immers drie zware cols (Cormet de Roselend, Col des Saisies en Col des Aravis) over, goed voor een slordige 60 kilometer bergop, en daar waren mijn arme stampers niet op voorzien.
Naar jaarlijkse gewoonte ben ik ook deze keer van de partij als het Tourpeloton de Alpen aandoet. M'n companen van vorig jaar zijn er helaas niet bij, maar ik ben nu wel vergezeld van mijn vriendin, dus heb ik die lelijke apen helemaal niet gemist. (Grapje hé gasten!)
