Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Vorig jaar heb ik misschien ietske overdreven en me teveel vrolijk gemaakt over de plaatsnaam waar deze wedstrijd plaatsvond. Bij deze bied ik dan ook m'n verontschuldigingen aan, aan de inwoners van REET, AARtSelaar en KONTich en beloof plechtig dat ik me niet meer ga verlagen tot dergelijke praktijken. Néé, als jullie zitten te wachten op vieze, bruine toestanden of WC-humor: Vergeet het! Daar doen we niet meer aan mee! Ook grappen of gissen naar de sexuele handelingen van homosexuelen of literaire verwijzingen naar de inwendige darmtoestand van onze medemens: Néé, néé. Met mijn darmflora is alles ondertussen pico bello, en ik hoop van jullie hetzelfde. De wedstrijd zelf in dit ...eh boeregat ten zuiden van Antwerpen had niet zoveel om het lijf. Amper 25 deelnemers, en gelukkig waren nog enkele C-renners in hun wedstrijd lek gereden, of we stonden hier met amper twintig man aan de startlijn. Uit vrees om weer vlug uit koers genomen te worden, springt telkens het ganse pak mee als iemand zijn kont opheft om een aanval te plaatsen. Toch slagen de drie sterkste renners (ploegmaat Saelens en de "Fereynen" De Bondt en Van Hove) erin om zich van de groep te ontdoen. Er gaan drie renners in de achtervolging en pas als ze meer dan één minuut boni bij elkaar gefietst hebben, komt het peloton in aktie. Iedereen draait mee rond, maar omdat ik twee ploegmaten mee heb vooraan, hang ik wat het vervelende ettertje uit. Als ik dan eens op kop kom probeer ik het tempo zoveel mogelijk te drukken, wat me enkele vernietigende blikken van m'n collega' s oplevert. Het achtervolgende groepje wordt echter terug gegrepen en opnieuw wordt de wedstrijd met enkele ronden gereduceerd. Best frustrerend als je meer dan twee uur in de wagen moet zitten om zeventig minuutjes te koersen! In de sprint voor de vierde plaats kom ik veel te vroeg in de wind te zitten, en eindig pas veertiende.
48 Km. in 1h. 09' 41,7 Gem. 14/25 Gem. hartslag: 164 Max. hartslag: 189
M'n laatste wedstrijd bij de LFT dit seizoen is het criterium in Stasegem. Aangezien de reeksen D tot en met G hun wedstrijd voor de onze afwerken mogen we niet op het parcours opwarmen. Dan maar de wijde wereld in natuurlijk, en ik piloteer m'n tweewieler de landelijke brousse in tussen Harelbeke en Deerlijk. Alhoewel ik talloze keren een poging waag om enige herkeningspunten in mijn grijze massa op te slaan, draait dit in het terugkeren compleet in de soep. Ik was ergens een kinderboerderij gepasseerd, meubelen Gaverzicht, het stadion van Harelbeke,... maar in welke volgorde??? Compleet geen idee meer van. Hopelijk kom ik in een volgend leven niet terug als prijsduif. Als ze me met de trein naar Barcelona zouden "deporteren", en me vervolgens daar zouden lossen zou ik direct zuidwaarts, richting "Islas Canarias" vliegen denk ik. Hmmm.... prijsduif... Misschien toch zo slecht nog niet... Nadat enkele sympathieke medemensen me richting Stasegem hadden gestuurd, kom ik nog net op tijd aan de start. Ook nu wordt er niet lang getalmd in het peloton, want de ene demarrage volgt de andere op. De eerste koershelft raakt er niemand weg, en verwonderlijk is dat niet, met een gemiddelde van meer dan 43 per uur. Ik rij rustig mee in het peloton en meng me na driekwart wedstrijd zo nu en dan in wat akkefietjes. Uit één van die schermutselingen raken uiteindelijk toch nog zes renners voorop, en kan ik met de rest van het pak sprinten voor een "mooie" ereplaats.
58 Km. in 1h. 23' 41,9 Gem. 13/29 Gem. hartslag: 169 Max. hartslag: 191
Ja lap. Dan slaagt een mens er eens in om meer dan twee weken geen frieten te consumeren, laten ze dan uitgerekend de inschrijving voor deze laatste midweekwedstrijd van de VWF in "frituur Carine" doorgaan! Bende sadisten! Vanuit alle windrichtingen kwam de geur van verse, knapperige en goudgele frieten naar me toegewaaid en ik had eigenlijk veel liever een grote met mayonaise, frikadel speciaal en een flink opgeschoten berepoot besteld in plaats van me in te schrijven voor de wedstrijd. Nu ja, gedane zaken nemen geen keer en een uurtje later sta ik braaf aan de startlijn. Over de wedstrijd zelf kan ik kort zijn. Als van de 28 vertrekkers er al acht de eerste hectometers vanonder muizen, even later gevolgd door een tiental anderen, dan schieten er maar bitter weinig over... Omdat het tijdsverschil tussen de verschillende groepjes en het A-peloton te groot wordt, moeten we onze wedstijd al na dertig kilometerkes stoppen. Je kan wellicht al raden wat ik na afloop uit pure frustratie bestelde ergens in een Aalterse frituur...
30 Km. in 45' 40 Gem. 20e/28 Gem. hartslag: 175 Max. hartslag: 191
Vorig jaar heb ik misschien ietske overdreven en me teveel vrolijk gemaakt over de plaatsnaam waar deze wedstrijd plaatsvond.
M'n laatste wedstrijd bij de LFT dit seizoen is het criterium in Stasegem. Aangezien de reeksen D tot en met G hun wedstrijd voor de onze afwerken mogen we niet op het parcours opwarmen.
Ja lap. Dan slaagt een mens er eens in om meer dan twee weken geen frieten te consumeren, laten ze dan uitgerekend de inschrijving voor deze laatste midweekwedstrijd van de VWF in "frituur Carine" doorgaan! Bende sadisten!
