Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
De conditie is momenteel nog niet optimaal, maar dit hoeft in deze periode van het jaar nog geen nadeel te zijn. Integendeel, het bracht me vorige week dinsdag zelfs drie seconden eeuwige roem op in Gent en omstreken. Toen ik die middag na m'n nachtdienst lamlendig ontwaakte, en me nog mottiger voelde dan de mottigste mot uit de jas van Dorus, zag ik het niet zitten om mee te rijden met die halve garen van 'De Buize.' Door de strakke wind zou ik hoogstwaarschijnlijk al vrij vlug uit die ellendige waaier moeten lossen hebben, en 'gedesusionilliseerd' en moederziel alleen m'n rit hebben moeten verderzetten. Nee, ik koos een alternatieve route, die me net voor ik Drongen binnenreed bijna op een cameraman van de regionale zender AVS deed botsen. De brave man was bezig met een reportage te maken over daar aan de gang zijnde wegenwerken, en vroeg of ik nog eens met m'n tweewieler door die werken kon laveren, om aan te tonen dat voetgangers en fietsers (ondanks de rompslomp), wel degelijk doorkonden. Mediageil als ik ben, hoefde ik daar geen seconde over na te denken natuurlijk... Ik denk soms nog met plezier terug aan zondag 15 juli, toen Michael Rogers (even voordien zwaar gevallen) in de achtste Touretappe opgaf, net op de plaats waar Maria en ik het schouwspel volgden. Vlak voor de TV cameras waren we de eerste getuigen van die arme renner z'n zwanezang. Het waren beelden die de wereld rondgingen, en diezelfde avond telkens opnieuw werden uitgezonden in Tour- en andere journaals, met uw dienaar en zijn eega telkens figurerend op de achtergrond. Pechvogel Rogers vond het ongetwijfeld allemaal zo leuk niet, maar z'n bebloedde bidon die ik in handen geduwd kreeg, staat trouwens nog steeds als een heilig relikwie onaangeroerd in m'n berging. Maar goed, we wijken af. Waar waren we nu eigenlijk gebleven??? Ah ja, Drongen en AVS natuurlijk. Wel, ik was dus inderdaad (helaas veel te kort, héhé...) te zien in het AVS journaal vorige week dinsdag. M'n TV optreden zal deze keer wel niet kunnen tippen hebben aan die verschijning op die warme zondag in juli, maar toen stond m'n Spaanse schone immers naast me te blinken natuurlijk.
