Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Hoe sommige 'masochisten' het klaarspelen om in deze periode van het jaar een goeie basis te leggen voor het aankomend wegseizoen, blijft voor mij een raadsel. Barduk en winter, ...nee, wordt nooit een geslaagd huwelijk, zelfs geen vluchtige flirt. De zin om te trainen/fietsen is er al vollop, maar telkens ik m'n derriere ophef van de chauffage, en m'n uit de kluiten gewassen reukorgaan buiten steek, smelt m'n goesting als sneeuw voor de zon. Als ik de weerelementen toch eens wil trotseren, dan duurt de preparatie voor zo'n winterse rit minstens een half uur. Om goed beschermt te zijn tegen de ijzige kou, had ik ooit eens gelezen dat men zich best kleed in 'laagjes.' Wel, als er één handeling is die ik volledig onder de knie heb, dan is dat toch wel de kunst om zich te kleden in laagjes zeker! Na het aanbrengen van verwarmende massage olie op voeten, benen en knieen, volgen twee paar kousen, schoenen en daarover nog eens twee paar overschoenen. Vervolgens kniestukken, korte en lange koersbroek, hartslagmeter (alle beetjes helpen), thermisch onderlijf (waar 'de willy' lekker warm ingedraaid wordt...), trui met lange mouwen, thermovest, windstopper, oorband met daarover een muts, plastieken wegwerphandschoentjes onder m'n gewone handschoenen, en tenslotte een bril tegen de ijzige wind. Niet zelden gebeurt het dat je net volledig 'aangesjareld' staat, als je plots nog eens naar het toilet moet. Heel het zootje terug af natuurlijk, met uitzondering van de muts en de hartslagmeter, want die zitten niet in de weg om,... laat ons zeggen, te doen wat nodig is. Wat ik naast de zon nu het meest mis, is het trainen bergop. Het vlakke Meetjesland telt geen enkele helling die naam waardig. (Geef toe, je kunt 'De Campel' in Maldegem toch niet meer noemen dan een stukske omhooggesch*ten molshoop van het achtendertigste knoopsgat.) Nee, dan bied 'De Poelberg' in Tielt een beter alternatief, al ben je daar ook goed en wel boven voor je het beseft. Allez, als je al in conditie bent tenminste, want in december lijken die heuveltjes precies langer en hoger dan in de zomer. Geen mens zou ervan verschieten moest er halfweg de helling een bordje prijken met: 'Col Fermé,' om van de ijle lucht bovenop de top (25m. boven zeeniveau) nog maar te zwijgen... Na zo'n eerste 'heuvelverkennende' training kom je apetrots thuis (blij dat je nog eens ruim twee uur in het zadel zat), om dan te moeten vaststellen dat je gemiddelde snelheid amper 27,4 Km./h. was. Ontnuchterend, en huilen met de pet op!