Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Alvorens morgen te starten in Peizegem ga ik me dus eerst een slordige 145 kilometer losrijden op deze cyclo- toertocht 'Tilff- Bastogne- Tilff'. Na een korte en kille nacht schuiven we in de ruime campingcar van onze derde compaan Rudy aan bij het ontbijt. "Schleck" gaf in de slaapzak naast me met z'n vetpercentage van 4 % nou niet bepaald veel warmte af. Bovendien zijn we normale gezonde jongens, zo hetero als maar kan zijn en beiden gezegend met een prachtige vriendin, dus in "lepeltjeshouding" gaan liggen tegen de kou was al helemaal geen optie! Twee chocoladekoeken, één appelflap, rijst- en confituurtaartje plus twee wegvergissingen en anderhalve "Route barré" verder, vertrekken we met nog wat collega 's van "Schleck" voor een oefengalop die enkele bekende hellingen uit Luik-Bastenaken-Luik aandoet. Ruim 10000 getrainde en minder getrainde fietsers nemen aan dit evenement deel. Ik heb in jaren niet zoveel witte, harige benen en voorbeelden van "foute wielerkledij"gezien, maar ook een gamma aan oogverblindend mooie koersfietsen en getrainde topatleten passeren de revue. Omdat het in m'n stomme kop zit om morgen per se te koersen, rij ik de meeste hellingen op reserve omhoog. Pas wanneer een vrouw me op de "Cote de Wanne" dreigt voorbij te steken, besef ik dat ik best de pedalen wat harder induw in plaats van het landschap aan een nauwkeurige studie te onderwerpen. Op de beruchte "La Redoute" waan ik me allesbehalve VDB of Bartoli, want de steile knoert, met een stuk tot 22% doet me maar aan één ding denken: zo rap mogelijk boven en er vanaf zijn! Na vijf uurtjes en dertig minuten bereiken we met stramme bovenbenen, maar met toch nog een 'moyen' van 28,1 de finish. Als beloning mogen we nu nog een goeie vier kilometer klimmen naar onze wagen. Kwestie van wat los te rijden na de geleverde inspanningen...
20.VWF PEIZEGEM, 01/06/09 Het spreekt dan ook voor zich dat ik vandaag allesbehalve met grote ambities aan de start verschijn. Niet teveel forceren en de koers uitrijden is m'n doel, maar de eerste ronde ligt het tempo zo hoog dat ik twee maal kort na elkaar een gat van veertig meter moet overbruggen omdat de renner voor me het laat afweten. Ik heb eigenlijk nog een verrassend goed gevoel in m'n benen en mits wat meer zelfvertrouwen had ik gerust mee kunnen zijn met de kopgroep. (Stel je voor zeg! Da zou nogal wa geweest zijn hé...!) Naar het einde van de wedstrijd beginnen de inspanningen van de afgelopen dagen toch serieus door te wegen, maar ik kom nog als achtste van het peloton over de meet en wordt 18e.
60 Km. in 1h.27' 40,8 Gem. 18/38 Gem. hartslag: 170 Max. hartslag: 192
Terug in vertrouwde clubkleuren vandaag. Ik kwam niet enkel uit Parijs terug met verzuurde benen en een goeie conditie, maar kreeg ook af te rekenen met een bronchitis en dat uitte zich in een brede waaier aan fluimpjes allerhande. Alle kleurschakeringen passeerden de revue maar wees gerust, voor de rest zal ik jullie verdere details besparen. Net als deze wedstrijd eigenlijk, want eenmaal de beslissende vlucht tot stand gekomen was, veranderde er niet veel in het wedstrijdverhaal. Door m'n "vallingske" hou ik me zo koest als een met valium platgespoten puppy en eindig ergens halverwege het pak. Aangezien ik morgen Tilff-Bastogne-Tilff rij en maandag opnieuw hoop te koersen, komt het er nu op aan van goed te recupereren. Ik hoop toch minstens een vijftal uurtjes te slapen, want ga voor het eerst sinds mijn festivalverleden (een goeie decennia terug- dju toch, wat worden we oud...) nog eens in een tent slapen op een camping ergens in "De Dardennen."
