Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Bijna dag op dag zes maanden geleden reed ik hier mijn laatste wedstrijd op Belgisch grondgebied, alvorens naar Lanzarote af te zakken. Leuk dat ik hier opnieuw mijn eerste koers mag betwisten. Alhoewel, leuk... In die zes maand is er in Ternat (en België tout court) weinig of niks veranderd. Het is er nog steeds kil, grijs en regenachtig. Wanneer ik mijn rugnummer ga afhalen schalt er een vrolijke, decadente dijenkletser van zangeres Samantha door de boxen, getiteld: "Eviva Espana..." "Geef mij maar alle dagen zon, Espana por favor..." Ik had (bijna) alle dagen zon, maar de ezel in mij wou dat een grote twee weken inruilen om vanop de eerste rij de voorjaarsklassiekers te volgen, en zelf wat competitie mee te pikken. Helemaal gerust ben ik er niet op. Je zal er hier als halve prof (mijn statuut als voltijds huisman in Lanzarote niet meegerekend) maar uit de wielen gereden worden... Tijdens de opwarming voel ik me al niet super. Door de koude wind heb ik nog wat last van de pees in mijn linkerknie, die ik vorige week tijdens een mountainbikewedstrijd bezeerde. Dat een koersje in Vlaanderen rijden iets heel anders is, dan met de handjes op het stuur vier uurtjes in de zon te peddelen, wordt me al snel duidelijk tijdens de eerste ronden. Het tempo ligt redelijk hoog, en ik mis een beetje koersritme om vlot op te schuiven, en vooraan het peloton stand te houden. Ik voel wel dat de conditie redelijk is, want had ik deze winter in België vertoeft, zou ik door dit apeweer héél wat minder trainingskilometers in de benen gehad hebben, en waarschijnlijk na enkele ronden al roemloos uit het peloton zijn verdwenen. Wanneer halfweg wedstrijd dertien man het hazepad gekozen hebben, stokt het tempo een beetje en waag ik me met een viertal anderen aan een schuchtere uitvalspoging. Echt ver rijkt onze vlucht niet, maar de volgende renners die demarreren hebben meer geluk, want zij blijven wel uit de greep van het peloton. De koers is gereden en ik eindig mijn eerste wedstrijd in de buik van het peloton.
64 Km. in 1h.41' 38,2 Gem. Peloton Gem. hartslag: 170 Max. hartslag: 194
Jawel, sinds zaterdag ben ik terug in het land, en de weergoden hadden meteen iets leuks voor me in petto: Stortregen, hagel, wind en temperaturen die met moeite net boven het vriespunt kwamen. (Althans, zo voelde het aan...) Zondagmorgen dan bibberend en bevend de start meegepikt van de Ronde van Vlaanderen op de grote markt in Brugge, en daarna postgevat op de eerste helling "Den Ast" in Mullem-Oudenaarde-Huise-Zingem... Hieronder volgt een filmpje van de doortocht van het peloton bovenop dit heuveltje, en spoedig volgt dan ook een verslag van mijn eerste wedstrijd op Belgisch grondgebied.
Bijna dag op dag zes maanden geleden reed ik hier mijn laatste wedstrijd op Belgisch grondgebied, alvorens naar Lanzarote af te zakken.
