Ik ben Bart Bonne
Ik ben een man en woon in Las Palmas (Gran Canaria-Spanje) en mijn beroep is mountainbikegids.
Ik ben geboren op 08/11/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,metal,voetbal (Anderlecht).
Toen bekend werd dat Tourwinnaar Carlos Sastre voor een tweede keer naar zijn fanclub in Aalter zou komen, en dat ten voordele van z'n kinderkankerfonds een sportquiz werd georganiseerd, was ik er natuurlijk als de kippen bij om me in te schrijven. Elk deelnemend team moest uit vier leden bestaan, en omdat niemand qua sportkennis en looks ook maar in de buurt van ondergetekende kwam, (graptjen hé gasten! Alhoewel...) moest ik het stellen met de volgende individuen:
*Geert Braeckevelt alias "Brakkie": Naast trotse eigenaar van een ferme dosis haargroei onder de neus, staan ook ontelbare nationale- en internationale titels in het trial op z'n palmares. Eerste klas moto-bromfiets-sidecar technieker, en staat hierdoor ook wel bekend als "Brommerfield" of "Kiekeboe." Heeft daarintegen wel geen knappe dochter als laatstgenoemde, maar zoon "Brakkie junior" is goed op weg om z'n pa op te volgen in het brommerwereldje.
*Bram Dierickx alias (de énige echte) "Fooraap": Ex- UHT melkboer, nu vettig roombereiderke en computerspecialist. Gespecialiseerd in het formatteren van computers zonder geluid. Luistert soms ook naar de naam "Bohemerke." Onlangs getransfereerd van topploeg 't Schuurke' naar derde provincialer H.O. Oedelem, waar het bestuur met niets minder tevreden is dan een plaats in de top vier, en het hieraan verbonden UEFA-ticket natuurlijk.
*Niels Moreau alias "Schleck": Pluimgewichtige 'pocketklimmer' die sneller een Col opfiets dan afdaalt. Kan zo doorgaan voor de tweelingbroer van profrenner Andy Schleck. Is daarintegen fietstechnieker, gespecialiseerd in het lijmen van tubes en het herstellen van blauwe Trek' s, die onhandige eigenaar vakkundig naar de botten heeft geholpen. Is onlangs vrijgezel af, maar de kleur van het bruidskleed (paars-wit of blauw-zwart) zal ongetwijfeld nog enige stof tot discussie opleveren.
We doopten ons team: "De foorapen" (of hoe een banale zwanspartij tijdens een nachtelijke shift kan uitgroeien tot iets 'blijvend moois'), en waren klaar om Aalter en omstreken te verbazen met onze parate kennis. Maar liefst 68 teams hadden zich ingeschreven, en ons vooropgestelde doel was om in de middenmoot te eindigen, en als het nog even kon, de bevriende teams: "Iakovenko vrienden" en "De verloren talenten" ruimschoots te overklassen. Naast Carlos Sastre waren die stormachtige avond nog tal van sport- en andere coriefeen van de partij, waaronder Karl Van Nieuwkerke, André Meganck, Aime Antheunis, Walter Godefroot, Bart Bonne,... De kwis bestond uit zes reeksen van vijftien vragen, en al vanaf reeks 1 zaten "De foorapen" in het goede ritme. Ons quartet bleek perfect uitgebalanceerd. Schleck en ik deden de wielervragen, de fooraap nam de voetbalvragen voor z'n rekening, en ondertussen hield Brakkie de sfeer erin door z'n fictieve anekdotes op te rakelen als helikopterpiloot-cameraman tiidens belangrijke biljartwedstrijden, en als chauffeur van achteruitrijdende mobilhomes in het hooggebergte. Ons eindresultaat mocht er best wezen: een gedeelde achtste plaats, en we lieten de "Iakovenko vrienden" en " De verloren talenten" achter ons. Nadat Carlos Sastre met Schleck en ik op de foto wou (we zijn niet voor niets gerenomeerde VWF- grootheden), liep de geslaagde avond op z'n einde en keerden we tevreden huiswaarts met onze prijzen. Brakkie met een soort speelgoedpan voor acht-jarigen, ik viste een lederen voetbal uit het prijzenrek, en onze fooraap kwam aanzetten met een spelcomputer voor kinderen van drie tot en met acht jaar... Door het drukke sms-verkeer met z'n kersverse vriendin had Schleck de prijzenoorlog gemist, maar aan z'n glunderende gezicht kon hem dat gestolen worden!
Toen bekend werd dat Tourwinnaar Carlos Sastre voor een tweede keer naar zijn fanclub in Aalter zou komen, en dat ten voordele van z'n kinderkankerfonds een sportquiz werd georganiseerd, was ik er natuurlijk als de kippen bij om me in te schrijven. Elk deelnemend team moest uit vier leden bestaan, en omdat niemand qua sportkennis en looks ook maar in de buurt van ondergetekende kwam, (graptjen hé gasten! Alhoewel...) moest ik het stellen met de volgende individuen:
